Διεθνή

Οι ΗΠΑ υπάρχουν παντού - Στο στόχαστρο αμερικανική ΜΚΟ για τις αιματηρές διαδηλώσεις στην Κένυα

Οι ΗΠΑ υπάρχουν παντού - Στο στόχαστρο αμερικανική ΜΚΟ για τις αιματηρές διαδηλώσεις στην Κένυα
Όπως το Open Society Foundations του George Soros, το Ford Foundation εισήλθε στην Ανατολική Ευρώπη και στον πρώην Σοβιετικό χώρο τις δεκαετίες του 1980 και του 1990
Σχετικά Άρθρα
Το αμερικανικό φιλανθρωπικό ίδρυμα Ford Foundation που συνδέεται με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, «βλέπει» πίσω από τις αιματηρές διαδηλώσεις στην Κένυα ο πρόεδρος της χώρας William Ruto.
Στις διαδηλώσεις που συγκλόνισαν τη χώρα τις τελευταίες εβδομάδες, με αίτημα την παραίτηση του προέδρου Ruto (εν μέσω οργής για το φορολογικό νομοσχέδιο και τη διαφθορά), τουλάχιστον 12 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και εκατοντάδες τραυματίστηκαν.
Το Ford Foundation δημιουργήθηκε το 1936 από τον Henry Ford ως απάντηση στο φορολογικό καθεστώς 70% του Franklin Roosevelt, με έδρα τη Νέα Υόρκη.
Το ίδρυμα περιόρισε αρχικά τις δραστηριότητές του στις ΗΠΑ, παρέχοντας χρηματοδότηση για το Νοσοκομείο Henry Ford, το Μουσείο Henry Ford, National Educational Television (NET) και παρόμοιες πρωτοβουλίες.
Ξεκίνησε την εξωτερική του επέκταση το 1952, ανοίγοντας ένα γραφείο στο Νέο Δελχί της Ινδίας και παρέχοντας επιχορηγήσεις για ΜΚΟ και εκπαιδευτικά ιδρύματα, κοινωνική έρευνα και «κατάρτιση ηγεσίας».
Πίσω στις ΗΠΑ, στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, το ίδρυμα παρείχε χρηματοδότηση για μια σειρά φιλελεύθερων σκοπών, από τα πολιτικά δικαιώματα έως αμβλώσεις.
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, το ίδρυμα χρησίμευσε ως αυτό που ο Αμερικανός καθηγητής κοινωνιολογίας James Petras περιέγραψε ως «μέτωπο της CIA».
Όπως το Open Society Foundations του George Soros, το Ford Foundation εισήλθε στην Ανατολική Ευρώπη και στον πρώην Σοβιετικό χώρο τις δεκαετίες του 1980 και του 1990, φαινομενικά για να «προωθήσει τις δημοκρατικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις». Μόνο στη Ρωσία, το ίδρυμα ξόδεψε 140 εκατ. δολάρια για αυτούς τους στόχους προτού αποβληθεί επίσημα το 2015 ως «ανεπιθύμητος οργανισμός».
Το ίδρυμα δραστηριοποιείται και στις αναπτυσσόμενες χώρες, παρέχοντας χρήματα για το πρόγραμμα μικροπιστώσεων του Muhammad Yunus στο Μπαγκλαντές και υποστηρίζοντας τα δικαιώματα LGBTQ+ στην Ουγκάντα, για τα οποία έλαβε επίπληξη από τον πρόεδρο Yoweri Museveni το 2019 για «ανέμειξη» στις υποθέσεις της χώρας και «χρηματοδότηση δραστηριοτήτων που είναι ενάντια στον πολιτισμό και τις αξίες μας».
Στη Νιγηρία, το ίδρυμα δέχτηκε επίθεση από την κυβέρνηση το 2021 για τον φερόμενο ρόλο του στη χρηματοδότηση αυτονομιστικών κινημάτων και «προσπάθεια αποσταθεροποίησης της χώρας τροφοδοτώντας τον διχασμό», όπως το έθεσε τότε ο τότε υπουργός Πληροφοριών Lai Mohammed.
Στη Νότια Αφρική το 2017, ο τότε Πρόεδρος Jacob Zuma απήγγειλε παρόμοιες κατηγορίες εναντίον του ιδρύματος, κατηγορώντας το ότι επιδιώκει μια «πολιτική ατζέντα» που «δεν ευθυγραμμίζεται με τα συμφέροντα της Νότιας Αφρικής», μεταξύ άλλων μέσω της «οικονομικής υποστήριξης σε ομάδες της αντιπολίτευσης και ΜΚΟ που εργάζονται ακούραστα για να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνησή μας».

Τώρα, στην Κένυα, ο πρόεδρος Ruto ζήτησε από το Ford Foundation αυτή την εβδομάδα «να εξηγήσει τι επιδιώκει να κερδίσει αποσταθεροποιώντας τη δημοκρατία της Κένυας», ισχυριζόμενος ότι η οργάνωση βοήθησε στη χρηματοδότηση της «αναρχίας» που αντιμετωπίζει το έθνος από τον περασμένο μήνα και απειλώντας με εκδίωξη του ιδρύματος.
Το Ford Foundation έχει αρνηθεί οποιαδήποτε ανάμειξη στις ταραχές. «Δεν χρηματοδοτούμε ούτε χορηγούμε τις πρόσφατες διαμαρτυρίες ενάντια στο οικονομικό νομοσχέδιο», ανέφερε σε ανακοίνωσή της, διαβεβαιώνοντας ότι οι επιχορηγήσεις της για πολιτικά δικαιώματα και δικαιώματα χορηγούνται με «αυστηρά ακομμάτιστο» τρόπο.

Οι δραστηριότητες του ιδρύματος στην Κένυα κρίνομται ως περίεργες υπό το φως του πολυδιαφημισμένου ταξιδιού του Ruto στην Ουάσιγκτον τον Μάιο -έγινε ο πρώτος Αφρικανός ηγέτης που έγινε επίσημα δεκτός από το 2008 και υπέγραψε μια ενισχυμένη εταιρική σχέση ασφάλειας με την Ηνωμένες Πολιτείες.

Αλλά δεν είναι πρωτόγνωρο για το κατεστημένο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ να προσπαθεί να «αναζωογονήσει» τις συμμαχίες του μέσω μιας διαδικασίας πολιτικών ταλαιπωρίας, όπως αποδεικνύεται από διαδικασίες όπως η Αραβική Άνοιξη του 2011, η οποία πέρα από τους αντιπάλους των ΗΠΑ οδήγησε στην εκδίωξη βασικών αμερικανικών περιφερειακών συμμάχων -κυρίως του Hosni Mubarak της Αιγύπτου- και στην αντικατάστασή τους από άλλες δυνάμεις που διατήρησαν την φιλοαμερικανική τους πορεία.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης