Ακόμη πιο θανατηφόροι γίνονται οι ρωσικοί υπερηχητικοί πύραυλοι Kinzhal
Ο ρωσικός βαλλιστικός πύραυλος Iskander και ο υπερηχητικός πύραυλος cruise Kinzhal μπορεί να γίνουν ακόμη πιο θανατηφόροι με αυξημένο βεληνεκές, ισχυρές κεφαλές και ενισχυμένους ελιγμούς για την αποφυγή της αεράμυνας.
Οι πύραυλοι αυτοί μαζί με τον (ALCM) Kh-101, τον cruise Kalibr με εκτόξευση από τη θάλασσα και το μη επανδρωμένο αεροσκάφος kamikaze Geranium-2 (Geran-2), είναι ο βασικός πυλώνας των πυρών μεγάλης εμβέλειας της Ρωσίας σε πόλεις της Ουκρανίας και στόχους στο πεδίο της μάχης.
Χτυπούν πολιτικοστρατιωτικούς στόχους, όπως κέντρα λήψης αποφάσεων της ουκρανικής διοίκησης, αποθήκες πυρομαχικών σε πόλεις της Ουκρανίας, κόμβους μεταφορών και συστήματα διανομής ηλεκτρικής ενέργειας.
Στην πρώτη γραμμή, χτυπούν κέντρα «διοίκησης και ελέγχου», «συγκεντρώσεις στρατιωτικού προσωπικού», «πολεμικό υλικό» και «θέσεις αεράμυνας» , όπως και πυραυλικές εγκαταστάσεις Σοβιετικής και Δυτικής προέλευσης της Ουκρανίας που περιλαμβάνει το IRIS- T, Patriot, NASAMS κ.λπ.
Ενισχύονται Iskander & Kinzhal
Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Sergei Shoigu ζήτησε πρόσφατα τη βελτίωση των «χαρακτηριστικών απόδοσης» των πυραύλων κατά τη διάρκεια επίσκεψης στο Γραφείο Σχεδιασμού Μηχανολόγων Μηχανικών στην Kolomna.
«Τα πυραυλικά συστήματα Iskander και Kinzhal πρέπει να ενισχυθούν λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία χρήσης τους στη Βόρεια Στρατιωτική Περιφέρεια», ανέφερε ο Shoigu σύμφωνα με την Izvestia.
Ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Dmitry Kornev εξήγησε τις πιθανές αλλαγές και τροποποιήσεις που θα μπορούσαν να ενσωματώσουν οι Ρώσοι.
Ο Kornev είπε ότι οι αλλαγές αφορούν τα «χαρακτηριστικά πτήσης» και τις «ικανότητες των πυραύλων να ξεπερνούν την αντιπυραυλική άμυνα» ενώ «επεκτείνουν» τον τύπο του «αεροσκάφους μεταφοράς» για την ανάπτυξη αυτών των πυραύλων.
Για παράδειγμα, ο Kh-47M2 Kinzhal εκτοξεύεται επί του παρόντος από τις παραλλαγές «K» και «I» του MiG-31 (MiG-31K, MiG-31I).
Η Ρωσία είναι γνωστό ότι χειρίζεται δύο μοίρες του MiG-31K.
Δεν αναχαιτίζεται ο Kinzhal – Εκπληκτικά χαρακτηριστικά
Το TASS ανέφερε στις 4 Σεπτεμβρίου ότι το μαχητικό βομβαρδιστικό Su-34 «χρησιμοποίησε τον υπερηχητικό πύραυλο Kinzhal κατά τη διάρκεια της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης (SMO).
Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στις 18 Μαρτίου 2022.
Ωστόσο, η εγγενής ευελιξία μπορεί να συνοδεύεται από ελαφρώς μειωμένη εμβέλεια και ταχύτητα, καθώς απελευθερώνεται από ένα σχετικά πιο αργό αεροσκάφος όπως το Su-34, σε αντίθεση με το αρχικό φορέα του πυραύλου, το MiG-31K .
Η επιλογή του Iskander-M και του Kinzhal μπορεί επίσης να πηγάζει από το γεγονός ότι οι δύο πύραυλοι διαθέτουν εξίσου ορισμένα εκπληκτικά χαρακτηριστικά στην κινητική τους απόδοση.
Ο Kinzhal μπορεί να εκτιμηθεί ότι είναι ένας πύραυλος Iskander-M μείον το πρώτο του στάδιο.
Και οι δύο πύραυλοι δεν ακολουθούν μια κλασική «βαλλιστική» (ή «παραβολική») τροχιά, γεγονός που καθιστά δύσκολο για τα ραντάρ αεράμυνας να «υπολογίσουν» ή να «προβλέψουν» τη θέση τους με βάση την υπάρχουσα ταχύτητα και υψόμετρο.
Ο Iskander ακολουθεί μια ημιβαλλιστική πορεία, όπου πετάει σαν πύραυλος cruise και φτάνει σε ταχύτητες πάνω από 4 Mach, καθιστώντας δύσκολη την αναχαίτιση.
Ο υπερηχητικός πύραυλος Kinzhal αγγίζει ακόμη υψηλότερες ταχύτητες και οποιαδήποτε ανίχνευση μπορεί να συμβεί μόνο στο τερματικό στάδιο, όταν ο πύραυλος πλέον έχει κλειδώσει τον στόχο.
Σε συνδυασμό με τη δηλωμένη ικανότητά του να αλλάζει κατευθύνσεις κατά τη διάρκεια της πτήσης στη φάση καθοδήγησης και η αναχαίτισή του γίνεται σχεδόν αδύνατη, παραδέχονται σε δημοσίευμά τους οι Eurasian Times.
Η Ουκρανία έχει ισχυριστεί σε μερικές περιπτώσεις ότι κατέρριψε Kinzhal, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει παράσχει καμία πειστική απόδειξη.
Ακόμη και δυτικοί στρατιωτικοί αναλυτές και αξιωματούχοι της άμυνας - που είναι ανεπίσημα παρόντες στο έδαφος ως σύμβουλοι που παρέχουν στην Ουκρανία δεδομένα παρακολούθησης από δορυφόρους των ΗΠΑ, αεροσκάφη παρακολούθησης σε ρωσικά τζετ και πυραύλους - δεν αναφέρθηκαν sσε κατάρριψη Kinzhal.
Ο Kornev υποστηρίζει ότι και η Ρωσία έχει μάθει σημαντικά για τη δυτική ηλεκτρονική νοημοσύνη (ELINT) και τις επιδόσεις SAM, ώστε να μπορεί να βελτιώσει περαιτέρω την τεχνολογία της.
Αυτό είναι πιθανόν πριν παρασχεθεί στην Ουκρανία μια νέα γενιά ενημερώσεων λογισμικού πυραύλων αεράμυνας και ραντάρ παρακολούθησης.
Τακτικός βαλλιστικός πύραυλος Iskander-M
Ο 9K720 Iskander-M, ο οποίος έχει βεληνεκές 150 έως 500 χιλιόμετρα, αναπτύχθηκε το 2006, ακολουθούμενο από μαζικό «επανεξοπλισμό όλων των ταξιαρχιών πυραύλων το 2010-2011».
Όλες οι μονάδες είχαν λάβει τον Iskander-M έως το 2020.
Φέρει δύο τύπους πυραύλων που είναι εντελώς διαφορετικοί ως προς την εμφάνιση και τις δυνατότητές τους: τον βαλλιστικό 9M723 και τον cruise 9M728. Μπορεί να υποτεθεί ότι η Ρωσία χρησιμοποιεί το τελευταίο όταν αναλαμβάνει περιοδικούς πυραυλικά χτυπήματα σε πόλεις της Ουκρανίας, σε συντονισμό με τα drones Gerans και τους Kh-101.
Ο Kornev είπε ότι θα μπορούσαν να γίνουν βελτιώσεις στα «χαρακτηριστικά πτήσης του πυραύλου, στην αλλαγή του εξοπλισμού μάχης, στους νέους φορείς και στις νέες δυνατότητες για να ξεπεραστεί η αντιπυραυλική άμυνα».
Με τις ΗΠΑ και τη Ρωσία να έχουν αποχωρήσει από τη Συνθήκη για τις πυρηνικές δυνάμεις μέσου βεληνεκούς (INF), η εμβέλεια των Iskander μπορεί να αυξηθεί από το τρέχον ανώτατο όριο των 500 χιλιομέτρων.
«Λαμβάνοντας υπόψη τις τελευταίες εξελίξεις στα μικτά στερεά καύσιμα, είναι δυνατό να εγκατασταθεί ένας νέος κινητήρας στο 9M723, που του δίνει αυτονομία 1000 χιλιομέτρων διατηρώντας παράλληλα τη μάζα της κεφαλής τουλάχιστον 500 κιλών.
Είναι πιθανό ότι οι εργασίες προς αυτή την κατεύθυνση να βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη», είπε ο Kornev.
Kinzhal
Οι πύραυλοι Kh-47M2 Kinzhal μπορούν να φέρουν «διάφορους τύπους κεφαλών».
Η κυριότερη μεταξύ αυτών είναι η «διεισδυτικά ισχυρή εκρηκτική κεφαλή (που) έχει σχεδιαστεί για να καταστρέφει οχυρούς και προστατευμένους στόχους».
Μπορεί να σπάσει εγκαταστάσεις με ισχυρό σκυρόδεμα και να χτυπήσει υπόγειους σκληρυμένους στόχους.
Ο ουκρανικός στόχος που χτύπησε στις 18 Μαρτίου 2022, ήταν μια μεγάλη υπόγεια αποθήκη της Σοβιετικής εποχής στο χωριό Delyatyn στην περιοχή Ivano-Frankivsk που ονομάζεται «Object-711» ή Ivano-Frankivsk, που κατασκευάστηκε το 1955.
Ο πύραυλος βεληνεκούς 2.000 χιλιομέτρων μπορεί επίσης να φέρει μια συμβατική κεφαλή κατακερματισμού υψηλής έκρηξης βάρους 482 κιλών.
Μπορεί να εκτοξευθεί σε «ανοιχτές περιοχές» έκτασης έως 20 στρέμματα για την καταστροφή εξοπλισμού και υποδομών.
Μια άλλη κεφαλή βόμβας διασποράς μπορεί να απελευθερώσει 54 βομβίδες, οι οποίες αφήνουν το περίβλημα της κεφαλής σε υψόμετρο από 900 έως 1.400 μέτρα και εκρήγνυνται σε ύψος περίπου 100 μέτρων.
«Η πληγείσα περιοχή είναι εκατοντάδες τετραγωνικά μέτρα».
Ένα «περιθώριο βελτίωσης» θα μπορούσε να είναι «μια βαρύτερη κεφαλή με αυξημένη ισχύ για μη πυρηνική χρήση».
Αυτή η κεφαλή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για «τόσο για τον Iskander όσο και για το Kinzhal».
Μπορεί να ζυγίζει 800 κιλά «ή και περισσότερο».
Ωστόσο, ένας «νέος κινητήρας» μπορεί να διατηρήσει την αυτονομία των 500 χιλιομέτρων του Iskander-M με «διπλάσια» την «εκρηκτική ισχύ».
Αυτό θα ήταν ένας απολύτως λογικός εκσυγχρονισμός, σύμφωνα με τον Kornev.
Μια «δημόσια ανακοινωθείσα ανάπτυξη» του Kinzhal καθιστά συμβατό να εκτοξεύεται από τα αεροσκάφη Tu-22M3M και Tu-160M.
«Αυτό θα καταστήσει δυνατή την εκτέλεση πιο μαζικών χτυπημάτων με υπερηχητικούς πυραύλους που εκτοξεύονται σε στόχους ταυτόχρονα και από διαφορετικές κατευθύνσεις».
Με 10 Mach χτυπά παντού στην Ευρώπη
Ο Kinzhal «δημιουργήθηκε με βάση και χρησιμοποιώντας τεχνολογικές λύσεις του 9M723 Iskander-M».
Η εμβέλεια των 2.000 χιλιομέτρων του επιτρέπει να χτυπήσει «οποιονδήποτε στόχο στην ευρωπαϊκή ήπειρο μέσα σε λίγα λεπτά», με μέγιστη ταχύτητα πτήσης χρονισμένη στα 10 Mach (δεκαπλάσια της ταχύτητας του ήχου). Αυτοί οι πύραυλοι μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν «δόλωμα για να αποσπάσουν την προσοχή των πυραύλων αεράμυνας», μια τεχνολογία που χρησιμοποιείται ήδη.
www.bankingnews.gr
Οι πύραυλοι αυτοί μαζί με τον (ALCM) Kh-101, τον cruise Kalibr με εκτόξευση από τη θάλασσα και το μη επανδρωμένο αεροσκάφος kamikaze Geranium-2 (Geran-2), είναι ο βασικός πυλώνας των πυρών μεγάλης εμβέλειας της Ρωσίας σε πόλεις της Ουκρανίας και στόχους στο πεδίο της μάχης.
Χτυπούν πολιτικοστρατιωτικούς στόχους, όπως κέντρα λήψης αποφάσεων της ουκρανικής διοίκησης, αποθήκες πυρομαχικών σε πόλεις της Ουκρανίας, κόμβους μεταφορών και συστήματα διανομής ηλεκτρικής ενέργειας.
Στην πρώτη γραμμή, χτυπούν κέντρα «διοίκησης και ελέγχου», «συγκεντρώσεις στρατιωτικού προσωπικού», «πολεμικό υλικό» και «θέσεις αεράμυνας» , όπως και πυραυλικές εγκαταστάσεις Σοβιετικής και Δυτικής προέλευσης της Ουκρανίας που περιλαμβάνει το IRIS- T, Patriot, NASAMS κ.λπ.
Ενισχύονται Iskander & Kinzhal
Ο Ρώσος υπουργός Άμυνας Sergei Shoigu ζήτησε πρόσφατα τη βελτίωση των «χαρακτηριστικών απόδοσης» των πυραύλων κατά τη διάρκεια επίσκεψης στο Γραφείο Σχεδιασμού Μηχανολόγων Μηχανικών στην Kolomna.
«Τα πυραυλικά συστήματα Iskander και Kinzhal πρέπει να ενισχυθούν λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία χρήσης τους στη Βόρεια Στρατιωτική Περιφέρεια», ανέφερε ο Shoigu σύμφωνα με την Izvestia.
Ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Dmitry Kornev εξήγησε τις πιθανές αλλαγές και τροποποιήσεις που θα μπορούσαν να ενσωματώσουν οι Ρώσοι.
Ο Kornev είπε ότι οι αλλαγές αφορούν τα «χαρακτηριστικά πτήσης» και τις «ικανότητες των πυραύλων να ξεπερνούν την αντιπυραυλική άμυνα» ενώ «επεκτείνουν» τον τύπο του «αεροσκάφους μεταφοράς» για την ανάπτυξη αυτών των πυραύλων.
Για παράδειγμα, ο Kh-47M2 Kinzhal εκτοξεύεται επί του παρόντος από τις παραλλαγές «K» και «I» του MiG-31 (MiG-31K, MiG-31I).
Η Ρωσία είναι γνωστό ότι χειρίζεται δύο μοίρες του MiG-31K.
Δεν αναχαιτίζεται ο Kinzhal – Εκπληκτικά χαρακτηριστικά
Το TASS ανέφερε στις 4 Σεπτεμβρίου ότι το μαχητικό βομβαρδιστικό Su-34 «χρησιμοποίησε τον υπερηχητικό πύραυλο Kinzhal κατά τη διάρκεια της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης (SMO).
Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στις 18 Μαρτίου 2022.
Ωστόσο, η εγγενής ευελιξία μπορεί να συνοδεύεται από ελαφρώς μειωμένη εμβέλεια και ταχύτητα, καθώς απελευθερώνεται από ένα σχετικά πιο αργό αεροσκάφος όπως το Su-34, σε αντίθεση με το αρχικό φορέα του πυραύλου, το MiG-31K .
Η επιλογή του Iskander-M και του Kinzhal μπορεί επίσης να πηγάζει από το γεγονός ότι οι δύο πύραυλοι διαθέτουν εξίσου ορισμένα εκπληκτικά χαρακτηριστικά στην κινητική τους απόδοση.
Ο Kinzhal μπορεί να εκτιμηθεί ότι είναι ένας πύραυλος Iskander-M μείον το πρώτο του στάδιο.
Και οι δύο πύραυλοι δεν ακολουθούν μια κλασική «βαλλιστική» (ή «παραβολική») τροχιά, γεγονός που καθιστά δύσκολο για τα ραντάρ αεράμυνας να «υπολογίσουν» ή να «προβλέψουν» τη θέση τους με βάση την υπάρχουσα ταχύτητα και υψόμετρο.
Ο Iskander ακολουθεί μια ημιβαλλιστική πορεία, όπου πετάει σαν πύραυλος cruise και φτάνει σε ταχύτητες πάνω από 4 Mach, καθιστώντας δύσκολη την αναχαίτιση.
Ο υπερηχητικός πύραυλος Kinzhal αγγίζει ακόμη υψηλότερες ταχύτητες και οποιαδήποτε ανίχνευση μπορεί να συμβεί μόνο στο τερματικό στάδιο, όταν ο πύραυλος πλέον έχει κλειδώσει τον στόχο.
Σε συνδυασμό με τη δηλωμένη ικανότητά του να αλλάζει κατευθύνσεις κατά τη διάρκεια της πτήσης στη φάση καθοδήγησης και η αναχαίτισή του γίνεται σχεδόν αδύνατη, παραδέχονται σε δημοσίευμά τους οι Eurasian Times.
Η Ουκρανία έχει ισχυριστεί σε μερικές περιπτώσεις ότι κατέρριψε Kinzhal, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει παράσχει καμία πειστική απόδειξη.
Ακόμη και δυτικοί στρατιωτικοί αναλυτές και αξιωματούχοι της άμυνας - που είναι ανεπίσημα παρόντες στο έδαφος ως σύμβουλοι που παρέχουν στην Ουκρανία δεδομένα παρακολούθησης από δορυφόρους των ΗΠΑ, αεροσκάφη παρακολούθησης σε ρωσικά τζετ και πυραύλους - δεν αναφέρθηκαν sσε κατάρριψη Kinzhal.
Ο Kornev υποστηρίζει ότι και η Ρωσία έχει μάθει σημαντικά για τη δυτική ηλεκτρονική νοημοσύνη (ELINT) και τις επιδόσεις SAM, ώστε να μπορεί να βελτιώσει περαιτέρω την τεχνολογία της.
Αυτό είναι πιθανόν πριν παρασχεθεί στην Ουκρανία μια νέα γενιά ενημερώσεων λογισμικού πυραύλων αεράμυνας και ραντάρ παρακολούθησης.
Τακτικός βαλλιστικός πύραυλος Iskander-M
Ο 9K720 Iskander-M, ο οποίος έχει βεληνεκές 150 έως 500 χιλιόμετρα, αναπτύχθηκε το 2006, ακολουθούμενο από μαζικό «επανεξοπλισμό όλων των ταξιαρχιών πυραύλων το 2010-2011».
Όλες οι μονάδες είχαν λάβει τον Iskander-M έως το 2020.
Φέρει δύο τύπους πυραύλων που είναι εντελώς διαφορετικοί ως προς την εμφάνιση και τις δυνατότητές τους: τον βαλλιστικό 9M723 και τον cruise 9M728. Μπορεί να υποτεθεί ότι η Ρωσία χρησιμοποιεί το τελευταίο όταν αναλαμβάνει περιοδικούς πυραυλικά χτυπήματα σε πόλεις της Ουκρανίας, σε συντονισμό με τα drones Gerans και τους Kh-101.
Ο Kornev είπε ότι θα μπορούσαν να γίνουν βελτιώσεις στα «χαρακτηριστικά πτήσης του πυραύλου, στην αλλαγή του εξοπλισμού μάχης, στους νέους φορείς και στις νέες δυνατότητες για να ξεπεραστεί η αντιπυραυλική άμυνα».
Με τις ΗΠΑ και τη Ρωσία να έχουν αποχωρήσει από τη Συνθήκη για τις πυρηνικές δυνάμεις μέσου βεληνεκούς (INF), η εμβέλεια των Iskander μπορεί να αυξηθεί από το τρέχον ανώτατο όριο των 500 χιλιομέτρων.
«Λαμβάνοντας υπόψη τις τελευταίες εξελίξεις στα μικτά στερεά καύσιμα, είναι δυνατό να εγκατασταθεί ένας νέος κινητήρας στο 9M723, που του δίνει αυτονομία 1000 χιλιομέτρων διατηρώντας παράλληλα τη μάζα της κεφαλής τουλάχιστον 500 κιλών.
Είναι πιθανό ότι οι εργασίες προς αυτή την κατεύθυνση να βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη», είπε ο Kornev.
Kinzhal
Οι πύραυλοι Kh-47M2 Kinzhal μπορούν να φέρουν «διάφορους τύπους κεφαλών».
Η κυριότερη μεταξύ αυτών είναι η «διεισδυτικά ισχυρή εκρηκτική κεφαλή (που) έχει σχεδιαστεί για να καταστρέφει οχυρούς και προστατευμένους στόχους».
Μπορεί να σπάσει εγκαταστάσεις με ισχυρό σκυρόδεμα και να χτυπήσει υπόγειους σκληρυμένους στόχους.
Ο ουκρανικός στόχος που χτύπησε στις 18 Μαρτίου 2022, ήταν μια μεγάλη υπόγεια αποθήκη της Σοβιετικής εποχής στο χωριό Delyatyn στην περιοχή Ivano-Frankivsk που ονομάζεται «Object-711» ή Ivano-Frankivsk, που κατασκευάστηκε το 1955.
Ο πύραυλος βεληνεκούς 2.000 χιλιομέτρων μπορεί επίσης να φέρει μια συμβατική κεφαλή κατακερματισμού υψηλής έκρηξης βάρους 482 κιλών.
Μπορεί να εκτοξευθεί σε «ανοιχτές περιοχές» έκτασης έως 20 στρέμματα για την καταστροφή εξοπλισμού και υποδομών.
Μια άλλη κεφαλή βόμβας διασποράς μπορεί να απελευθερώσει 54 βομβίδες, οι οποίες αφήνουν το περίβλημα της κεφαλής σε υψόμετρο από 900 έως 1.400 μέτρα και εκρήγνυνται σε ύψος περίπου 100 μέτρων.
«Η πληγείσα περιοχή είναι εκατοντάδες τετραγωνικά μέτρα».
Ένα «περιθώριο βελτίωσης» θα μπορούσε να είναι «μια βαρύτερη κεφαλή με αυξημένη ισχύ για μη πυρηνική χρήση».
Αυτή η κεφαλή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για «τόσο για τον Iskander όσο και για το Kinzhal».
Μπορεί να ζυγίζει 800 κιλά «ή και περισσότερο».
Ωστόσο, ένας «νέος κινητήρας» μπορεί να διατηρήσει την αυτονομία των 500 χιλιομέτρων του Iskander-M με «διπλάσια» την «εκρηκτική ισχύ».
Αυτό θα ήταν ένας απολύτως λογικός εκσυγχρονισμός, σύμφωνα με τον Kornev.
Μια «δημόσια ανακοινωθείσα ανάπτυξη» του Kinzhal καθιστά συμβατό να εκτοξεύεται από τα αεροσκάφη Tu-22M3M και Tu-160M.
«Αυτό θα καταστήσει δυνατή την εκτέλεση πιο μαζικών χτυπημάτων με υπερηχητικούς πυραύλους που εκτοξεύονται σε στόχους ταυτόχρονα και από διαφορετικές κατευθύνσεις».
Με 10 Mach χτυπά παντού στην Ευρώπη
Ο Kinzhal «δημιουργήθηκε με βάση και χρησιμοποιώντας τεχνολογικές λύσεις του 9M723 Iskander-M».
Η εμβέλεια των 2.000 χιλιομέτρων του επιτρέπει να χτυπήσει «οποιονδήποτε στόχο στην ευρωπαϊκή ήπειρο μέσα σε λίγα λεπτά», με μέγιστη ταχύτητα πτήσης χρονισμένη στα 10 Mach (δεκαπλάσια της ταχύτητας του ήχου). Αυτοί οι πύραυλοι μπορούν επίσης να χρησιμοποιήσουν «δόλωμα για να αποσπάσουν την προσοχή των πυραύλων αεράμυνας», μια τεχνολογία που χρησιμοποιείται ήδη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών