Με 700.000 στρέμματα να έχουν γίνει στάχτη φέτος το καλοκαίρι, το 2023 θα καταγραφεί στην ιστορία ως το έτος της μεγαλύτερης οικολογικής καταστροφής στη χώρα· ξεπερνώντας κατά πολύ τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007, του 2018, του 2021 και του 2022.
Και αυτό θα πυροδοτήσει πολλές εξελίξεις τα επόμενα χρόνια για την Ελλάδα, γιατί αρνούμαστε ακόμη και τώρα να αλλάξουμε.
Όταν καίγεται το δάσος δεν εξαφανίζονται μόνο κάποια δέντρα και οι περιουσίες των ανθρώπων: πεθαίνει η πανίδα, λιγοστεύει το οξυγόνο, το νερό, καταστρέφεται η προστασία απέναντι στις πλημμύρες, ο τουρισμός, η ευημερία όλου του τόπου γενικότερα.
Ο λόγος δεν είναι ποτέ ένας. Ούτε μόνο «οι ανεμογεννήτριες» που εμμένουν κάποιοι πολίτες, ούτε μόνο η ατομική ευθύνη ή η κλιματική αλλαγή που προσπαθούν να μας πείσουν οι κυβερνώντες.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, οι εμφανείς λόγοι είναι οι παρακάτω:
-Kλιματική αλλαγή: ενώ ξέρουμε εδώ και λίγες δεκαετίες ότι ο καιρός θα χαρακτηριστεί από υψηλότερες θερμοκρασίες και περισσότερα κύματα καύσωνα, ως χώρα δεν επενδύσαμε τίποτα στην πυρασφάλεια.
-Μεσογειακό κλίμα: ενώ ξέρουμε σταθερά ότι καιρός στην περιοχή χαρακτηρίζεται από υψηλές θερμοκρασίες, ως χώρα δεν επενδύσαμε ξανά τίποτα στην πυρασφάλεια.
-Γενικότερη αρρωστημένη κοινωνική κατάσταση στη χώρα: μετατρέπει ανθρώπους σε τέρατα που θέλουν να καταστρέψουν ό,τι και όσους βλέπουν γύρω τους, με αποτέλεσμα να προχωρούν σε εμπρησμούς.
-Παιδεία: δεν εστίασε στην αγάπη για τη φύση και ευθυγραμμίστηκε με τις προτεραιότητες του νεοφιλελευθερισμού, δηλαδή μας έμαθε να βλέπουμε τη φύση μόνο ως ένα μέσο κέρδους και όχι ως κάτι αναγκαίο για την ύπαρξή μας. Πόσες φορές δεν είδαμε κατάχρηση της φύσης από ντόπιους ή τη μετατροπή των δασών σε σκουπιδοτενεκέδες;
-Ποινές-χάδι: τη στιγμή που άνθρωποι μπαίνουν φυλακή και καταστρέφονται χωρίς καν να έχουν κάνει κάτι (μία μόδα της εποχής που έχουν φέρει κάποια γκρουπς…), οι εμπρηστές είναι καταδικασμένοι να κυκλοφορούν ελεύθεροι παρά την περιβαλλοντική καταστροφή που επέφεραν και τις ζωές που συνειδητά κατέστρεψαν.
-Επιχειρηματικά συμφέροντα: «οπλίζουν» το χέρι παλιανθρώπων με βενζίνη και έναν αναπτήρα για να καταστεί η φύση ένα οικόπεδο για ακόμη υψηλότερο κέρδος.
Το κακό είναι ότι, ακόμη και μετά την τραγωδία, δεν αφήνουμε τη φύση ήσυχη να αναγεννηθεί. Πέφτουν όλα τα κοράκια να εκμεταλλευτούν ό,τι μπορούν.
Αφού λοιπόν δεν είμαστε ικανοί να προλάβουμε το ασύλληπτο κακό, ας αφήσουμε τουλάχιστον τη φύση ήσυχη να κάνει αυτό που ξέρει καλά: να «εμφανίσει» ξανά ένα δάσος σε 20-25 χρόνια.
ΥΓ: Ένα τεράστιο ευχαριστώ σε πυροσβέστες, εθελοντές, όσους παλεύουν με τις φωτιές τη στιγμή που εμείς καθόμαστε βολικά και παρακολουθούμε.
Πηγή εικόνας: REUTERS/Alexandros Avramidis
www.bankingnews.gr
Και αυτό θα πυροδοτήσει πολλές εξελίξεις τα επόμενα χρόνια για την Ελλάδα, γιατί αρνούμαστε ακόμη και τώρα να αλλάξουμε.
Όταν καίγεται το δάσος δεν εξαφανίζονται μόνο κάποια δέντρα και οι περιουσίες των ανθρώπων: πεθαίνει η πανίδα, λιγοστεύει το οξυγόνο, το νερό, καταστρέφεται η προστασία απέναντι στις πλημμύρες, ο τουρισμός, η ευημερία όλου του τόπου γενικότερα.
Ο λόγος δεν είναι ποτέ ένας. Ούτε μόνο «οι ανεμογεννήτριες» που εμμένουν κάποιοι πολίτες, ούτε μόνο η ατομική ευθύνη ή η κλιματική αλλαγή που προσπαθούν να μας πείσουν οι κυβερνώντες.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, οι εμφανείς λόγοι είναι οι παρακάτω:
-Kλιματική αλλαγή: ενώ ξέρουμε εδώ και λίγες δεκαετίες ότι ο καιρός θα χαρακτηριστεί από υψηλότερες θερμοκρασίες και περισσότερα κύματα καύσωνα, ως χώρα δεν επενδύσαμε τίποτα στην πυρασφάλεια.
-Μεσογειακό κλίμα: ενώ ξέρουμε σταθερά ότι καιρός στην περιοχή χαρακτηρίζεται από υψηλές θερμοκρασίες, ως χώρα δεν επενδύσαμε ξανά τίποτα στην πυρασφάλεια.
-Γενικότερη αρρωστημένη κοινωνική κατάσταση στη χώρα: μετατρέπει ανθρώπους σε τέρατα που θέλουν να καταστρέψουν ό,τι και όσους βλέπουν γύρω τους, με αποτέλεσμα να προχωρούν σε εμπρησμούς.
-Παιδεία: δεν εστίασε στην αγάπη για τη φύση και ευθυγραμμίστηκε με τις προτεραιότητες του νεοφιλελευθερισμού, δηλαδή μας έμαθε να βλέπουμε τη φύση μόνο ως ένα μέσο κέρδους και όχι ως κάτι αναγκαίο για την ύπαρξή μας. Πόσες φορές δεν είδαμε κατάχρηση της φύσης από ντόπιους ή τη μετατροπή των δασών σε σκουπιδοτενεκέδες;
-Ποινές-χάδι: τη στιγμή που άνθρωποι μπαίνουν φυλακή και καταστρέφονται χωρίς καν να έχουν κάνει κάτι (μία μόδα της εποχής που έχουν φέρει κάποια γκρουπς…), οι εμπρηστές είναι καταδικασμένοι να κυκλοφορούν ελεύθεροι παρά την περιβαλλοντική καταστροφή που επέφεραν και τις ζωές που συνειδητά κατέστρεψαν.
-Επιχειρηματικά συμφέροντα: «οπλίζουν» το χέρι παλιανθρώπων με βενζίνη και έναν αναπτήρα για να καταστεί η φύση ένα οικόπεδο για ακόμη υψηλότερο κέρδος.
Το κακό είναι ότι, ακόμη και μετά την τραγωδία, δεν αφήνουμε τη φύση ήσυχη να αναγεννηθεί. Πέφτουν όλα τα κοράκια να εκμεταλλευτούν ό,τι μπορούν.
Αφού λοιπόν δεν είμαστε ικανοί να προλάβουμε το ασύλληπτο κακό, ας αφήσουμε τουλάχιστον τη φύση ήσυχη να κάνει αυτό που ξέρει καλά: να «εμφανίσει» ξανά ένα δάσος σε 20-25 χρόνια.
ΥΓ: Ένα τεράστιο ευχαριστώ σε πυροσβέστες, εθελοντές, όσους παλεύουν με τις φωτιές τη στιγμή που εμείς καθόμαστε βολικά και παρακολουθούμε.
Πηγή εικόνας: REUTERS/Alexandros Avramidis
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών