Σχετικά Άρθρα
Οι κυρώσεις στη Ρωσία έχουν μεγάλο κόστος και για αυτούς που τις επιβάλλουν
Κίνδυνος επανάληψης του παγκόσμιου σοκ από την πετρελαϊκή κρίση του 1970 μετά τις κυρώσεις στη Ρωσία
Κίνα: Οι κυρώσεις στη Ρωσία θα συμπαρασύρουν την παγκόσμια οικονομία - Έκκληση για αυτοσυγκράτηση
Η επιβολή πρωτοφανών σε έκταση οικονομικών κυρώσεων στη Ρωσία, που σημαίνει ένα είδος γενικευμένου οικονομικού πολέμου της Δύσης έναντι της Μόσχας, είναι το ανάλογο των lockdown των δύο προηγούμενων ετών, γράφει ο οικονομολόγος Tho Bishop, πρώην αναπληρωτής Διευθυντής Επικοινωνίας της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων και νυν αρθογράφος του Mises Institute. Η ζημιά που προκλήθηκε στην οικονομία από τα lockdown υπήρξε καταστροφική και το όφελος από τις πολιτικές τους υπήρξε πολύ περιορισμένο. Τι θα γίνει αν κάτι ανάλογο αποδειχτούν και οι κυρώσεις στη Ρωσία, αναρωτιέται.
Ειδικότερα, όπως γράφει ο Tho Bishop:
Η γενικευμένη εισβολή των ΗΠΑ στην Ουκρανία κοντεύει να συμπληρώσει δυο εβδομάδες.
Ο στρατός του Vladimir Putin συνεχίζει την προέλαση του στα δυτικά, με σαφή στόχο να περικυκλώσει το Κίεβο.
Μέχρι σήμερα, ευτυχώς, η Αμερική και οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ έχουν αρνηθεί τις εκκλήσεις του Προέδρου Volodimir Zelensky να επιβάλουν μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ουκρανία, η οποία θα διακινδύνευε την έκρηξη ενός νέου παγκόσμιου πολέμου.
Αντίθετα, μαζί με την προμήθεια όπλων, πληροφοριών και —ενδεχομένως— αεροπλάνων στην Ουκρανία, η Δύση έχει επικεντρωθεί στον οικονομικό πόλεμο.
Αυτό που δεν είναι ξεκάθαρο είναι εάν η Δύση είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τις πραγματικές συνέπειες της προσέγγισής της.
Φαίνεται ότι κάθε μέρα που περνά, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί της βρίσκουν διαρκώς νέα εργαλεία για να κλιμακώσουν την οικονομική πίεση στον Putin.
Αυτό που ξεκίνησε με στοχευμένες κυρώσεις που επιβλήθηκαν σε επιλεγμένους Ρώσους ηγέτες και ολιγάρχες πήρε διαστάσεις με τον αποκλεισμό των ρωσικών τραπεζών από το SWIFT, τις εκτεταμένες επιθέσεις ενάντια στις ρωσικές βιομηχανίες και τώρα στην πλήρη απαγόρευση του ρωσικού πετρελαίου και άλλων εξαγωγών από ορισμένες —αλλά όχι όλες— χώρες του ΝΑΤΟ.
Επιπλέον, οι δυτικές εταιρείες ενισχύουν αυτές τις πολιτικές απαγορεύοντας αδιακρίτως στους Ρώσους πελάτες τους διάφορες υπηρεσίες.
Αυτή η γενική οικονομική καταδίωξη της Ρωσίας δεν αποτελεί εργαλείο που δημιουργήθηκε από την αναγκαιότητα της κατάστασης, αλλά η νέα εφαρμογή μιας μορφής πολέμου με την οποία η Δύση νιώθει πιο άνετα.
Μετατροπή του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος που στηρίζεται στο δολάριο σε όπλο
Η μετατροπή του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος που στηρίζεται στο δολάριο σε όπλο ξεκίνησε με τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, σε βάρος της Βόρειας Κορέας, του Ιράν και της Βενεζουέλας (δυο κράτη από τα οποία σήμερα η Ουάσιγκτον ζητά συνδρομή για να προμηθευτεί πετρέλαιο) και χρησιμοποιείται ολοένα και περισσότερο ενάντια σε εγχώριους εχθρούς.
Ακόμη και η πατροπαράδοτη ουδετερότητα της Ελβετίας απέτυχε να διατηρηθεί σε μια εποχή οικονομικού πολέμου.
Δυστυχώς για τη Δύση, ο Vladimir Putin είναι πολύ πιο έξυπνος αντίπαλος από τον Kim Yong ή τον Nick Fuentes.
Η Ρωσία δεν είναι μόνο ένας σημαντικός πάροχος ενέργειας στις παγκόσμιες —και, ειδικότερα, στις ευρωπαϊκές— αγορές, αλλά είναι ένας παγκοσμίως σημαντικός εξαγωγέας σιταριού, λιπασμάτων, μετάλλων και άλλων στρατηγικά σημαντικών πόρων.
Συν τοις άλλοις, η Δύση απογοητεύεται ολοένα και περισσότερο από την άρνηση άλλων παγκόσμιων δυνάμεων -συμπεριλαμβανομένων της Ινδίας, της Βραζιλίας, του Μεξικού και της Κίνας- να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους.
Τίποτα από αυτά όμως δεν πρέπει να μας εκπλήσσει ιδιαίτερα.
Η επιθυμία της Κίνας είναι να χρησιμοποιήσει τη Ρωσία ενάντια στην αμερικανική παγκόσμια ηγεμονία κι αυτό είναι προφανές από χρόνια — ακόμα και πριν από την κλιμάκωση των σχέσεων ΗΠΑ-Κίνας της εποχής Trump και το ξέσπασμα του Covid. Σε κράτη όπως η Ινδία, η Βραζιλία και το Μεξικό υπάρχουν ισχυρά εθνικιστικά πολιτικά κόμματα που απηχούν την κριτική του Putin ενάντια στην παγκοσμιοποιημένη Δύση.
Ήδη ο Putin έχει δείξει ότι είναι διατεθειμένος να χρησιμοποιήσει τους φυσικούς πόρους του ως δέλεαρ για να τραβήξει τους παραδοσιακά ανατρεπτικούς παγκόσμιους παράγοντες μακριά από την ηγεμονία των ΗΠΑ.
Η ρωσική κυβέρνηση έχει δημιουργήσει έναν κατάλογο με τις χώρες που τάχθηκαν εχθρικά προς τις στρατιωτικές της ενέργειες και κατευθύνει το εμπόριο της προς τις χώρες που έχουν παραμείνει ουδέτερες.
Εν τω μεταξύ, οι Ρώσοι εθνικιστές πανηγύρισαν για τις οικονομικές κυρώσεις της Δύσης απέναντι στην εισβολή στην Ουκρανία, θεωρώντας ότι δημιουργούν μια δυνατότητα μετατόπισης των καταναλωτικών τάσεων από εταιρείες που εδρεύουν στην Αμερική και την Ευρώπη προς τα ευρασιατικά προϊόντα.
Κατά συνέπεια, εκείνοι που τιμωρούνται περισσότερο από την αμερικανική απάντηση στις ενέργειες του Putin είναι οι Ρώσοι που είναι οι πιο πολιτιστικά ευθυγραμμισμένοι με τη Δύση.
Και έχουμε μια κατάσταση πολύ παρόμοια με εκείνη την Ιράν όπου οι αμερικανικές κυρώσεις που του επιβλήθηκαν έπληξαν περισσότερο τα πιο φιλελεύθερα μέλη της κοινωνίας του.
Είναι η Δύση έτοιμη να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του σοκ που θα την πλήξουν;
Ενώ η Δύση έχει ξεκαθαρίσει με σαφήνεια γιατί θεωρεί ηθικά δίκαιο τον συγκεκριμένο οικονομικό πόλεμο, είναι λιγότερο σαφές αν είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του σοκ που θα πλήξουν την ίδια.
Στην Αμερική, το φυσικό αέριο έχει ήδη φτάσει σε υψηλά όλων των εποχών, και οι τιμές στην αγορά δείχνουν ότι σύντομα θα φτάσουν σε νέα ιστορικά υψηλά και οι τιμές των τροφίμων, της ενέργειας και άλλων ζωτικών πόρων.
Απέναντι σε αυτές τις προκλήσεις, ο Λευκός Οίκος του Biden και οι σύμμαχοί του κάνουν διαλέξεις για τις αρετές των ηλεκτρικών οχημάτων και άλλων μορφών «πράσινης ενέργειας». Ούτε ο Elon Musk της Tesla δεν πιστεύει ότι όλο αυτό στέκει.
Τελικά, η προσπάθεια των δυτικών κυβερνήσεων να κατευνάσουν τις ανησυχίες των πολιτών τους εξαρτώνται από το αν θα καταφέρουν να τους πείσουν ως προς το αν οι ίδιες ομάδες που έλεγαν ότι ο πληθωρισμός πριν την έναρξη του πολέμου Ρωσίας - Ουκρανίας ήταν «παροδικός» μπορεί να χειριστεί αυτή τη νέα σύγκρουση.
Είναι αμφίβολο αν θα το καταφέρουν.
Το ερώτημα που δεν τίθεται βεβαίως, καθώς οι εχθροπραξίες συνεχίζονται στους δρόμους της Ουκρανίας, αφορά το ποιες θα είναι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες του οικονομικού πολέμου της Δύσης στη Ρωσία.
Αν αύριο έχουμε ειρήνη, τι θα σήμαινε αυτό για τους παράγοντες της αγοράς;
Οι περισσότεροι από τους ηγέτες που σήμερα εμπλέκονται σε μια ολοένα και πιο οξεία οικονομική σύγκρουση με τη Ρωσία που δημιουργεί έναν φαύλο οικονομικό κύκλο είναι οι ίδιοι άνθρωποι που υποστήριξαν εξουθενωτικά lockdown κατά τα δύο χρόνια της πανδημίας του Covid.
Στην περίπτωση της πανδημίας, οι περισσότεροι ηγέτες έδειχναν να ενεργούν ωσάν η οικονομία να είναι κάτι που μπορούσε να απενεργοποιηθεί και να ενεργοποιηθεί σχετική ευκολία—σαν τον υπολογιστή που κρασάρει, τον κλείνεις και τον ξανανοίγεις.
Ο κόσμος όμως εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τις συνέπειες των lockdown της πανδημίας.
Πόσο θα διαρκέσουν τα σημάδια από τις κυρώσεις;
Και τι θα γίνει αν η Ρωσία και η Κίνα επιχειρήσουν στα σοβαρά να υπονομεύσουν την Αμερική, το δολάριο και τους υποτελείς Ευρωπαίους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ; Τι θα συμβεί αν ο Putin κατανοήσει ότι η οικονομία της υπερχρεωμένης Δύσης είναι πολύ πιο αδύναμη από ό,τι πιστεύουν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μας;
Πρέπει οι Αμερικανοί να αμφισβητούν την κρίση των υπευθύνων λήψης αποφάσεων στη Fed ή στο Υπουργείο Οικονομικών;
Οι κεντρικές τράπεζες ως όπλα
Όπως έχουν επισημάνει από καιρό οι Αυστριακοί οικονομολόγοι, δεν είναι τυχαίο ότι ο αιώνας του ολοκληρωτικού πολέμου αναδύθηκε ταυτόχρονα με την εποχή των κεντρικών τραπεζών. Βασιζόμενοι στο χρέος και στη δύναμη του τυπογραφείου, αντί της άμεσης φορολογίας, τα κράτη μπορούσαν να κρύψουν από τον κόσμο το άμεσο κόστος του πολέμου.
Με τον καιρό, οι παγκόσμιες δυνάμεις έχουν μετατρέψει τις ίδιες τις κεντρικές τράπεζες σε όπλα.
Η κατάχρηση της εξουσίας της από την Αμερική έχει αναγκάσει ακόμη και τους μακροχρόνιους συμμάχους να μιλήσουν ανοιχτά.
Το 2020, οι παγκόσμιες δυνάμεις αγνόησαν τις οικονομικές συνέπειες των lockdown προκειμένου να ανταποκριθούν με «γενναιότητα» στους κινδύνους του Covid.
Η ζημιά που προκλήθηκε ήταν καταστροφική και το όφελος από τις πολιτικές τους υπήρξε πολύ περιορισμένο.
Το 2022, οι ίδιες παγκόσμιες δυνάμεις καταστρέφουν τις ζωές αθώων Ρώσων για να δηλώσουν την αντίθεσή τους στην εισβολή. Δυστυχώς, όταν η σκόνη κατακαθίσει, η υποκείμενη ζημιά που προκαλείται στα έθνη τους μπορεί να είναι πολύ χειρότερη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών