Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποδεικνύει για ακόμη μία φορά ότι βαδίζει ταχύτατα προς τη μετατροπή της σε τεχνοκρατικό καθεστώς ελέγχου, μακριά από τις ιδρυτικές της αρχές και τις ατομικές ελευθερίες που υποτίθεται πως προστατεύει.
Η πρόσφατη επαναφορά στο προσκήνιο του νόμου Chat Control για έλεγχο όλων των online συνομιλιών, με αιχμή του δόρατος την τρέχουσα προεδρία της Δανίας, συνιστά την πιο ξεκάθαρη απόδειξη πως οι Ευρωπαίοι πολίτες αντιμετωπίζονται πλέον όχι ως ελεύθεροι, αλλά ως ύποπτοι.
Το αφήγημα –όπως πάντα– είναι «ευγενές»»: προστασία των παιδιών από σεξουαλική κακοποίηση στο διαδίκτυο. Ποιος θα τολμούσε να το αμφισβητήσει;
Ωστόσο, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες – ή καλύτερα, στον καθολικό και μαζικό ψηφιακό έλεγχο όλων των επικοινωνιών, ακόμη και όσων είναι κρυπτογραφημένες. Πρόκειται για ψηφιακό πραξικόπημα, με στόχο τον απόλυτο έλεγχο της ιδιωτικής ζωής.
Τι θέλουν να «περάσουν» νομοθετικά οι Ευρωπαίοι
Η προτεινόμενη νομοθεσία υποχρεώνει όλα τα messaging apps – WhatsApp, Signal, Telegram – να σαρώνουν στο σύνολό του το περιεχόμενο: κείμενα, εικόνες, βίντεο, ήχο, ακόμα και σε εφαρμογές ή παιχνίδια όπου γίνεται chat.
Ακόμη κι αν οι Βρυξέλλες υπερασπίζονται ότι «η κρυπτογράφηση δεν θίγεται» επειδή το μήνυμα στέλνεται κρυπτογραφημένο, οι ειδικοί εκτιμούν ότι πριν ή μετά δεν έχει καμία διαφορά – κάθε σύστημα client‑side είναι μια πίσω πόρτα στον ιδιωτικό χώρο του χρήστη.
Η εμβέλεια της νομοθεσίας είναι καθολική: κανείς δεν εξαιρείται – όλες οι επικοινωνίες των πολιτών της ΕΕ θα υπόκεινται σε αυτόματο, αδιακρίτως έλεγχο fix-eu.com.
Που οδηγούμαστε
-
Μόνιμη παρακολούθηση: Εσωτερική νομική αξιολόγηση του Συμβουλίου της ΕΕ χαρακτηρίζει την πρόταση ως «καθολική και αδιάκριτη επιτήρηση», παραβιάζοντας τα άρθρα 7 και 8 της Χάρτας Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.
-
Ασφάλεια σε ρίσκο: Κάθε client‑side εγκατάσταση είναι πιθανό σημείο παραβίασης – για χάκερ, εχθρικά κράτη ή κυβερνητική κατάχρηση. Ο ίδιος ο πρόεδρος του Signal δηλώνει ότι η εφαρμογή θα αποχωρήσει από την ΕΕ εφόσον γίνει νόμος, τονίζοντας: «Ανεξάρτητα από το αν ονομαστεί backdoor ή upload moderation, δημιουργεί τρωτότητες».
-
Λάθη και ψευδώς θετικά: Οι μηχανές AI δεν ξεχωρίζουν πάντα το παράνομο από το αθώο. Μπορεί να επισημάνουν καλλιτεχνικά έργα, memes, οικογενειακές φωτογραφίες ή απλές κουβέντες ως ύποπτα.
-
Σύγκρουση με τον GDPR: Η διαχείριση δεδομένων χωρίς στόχευση, χωρίς διαφάνεια, με αυτοματισμό και πιθανή επιφυλακή αυτοματοποιημένης λήψης αποφάσεων είναι αντισυμβατή με GDPR και με αποφάσεις του Δικαστηρίου της ΕΕ.
-
Γλιστερός δρόμος προς την κρατική λογοκρισία: Όταν γίνει αποδεκτό για το CSAM, κανείς δεν εγγυάται ότι δεν θα εφαρμοστεί σε πολιτική κριτική, αμφιλεγόμενα μηνύματα ή αντιφρονούντες, όπως ήδη συμβαίνει στη Βρετανία.
Το παράδειγμα της Βρετανίας – Όταν «η ελευθερία» σημαίνει χειροπέδες
Όσοι νομίζουν ότι όλα αυτά δεν ισχύουν σήμερα, αρκεί να κοιτάξουν τη Βρετανία. Εκεί, πολίτες συλλαμβάνονται απλώς για tweets ή posts που θεωρούνται «ανάρμοστα». Η αστυνομία ελέγχει αυστηρά το online περιεχόμενο και τιμωρεί δημοσίως όποιον εκφράζει απόκλιση από το πολιτικά ορθό.
Αυτή είναι η σύγχρονη «ελευθερία του λόγου». Κι η ΕΕ δείχνει να ακολουθεί κατά γράμμα αυτό το μοντέλο, από τον Digital Services Act μέχρι τη νέα προσπάθεια εφαρμογής του Chat Control. Είναι η ταχεία μετάβαση από τη δημοκρατία στον ψηφιακό δεσποτισμό.
Εν κατακλείδει, αν θέλουμε ελευθερία και ασφάλεια, υπάρχουν πιο εξευγενισμένες λύσεις: εκπαίδευση, υιοθέτηση τεχνο-ηθικών σχεδίων (security‑by‑design), στενή συνεργασία υπηρεσιών, όχι mass scanning.
Οι πολίτες, οι κυβερνήσεις, τα δημοκρατικά κράτη πρέπει να αντιταχθούν αποφασιστικά. Αν δεν αντισταθούμε τώρα, αύριο θα είναι πολύ αργά.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών