Όταν δέχεται αυτή την επίθεση ο εχθρός έχει δύο και μόνον επιλογές: να παραδοθεί ή να πεθάνει
Οι πρόσφατες στρατιωτικές επιτυχίες της Ρωσίας στις μάχες με τον ουκρανικό στρατό αποδίδονται σε μια στρατηγική, που τελευταία έχει γίνει γνωστή ως «δαχτυλίδι», καθότι προσιδιάζει σε έναν ασφυκτικό κλοιό που «πνίγει» τον εχθρό από πολλές κατευθύνσεις , σύμφωνα με τα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ.
Ωστόσο, δεν υπάρχει επίσημος στρατιωτικός όρος για κάτι τέτοιο, όπως εξήγησαν ειδικοί στο ρωσικό πρακτορείο Sputnik, προσφέροντας τη δική τους ερμηνεία για τη στρατηγική αυτή.
«Από πίσω» και «από έξω» με συντονισμένα πυρά
Οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις έχουν εφαρμόσει αποτελεσματικά μια προσέγγιση γνωστή ως «ολοκληρωμένη συστημική επίθεση», όπως δήλωσε ο στρατιωτικός ειδικός και απόστρατος συνταγματάρχης, Anatoly Matviychuk, σε συνέντευξή του στο Sputnik.
Αυτή η προσέγγιση, την οποία οι δημοσιογράφοι αποκαλούν επίθεση «δαχτυλίδι» ή «καζάνι», συνδυάζει «χρονικά και χωρικά συντονισμένα πυρά με επιθέσεις στο έδαφος που στοχεύουν στα μετόπισθεν και στις πτέρυγές του εχθρού», σημείωσε.
Από τη μετωπική επίθεση στη στρατηγική της περικύκλωσης - Η περίπτωση του Ugledar
«Οι τακτικές αυτές περιλαμβάνουν επιθέσεις που στοχεύουν την ισχύ πυρός, τα συστήματα αεράμυνας και ελέγχου του εχθρού στα μετόπισθεν και στις πτέρυγες του», εξήγησε ο Matviychuk, με εμπειρία σε πολεμικές επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν και τη Συρία.
Πριν στραφούν σε αυτή τη στρατηγική, οι ρωσικές δυνάμεις επιχείρησαν μετωπικές επιθέσεις, κάτι που οδήγησε σε απώλειες προσωπικού.
«Τώρα, αυτή η στρατηγική επιτρέπει στον ρωσικό στρατό να επιβάλλει τακτική απομόνωση στον εχθρό, η οποία μπορεί να εξελιχθεί ή να απειλήσει να εξελιχθεί σε πλήρη περικύκλωση.
Έτσι, ο εχθρός μένει με δύο επιλογές: να παραδοθεί ή να πεθάνει», δήλωσε με νόημα ο Matviychuk.
Υπενθύμισε ότι τέτοιες τακτικές χρησιμοποιήθηκαν κατά την επίθεση στο Ugledar και στις τελευταίες εξελίξεις στη νότια κατεύθυνση του Donetsk.
Μετά από επιτυχίες στο πεδίο της μάχης που άνοιξαν το δρόμο προς το Pokrovsk, στα δυτικά της Λαϊκής Δημοκρατίας του Donetsk, η Ρωσία, πια, εφαρμόζει συστηματικά αυτή τη στρατηγική.
«Το ένα κύμα επίθεσης πίσω από το άλλο» - Γιατί οι Ουκρανοί δεν έχουν καμία ελπίδα απέναντι στον ρωσικό στρατό
Ο απόστρατος συνταγματάρχης του ρωσικού στρατού και έμπειρος στρατιωτικός αναλυτής Viktor Litovkin υποστηρίζει ότι ο όρος αυτός μπορεί να αναφέρεται σε πολλαπλά κλιμάκια που επιτίθενται και καταλαμβάνουν θέσεις διαδοχικά, με κάθε κύμα να κινείται διαδοχικά.
«Μια επίθεση δαχτυλιδιού δεν χρειάζεται να είναι μετωπική. Μπορεί να περιλαμβάνει ελιγμούς πλευρικής επίθεσης ή να εκτελείται σε όλη την γραμμή του μετώπου», δήλωσε.
Ο Litovkin επισήμανε επίσης σημαντικές προκλήσεις για τις ουκρανικές δυνάμεις, όπως έλλειψη πυρομαχικών, προσωπικού, αεροπορικής και πυροβολικής υποστήριξης, καθώς και αδυναμία ενίσχυσης των γραμμών τους.
Τόνισε ότι οι ρωσικές δυνάμεις εξακολουθούν να εξαπολύουν έναν αδιάκοπο βομβαρδισμό στις οδούς ανεφοδιασμού, δυσχεραίνοντας την κατάσταση περαιτέρω.
Επιπλέον, προειδοποίησε ότι πολλοί Ουκρανοί στρατιώτες «στερούνται θέλησης για μάχη και είναι ανεπαρκώς εκπαιδευμένοι».
«Η νίκη σε αυτή τη σύγκρουση εξαρτάται από το πνεύμα μάχης αυτών που αιμορραγούν στο πεδίο. Εάν ο ουκρανικός στρατός δεν διαθέτει πια μαχητικό πνεύμα, τότε είναι αδύνατο να συνεχίσει», κατέληξε ο Litovkin.
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, δεν υπάρχει επίσημος στρατιωτικός όρος για κάτι τέτοιο, όπως εξήγησαν ειδικοί στο ρωσικό πρακτορείο Sputnik, προσφέροντας τη δική τους ερμηνεία για τη στρατηγική αυτή.
«Από πίσω» και «από έξω» με συντονισμένα πυρά
Οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις έχουν εφαρμόσει αποτελεσματικά μια προσέγγιση γνωστή ως «ολοκληρωμένη συστημική επίθεση», όπως δήλωσε ο στρατιωτικός ειδικός και απόστρατος συνταγματάρχης, Anatoly Matviychuk, σε συνέντευξή του στο Sputnik.
Αυτή η προσέγγιση, την οποία οι δημοσιογράφοι αποκαλούν επίθεση «δαχτυλίδι» ή «καζάνι», συνδυάζει «χρονικά και χωρικά συντονισμένα πυρά με επιθέσεις στο έδαφος που στοχεύουν στα μετόπισθεν και στις πτέρυγές του εχθρού», σημείωσε.
Από τη μετωπική επίθεση στη στρατηγική της περικύκλωσης - Η περίπτωση του Ugledar
«Οι τακτικές αυτές περιλαμβάνουν επιθέσεις που στοχεύουν την ισχύ πυρός, τα συστήματα αεράμυνας και ελέγχου του εχθρού στα μετόπισθεν και στις πτέρυγες του», εξήγησε ο Matviychuk, με εμπειρία σε πολεμικές επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν και τη Συρία.
Πριν στραφούν σε αυτή τη στρατηγική, οι ρωσικές δυνάμεις επιχείρησαν μετωπικές επιθέσεις, κάτι που οδήγησε σε απώλειες προσωπικού.
«Τώρα, αυτή η στρατηγική επιτρέπει στον ρωσικό στρατό να επιβάλλει τακτική απομόνωση στον εχθρό, η οποία μπορεί να εξελιχθεί ή να απειλήσει να εξελιχθεί σε πλήρη περικύκλωση.
Έτσι, ο εχθρός μένει με δύο επιλογές: να παραδοθεί ή να πεθάνει», δήλωσε με νόημα ο Matviychuk.
Υπενθύμισε ότι τέτοιες τακτικές χρησιμοποιήθηκαν κατά την επίθεση στο Ugledar και στις τελευταίες εξελίξεις στη νότια κατεύθυνση του Donetsk.
Μετά από επιτυχίες στο πεδίο της μάχης που άνοιξαν το δρόμο προς το Pokrovsk, στα δυτικά της Λαϊκής Δημοκρατίας του Donetsk, η Ρωσία, πια, εφαρμόζει συστηματικά αυτή τη στρατηγική.
«Το ένα κύμα επίθεσης πίσω από το άλλο» - Γιατί οι Ουκρανοί δεν έχουν καμία ελπίδα απέναντι στον ρωσικό στρατό
Ο απόστρατος συνταγματάρχης του ρωσικού στρατού και έμπειρος στρατιωτικός αναλυτής Viktor Litovkin υποστηρίζει ότι ο όρος αυτός μπορεί να αναφέρεται σε πολλαπλά κλιμάκια που επιτίθενται και καταλαμβάνουν θέσεις διαδοχικά, με κάθε κύμα να κινείται διαδοχικά.
«Μια επίθεση δαχτυλιδιού δεν χρειάζεται να είναι μετωπική. Μπορεί να περιλαμβάνει ελιγμούς πλευρικής επίθεσης ή να εκτελείται σε όλη την γραμμή του μετώπου», δήλωσε.
Ο Litovkin επισήμανε επίσης σημαντικές προκλήσεις για τις ουκρανικές δυνάμεις, όπως έλλειψη πυρομαχικών, προσωπικού, αεροπορικής και πυροβολικής υποστήριξης, καθώς και αδυναμία ενίσχυσης των γραμμών τους.
Τόνισε ότι οι ρωσικές δυνάμεις εξακολουθούν να εξαπολύουν έναν αδιάκοπο βομβαρδισμό στις οδούς ανεφοδιασμού, δυσχεραίνοντας την κατάσταση περαιτέρω.
Επιπλέον, προειδοποίησε ότι πολλοί Ουκρανοί στρατιώτες «στερούνται θέλησης για μάχη και είναι ανεπαρκώς εκπαιδευμένοι».
«Η νίκη σε αυτή τη σύγκρουση εξαρτάται από το πνεύμα μάχης αυτών που αιμορραγούν στο πεδίο. Εάν ο ουκρανικός στρατός δεν διαθέτει πια μαχητικό πνεύμα, τότε είναι αδύνατο να συνεχίσει», κατέληξε ο Litovkin.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών