Κατά το Bruegel η Ελλάδα ήταν ζημιωμένη στο σκέλος των επιδοτήσεων γιατί έχασε περίπου 6,5 δισεκ. και διαμορφώνονται στα 16,69 δισεκ. ευρώ
Έχουμε το κέικ αλλά διαφέρουν τα κομμάτια με αυτό τον τίτλο το Bruegel αναλύει τις αλλαγές που υπήρξαν από το Ταμείο Ανάκαμψης μεταξύ του αρχικού σχεδίου και του τελικού.
Κατά το Bruegel η Ελλάδα ήταν ζημιωμένη στο σκέλος των επιδοτήσεων γιατί έχασε περίπου 6,5 δισεκ. και διαμορφώνονται στα 16,69 δισεκ. ευρώ.
Ο αρχικός μηχανισμός κατανομής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το Ταμείο Ανάκαμψης των 750 δισεκ. ευνόησε πραγματικά τις χώρες χαμηλού ΑΕΠ και σε μεγάλο βαθμό βασίστηκε σε οικονομικά δεδομένα πριν από τον κορωνοιό.
Η τροποποίηση που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δίνει μεγαλύτερη σημασία στο μέγεθος – ΑΕΠ της κάθε χώρας και στον αρνητικό οικονομικό αντίκτυπο του κορωνοιού.
Κατά συνέπεια, χρησιμοποιώντας τις οικονομικές προβλέψεις του Μαΐου 2020 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μόνο η Γερμανία και η Γαλλία θα λάβουν περισσότερες επιχορηγήσεις από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ σε σύγκριση με την αρχική πρόταση της Επιτροπής, ενώ άλλες χώρες θα λάβουν λιγότερα.
Η μεγάλη συμφωνία για τον προϋπολογισμό της ΕΕ που επιτεύχθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 21 Ιουλίου 2020, η οποία περιλαμβάνει ένα εφάπαξ Ταμείο Ανάκαμψης 750 δισεκ. ευρώ με την ονομασία «Next Generation EU» (NGEU), είναι πρωτοφανής παρέμβαση για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η ΕΕ θα δανειστεί από τις κεφαλαιαγορές για να χρηματοδοτήσει δαπάνες σε ολόκληρη την Ένωση.
Η συμφωνία για το Ταμείο Ανάκαμψης περιλαμβάνει ορισμένες αξιοσημείωτες τροποποιήσεις σε σύγκριση με την αρχική πρόταση της Επιτροπής.
Μειώνει τα συνολικά ποσά επιχορηγήσεων και εγγυήσεων και αυξάνει το ποσό των δανείων.
Καταργεί ορισμένα μέσα, συμπεριλαμβανομένης της προτεινόμενης χρηματοδότησης για τρίτες χώρες.
Μεταβάλλει τη μέθοδο κατανομής μεταξύ των χωρών και απαιτεί μεταρρυθμίσεις ανάπτυξης και ανθεκτικότητας (RRF).
Συνολικά, το κλειδί κατανομής έχει μετατοπιστεί από την εύρεση χωρών χαμηλού εισοδήματος σε καλύτερη εξέταση του μεγέθους της χώρας και ευνοώντας εκείνες τις χώρες που επλήγησαν από την ύφεση.
Η πιο σημαντική αλλαγή σχετίζεται με την κατανομή των επιχορηγήσεων μεταξύ των χωρών.
Το 70% των επιχορηγήσεων θα χορηγηθεί κατά τα έτη 2021 και 2022, σύμφωνα με την αρχική πρόταση της Επιτροπής.
Το υπόλοιπο 30% θα δεσμευτεί το 2023, για το οποίο «το κριτήριο ανεργίας 2015-2019 αντικαθίσταται, σε ισόποση αναλογία, από την απώλεια πραγματικού ΑΕΠ που παρατηρήθηκε το 2020 και από τη σωρευτική απώλεια του πραγματικού ΑΕΠ που παρατηρήθηκε κατά την περίοδο 2020-2021.
Η αρχική πρόταση της Επιτροπής για την κατανομή μεταξύ χωρών λάμβανε υπόψη
(α) τον πληθυσμό του 2019,
(β) το αντίστροφο κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ του 2019 και
(γ) το μέσο ποσοστό ανεργίας 2015-2019, όλα σε σχέση την ΕΕ των 27 κρατών.
Το σχετικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ μετράται σε τρέχουσες τιμές ευρώ (όχι στην ισοτιμία αγοραστικής δύναμης) και το αντίστροφο του λόγου του προς τον μέσο όρο της ΕΕ περιορίζεται στο 1,5.
Ο δείκτης ανεργίας περιορίζεται στο 1,5 για χώρες με κατά κεφαλήν ΑΕΠ κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ και 0,75 για χώρες με κατά κεφαλήν ΑΕΠ πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ.
Επομένως, μόνο ένας από τους τρεις δείκτες (πληθυσμός) εξαρτάται από το μέγεθος της χώρας, οι άλλοι δύο δείκτες (κατά κεφαλήν ΑΕΠ και ποσοστό ανεργίας) είναι ανεξάρτητοι από το μέγεθος της χώρας.
Οι τρεις αναλογίες πολλαπλασιάζονται μεταξύ τους.
Αυτό σημαίνει ότι η αναλογία πληθυσμού καθορίζει το μερίδιο του πληθυσμού της χώρας στον πληθυσμό της ΕΕ.
Αυτό το μερίδιο πολλαπλασιάζεται στη συνέχεια με αναλογίες περίπου 1, οπότε ένας δείκτης ποσοστού ανεργίας (ο λόγος του ποσοστού ανεργίας της χώρας προς το ποσοστό ανεργίας της ΕΕ) υψηλότερος από 1 αυξάνει το συνολικό μερίδιο της χώρας στην κατανομή των κεφαλαίων - επιδοτήσεων, ενώ ο δείκτης ανεργίας κάτω του 1 τον μειώνει.
Ωστόσο, το όριο του 0,75 στο ποσοστό ανεργίας για τις χώρες με υψηλότερο ΑΕΠ, καθώς και η χρήση του αντίστροφου λόγου ΑΕΠ ανά κατά κεφαλήν εισόδημα (το οποίο διευρύνεται περαιτέρω με τη χρήση των τρεχουσών αξιών του ευρώ και όχι της ισοτιμίας αγοραστικής δύναμης) ευνοεί περαιτέρω τις χώρες χαμηλού ΑΕΠ.
Εν ολίγοις, ο αρχικός μηχανισμός κατανομής της Επιτροπής ευνοεί πραγματικά τις χώρες χαμηλού ΑΕΠ.
Για παράδειγμα, η Βουλγαρία, η Κροατία και η Ελλάδα αναμενόταν να λάβουν επιχορηγήσεις και εγγυήσεις ύψους περίπου 15% του ΑΕΠ τους από τα εργαλεία ανάκτησης.
Ωστόσο αυτό δεν θα συμβεί.
Ο προτεινόμενος μηχανισμός κατανομής των επιδοτήσεων επιβεβαιώνεται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για το 70% των επιδοτήσεων.
Ωστόσο, για το υπόλοιπο 30%, ο δείκτης ανεργίας που εφαρμόζεται αντικαθίσταται από την απώλεια του πραγματικού ΑΕΠ.
Στα συμπεράσματά του, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν καθορίζει τον τρόπο μέτρησης της «απώλειας πραγματικού ΑΕΠ», αλλά αυτή η έκφραση χρησιμοποιήθηκε από την Επιτροπή για τον μηχανισμό κατανομής του Ταμείου Ανάκαμψης.
Σκοπός είναι να περιγράψει την πτώση της σταθερής τιμής του ΑΕΠ η οποία είναι σύμφωνη με την έννοια του «απώλεια πραγματικού ΑΕΠ».
Ωστόσο, η πτώση του ΑΕΠ που αποτιμάται σε ευρώ σταθερής τιμής εξαρτάται από το μέγεθος της χώρας.
Όσο μεγαλύτερη είναι η χώρα, τόσο μεγαλύτερη είναι η αξία του ευρώ στο ΑΕΠ.
Ως εκ τούτου, ένας δείκτης που είναι ανεξάρτητος από το μέγεθος της χώρας (ποσοστό ανεργίας) αντικαθίσταται από έναν δείκτη που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το μέγεθος της χώρας (απώλεια πραγματικού ΑΕΠ).
Στα συμπεράσματά του, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν αναφέρει πρόσθετα κριτήρια για την εξέταση της πραγματικής απώλειας ΑΕΠ.
Αυτή η αλλαγή στον μηχανισμό κατανομής επιδοτήσεων μετριάζει το όφελος των χωρών χαμηλού ΑΕΠ στην πρόταση της Επιτροπής και ωφελεί τις μεγαλύτερες χώρες και εκείνες που υπέστησαν μεγαλύτερες απώλειες στο ΑΕΠ λόγω της πανδημίας.
Πέρα από το ζήτημα του μεγέθους της χώρας, η Γερμανία επωφελείται περαιτέρω από το τροποποιημένο κριτήριο κατανομής, επειδή είχε πολύ χαμηλό ποσοστό ανεργίας το 2015-2019.
Η Γαλλία ωφελείται επίσης πέρα από τον όρο του μεγέθους της χώρας, επειδή παρόλο που είχε υψηλότερο ποσοστό ανεργίας από τον μέσο όρο της ΕΕ το 2015-2019, ο δείκτης ποσοστού ανεργίας υπόκεινται στο όριο 0,75 που εφαρμόζεται για τις χώρες με υψηλότερο ΑΕΠ.
Τα κριτήρια κατανομής άλλων μέσων εκτός επιδοτήσεων δεν έχουν αλλάξει από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, εκτός από μια μικρή αλλαγή το Λουξεμβούργο θα λάβει ένα επιπλέον εφάπαξ ποσό 100 εκατομμύρια ευρώ και η Μάλτα επιπλέον 50 εκατομμύρια ευρώ.
Με βάση τις οικονομικές προβλέψεις της Επιτροπής του Μαΐου 2020, μόνο τρεις χώρες, η Γερμανία (κατά 20,4 δισεκατομμύρια ευρώ), η Γαλλία (κατά 12,4 δισεκατομμύρια ευρώ) και η Ιταλία (κατά 5 δισεκατομμύρια ευρώ) θα λάβουν περισσότερες επιχορηγήσεις, όλες οι άλλες χώρες θα λάβουν λιγότερα.
Και δεδομένου ότι οι επιχορηγήσεις σε άλλα μέσα ανάκτησης μειώθηκαν σημαντικά για όλες τις χώρες, μόνο η Γερμανία (κατά 13,4 δισεκατομμύρια ευρώ) και η Γαλλία (κατά 7,4 δισεκατομμύρια ευρώ) θα λάβουν περισσότερες επιχορηγήσεις από το συνολικό πακέτο Ανάκαμψης σε σύγκριση με την αρχική πρόταση της Επιτροπής.
Συνολικά, η Ιταλία θα λάβει 1 δισεκατομμύριο ευρώ λιγότερες επιδοτήσεις, η Ισπανία θα πάρει 9,5 δισεκατομμύρια ευρώ λιγότερα, ενώ η Πολωνία θα πάρει 11,4 δισεκατομμύρια ευρώ λιγότερα.
Το συνολικό κονδύλιο για εγγυήσεις που διατίθενται για χώρες της ΕΕ στα μέσα ανάκτησης μειώθηκε δραστικά από 61,6 δισεκατομμύρια ευρώ σε 5,6 δισεκατομμύρια ευρώ.
Με αυτόν τον τρόπο, όλες οι χώρες της ΕΕ θα δικαιούνται λιγότερο από το 10% των εγγυήσεων που είχε αρχικά προτείνει η Επιτροπή.
www.bankingnews.gr
Κατά το Bruegel η Ελλάδα ήταν ζημιωμένη στο σκέλος των επιδοτήσεων γιατί έχασε περίπου 6,5 δισεκ. και διαμορφώνονται στα 16,69 δισεκ. ευρώ.
Ο αρχικός μηχανισμός κατανομής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το Ταμείο Ανάκαμψης των 750 δισεκ. ευνόησε πραγματικά τις χώρες χαμηλού ΑΕΠ και σε μεγάλο βαθμό βασίστηκε σε οικονομικά δεδομένα πριν από τον κορωνοιό.
Η τροποποίηση που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δίνει μεγαλύτερη σημασία στο μέγεθος – ΑΕΠ της κάθε χώρας και στον αρνητικό οικονομικό αντίκτυπο του κορωνοιού.
Κατά συνέπεια, χρησιμοποιώντας τις οικονομικές προβλέψεις του Μαΐου 2020 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, μόνο η Γερμανία και η Γαλλία θα λάβουν περισσότερες επιχορηγήσεις από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ σε σύγκριση με την αρχική πρόταση της Επιτροπής, ενώ άλλες χώρες θα λάβουν λιγότερα.
Η μεγάλη συμφωνία για τον προϋπολογισμό της ΕΕ που επιτεύχθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 21 Ιουλίου 2020, η οποία περιλαμβάνει ένα εφάπαξ Ταμείο Ανάκαμψης 750 δισεκ. ευρώ με την ονομασία «Next Generation EU» (NGEU), είναι πρωτοφανής παρέμβαση για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Για πρώτη φορά στην ιστορία της, η ΕΕ θα δανειστεί από τις κεφαλαιαγορές για να χρηματοδοτήσει δαπάνες σε ολόκληρη την Ένωση.
Η συμφωνία για το Ταμείο Ανάκαμψης περιλαμβάνει ορισμένες αξιοσημείωτες τροποποιήσεις σε σύγκριση με την αρχική πρόταση της Επιτροπής.
Μειώνει τα συνολικά ποσά επιχορηγήσεων και εγγυήσεων και αυξάνει το ποσό των δανείων.
Καταργεί ορισμένα μέσα, συμπεριλαμβανομένης της προτεινόμενης χρηματοδότησης για τρίτες χώρες.
Μεταβάλλει τη μέθοδο κατανομής μεταξύ των χωρών και απαιτεί μεταρρυθμίσεις ανάπτυξης και ανθεκτικότητας (RRF).
Συνολικά, το κλειδί κατανομής έχει μετατοπιστεί από την εύρεση χωρών χαμηλού εισοδήματος σε καλύτερη εξέταση του μεγέθους της χώρας και ευνοώντας εκείνες τις χώρες που επλήγησαν από την ύφεση.
Η πιο σημαντική αλλαγή σχετίζεται με την κατανομή των επιχορηγήσεων μεταξύ των χωρών.
Το 70% των επιχορηγήσεων θα χορηγηθεί κατά τα έτη 2021 και 2022, σύμφωνα με την αρχική πρόταση της Επιτροπής.
Το υπόλοιπο 30% θα δεσμευτεί το 2023, για το οποίο «το κριτήριο ανεργίας 2015-2019 αντικαθίσταται, σε ισόποση αναλογία, από την απώλεια πραγματικού ΑΕΠ που παρατηρήθηκε το 2020 και από τη σωρευτική απώλεια του πραγματικού ΑΕΠ που παρατηρήθηκε κατά την περίοδο 2020-2021.
Η αρχική πρόταση της Επιτροπής για την κατανομή μεταξύ χωρών λάμβανε υπόψη
(α) τον πληθυσμό του 2019,
(β) το αντίστροφο κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ του 2019 και
(γ) το μέσο ποσοστό ανεργίας 2015-2019, όλα σε σχέση την ΕΕ των 27 κρατών.
Το σχετικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ μετράται σε τρέχουσες τιμές ευρώ (όχι στην ισοτιμία αγοραστικής δύναμης) και το αντίστροφο του λόγου του προς τον μέσο όρο της ΕΕ περιορίζεται στο 1,5.
Ο δείκτης ανεργίας περιορίζεται στο 1,5 για χώρες με κατά κεφαλήν ΑΕΠ κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ και 0,75 για χώρες με κατά κεφαλήν ΑΕΠ πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ.
Επομένως, μόνο ένας από τους τρεις δείκτες (πληθυσμός) εξαρτάται από το μέγεθος της χώρας, οι άλλοι δύο δείκτες (κατά κεφαλήν ΑΕΠ και ποσοστό ανεργίας) είναι ανεξάρτητοι από το μέγεθος της χώρας.
Οι τρεις αναλογίες πολλαπλασιάζονται μεταξύ τους.
Αυτό σημαίνει ότι η αναλογία πληθυσμού καθορίζει το μερίδιο του πληθυσμού της χώρας στον πληθυσμό της ΕΕ.
Αυτό το μερίδιο πολλαπλασιάζεται στη συνέχεια με αναλογίες περίπου 1, οπότε ένας δείκτης ποσοστού ανεργίας (ο λόγος του ποσοστού ανεργίας της χώρας προς το ποσοστό ανεργίας της ΕΕ) υψηλότερος από 1 αυξάνει το συνολικό μερίδιο της χώρας στην κατανομή των κεφαλαίων - επιδοτήσεων, ενώ ο δείκτης ανεργίας κάτω του 1 τον μειώνει.
Ωστόσο, το όριο του 0,75 στο ποσοστό ανεργίας για τις χώρες με υψηλότερο ΑΕΠ, καθώς και η χρήση του αντίστροφου λόγου ΑΕΠ ανά κατά κεφαλήν εισόδημα (το οποίο διευρύνεται περαιτέρω με τη χρήση των τρεχουσών αξιών του ευρώ και όχι της ισοτιμίας αγοραστικής δύναμης) ευνοεί περαιτέρω τις χώρες χαμηλού ΑΕΠ.
Εν ολίγοις, ο αρχικός μηχανισμός κατανομής της Επιτροπής ευνοεί πραγματικά τις χώρες χαμηλού ΑΕΠ.
Για παράδειγμα, η Βουλγαρία, η Κροατία και η Ελλάδα αναμενόταν να λάβουν επιχορηγήσεις και εγγυήσεις ύψους περίπου 15% του ΑΕΠ τους από τα εργαλεία ανάκτησης.
Ωστόσο αυτό δεν θα συμβεί.
Ο προτεινόμενος μηχανισμός κατανομής των επιδοτήσεων επιβεβαιώνεται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για το 70% των επιδοτήσεων.
Ωστόσο, για το υπόλοιπο 30%, ο δείκτης ανεργίας που εφαρμόζεται αντικαθίσταται από την απώλεια του πραγματικού ΑΕΠ.
Στα συμπεράσματά του, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν καθορίζει τον τρόπο μέτρησης της «απώλειας πραγματικού ΑΕΠ», αλλά αυτή η έκφραση χρησιμοποιήθηκε από την Επιτροπή για τον μηχανισμό κατανομής του Ταμείου Ανάκαμψης.
Σκοπός είναι να περιγράψει την πτώση της σταθερής τιμής του ΑΕΠ η οποία είναι σύμφωνη με την έννοια του «απώλεια πραγματικού ΑΕΠ».
Ωστόσο, η πτώση του ΑΕΠ που αποτιμάται σε ευρώ σταθερής τιμής εξαρτάται από το μέγεθος της χώρας.
Όσο μεγαλύτερη είναι η χώρα, τόσο μεγαλύτερη είναι η αξία του ευρώ στο ΑΕΠ.
Ως εκ τούτου, ένας δείκτης που είναι ανεξάρτητος από το μέγεθος της χώρας (ποσοστό ανεργίας) αντικαθίσταται από έναν δείκτη που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το μέγεθος της χώρας (απώλεια πραγματικού ΑΕΠ).
Στα συμπεράσματά του, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν αναφέρει πρόσθετα κριτήρια για την εξέταση της πραγματικής απώλειας ΑΕΠ.
Αυτή η αλλαγή στον μηχανισμό κατανομής επιδοτήσεων μετριάζει το όφελος των χωρών χαμηλού ΑΕΠ στην πρόταση της Επιτροπής και ωφελεί τις μεγαλύτερες χώρες και εκείνες που υπέστησαν μεγαλύτερες απώλειες στο ΑΕΠ λόγω της πανδημίας.
Πέρα από το ζήτημα του μεγέθους της χώρας, η Γερμανία επωφελείται περαιτέρω από το τροποποιημένο κριτήριο κατανομής, επειδή είχε πολύ χαμηλό ποσοστό ανεργίας το 2015-2019.
Η Γαλλία ωφελείται επίσης πέρα από τον όρο του μεγέθους της χώρας, επειδή παρόλο που είχε υψηλότερο ποσοστό ανεργίας από τον μέσο όρο της ΕΕ το 2015-2019, ο δείκτης ποσοστού ανεργίας υπόκεινται στο όριο 0,75 που εφαρμόζεται για τις χώρες με υψηλότερο ΑΕΠ.
Τα κριτήρια κατανομής άλλων μέσων εκτός επιδοτήσεων δεν έχουν αλλάξει από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, εκτός από μια μικρή αλλαγή το Λουξεμβούργο θα λάβει ένα επιπλέον εφάπαξ ποσό 100 εκατομμύρια ευρώ και η Μάλτα επιπλέον 50 εκατομμύρια ευρώ.
Με βάση τις οικονομικές προβλέψεις της Επιτροπής του Μαΐου 2020, μόνο τρεις χώρες, η Γερμανία (κατά 20,4 δισεκατομμύρια ευρώ), η Γαλλία (κατά 12,4 δισεκατομμύρια ευρώ) και η Ιταλία (κατά 5 δισεκατομμύρια ευρώ) θα λάβουν περισσότερες επιχορηγήσεις, όλες οι άλλες χώρες θα λάβουν λιγότερα.
Και δεδομένου ότι οι επιχορηγήσεις σε άλλα μέσα ανάκτησης μειώθηκαν σημαντικά για όλες τις χώρες, μόνο η Γερμανία (κατά 13,4 δισεκατομμύρια ευρώ) και η Γαλλία (κατά 7,4 δισεκατομμύρια ευρώ) θα λάβουν περισσότερες επιχορηγήσεις από το συνολικό πακέτο Ανάκαμψης σε σύγκριση με την αρχική πρόταση της Επιτροπής.
Συνολικά, η Ιταλία θα λάβει 1 δισεκατομμύριο ευρώ λιγότερες επιδοτήσεις, η Ισπανία θα πάρει 9,5 δισεκατομμύρια ευρώ λιγότερα, ενώ η Πολωνία θα πάρει 11,4 δισεκατομμύρια ευρώ λιγότερα.
Το συνολικό κονδύλιο για εγγυήσεις που διατίθενται για χώρες της ΕΕ στα μέσα ανάκτησης μειώθηκε δραστικά από 61,6 δισεκατομμύρια ευρώ σε 5,6 δισεκατομμύρια ευρώ.
Με αυτόν τον τρόπο, όλες οι χώρες της ΕΕ θα δικαιούνται λιγότερο από το 10% των εγγυήσεων που είχε αρχικά προτείνει η Επιτροπή.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών