Η Pettifor επέκρινε επίσης την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα επειδή επέμεινε σε μεγάλες αυξήσεις επιτοκίων την περασμένη εβδομάδα, παρά τις πρόσφατες καταρρεύσεις τραπεζών στις ΗΠΑ
Με επικεφαλής την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, οι κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο είχαν μια ενιαία φιλοσοφία το τελευταίο έτος: Να μειώσουν τον πληθωρισμό με όποιο κόστος, ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι θα προκαλέσουν πόνο για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις.
Αλλά αυτή η προσέγγιση έχει αμφισβητηθεί περισσότερο από ποτέ αυτόν τον μήνα, στον απόηχο αρκετών τραπεζικών καταρρεύσεων στις ΗΠΑ και την Ευρώπη.
Και η Βρετανή οικονομολόγος που προέβλεψε το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό κραχ του 2008 ανέδειξε το ζήτημα, λέγοντας ότι οι κεντρικές τράπεζες προτιμούν "τον ταξικό πόλεμο από τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα".
Η Fed και άλλες κεντρικές τράπεζες έχουν υπογραμμίσει τη ισχύ των αγορών εργασίας και τους υψηλούς μισθούς ως βασικές αιτίες πίσω από τον πληθωρισμό.
Όμως, ενώ η χαλάρωση των αγορών εργασίας μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση της οικονομίας, σημαίνει επίσης απολύσεις, ανεργία και πιθανή ύφεση - ένα απαράδεκτο και επικίνδυνο αντίτιμο για ορισμένους επικριτές.
"Οι δημόσιοι υπάλληλοι που ηγούνται των κεντρικών τραπεζών φαίνονται πρόθυμοι να θυσιάσουν τις ιδιωτικές τράπεζες και την παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα στη βιασύνη τους να αυξήσουν τα επιτόκια, να συντρίψουν τη ζήτηση, να πλήξουν τους εργαζόμενους και να συρρικνώσουν το εισόδημα του έθνους", έγραψε στο ενημερωτικό δελτίο Substack η Ann Pettifor, Βρετανή οικονομολόγος και οικονομική σύμβουλος, η οποία προέβλεψε το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό κραχ του 2008 με ένα προφητικό βιβλίο του 2006 για το αυξανόμενο χρέος παγκοσμίως.
"Με άλλα λόγια, η πραγματική τους προτίμηση είναι ο ταξικός πόλεμος έναντι της οικονομικής σταθερότητας", έγραψε, αναγνωρίζοντας ότι είναι δύσκολο να αντιμετωπίσεις αυτό που κάνουν οι κεντρικοί τραπεζίτες"
Ο ρόλος των κεντρικών τραπεζών
Η Silicon Valley Bank έχει δεχθεί το μερίδιο της κριτικής που της αναλογεί για την κατάρρευσή της νωρίτερα αυτό το μήνα, με πολλούς να κατακεραυνώνουν τη διοίκησή της, αλλά η Fed έπαιξε επίσης ρόλο στην πτώση της.
Η Fed έχει κατηγορηθεί ότι μπλόκαρε κάθε διατύπωση σχετικά με τα ρυθμιστικά λάθη που μπορεί να οδήγησαν στην κατάρρευση της τράπεζας όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη διάσωση της SVB.
Η αποτυχία της SVB συνδέθηκε επίσης με την απώλεια αξίας των περιουσιακών της στοιχείων κατά το περασμένο έτος, καθώς η Fed απομακρύνθηκε απότομα από ένα περιβάλλον σχεδόν μηδενικών επιτοκίων.
Αυτό κατέστησε την SVB ιδιαίτερα ευάλωτη σε μια κρίση ρευστότητας και άλλες τράπεζες βρίσκονται σε παρόμοια θέση.
"Το γεγονός είναι ότι δυσκολεύτηκα να αντιμετωπίσω αυτό που κάνουν οι κεντρικοί τραπεζίτες, όχι μόνο με την αύξηση των επιτοκίων, την καταστολή της ζήτησης και τη μείωση των μισθών", έγραψε η Pettifor.
"Μέσω της έλλειψης ανάλυσης, ρύθμισης, εποπτείας και πρόβλεψης - οι κεντρικοί τραπεζίτες έδειξαν αυτή την τελευταία εβδομάδα ότι ήταν έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν τα υψηλά επιτόκια για να διακινδυνεύσουν και να επισπεύσουν ακόμη και χρεοκοπίες τραπεζών και παγκόσμια χρηματοπιστωτική αστάθεια".
Στο στόχαστρο και οι ΕΚΤ και ΒοΕ
Η Pettifor επέκρινε επίσης την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα επειδή επέμεινε σε μεγάλες αυξήσεις επιτοκίων την περασμένη εβδομάδα, παρά τις πρόσφατες καταρρεύσεις τραπεζών στις ΗΠΑ.
Η Credit Suisse χρεοκόπησε λίγες ημέρες αργότερα και αγοράστηκε από την USB σε μια επείγουσα συμφωνία με τη μεσολάβηση των ρυθμιστικών αρχών.
Η Pettifor συνέχισε αναφερόμενη σε μια συνέντευξη μεταξύ του πρώην υπουργού Οικονομικών Larry Summers και του κωμικού και πολιτικού σχολιαστή Jon Stewart που προβλήθηκε την περασμένη εβδομάδα.
Ο Summers επέμεινε ότι η αύξηση των επιτοκίων και η πάση θυσία αντιμετώπιση του πληθωρισμού ήταν ο σωστός δρόμος προς τα εμπρός, ενώ ο Stewart τον αμφισβήτησε σχετικά με τον υπέρμετρο ρόλο που έχουν διαδραματίσει τα εταιρικά κέρδη στην τροφοδότηση του πληθωρισμού, ο οποίος έχει λάβει συγκριτικά ελάχιστη προσοχή από τη Fed.
Ο πόνος για τους εργαζόμενους και τις ομάδες με χαμηλότερο εισόδημα έχει περιγραφεί ως αναγκαίο κακό στη μάχη για τη μείωση του πληθωρισμού από τον πρόεδρο της Fed Jerome Powell και άλλους διακεκριμένους οικονομολόγους, όπως ο Summers.
Αλλά η προσέγγιση της στόχευσης της αγοράς εργασίας για τη μείωση του πληθωρισμού έχει επίσης επικριθεί ευρέως σε όλο τον κόσμο.
Ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας Andrew Bailey κατακρίθηκε πέρυσι επειδή ζήτησε από τις βρετανικές επιχειρήσεις να έχουν "αυτοσυγκράτηση" στις διαπραγματεύσεις για αυξήσεις μισθών.
Πιο πρόσφατα στις ΗΠΑ, η μέθοδος του Powell έχει καταγγελθεί ότι προκάλεσε χρηματοπιστωτική αστάθεια με την τραπεζική κρίση αυτού του μήνα και ότι τελικά έριξε το βάρος της μείωσης του πληθωρισμού στους ώμους των εργαζομένων.
Αυξάνονται οι επικρίσεις
Η Pettifor δεν είναι η μόνη φωνή που επικρίνει τις πολιτικές των κεντρικών τραπεζών.
Πολιτικές προσωπικότητες στις ΗΠΑ, κυρίως της προοδευτικής αριστεράς, συμπεριλαμβανομένων των Γερουσιαστών Elizabeth Warren και Bernie Sanders, έχουν επίσης επικρίνει τον Powell και τη Fed ότι κινδυνεύουν να οδηγήσουν την οικονομία σε ύφεση και να ρίξουν εκατομμύρια ανθρώπους στην ανεργία.
Η Warren πρωτοστάτησε στις επιθέσεις, λέγοντας την Κυριακή ότι ο Powell "απέτυχε" στη δουλειά του και δεν θα έπρεπε πλέον να είναι πρόεδρος.
Η ίδια ασκεί εδώ και καιρό κριτική στον Powell για τους κινδύνους που εγκυμονούν τα υψηλά επιτόκια για την αγορά εργασίας, προειδοποιώντας νωρίτερα αυτό το μήνα ότι η Fed θα μπορούσε να θέσει εκτός εργασίας έως και 2 εκατομμύρια Αμερικανούς μέχρι το τέλος του τρέχοντος κύκλου σύσφιξης.
Οι αυξήσεις των επιτοκίων και η επιβράδυνση της οικονομίας τείνουν να πλήττουν περισσότερο τους εργαζόμενους, ιδίως τους χαμηλόμισθους, προκαλώντας απολύσεις και επιβραδύνοντας την αύξηση των μισθών.
"Τα υψηλότερα επιτόκια θα βλάψουν εκατομμύρια εργαζόμενους που θα επιστρατευτούν ακούσια στη μάχη για τον πληθωρισμό χάνοντας θέσεις εργασίας ή τις καθυστερημένες αυξήσεις μισθών", έγραψε ο Robert Reich, πρώην υπουργός Εργασίας των ΗΠΑ, σε άρθρο του στην εφημερίδα The Guardian πέρυσι, λίγο πριν η Fed ξεκινήσει τον κύκλο σύσφιξης.
Παραμένει το πρόβλημα του πληθωρισμού
Είναι βέβαιο ότι ο πληθωρισμός αποτελεί από πέρυσι κινητήρια ανησυχία για τους Αμερικανούς, συχνά περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο ζήτημα.
Τον περασμένο μήνα, το 13% των Αμερικανών ανέφερε τον πληθωρισμό ως τη μεγαλύτερη τρέχουσα ανησυχία του, ενώ μόνο το 1% ανέφερε μισθολογικά ζητήματα, σύμφωνα με το Gallup.
Ο πληθωρισμός αποτελεί βαρύ φορτίο για τους Αμερικανούς όλων των εισοδηματικών επιπέδων από τότε που οι τιμές άρχισαν να ανεβαίνουν το 2021.
Ήταν ιδιαίτερα επώδυνος για τους Αμερικανούς με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα, οι οποίοι αναγκάστηκαν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη στις αποταμιεύσεις τους για να αντιμετωπίσουν την εκτίναξη των τιμών των τροφίμων, της ενέργειας και της στέγασης.
Ο πληθωρισμός ήταν σκληρός και για τους υψηλά αμειβόμενους, καθώς περισσότεροι από τους μισούς Αμερικανούς με υψηλό εισόδημα ζουν πλέον από μισθό σε μισθό.
Αλλά η εστίαση της Fed στον πληθωρισμό -και ιδιαίτερα στη στενότητα της αγοράς εργασίας, την οποία ο καθηγητής του Wharton, Jeremy Siegel νωρίτερα αυτό το μήνα αποκάλεσε "μονομανία"- μπορεί να αγνοεί ορισμένα σημαντικά σημεία πίσω από την άνοδο των τιμών.
Μια μελέτη του 2022 από το αριστερό Ινστιτούτο Οικονομικής Πολιτικής διαπίστωσε ότι πάνω από το ήμισυ των αυξήσεων των τιμών για αγαθά και υπηρεσίες μπορεί να αποδοθεί σε μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους μεταξύ των επιχειρήσεων, ενώ μόνο το 8% του πληθωρισμού συνδέεται με το υψηλότερο κόστος εργασίας.
Ο Siegel δήλωσε στο CNBC αυτόν τον μήνα ότι από την αρχή της πανδημίας COVID-19, οι μισθοί των εργαζομένων αυξάνονται πιο αργά από τον πληθωρισμό και ήταν "δύσκολο να υποστηρίξει κανείς" ότι το κόστος εργασίας ήταν ο κύριος παράγοντας που συνέβαλε στον πληθωρισμό.
Όσον αφορά το ευρύτερο όραμα της Fed για τον πληθωρισμό, ορισμένοι οικονομολόγοι, συμπεριλαμβανομένου του Mohamed El-Erian, έχουν υποστηρίξει ότι ο στόχος του 2% είναι ξεπερασμένος και η επίτευξή του θα οδηγούσε σε σοβαρή οικονομική ζημία, ενώ ένα "υψηλότερο σταθερό ποσοστό πληθωρισμού" γύρω στο 3% με 4% θα μπορούσε να είναι πιο κατάλληλο.
Δεν είναι σαφές αν οι πρόσφατες τραπεζικές αποτυχίες και οι εκκλήσεις της αριστεράς έχουν επηρεάσει τον Powell από τη δέσμευσή του να μειώσει τον πληθωρισμό ανεξαρτήτως κόστους, αν και οι αξιωματούχοι της Fed θα παράσχουν σαφήνεια σχετικά με την κατεύθυνσή τους όταν συναντηθούν για να συζητήσουν το μέγεθος της επόμενης αύξησης των επιτοκίων.
www.bankingnews.gr
Αλλά αυτή η προσέγγιση έχει αμφισβητηθεί περισσότερο από ποτέ αυτόν τον μήνα, στον απόηχο αρκετών τραπεζικών καταρρεύσεων στις ΗΠΑ και την Ευρώπη.
Και η Βρετανή οικονομολόγος που προέβλεψε το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό κραχ του 2008 ανέδειξε το ζήτημα, λέγοντας ότι οι κεντρικές τράπεζες προτιμούν "τον ταξικό πόλεμο από τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα".
Η Fed και άλλες κεντρικές τράπεζες έχουν υπογραμμίσει τη ισχύ των αγορών εργασίας και τους υψηλούς μισθούς ως βασικές αιτίες πίσω από τον πληθωρισμό.
Όμως, ενώ η χαλάρωση των αγορών εργασίας μπορεί να βοηθήσει στην επιβράδυνση της οικονομίας, σημαίνει επίσης απολύσεις, ανεργία και πιθανή ύφεση - ένα απαράδεκτο και επικίνδυνο αντίτιμο για ορισμένους επικριτές.
"Οι δημόσιοι υπάλληλοι που ηγούνται των κεντρικών τραπεζών φαίνονται πρόθυμοι να θυσιάσουν τις ιδιωτικές τράπεζες και την παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα στη βιασύνη τους να αυξήσουν τα επιτόκια, να συντρίψουν τη ζήτηση, να πλήξουν τους εργαζόμενους και να συρρικνώσουν το εισόδημα του έθνους", έγραψε στο ενημερωτικό δελτίο Substack η Ann Pettifor, Βρετανή οικονομολόγος και οικονομική σύμβουλος, η οποία προέβλεψε το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό κραχ του 2008 με ένα προφητικό βιβλίο του 2006 για το αυξανόμενο χρέος παγκοσμίως.
"Με άλλα λόγια, η πραγματική τους προτίμηση είναι ο ταξικός πόλεμος έναντι της οικονομικής σταθερότητας", έγραψε, αναγνωρίζοντας ότι είναι δύσκολο να αντιμετωπίσεις αυτό που κάνουν οι κεντρικοί τραπεζίτες"
Ο ρόλος των κεντρικών τραπεζών
Η Silicon Valley Bank έχει δεχθεί το μερίδιο της κριτικής που της αναλογεί για την κατάρρευσή της νωρίτερα αυτό το μήνα, με πολλούς να κατακεραυνώνουν τη διοίκησή της, αλλά η Fed έπαιξε επίσης ρόλο στην πτώση της.
Η Fed έχει κατηγορηθεί ότι μπλόκαρε κάθε διατύπωση σχετικά με τα ρυθμιστικά λάθη που μπορεί να οδήγησαν στην κατάρρευση της τράπεζας όταν η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη διάσωση της SVB.
Η αποτυχία της SVB συνδέθηκε επίσης με την απώλεια αξίας των περιουσιακών της στοιχείων κατά το περασμένο έτος, καθώς η Fed απομακρύνθηκε απότομα από ένα περιβάλλον σχεδόν μηδενικών επιτοκίων.
Αυτό κατέστησε την SVB ιδιαίτερα ευάλωτη σε μια κρίση ρευστότητας και άλλες τράπεζες βρίσκονται σε παρόμοια θέση.
"Το γεγονός είναι ότι δυσκολεύτηκα να αντιμετωπίσω αυτό που κάνουν οι κεντρικοί τραπεζίτες, όχι μόνο με την αύξηση των επιτοκίων, την καταστολή της ζήτησης και τη μείωση των μισθών", έγραψε η Pettifor.
"Μέσω της έλλειψης ανάλυσης, ρύθμισης, εποπτείας και πρόβλεψης - οι κεντρικοί τραπεζίτες έδειξαν αυτή την τελευταία εβδομάδα ότι ήταν έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν τα υψηλά επιτόκια για να διακινδυνεύσουν και να επισπεύσουν ακόμη και χρεοκοπίες τραπεζών και παγκόσμια χρηματοπιστωτική αστάθεια".
Στο στόχαστρο και οι ΕΚΤ και ΒοΕ
Η Pettifor επέκρινε επίσης την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα επειδή επέμεινε σε μεγάλες αυξήσεις επιτοκίων την περασμένη εβδομάδα, παρά τις πρόσφατες καταρρεύσεις τραπεζών στις ΗΠΑ.
Η Credit Suisse χρεοκόπησε λίγες ημέρες αργότερα και αγοράστηκε από την USB σε μια επείγουσα συμφωνία με τη μεσολάβηση των ρυθμιστικών αρχών.
Η Pettifor συνέχισε αναφερόμενη σε μια συνέντευξη μεταξύ του πρώην υπουργού Οικονομικών Larry Summers και του κωμικού και πολιτικού σχολιαστή Jon Stewart που προβλήθηκε την περασμένη εβδομάδα.
Ο Summers επέμεινε ότι η αύξηση των επιτοκίων και η πάση θυσία αντιμετώπιση του πληθωρισμού ήταν ο σωστός δρόμος προς τα εμπρός, ενώ ο Stewart τον αμφισβήτησε σχετικά με τον υπέρμετρο ρόλο που έχουν διαδραματίσει τα εταιρικά κέρδη στην τροφοδότηση του πληθωρισμού, ο οποίος έχει λάβει συγκριτικά ελάχιστη προσοχή από τη Fed.
Ο πόνος για τους εργαζόμενους και τις ομάδες με χαμηλότερο εισόδημα έχει περιγραφεί ως αναγκαίο κακό στη μάχη για τη μείωση του πληθωρισμού από τον πρόεδρο της Fed Jerome Powell και άλλους διακεκριμένους οικονομολόγους, όπως ο Summers.
Αλλά η προσέγγιση της στόχευσης της αγοράς εργασίας για τη μείωση του πληθωρισμού έχει επίσης επικριθεί ευρέως σε όλο τον κόσμο.
Ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας Andrew Bailey κατακρίθηκε πέρυσι επειδή ζήτησε από τις βρετανικές επιχειρήσεις να έχουν "αυτοσυγκράτηση" στις διαπραγματεύσεις για αυξήσεις μισθών.
Πιο πρόσφατα στις ΗΠΑ, η μέθοδος του Powell έχει καταγγελθεί ότι προκάλεσε χρηματοπιστωτική αστάθεια με την τραπεζική κρίση αυτού του μήνα και ότι τελικά έριξε το βάρος της μείωσης του πληθωρισμού στους ώμους των εργαζομένων.
Αυξάνονται οι επικρίσεις
Η Pettifor δεν είναι η μόνη φωνή που επικρίνει τις πολιτικές των κεντρικών τραπεζών.
Πολιτικές προσωπικότητες στις ΗΠΑ, κυρίως της προοδευτικής αριστεράς, συμπεριλαμβανομένων των Γερουσιαστών Elizabeth Warren και Bernie Sanders, έχουν επίσης επικρίνει τον Powell και τη Fed ότι κινδυνεύουν να οδηγήσουν την οικονομία σε ύφεση και να ρίξουν εκατομμύρια ανθρώπους στην ανεργία.
Η Warren πρωτοστάτησε στις επιθέσεις, λέγοντας την Κυριακή ότι ο Powell "απέτυχε" στη δουλειά του και δεν θα έπρεπε πλέον να είναι πρόεδρος.
Η ίδια ασκεί εδώ και καιρό κριτική στον Powell για τους κινδύνους που εγκυμονούν τα υψηλά επιτόκια για την αγορά εργασίας, προειδοποιώντας νωρίτερα αυτό το μήνα ότι η Fed θα μπορούσε να θέσει εκτός εργασίας έως και 2 εκατομμύρια Αμερικανούς μέχρι το τέλος του τρέχοντος κύκλου σύσφιξης.
Οι αυξήσεις των επιτοκίων και η επιβράδυνση της οικονομίας τείνουν να πλήττουν περισσότερο τους εργαζόμενους, ιδίως τους χαμηλόμισθους, προκαλώντας απολύσεις και επιβραδύνοντας την αύξηση των μισθών.
"Τα υψηλότερα επιτόκια θα βλάψουν εκατομμύρια εργαζόμενους που θα επιστρατευτούν ακούσια στη μάχη για τον πληθωρισμό χάνοντας θέσεις εργασίας ή τις καθυστερημένες αυξήσεις μισθών", έγραψε ο Robert Reich, πρώην υπουργός Εργασίας των ΗΠΑ, σε άρθρο του στην εφημερίδα The Guardian πέρυσι, λίγο πριν η Fed ξεκινήσει τον κύκλο σύσφιξης.
Παραμένει το πρόβλημα του πληθωρισμού
Είναι βέβαιο ότι ο πληθωρισμός αποτελεί από πέρυσι κινητήρια ανησυχία για τους Αμερικανούς, συχνά περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο ζήτημα.
Τον περασμένο μήνα, το 13% των Αμερικανών ανέφερε τον πληθωρισμό ως τη μεγαλύτερη τρέχουσα ανησυχία του, ενώ μόνο το 1% ανέφερε μισθολογικά ζητήματα, σύμφωνα με το Gallup.
Ο πληθωρισμός αποτελεί βαρύ φορτίο για τους Αμερικανούς όλων των εισοδηματικών επιπέδων από τότε που οι τιμές άρχισαν να ανεβαίνουν το 2021.
Ήταν ιδιαίτερα επώδυνος για τους Αμερικανούς με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα, οι οποίοι αναγκάστηκαν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη στις αποταμιεύσεις τους για να αντιμετωπίσουν την εκτίναξη των τιμών των τροφίμων, της ενέργειας και της στέγασης.
Ο πληθωρισμός ήταν σκληρός και για τους υψηλά αμειβόμενους, καθώς περισσότεροι από τους μισούς Αμερικανούς με υψηλό εισόδημα ζουν πλέον από μισθό σε μισθό.
Αλλά η εστίαση της Fed στον πληθωρισμό -και ιδιαίτερα στη στενότητα της αγοράς εργασίας, την οποία ο καθηγητής του Wharton, Jeremy Siegel νωρίτερα αυτό το μήνα αποκάλεσε "μονομανία"- μπορεί να αγνοεί ορισμένα σημαντικά σημεία πίσω από την άνοδο των τιμών.
Μια μελέτη του 2022 από το αριστερό Ινστιτούτο Οικονομικής Πολιτικής διαπίστωσε ότι πάνω από το ήμισυ των αυξήσεων των τιμών για αγαθά και υπηρεσίες μπορεί να αποδοθεί σε μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους μεταξύ των επιχειρήσεων, ενώ μόνο το 8% του πληθωρισμού συνδέεται με το υψηλότερο κόστος εργασίας.
Ο Siegel δήλωσε στο CNBC αυτόν τον μήνα ότι από την αρχή της πανδημίας COVID-19, οι μισθοί των εργαζομένων αυξάνονται πιο αργά από τον πληθωρισμό και ήταν "δύσκολο να υποστηρίξει κανείς" ότι το κόστος εργασίας ήταν ο κύριος παράγοντας που συνέβαλε στον πληθωρισμό.
Όσον αφορά το ευρύτερο όραμα της Fed για τον πληθωρισμό, ορισμένοι οικονομολόγοι, συμπεριλαμβανομένου του Mohamed El-Erian, έχουν υποστηρίξει ότι ο στόχος του 2% είναι ξεπερασμένος και η επίτευξή του θα οδηγούσε σε σοβαρή οικονομική ζημία, ενώ ένα "υψηλότερο σταθερό ποσοστό πληθωρισμού" γύρω στο 3% με 4% θα μπορούσε να είναι πιο κατάλληλο.
Δεν είναι σαφές αν οι πρόσφατες τραπεζικές αποτυχίες και οι εκκλήσεις της αριστεράς έχουν επηρεάσει τον Powell από τη δέσμευσή του να μειώσει τον πληθωρισμό ανεξαρτήτως κόστους, αν και οι αξιωματούχοι της Fed θα παράσχουν σαφήνεια σχετικά με την κατεύθυνσή τους όταν συναντηθούν για να συζητήσουν το μέγεθος της επόμενης αύξησης των επιτοκίων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών