Οι Ρώσοι διαθέτουν τα πλέον σύγχρονα όπλα - Μαζική επίθεση, θα πάρουν Kharkiv, Kherson, Donbass

Για σημείο καμπής στον πόλεμο στην Ουκρανία κάνει λόγο άρθρο γνώμης στο αμερικανικό περιοδικό Newsweek, το οποίο αναφέρει πως οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις όχι μόνο αποθαρρυμένες δεν είναι όπως θέλει να τις παρουσιάζει η Δύση, αλλά αντιθέτως έχουν εξοπλιστεί με τα πιο σύγχρονα όπλα, τη στιγμή που οι Ουκρανοί στρατιώτες παρουσιάζονται να έχουν κάνει ότι μπορούσαν.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, εκτιμάται πως η Ρωσία σχεδιάζει μια μαζική επίθεση, η οποία είναι πολύ πιθανό έως το καλοκαίρι του 2023 να την έχει φέρει να έχει ανακαταλάβει το Kharkiv, την Kherson και όλο το Donbass.
Σε αυτό το σημείο, επισημαίνεται πως οι ΗΠΑ αυτό που πρέπει να κάνουν πλέον είναι να πείσουν το Κίεβο να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να μην παρατείνουν άλλο τα δεινά των Ουκρανών.

Η αλλαγή στρατηγικής του Putin

Το δημοσίευμα επιχειρεί να κάνει έναν παραλληλισμό με τον αμερικανικό εμφύλιο, όταν κατά τα πρώτα χρόνια ο πρόεδρος Abraham Lincoln επιδίωξε μια περιορισμένη σύγκρουση με συμπατριώτες τους, με τους οποίους ήθελε συμφιλίωση.
Όπως αναφέρεται, ύστερα από τρία χρόνια αδιεξόδου, έδωσε εντολή προκειμένου να υπάρξει ένα αποφασιστικό, βίαιο τέλος.
«Ο πρόεδρος Putin περίμενε μόλις έξι μήνες πριν περάσει από μια ειδική στρατιωτική επιχείρηση σε έναν πόλεμο ευρείας κλίμακας στην Ουκρανία.
Η αρχική επίθεση του Putin είχε αρχίσει με 150.000 στρατιώτες.
Προσδοκούσε μια γρήγορη νίκη που θα την ακολουθούσαν διαπραγματεύσεις επί των εξής θεμάτων: ρωσικός έλεγχος Κριμαίας, ουδετερότητα Ουκρανίας, αυτονομία των Ρώσων στο Donbass.
Αλλά έκανε λάθος.
Δεν είχε υπολογίσει τη σκληρή αντίσταση της Ουκρανίας και την μαζική στρατιωτική και οικονομική επέμβαση της Δύσης.
Απέναντι σε αυτά τα δεδομένα, άλλαξε τη στρατηγική του.
Και τώρα θα κάνει την Ουκρανία να ουρλιάξει» αναφέρει το δημοσίευμα, κάνοντας παραλληλισμό με την εντολή του Lincoln στον Αμερικάνο στρατηγό William Tecumseh Sherman να κάνει τη «Γεωργία να ουρλιάξει».

Η εντολή στον Surovikin

Τον περασμένο μήνα ο Putin έδωσε στον στρατηγό Sergei Surovikin τη γενική διοίκηση του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Ο Surovikin προέρχεται από τις τεχνολογικά εξελιγμένες Αεροδιαστημικές Δυνάμεις, αλλά έχει πολεμήσει στο Αφγανιστάν, στην Τσετσενία και στη Συρία, όπου πιστώνεται ότι έσωσε το καθεστώς Assad.
Ο Surovikin έχει δηλώσει δημόσια ότι δεν θα υπάρξουν ημίμετρα στην Ουκρανία.
Αντίθετα, έχει αρχίσει να καταστρέφει μεθοδικά την υποδομή της Ουκρανίας με πυραυλικές επιθέσεις ακριβείας.
Οι στρατοί χρειάζονται σιδηρόδρομους και ο Surovikin καταστρέφει το ηλεκτρικό δίκτυο που τροφοδοτεί τους ουκρανικούς σιδηρόδρομους.
Αυτό έχει αφήσει τις ουκρανικές πόλεις κρύες και σκοτεινές, αλλά ο Surovikin φαίνεται να συμφωνεί με τον Αμερικάνο στρατηγό Sherman ότι «ο πόλεμος είναι βαρβαρότητα και δεν μπορείς να τον τελειοποιήσεις».

Εξοπλισμένοι με τα πιο σύγχρονα όπλα

Σύμφωνα με το Newsweek, η Ρωσία έχει βάλει την οικονομία της σε πολεμικούς ρυθμούς, έχει καλέσει εφεδρείες και έχει συγκεντρώσει εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες, συμπεριλαμβανομένων στρατευσίμων και εθελοντών.
«Αυτός ο στρατός είναι εξοπλισμένος με τα πιο εξελιγμένα όπλα της Ρωσίας, και αντίθετα με πολλές δυτικές αναφορές, απέχει πολύ από το να έχει αποθαρρυνθεί.
Η Ουκρανία από την άλλη πλευρά έχει εξαντλήσει τα οπλοστάσιά της και εξαρτάται πλήρως από τη στρατιωτική υποστήριξη της Δύσης για να συνεχίσει τον πόλεμο. Όπως σημείωσε ο Πρόεδρος του Μικτού Επιτελείου Στρατηγού Mark Milley την περασμένη εβδομάδα, «η Ουκρανία έχει κάνει ότι μπορεί».

Μαζική επίθεση

Μάλιστα, επισημαίνεται πως μόλις παγώσει το έδαφος της Ουκρανίας, εκτιμάται πως θα αρχίσει μια νέα, μαζική επίθεση της Ρωσίας.
Όπως αναφέρεται, έχει ήδη αρχίσει στο σημαντικό συγκοινωνιακό κόμβο της Bakhmut.
«Περιμένουμε το Bakhmut να πέσει και προβλέπουμε ότι χωρίς πολύ περισσότερη δυτική βοήθεια, η Ρωσία θα ανακαταλάβει το Kharkiv, την Kherson και ότι έχει απομείνει στο Donbass έως το καλοκαίρι του 2023» αναφέρει το δημοσίευμα.

Ο ρόλος της Δύσης

Όπως έκανε η Δύση σε Βιετνάμ, Αφγανιστάν και Ιράκ, σκοντάφτουμε σε μια ακόμα προαιρετική στρατιωτική δέσμευση.
Οι Ουκρανοί στρατιώτες εκπαιδεύονται στην Ευρώπη.
Οι Δυτικοί κατασκευαστές όπλων συντηρούν την Ουκρανία με στρατιωτικό εξοπλισμό και λειτουργούν τα πυραυλικά συστήματα HIMARS.
Εν ενεργεία Αμερικάνοι στρατιώτες παρακολουθούν τις παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία.
«Όσο η ρωσική επίθεση κερδίζει σε δυναμική, εκτιμούμε ότι θα υπάρξουν πιο δυνατές φωνές για την αποστολή όλο και πιο προηγμένων όπλων στην Ουκρανία, ακόμα και για παρέμβαση του ΝΑΤΟ για να υπερασπιστεί την Ουκρανία» τονίζει το δημοσίευμα, επισημαίνοντας πως αυτές οι φωνές πρέπει να απορριφθούν για πολλούς λόγους.

Όχι σε μεγαλύτερη εμπλοκή

Όπως επισημαίνει το Newsweek, γενιές Δυτικών ηγετών εργάστηκαν με επιτυχία έτσι ώστε να αποφύγουν την άμεση στρατιωτική σύγκρουση με τη Σοβιετική Ένωση. «Αναγνώρισαν ότι, σε αντίθεση με τη Μόσχα, η Δύση έχει πολύ μικρό στρατηγικό ενδιαφέρον για το ποιος ελέγχει το Donetsk.
Σίγουρα δεν ήταν διατεθειμένοι να ρισκάρουν έναν πυρηνικό πόλεμο για το Kharkiv.
Η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ και η συμμαχία δεν έχει καμία υποχρέωση να το υπερασπιστεί.
Ούτε ο Putin απείλησε κανένα μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά κατέστησε σαφές ότι τυχόν ξένα στρατεύματα που εισέρχονται στην Ουκρανία θα αντιμετωπίζονται ως εχθρικοί μαχητές.
Η αποστολή στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία θα μετέτρεπε έτσι τον πόλεμο αντιπροσώπων με τη Ρωσία σε πραγματικό πόλεμο με τη μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη του κόσμου» τονίζει το δημοσίευμα.

Ουκρανικές οβίδες έχουν σκοτώσει αμάχους

«Kάποιοι έχουν παρουσιάσει αυτή τη σύγκρουση ως παιχνίδι ηθικής, μεταξύ καλού και κακού, αλλά η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη.
Η Ουκρανία δεν είναι ακμάζουσα δημοκρατία.
Είναι ένα φτωχό, διεφθαρμένο, μονοκομματικό κράτος με εκτεταμένη λογοκρισία, όπου οι εφημερίδες της αντιπολίτευσης και τα πολιτικά κόμματα έχουν κλείσει.
Πριν από τον πόλεμο, ακροδεξιές ουκρανικές εθνικιστικές ομάδες όπως η Ταξιαρχία του Αζόφ καταδικάστηκαν έντονα από το Κογκρέσο των ΗΠΑ.
Η αποφασιστική εκστρατεία του Κιέβου κατά της ρωσικής γλώσσας είναι ανάλογη με την προσπάθεια της καναδικής κυβέρνησης να απαγορεύσει τα γαλλικά στο Κεμπέκ.
Οι ουκρανικές οβίδες έχουν σκοτώσει εκατοντάδες αμάχους στο Donbass και υπάρχουν αναφορές για εγκλήματα πολέμου στην Ουκρανία.
Η πραγματικά ηθική πορεία δράσης θα ήταν να τερματιστεί αυτός ο πόλεμος με διαπραγματεύσεις αντί να παραταθεί η ταλαιπωρία του ουκρανικού λαού σε μια σύγκρουση που είναι απίθανο να κερδίσει το Κίεβο χωρίς να διακινδυνεύσει τις ζωές των Αμερικανών» επισημαίνει το άρθρο.

Κίνδυνος γενικευμένης ανάφλεξης

Επισημαίνεται μάλιστα πως κανείς δεν μπορεί να παραλείψει τον κίνδυνο, οι εντάσεις στην περιοχή αυτή, να επεκταθούν και σε μια άλλη.
«Υπάρχει μια αυξανόμενη πιθανότητα το Ιράν να εξαπολύσει μια προληπτική στρατιωτική επίθεση στο Ισραήλ.
Το επαναστατικό καθεστώς στο Ιράν αντιμετωπίζει μια ολοένα και πιο σοβαρή λαϊκή εξέγερση.
Μια νέα κυβέρνηση στο Ισραήλ είναι αποφασισμένη να εμποδίσει το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα.
Ένας πόλεμος θα ένωνε τον πληθυσμό του Ιράν σε έναν πατριωτικό αγώνα, θα έβλαπτε την ικανότητα του Ισραήλ να χτυπήσει το Ιράν και θα πιέσει τη Δύση να διαπραγματευτεί τον τερματισμό των κυρώσεων» αναφέρει το δημοσίευμα, το οποίο υποστηρίζει πως αυτό που ανησυχεί είναι ότι το Ιράν προμηθεύει τη Ρωσία με όπλα για τον πόλεμο στην Ουκρανία, κάτι που μπορεί να σημαίνει πως η Μόσχα μπορεί να αισθάνεται υποχρεωμένη να βοηθήσει τους συμμάχους της στην Τεχεράνη.

Φαινόμενο ντόμινο

«Αυτό το φαινόμενο του ντόμινο είναι ακριβώς αυτό που ξεκίνησε τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ποιος περίμενε ότι η δολοφονία ενός Αυστριακού μεγάλου δούκα από έναν Σέρβο αναρχικό στη Βοσνία θα οδηγούσε στον θάνατο χιλιάδων Αμερικανών στη Γαλλία;
Δεν χρειαζόμαστε μια επανάληψη.
Ίσως κάνουμε λάθος. Ίσως δεν θα υπάρξει ρωσική χειμερινή επίθεση ή ίσως οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις θα μπορέσουν να τη σταματήσουν.
Ωστόσο, εάν έχουμε δίκιο και ο Φεβρουάριος βρει τον στρατηγό Surovikin στις πύλες του Κιέβου, πρέπει να έχουμε νηφάλια εξετάσει και να συζητήσουμε με ειλικρίνεια ως έθνος και συμμαχία την έκταση της δέσμευσής μας στην Ουκρανία και τους κινδύνους που είμαστε διατεθειμένοι να δεχθούμε για τη δική μας ασφάλεια» καταλήγει το δημοσίευμα του Newsweek.

www.bankingnews.gr