Σχετικά Άρθρα
Η Τεχνητή Νοημοσύνη, μας αναλύει το σχέδιο διακυβέρνησης... όταν μας κατακτήσει
Συντριβή - Κορυφαίοι επιστήμονες τεχνητής νοημοσύνης έχουν μια προειδοποίηση για εμάς: Τα ρομπότ ήδη μας έχουν ξεπεράσει
Κόλαση για τις αμερικανικές επιχειρήσεις - Ξυπνούν οι εφιάλτες από τις κρίσεις της COVID και της χρηματοπιστωτικής καταστροφής του 2008
Τον Ιούνιο του 2025, ο Andy Jassy, CEO της Amazon, έριξε μια «βόμβα» στην καρδιά του αμερικανικού επιχειρηματικού κόσμου.
Σε ένα μήνυμα προς τους 350.000 υπαλλήλους του τεχνολογικού γίγαντα, ανακοίνωσε ψυχρά ότι ο αριθμός τους θα μειωθεί δραματικά σύντομα, εξαιτίας των «κερδών αποδοτικότητας» που θα φέρει η Τεχνητή Νοημοσύνη.
Το μήνυμα προκάλεσε οργή και αναστάτωση, όμως δεν ήταν παρά η ξεκάθαρη αλήθεια.
Η εποχή των “mega-employers” στην καρδιά της αμερικανικής βιομηχανίας, φαίνεται να φτάνει στο τέλος της.
Δεν είναι μόνο η Amazon, όπως υπενθυμίζει σε ανάλυσή του το Business Insidier.
Ο επικεφαλής της JPMorgan προβλέπει ήδη ότι η AI θα μειώσει το προσωπικό του κατά 10%.
Η Klarna έχει ήδη μειώσει κατά 40% τον αριθμό των εργαζομένων της χάρη στις επενδύσεις σε τεχνητή νοημοσύνη.
Η Ford προειδοποιεί ότι η AI θα αφανίσει «κυριολεκτικά το μισό» των λευκο-κολάδων θέσεων εργασίας.
Αυτές οι ανακοινώσεις δεν είναι απλά στατιστικά στοιχεία. Είναι η προειδοποίηση μιας επερχόμενης κοινωνικής και οικονομικής θύελλας.
Για πάνω από έναν αιώνα, η Δύση οικοδόμησε τη δύναμή της γύρω από τις μεγάλες, βαριές εταιρικές δομές. Εργαζόμενοι σε χιλιάδες γραφεία και εργοστάσια, ένας ολόκληρος κόσμος ζούσε και ανέπνεε μέσα από τα γρανάζια αυτών των κολοσσών.
Όμως τώρα, η ίδια η τεχνολογία που οδήγησε στην πρόοδο και τη συσσώρευση πλούτου, όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη, γίνεται ο καταλύτης που διαλύει αυτό το σύστημα.
Η Τεχνητή Νοημοσύνη επιτρέπει σε μικρότερες, πιο ευέλικτες ομάδες να εκτελούν εργασίες που παλιά απαιτούσαν ολόκληρα στρατεύματα εργαζομένων.
Ο κόσμος της μαζικής απασχόλησης αρχίζει να διαλύεται, ανοίγοντας το δρόμο σε μια νέα εποχή όπου οι «γίγαντες» δεν θα έχουν πλέον το μέγεθος και τη δύναμη που κατείχαν.
To «τσουνάμι» θα συμπαρασύρει τις δυτικές οικονομίες
Αυτή η εξέλιξη δεν αφορά μόνο την Αμερική.
Η Δύση συνολικά — η Ευρώπη, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους — στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό σε αυτό το μοντέλο της μεγάλης εταιρείας που προσφέρει σταθερότητα και κοινωνική συνοχή. Η κατάρρευση αυτών των δομών σηματοδοτεί μια ευρύτερη κρίση: μια κρίση της εργασίας, της κοινωνικής συνοχής και της οικονομικής ισορροπίας.
Η ιστορία είναι σαφής: πριν τη βιομηχανική εποχή, οι περισσότεροι άνθρωποι εργάζονταν ατομικά ή σε μικρές ομάδες. Η μαζική παραγωγή και η τεχνολογική πρόοδος οδήγησαν σε μεγάλα εργοστάσια και πολυάριθμους υπαλλήλους, θέτοντας τη βάση για τις σύγχρονες κοινωνίες. Όμως σήμερα, η ίδια τεχνολογία που οδήγησε στην ανάπτυξη φαίνεται να γκρεμίζει ό,τι έχτισε.
Η μείωση προσωπικού που πυροδοτεί η AI είναι (και θα είναι) ραγδαία και αμείλικτη.
Η Meta, η Microsoft, η Google — κολοσσοί που για χρόνια προσλάμβαναν με μανία για να εξασφαλίσουν τη δυναμική τους — πλέον απολύουν σε μαζικό επίπεδο. Η Live Data προβλέπει ότι η Microsoft, αν εκμεταλλευτεί πλήρως την AI, θα μπορούσε να απολύσει έως και 80.000 εργαζόμενους, το 36% του προσωπικού της.
Αυτή η τάση δεν είναι υποθετική. Είναι ήδη εδώ. Στις νεοφυείς επιχειρήσεις, το προσωπικό μειώνεται συνεχώς χάρη στην AI που αντικαθιστά τις ανθρώπινες λειτουργίες.
Ο ίδιος ο CEO της OpenAI μιλά για την πρώτη «εκατομμυριούχο εταιρεία με έναν μόνο υπάλληλο» — ένα σύμβολο μιας νέας εποχής όπου οι επιχειρήσεις μεγαλώνουν αλλά χωρίς να μεγαλώνουν σε αριθμό εργαζομένων.
Η Δύση λοιπόν βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση: η παραδοσιακή βιομηχανική και εταιρική δομή διαλύεται, αφήνοντας εκατομμύρια εργαζόμενους χωρίς σταθερότητα, με λιγότερες ευκαιρίες καριέρας και λιγότερες προοπτικές.
Οι μικρότερες εταιρείες μπορεί να είναι πιο ευέλικτες και καινοτόμες, όμως δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την ευρύτητα και το εύρος θέσεων εργασίας που προσέφεραν οι μεγάλοι εργοδότες. Και το εκπαιδευτικό σύστημα παράγει συνεχώς νέους πτυχιούχους που δεν θα βρουν θέση σε αυτόν τον νέο, πιο σκληρό κόσμο εργασίας.
Ο οικονομολόγος Carl Benedikt Frey επισημαίνει ότι, όπως και στη Βιομηχανική Επανάσταση, τα πρώτα στάδια της τεχνολογικής αλλαγής συχνά σημαίνουν λιγότερες και πιο δύσκολες θέσεις εργασίας.
Η πραγματική ευκαιρία για νέες, ποιοτικές δουλειές έρχεται μόνο όταν η τεχνολογία ανοίγει εντελώς νέους τομείς — κάτι που δεν βλέπουμε προς το παρόν.
Αν η Δύση εγκλωβιστεί σε αυτή τη φάση, όπου η AI χρησιμοποιείται μόνο για να μειώσει το εργατικό δυναμικό, τότε το μέλλον μοιάζει ζοφερό: λιγότερες δουλειές, λιγότερη κοινωνική συνοχή, και μια οικονομία που θα δυσκολεύεται να προσφέρει ελπίδα στους πολλούς.
Η κατάρρευση των μεγάλων εταιρειών και η μετατόπιση προς μικρότερες, πιο αποδοτικές ομάδες, μπορεί να σημάνει την αρχή μιας νέας εποχής αστάθειας και ανισότητας — και η Δύση δεν θα είναι άτρωτη σε αυτήν την καταιγίδα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών