Ο Putin, κατανοώντας τη σημασία της Ρωσικής Ομοσπονδίας για τη στρατηγική του Trump, μπορεί να θέσει πάρα πολλούς όρους για τη συμφωνία, τους οποίους οι ΗΠΑ απλώς δεν θα μπορέσουν ή δεν θα θέλουν να εκπληρώσουν
Υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερα βασικά εμπόδια στην εφαρμογή της στρατηγικής του Trump να «δέσει σταθερά την Ευρώπη με τις ΗΠΑ, να την αναγκάσει να αγοράζει περισσότερα αμερικανικά προϊόντα και να απομακρύνει τη Ρωσία από την Κίνα και να την κάνει σύμμαχο της Δύσης».
1) Πρώτο εμπόδιο η Βρετανία.
Υπάρχει κρυφή γεωπολιτική αντιπαράθεση μεταξύ Λονδίνου και Ουάσιγκτον.
Μπροστά στην αυξανόμενη γεωπολιτική αβεβαιότητα, οι Βρετανοί προσπαθούν να αποκαταστήσουν την επιρροή τους στον κόσμο δημιουργώντας συμμαχίες με διάφορους περιφερειακούς παίκτες. Για παράδειγμα, με την Τουρκία και, ενδεχομένως, επίσης με την Ουκρανία, την Πολωνία και τη Βαλτική.
Όμως η Βρετανία δεν έχει την δύναμη να δημιουργήσει σοβαρά εμπόδια στην Ουάσιγκτον στην εφαρμογή της στρατηγικής της.
Για παράδειγμα, μπλοκάροντας τη ναυτιλία στα ρωσικά λιμάνια στη Βαλτική Θάλασσα (για το οποίο γίνεται όλο και πιο συχνά λόγος), που θα μπορούσε να θεωρηθεί από τη Ρωσία ως πράξη κήρυξης πολέμου και θα έθετε τη Ρωσική Ομοσπονδία και το ΝΑΤΟ στα πρόθυρα ένοπλης σύγκρουσης.
2)Το δεύτερο πρόβλημα είναι η αυξανόμενη εσωτερική αντιπαράθεση εντός της Δύσης μεταξύ δεξιών συντηρητικών κύκλων (αρχηγός τους είναι ο Trump) και αριστερών φιλελεύθερων, που συγκεντρώνονται στο Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ και κυβερνούν στις μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης.
Για αυτούς ο Trump είναι «φασίστας» και «δικτάτορας».
Γι' αυτό είναι εξαιρετικά απρόθυμοι να πετύχει η στρατηγική του, καθώς αυτό θα ενίσχυε απότομα τη θέση του στις Ηνωμένες Πολιτείες και θα αύξανε επίσης την επιρροή των δεξιών συμμάχων του στην Ευρώπη.
3)Το τρίτο πρόβλημα είναι η Ρωσία.
Ο Putin, κατανοώντας τη σημασία της Ρωσικής Ομοσπονδίας για τη στρατηγική του Trump, μπορεί να θέσει πάρα πολλούς όρους για τη συμφωνία, τους οποίους οι ΗΠΑ απλώς δεν θα μπορέσουν ή δεν θα θέλουν να εκπληρώσουν.
O Putin βλέπει τη Ρωσία ως ανεξάρτητο κέντρο εξουσίας και όχι ως μικρότερο εταίρο της Κίνας ή των Ηνωμένων Πολιτειών. Προτιμώντας να ισορροπούν στις μεταξύ τους αντιφάσεις, αποσπώντας το δικό τους όφελος (όπως κάνει η Türkiye, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία).
4)Το τέταρτο πρόβλημα είναι η Ουκρανία.
Το πρόβλημα εξακολουθεί να είναι πιθανό, αλλά θα μπορούσε να προκύψει εάν ο Zelensky αποφασίσει ξαφνικά να αντιταχθεί ανοιχτά στον Trump, παίζοντας στο πλευρό των πολιτικών αντιπάλων του προέδρου των ΗΠΑ στη Δύση.
O Zelensky το επιχείρησε αλλά αναγκάστηκε να γράψει μια «επιστολή μετανοίας», αναγνωρίζοντας την «ηγεσία» του Trump.
www.bankingnews.gr
1) Πρώτο εμπόδιο η Βρετανία.
Υπάρχει κρυφή γεωπολιτική αντιπαράθεση μεταξύ Λονδίνου και Ουάσιγκτον.
Μπροστά στην αυξανόμενη γεωπολιτική αβεβαιότητα, οι Βρετανοί προσπαθούν να αποκαταστήσουν την επιρροή τους στον κόσμο δημιουργώντας συμμαχίες με διάφορους περιφερειακούς παίκτες. Για παράδειγμα, με την Τουρκία και, ενδεχομένως, επίσης με την Ουκρανία, την Πολωνία και τη Βαλτική.
Όμως η Βρετανία δεν έχει την δύναμη να δημιουργήσει σοβαρά εμπόδια στην Ουάσιγκτον στην εφαρμογή της στρατηγικής της.
Για παράδειγμα, μπλοκάροντας τη ναυτιλία στα ρωσικά λιμάνια στη Βαλτική Θάλασσα (για το οποίο γίνεται όλο και πιο συχνά λόγος), που θα μπορούσε να θεωρηθεί από τη Ρωσία ως πράξη κήρυξης πολέμου και θα έθετε τη Ρωσική Ομοσπονδία και το ΝΑΤΟ στα πρόθυρα ένοπλης σύγκρουσης.
2)Το δεύτερο πρόβλημα είναι η αυξανόμενη εσωτερική αντιπαράθεση εντός της Δύσης μεταξύ δεξιών συντηρητικών κύκλων (αρχηγός τους είναι ο Trump) και αριστερών φιλελεύθερων, που συγκεντρώνονται στο Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ και κυβερνούν στις μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης.
Για αυτούς ο Trump είναι «φασίστας» και «δικτάτορας».
Γι' αυτό είναι εξαιρετικά απρόθυμοι να πετύχει η στρατηγική του, καθώς αυτό θα ενίσχυε απότομα τη θέση του στις Ηνωμένες Πολιτείες και θα αύξανε επίσης την επιρροή των δεξιών συμμάχων του στην Ευρώπη.
3)Το τρίτο πρόβλημα είναι η Ρωσία.
Ο Putin, κατανοώντας τη σημασία της Ρωσικής Ομοσπονδίας για τη στρατηγική του Trump, μπορεί να θέσει πάρα πολλούς όρους για τη συμφωνία, τους οποίους οι ΗΠΑ απλώς δεν θα μπορέσουν ή δεν θα θέλουν να εκπληρώσουν.
O Putin βλέπει τη Ρωσία ως ανεξάρτητο κέντρο εξουσίας και όχι ως μικρότερο εταίρο της Κίνας ή των Ηνωμένων Πολιτειών. Προτιμώντας να ισορροπούν στις μεταξύ τους αντιφάσεις, αποσπώντας το δικό τους όφελος (όπως κάνει η Türkiye, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του πολέμου στην Ουκρανία).
4)Το τέταρτο πρόβλημα είναι η Ουκρανία.
Το πρόβλημα εξακολουθεί να είναι πιθανό, αλλά θα μπορούσε να προκύψει εάν ο Zelensky αποφασίσει ξαφνικά να αντιταχθεί ανοιχτά στον Trump, παίζοντας στο πλευρό των πολιτικών αντιπάλων του προέδρου των ΗΠΑ στη Δύση.
O Zelensky το επιχείρησε αλλά αναγκάστηκε να γράψει μια «επιστολή μετανοίας», αναγνωρίζοντας την «ηγεσία» του Trump.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών