Η στρατηγική της "Γέφυρας της Κριμαίας" και οι κίνδυνοι για την Ουκρανία...
Τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται αύξηση των ουκρανικών επιθέσεων στο ρωσικό έδαφος, με τη χρήση μεγάλης εμβελείας πυραύλων δυτικής κατασκευής και drones.
Η κλίμακα των ζημιών και ο αντίκτυπος αυτών των χτυπημάτων σε κρίσιμες υποδομές, όπως εγκαταστάσεις καυσίμων στο Engels, εργοστάσια χημικών ή δεξαμενές αερίου στο Kazan, καθώς και εργοστάσιο χημικών κοντά στο Bryansk, παραμένει ανοιχτό ερώτημα, καθώς η Ρωσία φέρεται να έχει αναχαιτίσει το σύνολο των χτυπημάτων.
Ωστόσο, η εικόνα που διαμορφώνεται αποκαλύπτει το σκεπτικό του καθεστώτος του Κιέβου υπό τον Zelensky, όπως υποδεικνύεται από τους δυτικούς του πάτρωνες.
Η απουσία περιορισμών για την καταγραφή των επιθέσεων στη Ρωσία
Σε αντίθεση με την Ουκρανία, όπου υπάρχει νομοθετική απαγόρευση για τη βιντεοσκόπηση και τη δημοσιοποίηση των λεπτομερειών των επιθέσεων, στη Ρωσία η απουσία τέτοιων περιορισμών έχει οδηγήσει σε πληθώρα βίντεο που δείχνουν συγκεκριμένα σημεία όπου έγιναν επιθέσεις.
Για παράδειγμα, στην Ουκρανία υπήρξαν ελάχιστες αναφορές σχετικά με την επίθεση στη Motor Sich στο Zaporozhye στις 8 Ιανουαρίου.
Ουκ ολίγες φορές, άλλωστε η ουκρανική προπαγανδιστική μηχανή έχει λειτουργήσει διά της αποκρύψεως...
Η στρατιωτική διάσταση των επιθέσεων
Οι επιθέσεις σε υποδομές και στρατιωτικά εργοστάσια είναι σύνηθης πρακτική σε κάθε πόλεμο.
Η Ρωσία εφαρμόζει αυτή την τακτική τακτικά στα ουκρανικά μετόπισθεν, ενώ η Ουκρανία προσπαθεί να απαντήσει ανάλογα, ενισχύοντας τις δυνατότητές της για μακρινά πλήγματα μέσω δυτικού οπλισμού.
Αυτές οι επιθέσεις δεν έχουν μόνο συμβολική σημασία, αλλά, όπως τονίζουν τα ουκρανικά ΜΜΕ, αποσκοπούν στο να επιφέρουν και πρακτική ζημιά στη Ρωσία.
Η πολιτική και προπαγανδιστική διάσταση των επιθέσεων
Όμως πρώτα από όλα, οι επιθέσεις αυτές έχουν επικοινωνιακή διάσταση, ιδίως από τη στιγμή που το παιχνίδι δεν φαίνεται να μπορεί να... γυρίσει υπέρ του Κιέβου.
Βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με την άδεια χρήσης δυτικών μακράς εμβέλειας όπλων κατά της Ρωσίας, τις δολοφονίες Ρώσων στρατηγών και προσώπων της στρατιωτικής βιομηχανίας, καθώς και τις δηλώσεις του Volodymyr Zelensky κατά του Vladimir Putin, συνοδευόμενες από υποσχέσεις για εκδίκηση ακόμα και μετά το πέρας των εχθροπραξιών.
Με άλλα λόγια, με κινήσεις που δεν θα αλλάξουν τον συσχετισμό στο πεδίο των μαχών αλλά θα ωθήσουν και θα προβοκάρουν τη Μόσχα σε μια σκληρή απάντηση.
Οι συνέπειες στις ρωσικές πολιτικές
Όπως τονίζει το ουκρανικό Strana οι ενέργειες αυτές ενισχύουν τη θέση της σκληροπυρηνικής πτέρυγας των Ρώσων, η οποία υποστηρίζει ότι "δεν υπάρχει τίποτα να διαπραγματευτούμε με την Ουκρανία, καθώς αποτελεί τρομοκρατικό κράτος που πάντα θα απειλεί τη Ρωσία και συνεπώς πρέπει να καταστραφεί ολοσχερώς.
Επίσης, δηλώνουν ότι δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για διαπραγματεύσεις με τη Δύση.
Οι επιδιώξεις της ουκρανικής ηγεσίας και ο χρόνος που κυλά κατά του Zelensky
Από την πλευρά της, η ουκρανική ηγεσία φαίνεται να μην επιθυμεί την επίτευξη συμφωνίας για τον τερματισμό του πολέμου, ειδικά αν αυτή βασίζεται σε συμβιβασμούς μεταξύ Putin και Donald Trump.
Σύμφωνα με υποστηρικτές αυτής της θέσης, η Ουκρανία βρίσκεται σε αδύναμη θέση και οι όροι ειρήνης θα είναι δυσμενείς.
Αντίθετα, οι επικριτές του Zelensky υποστηρίζουν ότι η συνέχιση του πολέμου οφείλεται στη διατήρηση των ανεξέλεγκτων στρατιωτικών και διαφθαρμένων ροών κεφαλαίων, και φυσικά στην απροθυμία του ληγμένου προέδρου για να διεξαγάγει εκλογές.
Στη δική τους εκτίμηση, ο χρόνος λειτουργεί κατά της Ουκρανίας και οι όροι ειρήνης μπορεί να επιδεινωθούν ακόμα
περισσότερο.
Η στρατηγική του Κιέβου και η αποχώρηση της Μόσχας από τη συμφωνία για τα σιτηρά
Βέβαια, λένε τα ουκρανικά ΜΜΕ, στη Μόσχα υπάρχουν υποστηρικτές μιας διαφορετικής άποψης, που πιστεύουν ότι ο πόλεμος πρέπει να συνεχιστεί μέχρι την τελική νίκη.
Σ’ αυτούς φαίνεται ότι απευθύνονται οι ουκρανικές αρχές με τις πρόσφατες προκλήσεις τους.
Είναι πιθανό, όσο πλησιάζουν και γίνονται πιο ρεαλιστικές οι διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου, να ενταθούν αυτές οι προκλήσεις.
Για τον λόγο αυτόν, δεν αποκλείονται νέες επιθέσεις στη Γέφυρα της Κριμαίας ή ακόμα και απόπειρες χτυπημάτων στο Κρεμλίνο και άλλα εμβληματικά σημεία στο κέντρο της Μόσχας.
Το Κίεβο έχει ήδη εφαρμόσει παρόμοια στρατηγική το 2023, όταν ώθησε τη Ρωσία να αποχωρήσει από τη "συμφωνία για τα σιτηρά".
Η «Συμφωνία για τα σιτηρά της Μαύρης Θάλασσας» και η ευελιξία της Μόσχας
Η «συμφωνία για τα σιτηρά» αποτελούσε ένα από τα λίγα παραδείγματα ευέλικτης προσέγγισης της Μόσχας, βασισμένης σε ρεαλιστική αξιολόγηση των δυνατοτήτων και των κινδύνων της.
Μέχρι το καλοκαίρι του 2022, μετά την απώλεια του Νησιού Zmeiny και κάποιων πλοίων του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας, κατέστη σαφές ότι η Ρωσία δεν μπορούσε να αποτρέψει την επανέναρξη της ναυσιπλοΐας προς τα ουκρανικά λιμάνια.
Επιπλέον, η ουκρανική αεράμυνα εμπόδισε τη Ρωσία να καταστρέψει εντελώς τις λιμενικές υποδομές με αεροπορικές επιδρομές και πυραύλους.
Η συμφωνία εκείνη τη στιγμή εξυπηρετούσε τη Ρωσία, καθώς περιόριζε τις εξαγωγές της Ουκρανίας σε γεωργικά προϊόντα, ενώ παράλληλα έδινε στη Μόσχα τον έλεγχο των μεταφερόμενων φορτίων και τη δυνατότητα καθυστερήσεων στη διέλευση πλοίων.
Η στρατηγική του Κιέβου για την αποχώρηση της Ρωσίας
Ωστόσο, το Κίεβο σύντομα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η συμφωνία δεν ήταν προς όφελός του και άρχισε να αναζητά τρόπους για να την ακυρώσει.
Λόγω της διεθνούς απήχησης της συμφωνίας, η απόσυρση της Ουκρανίας θα υπονόμευε τη διεθνή της θέση.
Έτσι, η έξοδος της Ρωσίας έγινε ο στόχος.
Σε αυτό το σημείο, οι ουκρανικές αρχές επωφελήθηκαν από την πίεση που άσκησαν οι ρωσικοί «πολεμικοί κύκλοι» και τα μέσα ενημέρωσης Z, τα οποία κατέκριναν τη συμφωνία ως ταπεινωτική για τη Ρωσία.
Την άνοιξη και το καλοκαίρι, η ρωσική ηγεσία άρχισε να δηλώνει ότι η Μόσχα ενδέχεται να αποχωρήσει από τη συμφωνία, επικαλούμενη τη μη τήρηση των όρων της από την Ουκρανία και τη Δύση.
Ωστόσο, το Κίεβο δεν ήταν απόλυτα βέβαιο ότι η Ρωσία θα αποχωρούσε.
Γι’ αυτό, στις 17 Ιουλίου, την ημέρα της επόμενης παράτασης της συμφωνίας, εξαπολύθηκε επίθεση στη Γέφυρα της Κριμαίας.
Με δεδομένη την αρνητική εικόνα της συμφωνίας στα ρωσικά μέσα, η παράτασή της μετά από αυτό το χτύπημα θα συνιστούσε σοβαρή απώλεια κύρους για το Κρεμλίνο.
Έτσι, η Ρωσία αποχώρησε.
Συνέπειες και στρατηγικός αντίκτυπος
Η αποχώρηση της Ρωσίας είχε λογικές συνέπειες: μέσα σε λίγους μήνες, η ναυσιπλοΐα προς τα ουκρανικά λιμάνια αποκαταστάθηκε πλήρως, χωρίς κανέναν έλεγχο από τη Ρωσία.
Οι ρωσικές δυνάμεις δεν είχαν τη δυνατότητα να παραλύσουν τα λιμάνια με αεροπορικά χτυπήματα, ενώ οι επιθέσεις σε εμπορικά πλοία θα προκαλούσαν διεθνείς επιπλοκές για τη Μόσχα και πιθανά αντίποινα από την Ουκρανία.
Η αποκατάσταση των ναυτικών εξαγωγών και εισαγωγών χαρακτηρίστηκε ως νίκη την Ουκρανία, όπως λένε στο Κίεβο, και παραμένει ένας από τους κύριους παράγοντες για τον οποίο η ρημαγμένη οικονομία της χώρας κρατιέται, παρά τον συνεχιζόμενο πόλεμο.
Η στρατηγική της "Γέφυρας της Κριμαίας" και οι κίνδυνοι για την Ουκρανία
Αυτή η στρατηγική, που μπορεί να ονομαστεί συμβατικά «Γέφυρα της Κριμαίας», αποτελεί ένα σύνολο στρατιωτικών και πολιτικο-επικοινωνιακών μέτρων, τα οποία στοχεύουν να ωθήσουν τις ρωσικές αρχές σε ενέργειες που το Κίεβο θεωρεί ευνοϊκές για τον εαυτό του.
Με απλούστερα λόγια, να προβοκάρει το Κρεμλίνο.
Φαίνεται ότι αυτή η στρατηγική εφαρμόζεται και τώρα, προκειμένου να αποθαρρυνθεί ο Vladimir Putin από το να κάνει συμβιβασμούς στις διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία.
Ακόμη κι αν αυτή η στρατηγική δεν επιτύχει πλήρως και τελικά επιτευχθεί μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, οι ουκρανικές αρχές, προσπαθώντας να προλάβουν κατηγορίες περί "συνθηκολόγησης" λόγω της εγκατάλειψης της απαίτησης για επιστροφή στα σύνορα του 1991, μπορούν να ισχυριστούν ότι οι ενέργειές τους ήταν αυτές που υποχρέωσαν τον Putin να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Οι κίνδυνοι της παράτολμης στρατηγικής του Zelensky
Ωστόσο, αυτή η στρατηγική ενέχει σοβαρούς κινδύνους για την Ουκρανία.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ του Κιέβου και ότι η παράταση του πολέμου θα ενισχύσει τη θέση της Ουκρανίας θα επαληθευτεί.
Το αντίθετο σενάριο είναι επίσης πιθανό.
Εξίσου αβέβαιη είναι η προσδοκία ότι η αποτυχία των διαπραγματεύσεων θα οδηγήσει τον Donald Trump σε αύξηση της βοήθειας προς το Κίεβο και σε ένταση της πίεσης προς τη Ρωσική Ομοσπονδία.
Η Δύση, αυτή τη στιγμή, βρίσκεται αντιμέτωπη με πολύπλοκες εσωτερικές διεργασίες και αντιφάσεις και η επίδρασή τους στη συνεχιζόμενη στήριξη προς την Ουκρανία είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλεφθεί.
www.bankingnews.gr
Η κλίμακα των ζημιών και ο αντίκτυπος αυτών των χτυπημάτων σε κρίσιμες υποδομές, όπως εγκαταστάσεις καυσίμων στο Engels, εργοστάσια χημικών ή δεξαμενές αερίου στο Kazan, καθώς και εργοστάσιο χημικών κοντά στο Bryansk, παραμένει ανοιχτό ερώτημα, καθώς η Ρωσία φέρεται να έχει αναχαιτίσει το σύνολο των χτυπημάτων.
Ωστόσο, η εικόνα που διαμορφώνεται αποκαλύπτει το σκεπτικό του καθεστώτος του Κιέβου υπό τον Zelensky, όπως υποδεικνύεται από τους δυτικούς του πάτρωνες.
Η απουσία περιορισμών για την καταγραφή των επιθέσεων στη Ρωσία
Σε αντίθεση με την Ουκρανία, όπου υπάρχει νομοθετική απαγόρευση για τη βιντεοσκόπηση και τη δημοσιοποίηση των λεπτομερειών των επιθέσεων, στη Ρωσία η απουσία τέτοιων περιορισμών έχει οδηγήσει σε πληθώρα βίντεο που δείχνουν συγκεκριμένα σημεία όπου έγιναν επιθέσεις.
Για παράδειγμα, στην Ουκρανία υπήρξαν ελάχιστες αναφορές σχετικά με την επίθεση στη Motor Sich στο Zaporozhye στις 8 Ιανουαρίου.
Ουκ ολίγες φορές, άλλωστε η ουκρανική προπαγανδιστική μηχανή έχει λειτουργήσει διά της αποκρύψεως...
Η στρατιωτική διάσταση των επιθέσεων
Οι επιθέσεις σε υποδομές και στρατιωτικά εργοστάσια είναι σύνηθης πρακτική σε κάθε πόλεμο.
Η Ρωσία εφαρμόζει αυτή την τακτική τακτικά στα ουκρανικά μετόπισθεν, ενώ η Ουκρανία προσπαθεί να απαντήσει ανάλογα, ενισχύοντας τις δυνατότητές της για μακρινά πλήγματα μέσω δυτικού οπλισμού.
Αυτές οι επιθέσεις δεν έχουν μόνο συμβολική σημασία, αλλά, όπως τονίζουν τα ουκρανικά ΜΜΕ, αποσκοπούν στο να επιφέρουν και πρακτική ζημιά στη Ρωσία.
Η πολιτική και προπαγανδιστική διάσταση των επιθέσεων
Όμως πρώτα από όλα, οι επιθέσεις αυτές έχουν επικοινωνιακή διάσταση, ιδίως από τη στιγμή που το παιχνίδι δεν φαίνεται να μπορεί να... γυρίσει υπέρ του Κιέβου.
Βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με την άδεια χρήσης δυτικών μακράς εμβέλειας όπλων κατά της Ρωσίας, τις δολοφονίες Ρώσων στρατηγών και προσώπων της στρατιωτικής βιομηχανίας, καθώς και τις δηλώσεις του Volodymyr Zelensky κατά του Vladimir Putin, συνοδευόμενες από υποσχέσεις για εκδίκηση ακόμα και μετά το πέρας των εχθροπραξιών.
Με άλλα λόγια, με κινήσεις που δεν θα αλλάξουν τον συσχετισμό στο πεδίο των μαχών αλλά θα ωθήσουν και θα προβοκάρουν τη Μόσχα σε μια σκληρή απάντηση.
Οι συνέπειες στις ρωσικές πολιτικές
Όπως τονίζει το ουκρανικό Strana οι ενέργειες αυτές ενισχύουν τη θέση της σκληροπυρηνικής πτέρυγας των Ρώσων, η οποία υποστηρίζει ότι "δεν υπάρχει τίποτα να διαπραγματευτούμε με την Ουκρανία, καθώς αποτελεί τρομοκρατικό κράτος που πάντα θα απειλεί τη Ρωσία και συνεπώς πρέπει να καταστραφεί ολοσχερώς.
Επίσης, δηλώνουν ότι δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για διαπραγματεύσεις με τη Δύση.
Οι επιδιώξεις της ουκρανικής ηγεσίας και ο χρόνος που κυλά κατά του Zelensky
Από την πλευρά της, η ουκρανική ηγεσία φαίνεται να μην επιθυμεί την επίτευξη συμφωνίας για τον τερματισμό του πολέμου, ειδικά αν αυτή βασίζεται σε συμβιβασμούς μεταξύ Putin και Donald Trump.
Σύμφωνα με υποστηρικτές αυτής της θέσης, η Ουκρανία βρίσκεται σε αδύναμη θέση και οι όροι ειρήνης θα είναι δυσμενείς.
Αντίθετα, οι επικριτές του Zelensky υποστηρίζουν ότι η συνέχιση του πολέμου οφείλεται στη διατήρηση των ανεξέλεγκτων στρατιωτικών και διαφθαρμένων ροών κεφαλαίων, και φυσικά στην απροθυμία του ληγμένου προέδρου για να διεξαγάγει εκλογές.
Στη δική τους εκτίμηση, ο χρόνος λειτουργεί κατά της Ουκρανίας και οι όροι ειρήνης μπορεί να επιδεινωθούν ακόμα
περισσότερο.
Η στρατηγική του Κιέβου και η αποχώρηση της Μόσχας από τη συμφωνία για τα σιτηρά
Βέβαια, λένε τα ουκρανικά ΜΜΕ, στη Μόσχα υπάρχουν υποστηρικτές μιας διαφορετικής άποψης, που πιστεύουν ότι ο πόλεμος πρέπει να συνεχιστεί μέχρι την τελική νίκη.
Σ’ αυτούς φαίνεται ότι απευθύνονται οι ουκρανικές αρχές με τις πρόσφατες προκλήσεις τους.
Είναι πιθανό, όσο πλησιάζουν και γίνονται πιο ρεαλιστικές οι διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου, να ενταθούν αυτές οι προκλήσεις.
Για τον λόγο αυτόν, δεν αποκλείονται νέες επιθέσεις στη Γέφυρα της Κριμαίας ή ακόμα και απόπειρες χτυπημάτων στο Κρεμλίνο και άλλα εμβληματικά σημεία στο κέντρο της Μόσχας.
Το Κίεβο έχει ήδη εφαρμόσει παρόμοια στρατηγική το 2023, όταν ώθησε τη Ρωσία να αποχωρήσει από τη "συμφωνία για τα σιτηρά".
Η «Συμφωνία για τα σιτηρά της Μαύρης Θάλασσας» και η ευελιξία της Μόσχας
Η «συμφωνία για τα σιτηρά» αποτελούσε ένα από τα λίγα παραδείγματα ευέλικτης προσέγγισης της Μόσχας, βασισμένης σε ρεαλιστική αξιολόγηση των δυνατοτήτων και των κινδύνων της.
Μέχρι το καλοκαίρι του 2022, μετά την απώλεια του Νησιού Zmeiny και κάποιων πλοίων του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας, κατέστη σαφές ότι η Ρωσία δεν μπορούσε να αποτρέψει την επανέναρξη της ναυσιπλοΐας προς τα ουκρανικά λιμάνια.
Επιπλέον, η ουκρανική αεράμυνα εμπόδισε τη Ρωσία να καταστρέψει εντελώς τις λιμενικές υποδομές με αεροπορικές επιδρομές και πυραύλους.
Η συμφωνία εκείνη τη στιγμή εξυπηρετούσε τη Ρωσία, καθώς περιόριζε τις εξαγωγές της Ουκρανίας σε γεωργικά προϊόντα, ενώ παράλληλα έδινε στη Μόσχα τον έλεγχο των μεταφερόμενων φορτίων και τη δυνατότητα καθυστερήσεων στη διέλευση πλοίων.
Η στρατηγική του Κιέβου για την αποχώρηση της Ρωσίας
Ωστόσο, το Κίεβο σύντομα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η συμφωνία δεν ήταν προς όφελός του και άρχισε να αναζητά τρόπους για να την ακυρώσει.
Λόγω της διεθνούς απήχησης της συμφωνίας, η απόσυρση της Ουκρανίας θα υπονόμευε τη διεθνή της θέση.
Έτσι, η έξοδος της Ρωσίας έγινε ο στόχος.
Σε αυτό το σημείο, οι ουκρανικές αρχές επωφελήθηκαν από την πίεση που άσκησαν οι ρωσικοί «πολεμικοί κύκλοι» και τα μέσα ενημέρωσης Z, τα οποία κατέκριναν τη συμφωνία ως ταπεινωτική για τη Ρωσία.
Την άνοιξη και το καλοκαίρι, η ρωσική ηγεσία άρχισε να δηλώνει ότι η Μόσχα ενδέχεται να αποχωρήσει από τη συμφωνία, επικαλούμενη τη μη τήρηση των όρων της από την Ουκρανία και τη Δύση.
Ωστόσο, το Κίεβο δεν ήταν απόλυτα βέβαιο ότι η Ρωσία θα αποχωρούσε.
Γι’ αυτό, στις 17 Ιουλίου, την ημέρα της επόμενης παράτασης της συμφωνίας, εξαπολύθηκε επίθεση στη Γέφυρα της Κριμαίας.
Με δεδομένη την αρνητική εικόνα της συμφωνίας στα ρωσικά μέσα, η παράτασή της μετά από αυτό το χτύπημα θα συνιστούσε σοβαρή απώλεια κύρους για το Κρεμλίνο.
Έτσι, η Ρωσία αποχώρησε.
Συνέπειες και στρατηγικός αντίκτυπος
Η αποχώρηση της Ρωσίας είχε λογικές συνέπειες: μέσα σε λίγους μήνες, η ναυσιπλοΐα προς τα ουκρανικά λιμάνια αποκαταστάθηκε πλήρως, χωρίς κανέναν έλεγχο από τη Ρωσία.
Οι ρωσικές δυνάμεις δεν είχαν τη δυνατότητα να παραλύσουν τα λιμάνια με αεροπορικά χτυπήματα, ενώ οι επιθέσεις σε εμπορικά πλοία θα προκαλούσαν διεθνείς επιπλοκές για τη Μόσχα και πιθανά αντίποινα από την Ουκρανία.
Η αποκατάσταση των ναυτικών εξαγωγών και εισαγωγών χαρακτηρίστηκε ως νίκη την Ουκρανία, όπως λένε στο Κίεβο, και παραμένει ένας από τους κύριους παράγοντες για τον οποίο η ρημαγμένη οικονομία της χώρας κρατιέται, παρά τον συνεχιζόμενο πόλεμο.
Η στρατηγική της "Γέφυρας της Κριμαίας" και οι κίνδυνοι για την Ουκρανία
Αυτή η στρατηγική, που μπορεί να ονομαστεί συμβατικά «Γέφυρα της Κριμαίας», αποτελεί ένα σύνολο στρατιωτικών και πολιτικο-επικοινωνιακών μέτρων, τα οποία στοχεύουν να ωθήσουν τις ρωσικές αρχές σε ενέργειες που το Κίεβο θεωρεί ευνοϊκές για τον εαυτό του.
Με απλούστερα λόγια, να προβοκάρει το Κρεμλίνο.
Φαίνεται ότι αυτή η στρατηγική εφαρμόζεται και τώρα, προκειμένου να αποθαρρυνθεί ο Vladimir Putin από το να κάνει συμβιβασμούς στις διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία.
Ακόμη κι αν αυτή η στρατηγική δεν επιτύχει πλήρως και τελικά επιτευχθεί μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, οι ουκρανικές αρχές, προσπαθώντας να προλάβουν κατηγορίες περί "συνθηκολόγησης" λόγω της εγκατάλειψης της απαίτησης για επιστροφή στα σύνορα του 1991, μπορούν να ισχυριστούν ότι οι ενέργειές τους ήταν αυτές που υποχρέωσαν τον Putin να καθίσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Οι κίνδυνοι της παράτολμης στρατηγικής του Zelensky
Ωστόσο, αυτή η στρατηγική ενέχει σοβαρούς κινδύνους για την Ουκρανία.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο χρόνος δουλεύει υπέρ του Κιέβου και ότι η παράταση του πολέμου θα ενισχύσει τη θέση της Ουκρανίας θα επαληθευτεί.
Το αντίθετο σενάριο είναι επίσης πιθανό.
Εξίσου αβέβαιη είναι η προσδοκία ότι η αποτυχία των διαπραγματεύσεων θα οδηγήσει τον Donald Trump σε αύξηση της βοήθειας προς το Κίεβο και σε ένταση της πίεσης προς τη Ρωσική Ομοσπονδία.
Η Δύση, αυτή τη στιγμή, βρίσκεται αντιμέτωπη με πολύπλοκες εσωτερικές διεργασίες και αντιφάσεις και η επίδρασή τους στη συνεχιζόμενη στήριξη προς την Ουκρανία είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλεφθεί.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών