Ο επικεφαλής οικονομολόγος της Mizuho, Steve Ricchiuto, τονίζει ότι «οι υφέσεις γίνοται βαθύτερες και η οικονομία χρειάζεται περισσότερο χρόνο να ανακάμψει»
Στο γεγονός ότι η Federal Reserve θα κάνει ένα «μεγάλο λάθος» εάν προχωρήσει σε μείωση των επιτοκίων, αναφέρθηκε σήμερα (23/7) ο επικεφαλής οικονομολόγος της ιαπωνικής τράπεζας Mizuho, Steve Ricchiuto, εκτιμώντας ότι μία τέτοια κίνηδη θα μπορούσε να επιδεινώσει την επόμενη ύφεση της αμερικανικής οικονομίας.
Ειδικότερα, ο επικεφαλής οικονομολόγος της Mizuho Americas τόνισε ότι «η Fed θα έκανε ένα μεγάλο λάθος εάν μειώσει τα ήδη χαμηλά επιτόκια κατά την ολοκλήρωση της διήμερης συνεδρίασής της», μία κίνηση η οποία αναμένεται σε μεγάλο βαθμό από τους αναλυτές.
«Ο επίμονα χαμηλός πληθωρισμός, ο οποίος κυμαίνεται κάτω από τον ετήσιο στόχο του 2%, δεν αποτελεί πλέον το μεγαλύτερο φόβητρο της Fed, και ούτε αποτέλεσε κάτι τέτοιο εδώ και αρκετές δεκαετίες», σχολίασε ο κ. Ricchiuto, διευκρινίζοντας ότι κατά οι τρεις τελευταίες περίοδοι ύφεσης προήλθαν από «πιστωτικές φούσκες» που η Fed βοήθησε να δημιουργηθούν «κατά λάθος», μέσω της χαλαρής νομισματικής της πολιτικής.
«Πρόκειται να κάνει και πάλι αυτό το λάθος», σχολίασε ο Steve Ricchiuto, προσθέτοντας πως «μία μείωση επιτοκίων θα επιδεινώσει την επόμενη ύφεση και θα αυξήσει άσκοπα το κόστος για την κοινωνία», καθώς και ότι «οι υφέσεις γίνοται βαθύτερες και η οικονομία χρειάζεται περισσότερο χρόνο να ανακάμψει».
Παράλληλα, ο επικεφαλής οικονομολόγος της Mizuho επεσήμανε ότι «πριν από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, η αγορά εργασίας ανέκαμπτε ταχύτερα μετά το τέλος μίας ύφεσης», διευκρινίζοντας ότι «οι θέσεις εργασίας που χάθηκαν ανακτήθηκαν μέσα σε διάστημα ενός έτους και η πρόσκληψη αυξήθηκε».
Αυτό άρχισε να αλλάζει στις αρχές της δεκαετίας του 1990, με την κατάρρευση των τραπεζών αποταμίσευσης και δανείων που χειρίζονταν το μεγαλύτερο μέρος των ενυπόθηκων δανείων της χώρας, με τον κ. Ricchiuto να τονίζει ότι «το αποτέλεσμα αυτής της αναγκαστικής πιστωτικής αναδιάρθρωσης ήταν η πρώτη ανάκαμψη της ανεργίας στη μεταπολεμική περίοδο, μία σαφής αύξηση του κοινωνικού κόστους της ύφεσης», ενώ πρόσθεσε ότι «χρειάστηκαν σχεδόν δύο χρόνια για να επιστρέψει η απασχόληση στις ΗΠΑ στα προηγούμενα επίπεδα».
Μάλιστα, σύμφωνα με τον ίδιο, η Fed τροφοδότησε επίσης και τις φούσκες dot-com και κατοικιών στα τέλη της δεκαετίας του 1990, με το να διατηρεί τα επιτόκια πολύ χαμηλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ το αντίστοιχο διάστημα ανάκαμψης στην απασχόληση μετά τις υφέσεις του 2000-2001 και του 2007-2009 ήταν τρία και πέντε χρόνια αντίστοιχα.
«Η απροθυμία της Fed να λάβει τα απαραίτητα μέτρα ώστε να μειώσει τη φούσκα στον τομέα των κατοικιών αποτέλεσε ένα ακόμα ξεκάθαρο λάθος πολιτικής που μπορεί να οφείλεται στην αποτυχία των ιθυνόντων πολιτικής να αναγνωρίσουν τη δημασία των πιστωτικών αποφάσεων στην οικονομία», καταλήγει ο επικεφαλής οικονομολόγος της Mizuho.
www.bankingnews.gr
Ειδικότερα, ο επικεφαλής οικονομολόγος της Mizuho Americas τόνισε ότι «η Fed θα έκανε ένα μεγάλο λάθος εάν μειώσει τα ήδη χαμηλά επιτόκια κατά την ολοκλήρωση της διήμερης συνεδρίασής της», μία κίνηση η οποία αναμένεται σε μεγάλο βαθμό από τους αναλυτές.
«Ο επίμονα χαμηλός πληθωρισμός, ο οποίος κυμαίνεται κάτω από τον ετήσιο στόχο του 2%, δεν αποτελεί πλέον το μεγαλύτερο φόβητρο της Fed, και ούτε αποτέλεσε κάτι τέτοιο εδώ και αρκετές δεκαετίες», σχολίασε ο κ. Ricchiuto, διευκρινίζοντας ότι κατά οι τρεις τελευταίες περίοδοι ύφεσης προήλθαν από «πιστωτικές φούσκες» που η Fed βοήθησε να δημιουργηθούν «κατά λάθος», μέσω της χαλαρής νομισματικής της πολιτικής.
«Πρόκειται να κάνει και πάλι αυτό το λάθος», σχολίασε ο Steve Ricchiuto, προσθέτοντας πως «μία μείωση επιτοκίων θα επιδεινώσει την επόμενη ύφεση και θα αυξήσει άσκοπα το κόστος για την κοινωνία», καθώς και ότι «οι υφέσεις γίνοται βαθύτερες και η οικονομία χρειάζεται περισσότερο χρόνο να ανακάμψει».
Παράλληλα, ο επικεφαλής οικονομολόγος της Mizuho επεσήμανε ότι «πριν από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, η αγορά εργασίας ανέκαμπτε ταχύτερα μετά το τέλος μίας ύφεσης», διευκρινίζοντας ότι «οι θέσεις εργασίας που χάθηκαν ανακτήθηκαν μέσα σε διάστημα ενός έτους και η πρόσκληψη αυξήθηκε».
Αυτό άρχισε να αλλάζει στις αρχές της δεκαετίας του 1990, με την κατάρρευση των τραπεζών αποταμίσευσης και δανείων που χειρίζονταν το μεγαλύτερο μέρος των ενυπόθηκων δανείων της χώρας, με τον κ. Ricchiuto να τονίζει ότι «το αποτέλεσμα αυτής της αναγκαστικής πιστωτικής αναδιάρθρωσης ήταν η πρώτη ανάκαμψη της ανεργίας στη μεταπολεμική περίοδο, μία σαφής αύξηση του κοινωνικού κόστους της ύφεσης», ενώ πρόσθεσε ότι «χρειάστηκαν σχεδόν δύο χρόνια για να επιστρέψει η απασχόληση στις ΗΠΑ στα προηγούμενα επίπεδα».
Μάλιστα, σύμφωνα με τον ίδιο, η Fed τροφοδότησε επίσης και τις φούσκες dot-com και κατοικιών στα τέλη της δεκαετίας του 1990, με το να διατηρεί τα επιτόκια πολύ χαμηλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ το αντίστοιχο διάστημα ανάκαμψης στην απασχόληση μετά τις υφέσεις του 2000-2001 και του 2007-2009 ήταν τρία και πέντε χρόνια αντίστοιχα.
«Η απροθυμία της Fed να λάβει τα απαραίτητα μέτρα ώστε να μειώσει τη φούσκα στον τομέα των κατοικιών αποτέλεσε ένα ακόμα ξεκάθαρο λάθος πολιτικής που μπορεί να οφείλεται στην αποτυχία των ιθυνόντων πολιτικής να αναγνωρίσουν τη δημασία των πιστωτικών αποφάσεων στην οικονομία», καταλήγει ο επικεφαλής οικονομολόγος της Mizuho.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών