Mises Institute: Σε μοιραία καθοδική πορεία οι οικονομίες της Δύσης – Θυμίζουν τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία

«Αν κάτι δεν μπορεί να συνεχίζεται για πάντα, έχει την τάση να σταματά», είπε κάποτε ο οικονομολόγος Herbert Stein.
Τούτου λεχθέντος, αναφέρει ο George Ford Smith από το «The Mises Instititute», οι παρεμβατικές οικονομίες της Δύσης βρίσκονται σε μια μοιραία καθοδική πορεία, συγκρίσιμη με αυτή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τον 2ο αιώνα μ.Χ., επιβαρυμένες με μη βιώσιμο χρέος και πολιτικές κατά της ευημερίας.
Στο παγκόσμιο σχήμα Ponzi, ο κοπανιστός αέρας και η εξαπάτηση υποκαθιστούν το υγιές χρήμα. Όπως έγραψε ο διευθυντής hedge-fund Mitch Feierstein στο Planet Ponzi, «δεν λύνεις ένα σχήμα Ponzi. Το τελειώνεις».
Και σε αυτό το σημείο να αναφερθούν οι πασίγνωστοι Charles Ponzi και Bernie Madoff, οι οποίοι έκαναν ορισμένους από τους επενδυτές τους πολύ φτωχότερους, αλλά παρόλα αυτά το σύστημα δεν κατέρρευσε.
Για αυτό —για ένα σχέδιο Πόντσι που θα απειλούσε να χρεοκοπήσει τον καπιταλισμό σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο— χρειαζόμαστε ανθρώπους πολύ πιο έξυπνους από τον Ponzi ή τον Madoff. Χρειαζόμαστε χρόνο, χρειαζόμαστε ενέργεια, χρειαζόμαστε κίνητρο. Με μια λέξη, χρειαζόμαστε τη Wall Street.
Ωστόσο, η Wall Street από μόνη της δεν έχει τη δύναμη να προσφέρει ένα πραγματικά κατακλυσμικό αποτέλεσμα. «Εάν η φιλοδοξία σας είναι να δημιουργήσετε όλεθρο στη μεγαλύτερη δυνατή κλίμακα, χρειάζεστε πρόσβαση σε έναν ισολογισμό που φτάνει τα δεκάδες τρισεκατομμύρια. Χρειάζεσαι δύναμη. Χρειάζεσαι κύρος. Χρειάζεστε μια αξιοσημείωτη προθυμία να εξαπατήσετε. Με μια λέξη, χρειάζεσαι την Ουάσιγκτον», αναφέρεται στο σχόλιο του Mises Instititute.

Όπως έγραψε ο Gary North σε μια σύντομη ανασκόπηση του βιβλίου του Feierstein, «οι κεντρικές τράπεζες έχουν συνεννοηθεί με τις εθνικές κυβερνήσεις για να χρηματοδοτήσουν τεράστιες αυξήσεις του εθνικού χρέους, πέρα από αυτό που μπορεί ποτέ να αποπληρωθεί. Με άλλα λόγια, ο [Feierstein] έχει περιγράψει τις κυβερνητικές υποσχέσεις ως μέρος ενός γιγαντιαίου διεθνούς σχεδίου Ponzi».

Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του, ο Peter Schiff, με τον οποίο πολλοί γέλασαν όταν προέβλεψε την οικονομική κατάρρευση του 2007-2009, είπε ότι οι τόκοι μόνο για το ομοσπονδιακό χρέος «θα είναι περίπου ένα τρισεκατομμύριο μέχρι το τέλος αυτού του έτους. Μέχρι το τέλος του επόμενου έτους [θα φτάσουν] τα δύο τρισεκατομμύρια δολάρια —και αυτό αν τα επιτόκια δεν ανέβουν. . . . Αυτή είναι μια τεράστια βόμβα χρέους που πρόκειται να εκραγεί».
Το εξαιρετικά υψηλό εταιρικό χρέος και το χρέος πιστωτικών καρτών, μαζί με την αφερεγγυότητα των τραπεζών υποστηρίζουν το επιχείρημά του για μια επερχόμενη κατάρρευση, το αντίθετο του οικονομικού ονείρου που περιγράφει ο Biden.

Επιπλέον, το Reuters σημειώνει ότι η καμπύλη αποδόσεων μεταξύ κρατικού 10ετους και 2ετούς ομολόγου ΗΠΑ, βρίσκεται -αντεστραμμένη- στο υψηλότερο επίπεδο από το 1981. Σπάνια μια αντεστραμμένη καμπύλη αποδόσεων δεν σηματοδότησε ύφεση.

Μπορούν ο Jerome Powell και οι σύμβουλοί του να οδηγήσουν την οικονομία σε μια ήπια προσγείωση; ΟΧΙ αυτή τη φορά. «Η μόνη δυνατή προσγείωση είναι μια συντριβή, όπου όλοι οι επιβαίνοντες πεθαίνουν», έγραψε πρόσφατα ο Schiff στο Twitter.

Ο Ponzi και ο Madoff μπήκαν στη φυλακή για τα σχέδιά τους, αλλά πώς διώκετε τις κυβερνήσεις για τα δικά τους; Με σπάνιες εξαιρέσεις, όσοι που πηγαίνουν στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι ο χρυσός είναι ένα βάρβαρο λείψανο και η Fed είναι ένα καλό πράγμα που χρειάζεται απλώς λίγη κυβερνητική επιμέλεια. Έτσι, οι ένοχοι θα μείνουν ατιμώρητοι, εκτός εάν η δημόσια οργή μετατραπεί άστοχα σε μη δικαστική βία. Οι υπόλοιποι θα είναι πολύ απασχολημένοι προσπαθώντας να επιβιώσουν και να προστατέψουν αυτούς που τους ενδιαφέρουν.

Ο πόλεμος για το να είσαι άνθρωπος

Μια μελέτη της ιστορίας, συμπεριλαμβανομένης της νομισματικής ιστορίας των ΗΠΑ, καθιστά σαφές ότι το κράτος δεν ασχολείται με τη διασφάλιση της ελευθερίας μας. Όπως κατέστησαν σαφές οι προηγούμενες εννιακόσιες και πλέον ημέρες, οποιαδήποτε υπεράσπιση της «ελευθερίας» θα μπορούσε πιθανότατα να θεωρηθεί ως ρητορική μίσους. Αντίθετα, πλημμυρίζουμε από τις ευχάριστες λέξεις της διαφορετικότητας, της ισότητας και της ένταξης μαζί με τις εκστρατείες του φόβου για την κλιματική αλλαγή και τον φονικό Covid. Προκαλέστε οποιοδήποτε από αυτά και θα δαιμονοποιηθείτε- ή χειρότερα.
Αλλά το κράτος δεν μπορεί να κάνει τίποτα σημαντικό χωρίς να μονοπωλήσει το χρήμα, και τα ψηφιακά νομίσματα της κεντρικής τράπεζας (CBDC) θα είναι η τελευταία δόση για τον έλεγχο του νομισματικού συστήματος. Το νέο σύστημα πληρωμών FedNow με έμφαση στην ευκολία των χρηστών παρέχει το πλαίσιο για τα CBDC.

Η Σκιώδης Υπερδύναμη

Μπορούμε να σταματήσουμε αυτό από το να συμβεί. Δύο πολιτείες, η Φλόριντα και η Ιντιάνα, έχουν ουσιαστικά απαγορεύσει τα CBDC ως χρήματα. Πιθανότατα θα ακολουθήσουν και άλλες πολιτείες. Η κυβέρνηση θα θέσει εκτός νόμου τα μετρητά κάποια στιγμή, αλλά όσοι τα χρησιμοποιούν τώρα ψηφίζουν κατά των CBDC.
Πολλοί άνθρωποι θα στραφούν σε ανταλλαγές, μερικοί χρησιμοποιώντας μέταλλα και παραοικονομία. Αν αυτό ακούγεται απελπισμένο, σκεφτείτε πώς η παγκόσμια μαύρη αγορά το 2011 ήταν η ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία στον κόσμο. Μερικές φορές αναφέρεται ως «Σύστημα D» και περιλαμβάνει τόσο τις συνηθισμένες, μικρές συναλλαγές εμπόρων υπαίθριων αγορών ή εργαζομένων που αναζητούν εργασία στους χώρους στάθμευσης των καταστημάτων οικιακών βελτιωτικών και επίσης μεγαλύτερες, διεθνείς συναλλαγές. Ο David Obi, ένας Νιγηριανός, βασιζόμενος στο κινητό του τηλέφωνο και με δική του πρωτοβουλία, επικοινώνησε με μια κινεζική εταιρεία για να στείλει μικρές γεννήτριες με ντίζελ στη χώρα του, όπου η ηλεκτρική ενέργεια είναι συχνά σπάνια.

Ο Friedrich Schneider, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Johannes Kepler Linz της Αυστρίας, του οποίου η τεχνογνωσία είναι σε εξωκυβερνητικές οικονομίες και ο οποίος συνέγραψε το The Shadow Economy, διαπίστωσε ότι το Σύστημα D αναπτύσσεται ταχύτερα σε πολλές χώρες από το επίσημα αναγνωρισμένο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν. Εάν το Σύστημα D ήταν ανεξάρτητο έθνος, θα ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο.

Συμπέρασμα

Το μέλλον είναι αναποφάσιστο, αλλά μπορούμε να βοηθήσουμε στον καθορισμό του αποτελέσματος εάν αναλάβουμε την ευθύνη γι' αυτό. Η Wikipedia ορίζει το Σύστημα D ως «έναν τρόπο απάντησης σε προκλήσεις που απαιτούν από κάποιον να έχει την ικανότητα να σκέφτεται γρήγορα, να προσαρμόζεται και να αυτοσχεδιάζει όταν κάνει μια δουλειά». Υπό αυτή την έννοια, η επιτυχία εξαρτιόταν πάντα από το Σύστημα D, με ή χωρίς κυβέρνηση.

Ο αμερικανικός όρος για αυτό είναι life hack, «οποιοδήποτε κόλπο, συντόμευση, δεξιότητα ή καινοτόμος μέθοδος που αυξάνει την παραγωγικότητα και την αποτελεσματικότητα, σε όλους τους τομείς της ζωής».
Όπως και να το ονομάσετε, περιγράφει ένα πνεύμα που πρέπει να υιοθετήσει όλη η ανθρωπότητα, εάν θέλουμε να επιζήσουμε από την επερχόμενη κατάρρευση των κυβερνητικών σχεδίων Ponzi.

www.bankingnews.gr