Οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες μπορούν κατ' αρχήν να αποκλίνουν από τη Fed, αλλά είναι δύσκολο να γίνει αυτό
Οι κορυφαίοι κεντρικοί τραπεζίτες της Ευρώπης επέμειναν ότι ήταν πολύ νωρίς για να μειώσουν τις προσπάθειες τους έναντι του υψηλού πληθωρισμού, παρά την ασυνήθιστη ρητορική του Jerome Powell, προέδρου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, λίγες ώρες πριν.
Ενώ η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Τράπεζα της Αγγλίας φαίνονται αποφασισμένες να υποβαθμίσουν τις εκτιμήσεις περί μείωσης των επιτοκίων, οι αιτιάσεις τους κινδυνεύουν να πέσουν στο κενό καθώς οι επενδυτές στοιχηματίζουν ότι θα ακολουθήσουν τη Fed για να σηματοδοτήσουν περικοπές στο κόστος δανεισμού το 2024.
«Οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες μπορούν κατ' αρχήν να αποκλίνουν από τη Fed, αλλά είναι δύσκολο να γίνει αυτό.
Το επιβεβαιώνουν και τα ιστορικά στοιχεία», δήλωσε ο Nathan Sheets, πρώην αξιωματούχος του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ που τώρα ηγείται της παγκόσμιας μακροοικονομικής έρευνας στο PGIM Fixed Income.
«Αυτό που κάνει η Fed είναι να δίνει τον τόνο και αν η Fed αλλάζει, θα είναι πιο δύσκολο για τις άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες να παραμείνουν το ίδιο επιθετικές όπως ήταν».
Η μετατόπιση της Fed πυροδότησε μια απότομη άνοδο σε μετοχές και ομόλογα, καθώς οι επενδυτές επευφημούσαν τις προοπτικές μιας προηγούμενης κίνησης για μείωση του κόστους δανεισμού.
Τα σχόλια του Powell ανέδειξαν την απροθυμία πολλών μελών του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ.
«Ήταν έκπληξη για πολλούς από εμάς», είπε πηγή των Financial Times, προσθέτοντας ότι με τη μείωση των αποδόσεων των παγκόσμιων ομολόγων, η στροφή της Fed θα μπορούσε να επιβραδύνει τον ρυθμό με τον οποίο πέφτει ο πληθωρισμός.
Προοπτικές
Προχωρώντας στην τελική συνάντηση πολιτικής του έτους, η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ αναμενόταν σε γενικές γραμμές να κρατήσει σταθερό το μακροχρόνιο μήνυμά της ότι η συζήτηση για μειώσεις επιτοκίων ήταν πρόωρη δεδομένης της αβέβαιης οικονομικής προοπτικής.
Αυτό άλλαξε όταν ο Powell σηματοδότησε ότι θα μπορούσε το επόμενο έτος να εξετάσει τις περικοπές των επιτοκίων, επειδή η Fed είχε συμπιέσει αρκετά τη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου ώστε να επαναφέρει τον πληθωρισμό προς τον στόχο του 2%.
Οι περισσότεροι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της Fed εκτίμησαν περικοπές κατά 0,75 ποσοστιαίες μονάδες το 2024 και άλλη μια πλήρη ποσοστιαία μονάδα το 2025, για να αντανακλούν την προσδοκία για μεγαλύτερη πτώση του πληθωρισμού τα επόμενα δύο χρόνια.
«Ο στόχος του Powell και των συναδέλφων του είναι να αποτρέψουν μια συσσωρευμένη επιβράδυνση να εξελιχθεί σε ύφεση», δήλωσαν οικονομολόγοι της Citigroup.
«Οι ευκολότερες χρηματοοικονομικές συνθήκες μειώνουν —αλλά δεν αφαιρούν— τους σημαντικούς καθοδικούς κινδύνους για την ανάπτυξη με κόστος αύξησης του ανοδικού κινδύνου για τον πληθωρισμό».
Αποκαλύπτοντας τις αποφάσεις τους για τα επιτόκια μια μέρα αργότερα, η ΕΚΤ και η ΤτΕ κατέστησαν σαφές ότι δεν ήταν τόσο βέβαιοι ότι ο επίμονος πληθωρισμός είχε νικηθεί.
Και οι δύο κεντρικές τράπεζες πρότειναν ότι ήθελαν περισσότερα στοιχεία για την επιβράδυνση των αγορών εργασίας και τη χαλάρωση των πιέσεων στις τιμές προτού εξετάσουν μια αλλαγή πολιτικής.
Η θέση της ΒοΕ
Η BoE ήταν ιδιαίτερα ζοφερή για τον πληθωρισμό, παρόλο που προέβλεψε σταθερή ανάπτυξη το τέταρτο τρίμηνο, τονίζοντας ότι το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετωπίζει υψηλότερα επίπεδα πληθωρισμού υπηρεσιών και μισθών από τις ΗΠΑ και την ευρωζώνη.
Καθώς οι κίνδυνοι πληθωρισμού είναι «ανοδικοί», η Επιτροπή Νομισματικής Πολιτικής παρέμεινε πρόθυμη να αυξήσει περαιτέρω τα επιτόκια, ανέφερε.
«Η τράπεζα δεν φαίνεται να έχει πειστεί από την υποχώρηση των πιέσεων στις τιμές στις ΗΠΑ και την ευρωζώνη», δήλωσε η Ruth Gregory της Capital Economics, προσθέτοντας ότι η δήλωση της BoE «υποδηλώνει ότι είναι ευτυχής να μειώσει τα επιτόκια μετά τη Fed και την ΕΚΤ. "
Η πρόεδρος της ΕΚΤ Christine Lagarde απέκρουσε τα ερωτήματα σχετικά με το πόσο σύντομα θα υποχωρούσε η ΕΚΤ, επιμένοντας ότι υπήρχε ένα «οροπέδιο» μεταξύ της τελευταίας αύξησης τον Σεπτέμβριο και της πρώτης περικοπής και ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δεν θα μεταπηδούσαν αμέσως από το ένα στο άλλο.
Αλλά αυτό είναι ένα μήνυμα που οι χρηματοπιστωτικές αγορές μπορούν να αγνοήσουν.
Μετά την απόφαση της ΕΚΤ, οι αγορές εξακολουθούσαν να τιμολογούν με περίπου έξι τρίμηνα μειώσεις επιτοκίων τόσο για τη Fed όσο και για την ΕΚΤ το επόμενο έτος, και τουλάχιστον τέσσερις από την BoE.
Εάν η Fed άρχιζε να μειώνει τα επιτόκια, θα αύξανε την πίεση για τους διαμορφωτές επιτοκίων της ΕΚΤ να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους πιέζοντας την αξία του ευρώ έναντι του δολαρίου, χτυπώντας την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών και μειώνοντας τις τιμές των εισαγωγών στη ζώνη του ενιαίου νομίσματος.
Από την άλλη πλευρά, ένα συνεχές ράλι στις αγορές ομολόγων στο πλαίσιο της μείωσης των επιτοκίων της Fed θα χαλαρώσει τις χρηματοοικονομικές συνθήκες, ενισχύοντας την ανάπτυξη και τις τιμές της ευρωζώνης και καθιστώντας τον πληθωρισμό πιο επίμονο.
«Δεν νομίζω ότι μόνο και μόνο επειδή οι περικοπές της Fed θα ανάγκαζαν την ΕΚΤ να ακολουθήσει», δήλωσε ο Dirk Schumacher, πρώην οικονομολόγος της ΕΚΤ τώρα στη γαλλική τράπεζα Natixis.
«Η ΕΚΤ έχει περισσότερη καθυστερημένη αντίδραση και προς τις δύο κατευθύνσεις από τη Fed – ήταν πιο αργή να αντιδράσει όταν ο πληθωρισμός ήταν σε ανοδική πορεία και τώρα θέλουν να είναι σίγουροι ότι έχουν κάνει αρκετά για να τον μειώσουν».
Ενώ η εντολή της Fed καλύπτει τόσο τον πληθωρισμό όσο και την απασχόληση, η ΕΚΤ επικεντρώνεται αποκλειστικά στη σταθερότητα των τιμών, δίνοντάς της λιγότερα περιθώρια για τη μείωση των επιτοκίων για τη στήριξη της οικονομίας.
«Η Fed έχει μεγαλύτερη ευαισθησία στην ανάπτυξη και η ανάπτυξη επιβραδύνεται στις ΗΠΑ», είπε ο Schumacher.
Ο Martin Wolburg, ανώτερος οικονομολόγος της Generali Investments, δήλωσε ότι περίμενε ότι η ΕΚΤ θα ήταν σκόπιμα προσεκτική στις μειώσεις των επιτοκίων, γι' αυτό νόμιζε ότι η Lagarde «ήθελε να ρίξει λίγο νερό στο κρασί της κερδοσκοπίας για τη μείωση των επιτοκίων».
Ο ρόλος του πληθωρισμού
«Περιμένουν περαιτέρω επιβεβαίωση της πτώσης του πληθωρισμού, για να δουν εάν υλοποιείται κάποιος από τους ανοδικούς κινδύνους που έχουν εντοπίσει και το πιο σημαντικό για να δουν εάν οι μισθολογικές συμφωνίες δεν είναι πολύ ισχυρές», δήλωσε ο Wolburg.
«Μου φαίνεται ότι η πλειοψηφία του διοικητικού συμβουλίου θέλει να περιμένει μέχρι τα μέσα του επόμενου έτους».
Η Lagarde είπε στους δημοσιογράφους ότι η απόφαση θα ήταν «εξαρτώμενη από δεδομένα, όχι χρονικά», αντικατοπτρίζοντας τη συμφωνία των συναδέλφων της μελών του διοικητικού συμβουλίου να μην δώσουν καμία καθοδήγηση σχετικά με το χρονοδιάγραμμα πιθανών μειώσεων επιτοκίων.
«Καμία απολύτως ημερολογιακή καθοδήγηση - αυτή ήταν η συναίνεση», είπε ένας συμμετέχων.
«Η ΕΚΤ, ακόμη περισσότερο από τη Fed, έχει αυτόν τον φόβο ότι δεν θέλει να κάνει ξανά λάθος με τον πληθωρισμό, έχοντας υποτιμήσει πόσο ψηλά θα φτάσει, και αυτός ο φόβος είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα είναι πίσω από την καμπύλη», δήλωσε ο Carsten Brzeski, επικεφαλής μακροοικονομικής έρευνας στην ING.
Στις ΗΠΑ, η πρωταρχική ανησυχία είναι ότι με την απελευθέρωση χαλαρότερων χρηματοοικονομικών συνθηκών, η Fed υπονομεύει τις δικές της προσπάθειες να ελέγξει τις πιέσεις των τιμών, καθώς το χαμηλότερο κόστος κεφαλαίου κρατά την επιχειρηματική δραστηριότητα και τις προσλήψεις.
«Καθώς οι χρηματοοικονομικές συνθήκες χαλαρώνουν, τότε η έλξη της νομισματικής πολιτικής στην οικονομία μειώνεται αντίστοιχα», δήλωσε ο Sheets, πρώην αξιωματούχος του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ.
«Οι συνθήκες που επικρατούσαν και προκάλεσαν την επιβράδυνση της οικονομίας και τη συγκράτηση του πληθωρισμού αρχίζουν να εξασθενούν».
www.bankingnews.gr
Ενώ η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Τράπεζα της Αγγλίας φαίνονται αποφασισμένες να υποβαθμίσουν τις εκτιμήσεις περί μείωσης των επιτοκίων, οι αιτιάσεις τους κινδυνεύουν να πέσουν στο κενό καθώς οι επενδυτές στοιχηματίζουν ότι θα ακολουθήσουν τη Fed για να σηματοδοτήσουν περικοπές στο κόστος δανεισμού το 2024.
«Οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες μπορούν κατ' αρχήν να αποκλίνουν από τη Fed, αλλά είναι δύσκολο να γίνει αυτό.
Το επιβεβαιώνουν και τα ιστορικά στοιχεία», δήλωσε ο Nathan Sheets, πρώην αξιωματούχος του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ που τώρα ηγείται της παγκόσμιας μακροοικονομικής έρευνας στο PGIM Fixed Income.
«Αυτό που κάνει η Fed είναι να δίνει τον τόνο και αν η Fed αλλάζει, θα είναι πιο δύσκολο για τις άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες να παραμείνουν το ίδιο επιθετικές όπως ήταν».
Η μετατόπιση της Fed πυροδότησε μια απότομη άνοδο σε μετοχές και ομόλογα, καθώς οι επενδυτές επευφημούσαν τις προοπτικές μιας προηγούμενης κίνησης για μείωση του κόστους δανεισμού.
Τα σχόλια του Powell ανέδειξαν την απροθυμία πολλών μελών του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ.
«Ήταν έκπληξη για πολλούς από εμάς», είπε πηγή των Financial Times, προσθέτοντας ότι με τη μείωση των αποδόσεων των παγκόσμιων ομολόγων, η στροφή της Fed θα μπορούσε να επιβραδύνει τον ρυθμό με τον οποίο πέφτει ο πληθωρισμός.
Προοπτικές
Προχωρώντας στην τελική συνάντηση πολιτικής του έτους, η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ αναμενόταν σε γενικές γραμμές να κρατήσει σταθερό το μακροχρόνιο μήνυμά της ότι η συζήτηση για μειώσεις επιτοκίων ήταν πρόωρη δεδομένης της αβέβαιης οικονομικής προοπτικής.
Αυτό άλλαξε όταν ο Powell σηματοδότησε ότι θα μπορούσε το επόμενο έτος να εξετάσει τις περικοπές των επιτοκίων, επειδή η Fed είχε συμπιέσει αρκετά τη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου ώστε να επαναφέρει τον πληθωρισμό προς τον στόχο του 2%.
Οι περισσότεροι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της Fed εκτίμησαν περικοπές κατά 0,75 ποσοστιαίες μονάδες το 2024 και άλλη μια πλήρη ποσοστιαία μονάδα το 2025, για να αντανακλούν την προσδοκία για μεγαλύτερη πτώση του πληθωρισμού τα επόμενα δύο χρόνια.
«Ο στόχος του Powell και των συναδέλφων του είναι να αποτρέψουν μια συσσωρευμένη επιβράδυνση να εξελιχθεί σε ύφεση», δήλωσαν οικονομολόγοι της Citigroup.
«Οι ευκολότερες χρηματοοικονομικές συνθήκες μειώνουν —αλλά δεν αφαιρούν— τους σημαντικούς καθοδικούς κινδύνους για την ανάπτυξη με κόστος αύξησης του ανοδικού κινδύνου για τον πληθωρισμό».
Αποκαλύπτοντας τις αποφάσεις τους για τα επιτόκια μια μέρα αργότερα, η ΕΚΤ και η ΤτΕ κατέστησαν σαφές ότι δεν ήταν τόσο βέβαιοι ότι ο επίμονος πληθωρισμός είχε νικηθεί.
Και οι δύο κεντρικές τράπεζες πρότειναν ότι ήθελαν περισσότερα στοιχεία για την επιβράδυνση των αγορών εργασίας και τη χαλάρωση των πιέσεων στις τιμές προτού εξετάσουν μια αλλαγή πολιτικής.
Η θέση της ΒοΕ
Η BoE ήταν ιδιαίτερα ζοφερή για τον πληθωρισμό, παρόλο που προέβλεψε σταθερή ανάπτυξη το τέταρτο τρίμηνο, τονίζοντας ότι το Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετωπίζει υψηλότερα επίπεδα πληθωρισμού υπηρεσιών και μισθών από τις ΗΠΑ και την ευρωζώνη.
Καθώς οι κίνδυνοι πληθωρισμού είναι «ανοδικοί», η Επιτροπή Νομισματικής Πολιτικής παρέμεινε πρόθυμη να αυξήσει περαιτέρω τα επιτόκια, ανέφερε.
«Η τράπεζα δεν φαίνεται να έχει πειστεί από την υποχώρηση των πιέσεων στις τιμές στις ΗΠΑ και την ευρωζώνη», δήλωσε η Ruth Gregory της Capital Economics, προσθέτοντας ότι η δήλωση της BoE «υποδηλώνει ότι είναι ευτυχής να μειώσει τα επιτόκια μετά τη Fed και την ΕΚΤ. "
Η πρόεδρος της ΕΚΤ Christine Lagarde απέκρουσε τα ερωτήματα σχετικά με το πόσο σύντομα θα υποχωρούσε η ΕΚΤ, επιμένοντας ότι υπήρχε ένα «οροπέδιο» μεταξύ της τελευταίας αύξησης τον Σεπτέμβριο και της πρώτης περικοπής και ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής δεν θα μεταπηδούσαν αμέσως από το ένα στο άλλο.
Αλλά αυτό είναι ένα μήνυμα που οι χρηματοπιστωτικές αγορές μπορούν να αγνοήσουν.
Μετά την απόφαση της ΕΚΤ, οι αγορές εξακολουθούσαν να τιμολογούν με περίπου έξι τρίμηνα μειώσεις επιτοκίων τόσο για τη Fed όσο και για την ΕΚΤ το επόμενο έτος, και τουλάχιστον τέσσερις από την BoE.
Εάν η Fed άρχιζε να μειώνει τα επιτόκια, θα αύξανε την πίεση για τους διαμορφωτές επιτοκίων της ΕΚΤ να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους πιέζοντας την αξία του ευρώ έναντι του δολαρίου, χτυπώντας την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών και μειώνοντας τις τιμές των εισαγωγών στη ζώνη του ενιαίου νομίσματος.
Από την άλλη πλευρά, ένα συνεχές ράλι στις αγορές ομολόγων στο πλαίσιο της μείωσης των επιτοκίων της Fed θα χαλαρώσει τις χρηματοοικονομικές συνθήκες, ενισχύοντας την ανάπτυξη και τις τιμές της ευρωζώνης και καθιστώντας τον πληθωρισμό πιο επίμονο.
«Δεν νομίζω ότι μόνο και μόνο επειδή οι περικοπές της Fed θα ανάγκαζαν την ΕΚΤ να ακολουθήσει», δήλωσε ο Dirk Schumacher, πρώην οικονομολόγος της ΕΚΤ τώρα στη γαλλική τράπεζα Natixis.
«Η ΕΚΤ έχει περισσότερη καθυστερημένη αντίδραση και προς τις δύο κατευθύνσεις από τη Fed – ήταν πιο αργή να αντιδράσει όταν ο πληθωρισμός ήταν σε ανοδική πορεία και τώρα θέλουν να είναι σίγουροι ότι έχουν κάνει αρκετά για να τον μειώσουν».
Ενώ η εντολή της Fed καλύπτει τόσο τον πληθωρισμό όσο και την απασχόληση, η ΕΚΤ επικεντρώνεται αποκλειστικά στη σταθερότητα των τιμών, δίνοντάς της λιγότερα περιθώρια για τη μείωση των επιτοκίων για τη στήριξη της οικονομίας.
«Η Fed έχει μεγαλύτερη ευαισθησία στην ανάπτυξη και η ανάπτυξη επιβραδύνεται στις ΗΠΑ», είπε ο Schumacher.
Ο Martin Wolburg, ανώτερος οικονομολόγος της Generali Investments, δήλωσε ότι περίμενε ότι η ΕΚΤ θα ήταν σκόπιμα προσεκτική στις μειώσεις των επιτοκίων, γι' αυτό νόμιζε ότι η Lagarde «ήθελε να ρίξει λίγο νερό στο κρασί της κερδοσκοπίας για τη μείωση των επιτοκίων».
Ο ρόλος του πληθωρισμού
«Περιμένουν περαιτέρω επιβεβαίωση της πτώσης του πληθωρισμού, για να δουν εάν υλοποιείται κάποιος από τους ανοδικούς κινδύνους που έχουν εντοπίσει και το πιο σημαντικό για να δουν εάν οι μισθολογικές συμφωνίες δεν είναι πολύ ισχυρές», δήλωσε ο Wolburg.
«Μου φαίνεται ότι η πλειοψηφία του διοικητικού συμβουλίου θέλει να περιμένει μέχρι τα μέσα του επόμενου έτους».
Η Lagarde είπε στους δημοσιογράφους ότι η απόφαση θα ήταν «εξαρτώμενη από δεδομένα, όχι χρονικά», αντικατοπτρίζοντας τη συμφωνία των συναδέλφων της μελών του διοικητικού συμβουλίου να μην δώσουν καμία καθοδήγηση σχετικά με το χρονοδιάγραμμα πιθανών μειώσεων επιτοκίων.
«Καμία απολύτως ημερολογιακή καθοδήγηση - αυτή ήταν η συναίνεση», είπε ένας συμμετέχων.
«Η ΕΚΤ, ακόμη περισσότερο από τη Fed, έχει αυτόν τον φόβο ότι δεν θέλει να κάνει ξανά λάθος με τον πληθωρισμό, έχοντας υποτιμήσει πόσο ψηλά θα φτάσει, και αυτός ο φόβος είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα είναι πίσω από την καμπύλη», δήλωσε ο Carsten Brzeski, επικεφαλής μακροοικονομικής έρευνας στην ING.
Στις ΗΠΑ, η πρωταρχική ανησυχία είναι ότι με την απελευθέρωση χαλαρότερων χρηματοοικονομικών συνθηκών, η Fed υπονομεύει τις δικές της προσπάθειες να ελέγξει τις πιέσεις των τιμών, καθώς το χαμηλότερο κόστος κεφαλαίου κρατά την επιχειρηματική δραστηριότητα και τις προσλήψεις.
«Καθώς οι χρηματοοικονομικές συνθήκες χαλαρώνουν, τότε η έλξη της νομισματικής πολιτικής στην οικονομία μειώνεται αντίστοιχα», δήλωσε ο Sheets, πρώην αξιωματούχος του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ.
«Οι συνθήκες που επικρατούσαν και προκάλεσαν την επιβράδυνση της οικονομίας και τη συγκράτηση του πληθωρισμού αρχίζουν να εξασθενούν».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών