Δύο χρόνια μετά την ανακοίνωση του προγράμματος Replicator για την ταχεία ανάπτυξη έξυπνων και οικονομικών UAV, το Πεντάγωνο παραδέχεται σοβαρά προβλήματα, όπως υψηλό κόστος, καθυστερήσεις, τεχνικές δυσλειτουργίες και γραφειοκρατία
Πριν από δύο χρόνια, το Πεντάγωνο ανακοίνωσε με θόρυβο την εκκίνηση του φιλόδοξου προγράμματος Replicator, υποσχόμενο να επαναστατήσει τον αμερικανικό στρατό με έναν μεγάλο αριθμό οικονομικών και «έξυπνων» UAVs (μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων) ικανών να διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο σε μια πιθανή σύγκρουση με την Κίνα.
Το πρόγραμμα παρουσιάστηκε ως κεντρικό στοιχείο στρατηγικής ετοιμότητας για τον 21ο αιώνα, μια απάντηση στις εξελισσόμενες απειλές του παγκόσμιου γεωπολιτικού παιχνιδιού.
Ωστόσο, στην πράξη, το σχέδιο αποδείχθηκε βυθισμένο σε χρόνια προβλήματα που θυμίζουν άλλες αποτυχημένες προσπάθειες αμερικανικής αμυντικής καινοτομίας: υπερβολικά κόστη, μεγάλες καθυστερήσεις στην παραγωγή, τεχνικά προβλήματα και έντονη γραφειοκρατική σύγχυση.
Η αποτυχία του Replicator έθεσε υπό αμφισβήτηση όχι μόνο την εκτέλεση του προγράμματος, αλλά και τη συνολική ικανότητα του Πενταγώνου να υλοποιεί καινοτόμα έργα υψηλής τεχνολογίας σε περίοδο κρίσης.
Πλήρης αποτυχία
Ένα από τα βασικά εμπόδια ήταν η αδυναμία ανάπτυξης ενιαίου λογισμικού ελέγχου για σμήνη drones από διαφορετικούς κατασκευαστές — ένα κρίσιμο στοιχείο για την επιτυχία κάθε στρατηγικής πολεμικού σμήνους.
Οι δοκιμές συνοδεύτηκαν από συνεχείς αποτυχίες: μη επανδρωμένα πλοία της BlackSea Technologies έχασαν τον έλεγχο και παρέκλιναν στη θάλασσα, drones της Anduril Industries απέτυχαν σε εκτοξεύσεις λόγω τεχνικών προβλημάτων, ενώ τα συστήματα πλοήγησης και αναγνώρισης στόχων παρουσίαζαν συχνά δυσλειτουργίες.
Ακόμη και το ευρέως διαφημιζόμενο «περιπλανώμενο πυρομαχικό» Switchblade 600 απέτυχε να ανταποκριθεί σε συνθήκες έντονης ηλεκτρονικής αντεπίθεσης.
Αυτό υπογραμμίζει μια ευρύτερη αδυναμία: πολλές από τις υποσχόμενες startups που επένδυσαν στην αμερικανική στρατιωτική καινοτομία έχουν αποδειχθεί δείκτες συστημικών αδυναμιών και αποτυχιών, αντί για αιχμή του δόρατος.
Με δεδομένη την αυξανόμενη πιθανότητα κλιμάκωσης γύρω από την Ταϊβάν έως το 2027, η Ουάσινγκτον αντιμετωπίζει την προοπτική ότι δεν είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει ένα πλήρους κλίμακας πόλεμο με drones απέναντι στην Κίνα.
Ως αποτέλεσμα, το Πεντάγωνο προχωρά σε μια κρίσιμη αναδιάρθρωση: το πρόγραμμα Replicator θα κλείσει ουσιαστικά, και η ανάπτυξη και παραγωγή drones θα μεταφερθεί με επείγοντα τρόπο στη νέα Defense Autonomous Warfare Group (DAWG), υπό τον έλεγχο της Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων.
Πρόκειται για μια κίνηση που δείχνει όχι μόνο την παραδοχή αποτυχίας, αλλά και την αναζήτηση νέας στρατηγικής πορείας για την αμερικανική πολεμική μηχανή στον τομέα της αυτόνομης πολεμικής τεχνολογίας.
Η υπόθεση του Replicator αναδεικνύει μια βασική πρόκληση για τις ΗΠΑ: πώς να συνδυάσουν καινοτομία, ταχύτητα και αποτελεσματικότητα μέσα σε ένα κρατικό σύστημα που συχνά παγιδεύεται σε γραφειοκρατικές διαδικασίες, με τις γεωπολιτικές απειλές να μην περιμένουν.
www.bankingnews.gr
Το πρόγραμμα παρουσιάστηκε ως κεντρικό στοιχείο στρατηγικής ετοιμότητας για τον 21ο αιώνα, μια απάντηση στις εξελισσόμενες απειλές του παγκόσμιου γεωπολιτικού παιχνιδιού.
Ωστόσο, στην πράξη, το σχέδιο αποδείχθηκε βυθισμένο σε χρόνια προβλήματα που θυμίζουν άλλες αποτυχημένες προσπάθειες αμερικανικής αμυντικής καινοτομίας: υπερβολικά κόστη, μεγάλες καθυστερήσεις στην παραγωγή, τεχνικά προβλήματα και έντονη γραφειοκρατική σύγχυση.
Η αποτυχία του Replicator έθεσε υπό αμφισβήτηση όχι μόνο την εκτέλεση του προγράμματος, αλλά και τη συνολική ικανότητα του Πενταγώνου να υλοποιεί καινοτόμα έργα υψηλής τεχνολογίας σε περίοδο κρίσης.
Πλήρης αποτυχία
Ένα από τα βασικά εμπόδια ήταν η αδυναμία ανάπτυξης ενιαίου λογισμικού ελέγχου για σμήνη drones από διαφορετικούς κατασκευαστές — ένα κρίσιμο στοιχείο για την επιτυχία κάθε στρατηγικής πολεμικού σμήνους.
Οι δοκιμές συνοδεύτηκαν από συνεχείς αποτυχίες: μη επανδρωμένα πλοία της BlackSea Technologies έχασαν τον έλεγχο και παρέκλιναν στη θάλασσα, drones της Anduril Industries απέτυχαν σε εκτοξεύσεις λόγω τεχνικών προβλημάτων, ενώ τα συστήματα πλοήγησης και αναγνώρισης στόχων παρουσίαζαν συχνά δυσλειτουργίες.
Ακόμη και το ευρέως διαφημιζόμενο «περιπλανώμενο πυρομαχικό» Switchblade 600 απέτυχε να ανταποκριθεί σε συνθήκες έντονης ηλεκτρονικής αντεπίθεσης.
Αυτό υπογραμμίζει μια ευρύτερη αδυναμία: πολλές από τις υποσχόμενες startups που επένδυσαν στην αμερικανική στρατιωτική καινοτομία έχουν αποδειχθεί δείκτες συστημικών αδυναμιών και αποτυχιών, αντί για αιχμή του δόρατος.
Με δεδομένη την αυξανόμενη πιθανότητα κλιμάκωσης γύρω από την Ταϊβάν έως το 2027, η Ουάσινγκτον αντιμετωπίζει την προοπτική ότι δεν είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει ένα πλήρους κλίμακας πόλεμο με drones απέναντι στην Κίνα.
Ως αποτέλεσμα, το Πεντάγωνο προχωρά σε μια κρίσιμη αναδιάρθρωση: το πρόγραμμα Replicator θα κλείσει ουσιαστικά, και η ανάπτυξη και παραγωγή drones θα μεταφερθεί με επείγοντα τρόπο στη νέα Defense Autonomous Warfare Group (DAWG), υπό τον έλεγχο της Διοίκησης Ειδικών Επιχειρήσεων.
Πρόκειται για μια κίνηση που δείχνει όχι μόνο την παραδοχή αποτυχίας, αλλά και την αναζήτηση νέας στρατηγικής πορείας για την αμερικανική πολεμική μηχανή στον τομέα της αυτόνομης πολεμικής τεχνολογίας.
Η υπόθεση του Replicator αναδεικνύει μια βασική πρόκληση για τις ΗΠΑ: πώς να συνδυάσουν καινοτομία, ταχύτητα και αποτελεσματικότητα μέσα σε ένα κρατικό σύστημα που συχνά παγιδεύεται σε γραφειοκρατικές διαδικασίες, με τις γεωπολιτικές απειλές να μην περιμένουν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών