Χωρίς την εκταμίευση της επόμενης δόσης, η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει, σχολιάζει ο Economist
Με τον μύθο του Σίσυφου, ο οποίος είχε καταδικαστεί να κουβαλάει ως την κορυφή του λόφου έναν βράχο, που στη συνέχεια όμως έπεφτε παρασυρόμενος από το ίδιο του το βάρος, αρχίζει το δημοσίευμα του Economist σχετικά με την Ελλάδα και τις διαπραγματεύσεις για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
«Έχουν περάσει σχεδόν επτά χρόνια από το πρώτο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας.
Σύντομα ακολούθησε ένα δεύτερο πακέτο διάσωσης.
Το 2015 η Ελλάδα έφτασε ένα βήμα από την αποχώρηση από την ευρωζώνη πριν ο νέος της πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας υποχωρήσει και αρχίσει να εφαρμόζει τις περικοπές στον προϋπολογισμό στο πλαίσιο του τρίτου προγράμματος.
Τώρα το ενδεχόμενο ελληνικής καταστροφής επανέρχεται» αναφέρεται στο δημοσίευμα.
Σύμφωνα με τον Economist, αυτή τη φορά η πηγή του προβλήματος είναι μια διαφωνία μεταξύ των βασικών πιστωτών σχετικά με το ελληνικό χρέος.
Το αδιέξοδο απειλεί την εκταμίευση της επόμενης δόσης προς την Ελλάδα, ενώ τον Ιούλιο του 2017 η Ελλάδα θα πρέπει να αποπληρώσει περί τα 6 δισ. ευρώ στους δανειστές της.
«Αν τα χρήματα δεν εκταμιευτούν, η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει.
Αργά ή γρήγορα το Grexit θα είναι δύσκολο να αποφευχθεί» επισημαίνεται το ίδιο δημοσίευμα.
Οι ελπίδες για μια συμφωνία πριν τη συνεδρίαση του Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου του 2017 έχουν εξανεμιστεί.
Σύμφωνα μάλιστα με το Economist, η επίτευξη συμφωνίας είναι προς όφελος όλων και η ιστορία της ελληνικής κρίσης είναι γεμάτη από περιστατικά εξεύρεσης λύσης την τελευταία στιγμή.
Οι φόβοι
Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν κάποιοι λόγοι που προκαλούν φόβους ότι η μικροπολιτική και η πολιτική θα περιπλέξουν τα πράγματα.
«Πριν από το αυτό νέο αδιέξοδο, η οικονομία της Ελλάδας αναπτυσσόταν.
Οι καταθέσεις είχαν επιστρέψει στις τράπεζες και η ΕΚΤ είχε μειώσει τον ELA» σχολιάζεται στο ίδιο δημοσίευμα προσθέτοντας ότι και το ΑΕΠ είχε αρχίσει να αυξάνεται έπειτα από χρόνια οικονομικής παρακμής.
Έτσι, η Ελλάδα ξεπέρασε τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος το 2016.
Παρ' όλα αυτά, η ελληνική οικονομία είναι πολύ αδύναμη για να αντέξει μια νέα περίοδο λιτότητας.
Σχεδόν τα μισά από τα τραπεζικά δάνεια είναι μη-εξυπηρετούμενα.
Οι επενδύσεις είναι αδύναμες.
Τα δάνεια προς τις μικρές επιχειρήσεις, που θεωρείται η ραχοκοκαλιά της οικονομίας, είναι σπάνια.
Οι κανονισμοί για τις επιχειρήσεις και οι φορολογικοί νόμοι είναι εχθρικοί και αλλάζουν συνέχεια.
Επιπλέον, το πρωτογενές πλεόνασμα στην Ελλάδα είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που είναι αναποτελεσματικές και άδικες.
Το επίμαχο θέμα
Σε αυτό το πλαίσιο, η διαμάχη μεταξύ των πιστωτών της Ελλάδας έχει αναζωπυρωθεί.
Επίμαχο θέμα είναι ο ρόλος του ΔΝΤ στο πρόγραμμα διάσωσης.
Η Γερμανία και η Ολλανδία δεν εμπιστεύονται την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιτηρεί την Ελλάδα και έχουν θέσει ως προϋπόθεση για τη στήριξη του προγράμματος τη συμμετοχή του ΔΝΤ.
Από την πλευρά του, όμως, το ΔΝΤ είναι απρόθυμο με τους αξιωματούχους του να υποστηρίζουν ότι ο στόχος του 3,5% για το πρωτογενές πλεόνασμα θα οδηγήσει την ελληνική οικονομία στην ύφεση.
Στον αντίποδα, η Ευρώπη θεωρεί ότι οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ για την Ελλάδα είναι πολύ απαισιόδοξες.
Ωστόσο, αυτά δεν είναι τα μόνο σημεία που προκαλούν πρόβλημα.
Σύμφωνα με τον κανονισμό του ΔΝΤ, το Ταμείο δεν μπορεί να συμμετέχει σε προγράμματα διάσωσης, εάν πιστεύει ότι το χρέος μιας χώρας δεν είναι βιώσιμο.
Γι' αυτό και το Ταμείο επιμένει για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.
Ενόψει όμως των εκλογών σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους θα δυσαρεστήσει τους ψηφοφόρους, κάτι που ενισχύει τους φόβους για άνοδο του λαϊκισμού.
Αντ' αυτού ο επικεφαλής του ESM, Klaus Regling, υποστηρίζει ότι η προφανής «αλληλεγγύη» της ευρωζώνης προς την Ελλάδα είναι αρκετή για να κάνει τα ποσά λογικά.
«Αυτό είναι μια φάρσα» σχολιάζει ο Economist αναφέρεται στο ότι τα περισσότερα από τα ομόλογα που λήγουν τον Ιούλιο ανήκουν στην ΕΚΤ.
Ουσιαστικά δηλαδή, οι πιστωτές τσακώνονται μεταξύ τους για το πως θα γίνει η πληρωμή από το ένα ίδρυμα της ευρωζώνης στο άλλο.
Ο συμβιβασμός
«Το σχήμα ενός συμβιβασμού είναι απλό.
Η Ελλάδα θα πρέπει να περάσει νόμο που θα δεσμεύει την κυβέρνηση για μείωση των συντάξεων και αφορολόγητου μετά το 2018.
Οι Ευρωπαίοι πιστωτές θα πρέπει να δεσμευτούν για την αναχρηματοδότηση του χρέους της Ελλάδας στα σημερινά χαμηλά επιτόκια.
Και το ΔΝΤ θα πρέπει να αποδεχθεί ένα υψηλότερο στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας σε σχέση με αυτό που θα ήθελε» τονίζεται στο ίδιο δημοσίευμα.
«Έχουν περάσει σχεδόν επτά χρόνια από το πρώτο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας.
Σύντομα ακολούθησε ένα δεύτερο πακέτο διάσωσης.
Το 2015 η Ελλάδα έφτασε ένα βήμα από την αποχώρηση από την ευρωζώνη πριν ο νέος της πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας υποχωρήσει και αρχίσει να εφαρμόζει τις περικοπές στον προϋπολογισμό στο πλαίσιο του τρίτου προγράμματος.
Τώρα το ενδεχόμενο ελληνικής καταστροφής επανέρχεται» αναφέρεται στο δημοσίευμα.
Σύμφωνα με τον Economist, αυτή τη φορά η πηγή του προβλήματος είναι μια διαφωνία μεταξύ των βασικών πιστωτών σχετικά με το ελληνικό χρέος.
Το αδιέξοδο απειλεί την εκταμίευση της επόμενης δόσης προς την Ελλάδα, ενώ τον Ιούλιο του 2017 η Ελλάδα θα πρέπει να αποπληρώσει περί τα 6 δισ. ευρώ στους δανειστές της.
«Αν τα χρήματα δεν εκταμιευτούν, η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει.
Αργά ή γρήγορα το Grexit θα είναι δύσκολο να αποφευχθεί» επισημαίνεται το ίδιο δημοσίευμα.
Οι ελπίδες για μια συμφωνία πριν τη συνεδρίαση του Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου του 2017 έχουν εξανεμιστεί.
Σύμφωνα μάλιστα με το Economist, η επίτευξη συμφωνίας είναι προς όφελος όλων και η ιστορία της ελληνικής κρίσης είναι γεμάτη από περιστατικά εξεύρεσης λύσης την τελευταία στιγμή.
Οι φόβοι
Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν κάποιοι λόγοι που προκαλούν φόβους ότι η μικροπολιτική και η πολιτική θα περιπλέξουν τα πράγματα.
«Πριν από το αυτό νέο αδιέξοδο, η οικονομία της Ελλάδας αναπτυσσόταν.
Οι καταθέσεις είχαν επιστρέψει στις τράπεζες και η ΕΚΤ είχε μειώσει τον ELA» σχολιάζεται στο ίδιο δημοσίευμα προσθέτοντας ότι και το ΑΕΠ είχε αρχίσει να αυξάνεται έπειτα από χρόνια οικονομικής παρακμής.
Έτσι, η Ελλάδα ξεπέρασε τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος το 2016.
Παρ' όλα αυτά, η ελληνική οικονομία είναι πολύ αδύναμη για να αντέξει μια νέα περίοδο λιτότητας.
Σχεδόν τα μισά από τα τραπεζικά δάνεια είναι μη-εξυπηρετούμενα.
Οι επενδύσεις είναι αδύναμες.
Τα δάνεια προς τις μικρές επιχειρήσεις, που θεωρείται η ραχοκοκαλιά της οικονομίας, είναι σπάνια.
Οι κανονισμοί για τις επιχειρήσεις και οι φορολογικοί νόμοι είναι εχθρικοί και αλλάζουν συνέχεια.
Επιπλέον, το πρωτογενές πλεόνασμα στην Ελλάδα είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που είναι αναποτελεσματικές και άδικες.
Το επίμαχο θέμα
Σε αυτό το πλαίσιο, η διαμάχη μεταξύ των πιστωτών της Ελλάδας έχει αναζωπυρωθεί.
Επίμαχο θέμα είναι ο ρόλος του ΔΝΤ στο πρόγραμμα διάσωσης.
Η Γερμανία και η Ολλανδία δεν εμπιστεύονται την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιτηρεί την Ελλάδα και έχουν θέσει ως προϋπόθεση για τη στήριξη του προγράμματος τη συμμετοχή του ΔΝΤ.
Από την πλευρά του, όμως, το ΔΝΤ είναι απρόθυμο με τους αξιωματούχους του να υποστηρίζουν ότι ο στόχος του 3,5% για το πρωτογενές πλεόνασμα θα οδηγήσει την ελληνική οικονομία στην ύφεση.
Στον αντίποδα, η Ευρώπη θεωρεί ότι οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ για την Ελλάδα είναι πολύ απαισιόδοξες.
Ωστόσο, αυτά δεν είναι τα μόνο σημεία που προκαλούν πρόβλημα.
Σύμφωνα με τον κανονισμό του ΔΝΤ, το Ταμείο δεν μπορεί να συμμετέχει σε προγράμματα διάσωσης, εάν πιστεύει ότι το χρέος μιας χώρας δεν είναι βιώσιμο.
Γι' αυτό και το Ταμείο επιμένει για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.
Ενόψει όμως των εκλογών σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους θα δυσαρεστήσει τους ψηφοφόρους, κάτι που ενισχύει τους φόβους για άνοδο του λαϊκισμού.
Αντ' αυτού ο επικεφαλής του ESM, Klaus Regling, υποστηρίζει ότι η προφανής «αλληλεγγύη» της ευρωζώνης προς την Ελλάδα είναι αρκετή για να κάνει τα ποσά λογικά.
«Αυτό είναι μια φάρσα» σχολιάζει ο Economist αναφέρεται στο ότι τα περισσότερα από τα ομόλογα που λήγουν τον Ιούλιο ανήκουν στην ΕΚΤ.
Ουσιαστικά δηλαδή, οι πιστωτές τσακώνονται μεταξύ τους για το πως θα γίνει η πληρωμή από το ένα ίδρυμα της ευρωζώνης στο άλλο.
Ο συμβιβασμός
«Το σχήμα ενός συμβιβασμού είναι απλό.
Η Ελλάδα θα πρέπει να περάσει νόμο που θα δεσμεύει την κυβέρνηση για μείωση των συντάξεων και αφορολόγητου μετά το 2018.
Οι Ευρωπαίοι πιστωτές θα πρέπει να δεσμευτούν για την αναχρηματοδότηση του χρέους της Ελλάδας στα σημερινά χαμηλά επιτόκια.
Και το ΔΝΤ θα πρέπει να αποδεχθεί ένα υψηλότερο στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα της Ελλάδας σε σχέση με αυτό που θα ήθελε» τονίζεται στο ίδιο δημοσίευμα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών