Η νέα κεφαλή θα πρέπει να ζυγίζει έως 22.000 λίβρες και να προσφέρει επιπτώσεις από έκρηξη, θραύσματα και διείσδυση, με δυνατότητα ενσωμάτωσης εξελιγμένου πυροκροτητή
Στις 22 Ιουνίου, οι Ηνωμένες Πολιτείες προχώρησαν στη ρίψη 14 βομβών GBU-57 Massive Ordnance Penetrator (MOP), γνωστές και ως «bunker buster», σε δύο ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις – τις Fordow και Natanz.
Πρόκειται για την πρώτη επιχειρησιακή χρήση αυτών των βομβών βάρους 30.000 λιβρών, που είναι ικανές να διαπεράσουν έως και 60 μέτρα (200 πόδια) βάθος πριν εκραγούν.
Ωστόσο, ένας διάδοχος αυτής της μοναδικής βόμβας βρίσκεται ήδη υπό ανάπτυξη.
Επισήμως ονομάζεται Next Generation Penetrator (NGP) και αποτελεί τη νέα γενιά υπερδιατρητικής βόμβας, σχεδιασμένη να είναι συμβατή με το B-21 Raider, το νέο stealth βομβαρδιστικό των ΗΠΑ που θα αντικαταστήσει το B-2 Spirit.
Η NGP σχεδιάζεται ως μία πιο προηγμένη εκδοχή της GBU-57 MOP.
Θα μπορεί να φέρει προωθητικό πυραυλοκινητήρα για πλήγματα από απόσταση (stand-off) και θα έχει δυνατότητα ακριβούς στόχευσης με Circular Error Probable (CEP) μόλις 2,2 μέτρα (7,2 πόδια), ακόμη και σε περιβάλλοντα με περιορισμένο ή ανύπαρκτο σήμα GPS.
Επιπλέον, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ (USAF) δείχνει ενδιαφέρον και για μία μικρότερη εκδοχή, την Global Precision Attack Weapon (GPAW), η οποία θα χωράει στο εσωτερικό οπλοστάσιο stealth μαχητικών όπως το F-35.
Η ανάπτυξη της επόμενης γενιάς «bunker buster» ξεκίνησε σχεδόν αμέσως μετά την εισαγωγή της GBU-57 MOP στις αρχές της δεκαετίας του 2010.
NGP ή... GBU-57;
Αυτή τη στιγμή, το B-2 Spirit είναι το μοναδικό αεροσκάφος που μπορεί να μεταφέρει τις GBU-57 MOP.
Κάθε B-2 μπορεί να φέρει δύο τέτοιες βόμβες.
Ωστόσο, το επερχόμενο B-21 Raider αναμένεται επίσης να μπορεί να φέρει τόσο τις GBU-57 όσο και τις νέες NGP.
Η GBU-57 MOP χρησιμοποιεί σύστημα διπλής καθοδήγησης, συνδυάζοντας GPS και Inertial Navigation System (INS) για υψηλή ακρίβεια στόχευσης.
Οι πιο πρόσφατες εκδόσεις της φέρουν προηγμένο πυροκροτητή, ικανό να εντοπίζει κοιλότητες κατά τη διείσδυση και να καθυστερεί την έκρηξη για μέγιστη καταστροφή στο εσωτερικό του στόχου.
Η κεφαλή της GBU-57 προέρχεται από την οικογένεια BLU-127.
Από τα συνολικά 13.600 κιλά (30.000 λίβρες), η εκρηκτική ύλη είναι περίπου 2.082 έως 2.600 κιλά (4.590 έως 5.732 λίβρες), ανάλογα με την έκδοση — δηλαδή περίπου το 20% του συνολικού βάρους.
Το νέο πρόγραμμα NGP
Τον Φεβρουάριο του 2024, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ εξέδωσε αίτημα εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την ανάπτυξη της NGP:
«Η Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών επιθυμεί να εντοπίσει ικανούς προμηθευτές για την ανάπτυξη πρωτοτύπου διατρητικής κεφαλής ικανής να καταστρέψει Σκληρούς και Βαθιά Θαμμένους Στόχους (HDBT)».
Επιπλέον, ζητείται συνεργασία με κατασκευαστές καθοδηγητικών συστημάτων για ενσωμάτωσή τους στο όπλο.
«Η σχεδίαση πρέπει να ενσωματώνει τα διδάγματα από προηγούμενα προγράμματα ανάπτυξης διατρητικών κεφαλών», αναφέρεται.
Η απαίτηση για ακρίβεια είναι εξαιρετικά υψηλή: CE90 εντός 2,2 μέτρων, ακόμα και σε περιβάλλοντα χωρίς GPS.
Για σύγκριση, ο πύραυλος Tomahawk Block II έχει CEP περίπου 10 μέτρα, ενώ οι βόμβες JDAM έχουν ακρίβεια 5 μέτρα σε ιδανικές συνθήκες.
Η νέα κεφαλή θα πρέπει να ζυγίζει έως 22.000 λίβρες και να προσφέρει επιπτώσεις από έκρηξη, θραύσματα και διείσδυση, με δυνατότητα ενσωμάτωσης εξελιγμένου πυροκροτητή.
Η τεχνολογία πυροδότησης είναι κρίσιμη για «bunker buster» βόμβες, καθώς απαιτείται να διαπεράσουν πρώτα σκληρές επιφάνειες και να εκραγούν στο εσωτερικό.
Το έργο για την NGP βασίζεται και στις αναλύσεις HTM AoA του 2012 και HTM AoA Excursion του 2019.
Η NGP μπορεί να φέρει και πυραυλοκινητήρα για πλήγματα από μακριά, σε αντίθεση με την GBU-57 που πρέπει να πέφτει από κοντινή απόσταση, καθώς δεν είναι αυτοπροωθούμενη.
H επιχειρησιακή χρήση της GBU-57 και οι νέες προοπτικές
Η USAF έχει επίσης αποκαλύψει ενδιαφέρον για μια μικρότερη GPAW βόμβα που να «χωράει» στο F-35.
Παράλληλα, ξεκίνησε η ένταξη της GBU-72/B/B, βόμβας ακριβείας βάρους περίπου 5.000 λιβρών, που χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά επιχειρησιακά στην Υεμένη κατά της οργάνωσης Houthi.
Αξιοσημείωτο είναι πως το B-2 Spirit μπορεί να φέρει δύο GBU-57 MOP, αλλά το μικρότερο B-21 Raider θα μπορεί να μεταφέρει μόνο μία. Συνεπώς, για την επιχείρηση «Operation Midnight Hammer» θα απαιτούνταν διπλάσιος αριθμός B-2.
Στις 22 Ιουνίου, η USAF έριξε 14 GBU-57 MOP στις εγκαταστάσεις Fordo και Natanz στο Ιράν.
Ήταν η πρώτη επιχειρησιακή χρήση αυτών των όπλων.
Η αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών αξιολογεί αυτή τη στιγμή την καταστροφή που προκλήθηκε από τις βόμβες.
Τα συμπεράσματα από την «Operation Midnight Hammer» αναμένεται να βοηθήσουν στην περαιτέρω βελτίωση των προδιαγραφών της NGP.
Αντίπαλοι των ΗΠΑ όπως η Ρωσία, η Κίνα και η Βόρεια Κορέα έχουν μακρά παράδοση στην κατασκευή βαθιά θαμμένων στρατιωτικών εγκαταστάσεων.
Συνεπώς, η επόμενη γενιά «bunker buster» βομβών θεωρείται κρίσιμη για την αποτρεπτική ικανότητα της USAF.
www.bankingnews.gr
Πρόκειται για την πρώτη επιχειρησιακή χρήση αυτών των βομβών βάρους 30.000 λιβρών, που είναι ικανές να διαπεράσουν έως και 60 μέτρα (200 πόδια) βάθος πριν εκραγούν.
Ωστόσο, ένας διάδοχος αυτής της μοναδικής βόμβας βρίσκεται ήδη υπό ανάπτυξη.
Επισήμως ονομάζεται Next Generation Penetrator (NGP) και αποτελεί τη νέα γενιά υπερδιατρητικής βόμβας, σχεδιασμένη να είναι συμβατή με το B-21 Raider, το νέο stealth βομβαρδιστικό των ΗΠΑ που θα αντικαταστήσει το B-2 Spirit.
Η NGP σχεδιάζεται ως μία πιο προηγμένη εκδοχή της GBU-57 MOP.
Θα μπορεί να φέρει προωθητικό πυραυλοκινητήρα για πλήγματα από απόσταση (stand-off) και θα έχει δυνατότητα ακριβούς στόχευσης με Circular Error Probable (CEP) μόλις 2,2 μέτρα (7,2 πόδια), ακόμη και σε περιβάλλοντα με περιορισμένο ή ανύπαρκτο σήμα GPS.
Επιπλέον, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ (USAF) δείχνει ενδιαφέρον και για μία μικρότερη εκδοχή, την Global Precision Attack Weapon (GPAW), η οποία θα χωράει στο εσωτερικό οπλοστάσιο stealth μαχητικών όπως το F-35.
Η ανάπτυξη της επόμενης γενιάς «bunker buster» ξεκίνησε σχεδόν αμέσως μετά την εισαγωγή της GBU-57 MOP στις αρχές της δεκαετίας του 2010.
NGP ή... GBU-57;
Αυτή τη στιγμή, το B-2 Spirit είναι το μοναδικό αεροσκάφος που μπορεί να μεταφέρει τις GBU-57 MOP.
Κάθε B-2 μπορεί να φέρει δύο τέτοιες βόμβες.
Ωστόσο, το επερχόμενο B-21 Raider αναμένεται επίσης να μπορεί να φέρει τόσο τις GBU-57 όσο και τις νέες NGP.
Η GBU-57 MOP χρησιμοποιεί σύστημα διπλής καθοδήγησης, συνδυάζοντας GPS και Inertial Navigation System (INS) για υψηλή ακρίβεια στόχευσης.
Οι πιο πρόσφατες εκδόσεις της φέρουν προηγμένο πυροκροτητή, ικανό να εντοπίζει κοιλότητες κατά τη διείσδυση και να καθυστερεί την έκρηξη για μέγιστη καταστροφή στο εσωτερικό του στόχου.
Η κεφαλή της GBU-57 προέρχεται από την οικογένεια BLU-127.
Από τα συνολικά 13.600 κιλά (30.000 λίβρες), η εκρηκτική ύλη είναι περίπου 2.082 έως 2.600 κιλά (4.590 έως 5.732 λίβρες), ανάλογα με την έκδοση — δηλαδή περίπου το 20% του συνολικού βάρους.
Το νέο πρόγραμμα NGP
Τον Φεβρουάριο του 2024, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ εξέδωσε αίτημα εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την ανάπτυξη της NGP:
«Η Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών επιθυμεί να εντοπίσει ικανούς προμηθευτές για την ανάπτυξη πρωτοτύπου διατρητικής κεφαλής ικανής να καταστρέψει Σκληρούς και Βαθιά Θαμμένους Στόχους (HDBT)».
Επιπλέον, ζητείται συνεργασία με κατασκευαστές καθοδηγητικών συστημάτων για ενσωμάτωσή τους στο όπλο.
«Η σχεδίαση πρέπει να ενσωματώνει τα διδάγματα από προηγούμενα προγράμματα ανάπτυξης διατρητικών κεφαλών», αναφέρεται.
Η απαίτηση για ακρίβεια είναι εξαιρετικά υψηλή: CE90 εντός 2,2 μέτρων, ακόμα και σε περιβάλλοντα χωρίς GPS.
Για σύγκριση, ο πύραυλος Tomahawk Block II έχει CEP περίπου 10 μέτρα, ενώ οι βόμβες JDAM έχουν ακρίβεια 5 μέτρα σε ιδανικές συνθήκες.
Η νέα κεφαλή θα πρέπει να ζυγίζει έως 22.000 λίβρες και να προσφέρει επιπτώσεις από έκρηξη, θραύσματα και διείσδυση, με δυνατότητα ενσωμάτωσης εξελιγμένου πυροκροτητή.
Η τεχνολογία πυροδότησης είναι κρίσιμη για «bunker buster» βόμβες, καθώς απαιτείται να διαπεράσουν πρώτα σκληρές επιφάνειες και να εκραγούν στο εσωτερικό.
Το έργο για την NGP βασίζεται και στις αναλύσεις HTM AoA του 2012 και HTM AoA Excursion του 2019.
Η NGP μπορεί να φέρει και πυραυλοκινητήρα για πλήγματα από μακριά, σε αντίθεση με την GBU-57 που πρέπει να πέφτει από κοντινή απόσταση, καθώς δεν είναι αυτοπροωθούμενη.
H επιχειρησιακή χρήση της GBU-57 και οι νέες προοπτικές
Η USAF έχει επίσης αποκαλύψει ενδιαφέρον για μια μικρότερη GPAW βόμβα που να «χωράει» στο F-35.
Παράλληλα, ξεκίνησε η ένταξη της GBU-72/B/B, βόμβας ακριβείας βάρους περίπου 5.000 λιβρών, που χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά επιχειρησιακά στην Υεμένη κατά της οργάνωσης Houthi.
Αξιοσημείωτο είναι πως το B-2 Spirit μπορεί να φέρει δύο GBU-57 MOP, αλλά το μικρότερο B-21 Raider θα μπορεί να μεταφέρει μόνο μία. Συνεπώς, για την επιχείρηση «Operation Midnight Hammer» θα απαιτούνταν διπλάσιος αριθμός B-2.
Στις 22 Ιουνίου, η USAF έριξε 14 GBU-57 MOP στις εγκαταστάσεις Fordo και Natanz στο Ιράν.
Ήταν η πρώτη επιχειρησιακή χρήση αυτών των όπλων.
Η αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών αξιολογεί αυτή τη στιγμή την καταστροφή που προκλήθηκε από τις βόμβες.
Τα συμπεράσματα από την «Operation Midnight Hammer» αναμένεται να βοηθήσουν στην περαιτέρω βελτίωση των προδιαγραφών της NGP.
Αντίπαλοι των ΗΠΑ όπως η Ρωσία, η Κίνα και η Βόρεια Κορέα έχουν μακρά παράδοση στην κατασκευή βαθιά θαμμένων στρατιωτικών εγκαταστάσεων.
Συνεπώς, η επόμενη γενιά «bunker buster» βομβών θεωρείται κρίσιμη για την αποτρεπτική ικανότητα της USAF.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών