Το Δ.Ν.Τ. παραδέχεται ότι το δύσκολο έργο της εποπτείας του χρηματοπιστωτικού τομέα έχει γίνει πιο περίπλοκο κατά τα τελευταία 50 χρόνια...
Αν και η ανάπτυξη καταγράφει ανοδικούς ρυθμούς σε πολλές από τις ισχυρές οικονομίες του κόσμου, αυτό δε σημαίνει πως υπάρχει χώρος για χαλάρωση του ρυθμιστικού πλαισίου για τις τράπεζες, εκτιμά σε σχετικό του άρθρο – άποψη το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Όπως σημειώνουν οι ανώτατοι αξιωματούχοι του Ταμείου, Tobias Adrian και Maurice Obstfeld, πλέον η διεθνής χρηματοοικονομική συνεργασία καθίσταται πιο αναγκαία από ποτέ, προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια και η ανθεκτικότητα στις παγκόσμιες αγορές.
Το ρυθμιστικό πλαίσιο για τον χρηματοπιστωτικό κλάδο (για τις Η.Π.Α. ισχύει το σύνολο νόμων «Dodd-Frank») που εφαρμόστηκε μετά την άνευ προηγουμένου κρίση του 2008, η «Βασιλεία 3» των G20, περιλαμβάνει αυστηρά μετρά για τις τράπεζες, όπως η αποφυγή του υψηλού επενδυτικού ρίσκου, η διακράτηση μεγαλύτερου ποσού αποθεματικών, οι περιορισμοί στις αποκλίσεις των ισολογισμών κλπ, με αποτέλεσμα να έχουν κατακριθεί από πολλούς για τη μείωση της κερδοφορίας στον κλάδο.
Το Ταμείο τάσσεται καθαρά κατά της συγκεκριμένης κατηγορίας των αναλυτών, επικαλούμενο μάλιστα και το μεγάλο κοινωνικό κόστος που είχαν οι χρηματοπιστωτικές κρίσεις κατά το παρελθόν, θέλοντας έτσι να δείξει ότι δεν υπάρχει περιθώριο για την επανάληψη παρόμοιων καταστάσεων.
Το Δ.Ν.Τ. παραδέχεται ότι το δύσκολο έργο της εποπτείας του χρηματοπιστωτικού τομέα έχει γίνει πιο περίπλοκο κατά τα τελευταία 50 χρόνια, κάτι που οφείλεται όμως στο ότι πλέον η οικονομική και εμπορική δραστηριότητα ξεπερνά τα σύνορα των χωρών.
«Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι εθνικές κυβερνήσεις έχουν εντείνει τη συνεργασία για την προώθηση της σταθερότητας και της δημιουργίας ίσων όρων ανταγωνισμού στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές.
Η παγκόσμια εμβέλεια των σύγχρονων οικονομικών δημιουργεί τουλάχιστον τέσσερις σημαντικές επιπλοκές για τις εθνικές ρυθμιστικές και εποπτικές αρχές.
Πρώτον, είναι δύσκολο να αξιολογηθούν οι ενέργειες των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που εκτείνονται πέρα από τις χώρες καταγωγής τους.
Δεύτερον, οι χρηματοπιστωτικές εταιρείες μπορούν να επωφεληθούν από κανονιστικές διαφορές μεταξύ των χωρών για να τοποθετήσουν πιο επικίνδυνες επενδυτικά δραστηριότητές τους σε ελαφρώς κατοχυρωμένα μέρη.
Τρίτον, τα πολύπλοκα ιδρύματα με δραστηριότητες που εκτείνονται σε πολλές εθνικές έννομες τάξεις, είναι δύσκολο να αποκατασταθούν αν χρεοκοπήσουν.
Τέταρτον, οι χώρες θα μπορούσαν να ανταγωνίζονται ενεργά για τις διεθνείς χρηματοοικονομικές δραστηριότητες, ενώ ταυτόχρονα να υποστηρίζουν τους εθνικούς τους "πρωταθλητές" (σσ: μεγάλες τράπεζες) μέσω χαλαρών κανονιστικών πρότυπων», σχολιάζει το Δ.Ν.Τ., το οποίο κλείνει το άρθρο εκτιμώντας πως ο «Dodd-Frank» ίσως επιδέχεται κάποιες διορθώσεις και απλοποιήσεις, χωρίς όμως να μιλά για την πλήρη κατάργηση που επιδιώκει ο Donald Trump…
www.bankingnews.gr
Όπως σημειώνουν οι ανώτατοι αξιωματούχοι του Ταμείου, Tobias Adrian και Maurice Obstfeld, πλέον η διεθνής χρηματοοικονομική συνεργασία καθίσταται πιο αναγκαία από ποτέ, προκειμένου να διασφαλιστεί η ασφάλεια και η ανθεκτικότητα στις παγκόσμιες αγορές.
Το ρυθμιστικό πλαίσιο για τον χρηματοπιστωτικό κλάδο (για τις Η.Π.Α. ισχύει το σύνολο νόμων «Dodd-Frank») που εφαρμόστηκε μετά την άνευ προηγουμένου κρίση του 2008, η «Βασιλεία 3» των G20, περιλαμβάνει αυστηρά μετρά για τις τράπεζες, όπως η αποφυγή του υψηλού επενδυτικού ρίσκου, η διακράτηση μεγαλύτερου ποσού αποθεματικών, οι περιορισμοί στις αποκλίσεις των ισολογισμών κλπ, με αποτέλεσμα να έχουν κατακριθεί από πολλούς για τη μείωση της κερδοφορίας στον κλάδο.
Το Ταμείο τάσσεται καθαρά κατά της συγκεκριμένης κατηγορίας των αναλυτών, επικαλούμενο μάλιστα και το μεγάλο κοινωνικό κόστος που είχαν οι χρηματοπιστωτικές κρίσεις κατά το παρελθόν, θέλοντας έτσι να δείξει ότι δεν υπάρχει περιθώριο για την επανάληψη παρόμοιων καταστάσεων.
Το Δ.Ν.Τ. παραδέχεται ότι το δύσκολο έργο της εποπτείας του χρηματοπιστωτικού τομέα έχει γίνει πιο περίπλοκο κατά τα τελευταία 50 χρόνια, κάτι που οφείλεται όμως στο ότι πλέον η οικονομική και εμπορική δραστηριότητα ξεπερνά τα σύνορα των χωρών.
«Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι εθνικές κυβερνήσεις έχουν εντείνει τη συνεργασία για την προώθηση της σταθερότητας και της δημιουργίας ίσων όρων ανταγωνισμού στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές.
Η παγκόσμια εμβέλεια των σύγχρονων οικονομικών δημιουργεί τουλάχιστον τέσσερις σημαντικές επιπλοκές για τις εθνικές ρυθμιστικές και εποπτικές αρχές.
Πρώτον, είναι δύσκολο να αξιολογηθούν οι ενέργειες των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που εκτείνονται πέρα από τις χώρες καταγωγής τους.
Δεύτερον, οι χρηματοπιστωτικές εταιρείες μπορούν να επωφεληθούν από κανονιστικές διαφορές μεταξύ των χωρών για να τοποθετήσουν πιο επικίνδυνες επενδυτικά δραστηριότητές τους σε ελαφρώς κατοχυρωμένα μέρη.
Τρίτον, τα πολύπλοκα ιδρύματα με δραστηριότητες που εκτείνονται σε πολλές εθνικές έννομες τάξεις, είναι δύσκολο να αποκατασταθούν αν χρεοκοπήσουν.
Τέταρτον, οι χώρες θα μπορούσαν να ανταγωνίζονται ενεργά για τις διεθνείς χρηματοοικονομικές δραστηριότητες, ενώ ταυτόχρονα να υποστηρίζουν τους εθνικούς τους "πρωταθλητές" (σσ: μεγάλες τράπεζες) μέσω χαλαρών κανονιστικών πρότυπων», σχολιάζει το Δ.Ν.Τ., το οποίο κλείνει το άρθρο εκτιμώντας πως ο «Dodd-Frank» ίσως επιδέχεται κάποιες διορθώσεις και απλοποιήσεις, χωρίς όμως να μιλά για την πλήρη κατάργηση που επιδιώκει ο Donald Trump…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών