Η Βρετανία δεν μοιράζεται τον στόχο της «ολοένα και εγγύτερης Ένωσης» και δεν χρειάζεται να το κάνει
Το επικείμενο βρετανικό δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου 2016 για την παραμονή ή μη του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην πραγματικότητα αφορά στη φύση της ίδιας της Ε.Ε., καθώς η Βρετανία επιθυμεί μια Ευρώπη διαφορετική από αυτήν που η Ε.Ε. αντιπροσωπεύει σήμερα.
Αυτό αναφέρει σε άρθρο του ο πρώην υπουργός Εξωτερικών και πρώην αντικαγκελάριος της Γερμανίας, Joschka Fischer σε άρθρο του στον ιστότοπο γνώμης Project Syndicate.
Ο Fischer υποστηρίζει, ότι αυτό που θέλει η Βρετανία από την Ε.Ε. είναι μόνον η κοινή αγορά της, γεγονός που αποτελεί και την ιδεολογική ουσία της βρετανικής διένεξης, που υπερβαίνει τα στενά όρια της διαμάχης περί Brexit στη Βρετανία.
Την κοινή αγορά της Ε.Ε. και μόνον φαίνεται πως προτιμούν οι ενισχυόμενες δυνάμεις των ευρωσκεπτικιστών σε πολλές χώρες-μέλη της Ε.Ε., που υποστηρίζουν ότι μια πολιτική ένωση της Ευρώπης θα επιβάρυνε υπέρμετρα τους Ευρωπαίους πολίτες και θα έπρεπε να εγκαταλειφθεί ως σχέδιο.
Για τον Fischer, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί το κύριο ιστορικό εγχείρημα της Ευρώπης, η οποία έχει πάρει το μάθημά της από τους μακραίωνους, ατελείωτους πολέμους που έχουν λάβει χώρα στη Γηραιά Ήπειρο, επιχειρώντας να δομήσει ένα πανευρωπαϊκό σύστημα κρατών που δεν θα εδράζεται αποκλειστικά στην ισορροπία ισχύος, αλλά στην υπέρβαση των εθνικών αντιπαλοτήτων μέσω της θεσμοποίησης κοινων συμφερόντων και αμοιβαίων αξιών.
Ο ίδιος τονίζει, ότι η Ε.Ε. έχει πραγματοποιήσει μεγαλειώδη επιτεύγματα και αυτό δεν θα πρέπει να το ξεχνάμε εν μέσω των κρίσεων που τη μαστίζουν.
Το «βρετανικό λάθος» - όπως το ονομάζει ο Fischer - είναι ότι θεωερεί πως μπορεί να έχει τα ωφελήματα μιας κοινής αγοράς δίχως την ευρύτερη πολιτική ενοποίηση μακροπρόθεσμα, καθώς η κοινή αγορά όντως απαιτεί την παραχώρηση μέρους της εθνικής κυριαρχίας και την κεντρική εποπτεία της αγοράς σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η βιώσιμη σταθερότητα που οραματίζεται η Ε.Ε. σίγουρα δεν υποβοηθάται από την υφιστάμενη συγκυρία και θα καταστεί δυνατή μόνον μετά τη λήψη του κρίσιμου βήματος προς μια γνήσια ομοσπονδία ευρωπαϊκών κρατών.
Η Βρετανία δεν μοιράζεται τον στόχο της «ολοένα και εγγύτερης Ένωσης» και δεν χρειάζεται να το κάνει, όμως το μέλλον της Ευρώπης εξαρτάται ακριβώς από αυτό.
www.bankingnews.gr
Αυτό αναφέρει σε άρθρο του ο πρώην υπουργός Εξωτερικών και πρώην αντικαγκελάριος της Γερμανίας, Joschka Fischer σε άρθρο του στον ιστότοπο γνώμης Project Syndicate.
Ο Fischer υποστηρίζει, ότι αυτό που θέλει η Βρετανία από την Ε.Ε. είναι μόνον η κοινή αγορά της, γεγονός που αποτελεί και την ιδεολογική ουσία της βρετανικής διένεξης, που υπερβαίνει τα στενά όρια της διαμάχης περί Brexit στη Βρετανία.
Την κοινή αγορά της Ε.Ε. και μόνον φαίνεται πως προτιμούν οι ενισχυόμενες δυνάμεις των ευρωσκεπτικιστών σε πολλές χώρες-μέλη της Ε.Ε., που υποστηρίζουν ότι μια πολιτική ένωση της Ευρώπης θα επιβάρυνε υπέρμετρα τους Ευρωπαίους πολίτες και θα έπρεπε να εγκαταλειφθεί ως σχέδιο.
Για τον Fischer, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί το κύριο ιστορικό εγχείρημα της Ευρώπης, η οποία έχει πάρει το μάθημά της από τους μακραίωνους, ατελείωτους πολέμους που έχουν λάβει χώρα στη Γηραιά Ήπειρο, επιχειρώντας να δομήσει ένα πανευρωπαϊκό σύστημα κρατών που δεν θα εδράζεται αποκλειστικά στην ισορροπία ισχύος, αλλά στην υπέρβαση των εθνικών αντιπαλοτήτων μέσω της θεσμοποίησης κοινων συμφερόντων και αμοιβαίων αξιών.
Ο ίδιος τονίζει, ότι η Ε.Ε. έχει πραγματοποιήσει μεγαλειώδη επιτεύγματα και αυτό δεν θα πρέπει να το ξεχνάμε εν μέσω των κρίσεων που τη μαστίζουν.
Το «βρετανικό λάθος» - όπως το ονομάζει ο Fischer - είναι ότι θεωερεί πως μπορεί να έχει τα ωφελήματα μιας κοινής αγοράς δίχως την ευρύτερη πολιτική ενοποίηση μακροπρόθεσμα, καθώς η κοινή αγορά όντως απαιτεί την παραχώρηση μέρους της εθνικής κυριαρχίας και την κεντρική εποπτεία της αγοράς σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η βιώσιμη σταθερότητα που οραματίζεται η Ε.Ε. σίγουρα δεν υποβοηθάται από την υφιστάμενη συγκυρία και θα καταστεί δυνατή μόνον μετά τη λήψη του κρίσιμου βήματος προς μια γνήσια ομοσπονδία ευρωπαϊκών κρατών.
Η Βρετανία δεν μοιράζεται τον στόχο της «ολοένα και εγγύτερης Ένωσης» και δεν χρειάζεται να το κάνει, όμως το μέλλον της Ευρώπης εξαρτάται ακριβώς από αυτό.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών