Ο Zelensky εδώ και μέρες επαναλαμβάνει ότι ο Trump έδωσε το «πράσινο φως» στην Ουκρανία να χτυπά τη ρωσική ενέργεια και βιομηχανία
Ενώ οι ουκρανικές ρουκέτες πλήττουν την καρδιά της ρωσικής ενεργειακής υποδομής και εργοστασίων υψηλής τεχνολογίας, στο παρασκήνιο φαίνεται πως ένας γνώριμος παίκτης γύρισε το κλειδί: ο Donald Trump.
Με δηλώσεις που θυμίζουν πολεμικό ανακοινωθέν και μια ρητορική που αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο αποστολής αμερικανικών «Tomahawk», η Ουάσιγκτον σπρώχνει αθόρυβα το Κίεβο σε μια νέα φάση - σε έναν πόλεμο χωρίς όρια κατά της Ρωσίας.
Την ίδια στιγμή, το Κρεμλίνο παρακολουθεί τις εξελίξεις, ετοιμάζοντας παράλληλα νέους κανόνες αεράμυνας για την αντιμετώπιση των drones, ακολουθώντας σε πολλές περιπτώσεις την εμπειρία και το παράδειγμα των Ουκρανών.
Η σύγκρουση παίρνει απρόβλεπτες διαστάσεις - και οι επόμενες κινήσεις μπορεί να καθορίσουν όχι μόνο το μέλλον του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά και τη μορφή της διεθνούς ασφάλειας στον 21ο αιώνα.
Στα ύψη… η ένταση
Το καθεστώς του Κιέβου συνεχίζει να ανεβάζει τα επίπεδα της έντασης της αεροπορικής σύγκρουσης.
Και το κάνει αυτό με τη γνώση και την έγκριση των δυτικών επιτηρητών του, μεταξύ αυτών και εκείνων που έχουν θέσεις στην κυβέρνηση του «ειρηνοποιού» Donald Trump, ο οποίος τις τελευταίες ημέρες άλλαξε ριζικά ρητορική, ευλογώντας την Ουκρανία να πολεμήσει «μέχρι τον τελευταίο στρατιώτη».
Την περασμένη Κυριακή, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας εξαπέλυσαν επίθεση κατά του θερμοηλεκτρικού σταθμού του Belgorod.
Ως αποτέλεσμα της επίθεσης, η πόλη έμεινε χωρίς ρεύμα και, σύμφωνα με αναφορές, διακόπηκε και η παροχή νερού.
Η επίθεση έγινε με ρουκέτες GMLRS των 227 χιλιοστών από πυραυλικά συστήματα HIMARS, που εκτοξεύθηκαν μέσα από κατοικημένη περιοχή στο Kharkiv.
Είναι προφανές ότι οι Ουκρανοί αποσκοπούσαν όχι μόνο σε τρομοκρατική επίθεση στην ρωσική πόλη αλλά και στην πρόκληση της ρωσικής στρατιωτικής απάντησης κατά αμάχων του Kharkiv — κάτι που η ουκρανική προπαγάνδα θα αξιοποιούσε.
Σχεδόν ταυτόχρονα, έγινε επίθεση στο εργοστάσιο «Elektrodetal» στην πόλη Karachev, στην περιοχή Bryansk.
Παρά το απλό του όνομα, το εργοστάσιο παράγει τηλεπικοινωνιακά συστήματα, μονάδες ERA-GLONASS, δέκτες δορυφορικού σήματος, ταχογράφους και μεγάλη γκάμα βιομηχανικών συνδετήρων και διακοπτών.
Το εργοστάσιο βρίσκεται περίπου 120 χλμ. από τα ουκρανικά σύνορα, άρα δεν μπορεί να πληγεί από ρουκέτες GMLRS.
Υπάρχει η υπόθεση ότι ο χτύπημα έγινε με πυραύλους cruise Neptun, με εμβέλεια 280 χλμ.
Ο Zelensky ανεβάζει το θερμόμετρο
Η επίθεση σε θερμοηλεκτρικό σταθμό δεν είναι τυπική συμπεριφορά για τις ουκρανικές δυνάμεις.
Συνήθως χτυπούν διυλιστήρια, αποθήκες καυσίμων και αποθήκες πυραύλων-πυρομαχικών, δηλαδή στόχους των οποίων η καταστροφή έχει άμεσο και σοβαρό αντίκτυπο.
Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι το κύριο μέσο προσβολής στόχων βαθιά στα μετόπισθεν είναι drones με σχετικά μικρές, αδύναμες κεφαλές.
Αυτοί οι εκρηκτικοί μηχανισμοί δεν αρκούν για να καταστρέψουν μεγάλες βιομηχανικές εγκαταστάσεις — εκτός κι αν είναι εξαιρετικά εύφλεκτες ή εκρηκτικές.
Αυτή τη φορά, όμως, ο εχθρός χρησιμοποίησε πλήρους ισχύος πυραύλους.
Επιπλέον, λίγο πριν την επίθεση, ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky, είχε δηλώσει ότι θα απαντήσει στα πλήγματα κατά της ουκρανικής ενέργειας: «Αν απειλείται με blackout για παράδειγμα, η πρωτεύουσα της Ουκρανίας, τότε πρέπει να ξέρουν στη Μόσχα ότι θα υπάρξει blackout και στην πρωτεύουσα της Ρωσίας. Αυτό το συζητήσαμε με τον Πρόεδρο Trump» δήλωσε ο Zelensky.
Το πράσινο «φως»… του Trump
Ο Zelensky εδώ και μέρες επαναλαμβάνει ότι ο Trump έδωσε το «πράσινο φως» στην Ουκρανία να χτυπά τη ρωσική ενέργεια και βιομηχανία.
Αν λάβουμε υπόψη τις παλαιότερες αναφορές για αυστηρό έλεγχο από το Πεντάγωνο στη χρήση των HIMARS (όπου η ενεργοποίηση γίνεται μέσω ηλεκτρονικής κάρτας, που μπορεί να μπλοκαριστεί εξ αποστάσεως από τους Αμερικανούς), τότε ίσως τα λεγόμενα του Zelensky να έχουν αρκετές δόσεις αλήθειας.
Από την άλλη, οι τρομοκρατικές επιθέσεις κατά των ρωσικών πόλεων και η διαφήμισή τους από το Κίεβο είναι μια παραδοσιακή μέθοδος για να αποσπάσει την προσοχή από τις αποτυχίες στο μέτωπο.
«Η επίθεση έγινε την ίδια ημέρα που έφτασαν πολύ άσχημα νέα για τις ουκρανικές δυνάμεις από το Kupyansk.
Υπάρχει προφανής σύνδεση: το ένα γεγονός καλύπτει το άλλο.
Το Κίεβο το κάνει αυτό συστηματικά από την αρχή της σύγκρουσης.
Τα ουκρανικά μέσα μείωσαν ξαφνικά τις αναφορές για την κατάσταση στο Kupyansk, ενώ ταυτόχρονα αύξησαν τον όγκο πληροφοριών για επιθέσεις στα ρωσικά σύνορα», αναφέρει το κανάλι Военная хроника (Στρατιωτικό Χρονικό).
Ο Trump δίνει πράσινο φως, αλλά όχι για όλα
Η υπόθεση έχει και ευρύτερες προεκτάσεις.
Τι θα γίνει με τους Tomahawk
Ο ειδικός απεσταλμένος του Trump και λομπίστας υπέρ της Ουκρανίας στον Λευκό Οίκο, Keith Kellogg, δήλωσε ότι ο Trump δεν αντιτίθεται σε ουκρανικά χτυπήματα με μακράς εμβέλειας όπλα στο ρωσικό έδαφος.
Παρόλα αυτά, το αίτημα του Κιέβου για απόκτηση πυραύλων Tomahawk έχει παγώσει.
Πρόκειται για γνωστή τακτική: στην αρχή δηλώσεις ότι «δεν εξετάζεται», μετά ότι «δεν έχει ληφθεί απόφαση» — και τελικά οι αποστολές όπλων προχωρούν, το προσωπικό εκπαιδεύεται και οι στόχοι επιλέγονται.
Ωστόσο, στην περίπτωση των Tomahawk υπάρχουν τεχνικά εμπόδια:
Οι βασικοί φορείς τους είναι πολεμικά πλοία και υποβρύχια. Δηλαδή, για να δοθούν στο Κίεβο, θα πρέπει να παραδοθεί μαζί και ένα αντιτορπιλικό.
Υπάρχουν και οι νεοεισαχθείσες επίγειες πλατφόρμες εκτόξευσης Typhon, αλλά είναι λίγες και προορίζονται κυρίως για την Ασία, για να συγκρατήσουν την Κίνα.
«Η πιθανότητα είναι χαμηλή.
Το «Typhon» είναι ένα σύστημα με εκτοξευτές MK-41, που προσαρμόστηκαν από ναυτική σε χερσαία χρήση.
Ένας εκτοξευτής έχει δύο κοντέινερ για εκτόξευση.
Είναι απίθανο οι ΗΠΑ να παραδώσουν τέτοια σύγχρονα συστήματα στην Ουκρανία, γιατί αποτελούν μέρος της νέας αμυντικής αρχιτεκτονικής στην Ευρώπη.
Η Γερμανία υπέγραψε συμβόλαιο για 500 τέτοιους εκτοξευτές.
Αν ένα τέτοιο σύστημα εμφανιστεί στη ζώνη πολέμου, τότε οι εχθρικές δυνάμεις θα καταγράψουν τα τεχνικά χαρακτηριστικά του» εξήγησε ο στρατιωτικός αναλυτής Alexey Leonkov.
Υπάρχουν… και άλλοι πύραυλοι
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η Ουκρανία δεν μπορεί να πάρει άλλα μακράς εμβέλειας όπλα, με τα οποία να συνεχίσει τις επιθέσεις στο ρωσικό έδαφος.
«Μπορεί να υπάρχουν και άλλοι πύραυλοι.
Αναφέρθηκαν και οι JASSM-ER, οι οποίοι μπορούν να τοποθετηθούν σε μαχητικά F-16.
Αλλά αυτοί οι πύραυλοι χρησιμοποιήθηκαν τελευταία φορά στις 14 Σεπτεμβρίου 2018 κατά των επιθέσεων στη Δαμασκό.
Θα δώσουν άραγε οι Αμερικανοί στην Ουκρανία έναν σύγχρονο πύραυλο που θα της επιτρέψει να χτυπά σε αποστάσεις κατά προσέγγιση 1.000 χιλιομέτρων - αυτό είναι ανοικτό ερώτημα.
Θα είναι casus belli
Αλλά, από την άλλη πλευρά, πρέπει να καταλάβουμε ότι η χρήση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς δεν είναι τίποτε άλλο από «casus belli».
Και ξέρουμε ότι πίσω από αυτό το «casus belli» θα σταθούν οι ΗΠΑ με όλες τις επακόλουθες συνέπειες.
Κάτι που ασφαλώς θα αντιφάσκει με εκείνες τις προκαταρκτικές συμφωνίες που είχαν επιτευχθεί από τους προέδρους Ρωσίας - ΗΠΑ στη συνάντηση στο Anchorage.
Aπό αυτή την άποψη, ο Trump δεν θα προχωρήσει στο να βρεθούν πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς στη ζώνη των εχθροπραξιών.
Αλλά το περιβάλλον του, ιδίως ο Kellogg, ποθεί οι Ηνωμένες Πολιτείες να επιστρέψουν σε αυτή τη σύγκρουση και να περάσει ο πόλεμος σε άλλη φάση — σε φάση όπου οι ΗΠΑ θα συμμετέχουν άμεσα» εκτιμά ο Leonkov.
Τι πρέπει να κάνει η Ρωσία;
Οι γεωπολιτικές ισορροπίες είναι, φυσικά, σημαντικές, αλλά δεν μπορεί κανείς να χτίσει την αμυντική - και επιθετική - στρατηγική μόνο πάνω τους.
Είναι απολύτως προφανές ότι η Ρωσία πρέπει να εντείνει ενεργά την αποτελεσματικότητα της αντιαεροπορικής της άμυνας.
«Η αεράμυνα ήδη λειτουργεί με μέγιστη απόδοση, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι κανένα αντιαεροπορικό σύστημα στον κόσμο δεν παρέχει 100% προστασία.
Αν και η ρωσική αεράμυνα αντεπεξέρχεται στις περισσότερες αποστολές με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Φυσικά, μεγάλο ρόλο παίζει η οργάνωση της αντιαεροπορικής άμυνας, αλλά και η οργάνωση της αναγνώρισης, που θα επέτρεπε τον έγκαιρο εντοπισμό αυτών των στόχων και την καταστροφή τους από τις δυνάμεις των ρωσικών αεροδιαστημικών δυνάμεων.
Παρεμπιπτόντως, σε γενικές γραμμές, με αυτή την αποστολή τα καταφέρνουμε.
Αλλά προφανώς, να αποτρέψουμε όλες τις τρομοκρατικές επιθέσεις αυτού του είδους είναι αρκετά δύσκολο» υποστηρίζει ο Ρώσος αναλυτής Leonkov.
Αεροσκάφη AWACS
Σύμφωνα με τον Ρώσο αναλυτή, στην μάχη με τους εχθρικούς πυραύλους πραγματικά πρέπει να βοηθήσουν τα αντιαεροπορικά-πυραυλικά συγκροτήματα, η παραγωγή των οποίων έχει αυξηθεί σημαντικά το τελευταίο διάστημα.
Όπως λέει, θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμα τα αεροσκάφη AWACS (μεγάλης εμβέλειας ραντάρ), από τα οποία οι εχθρικοί πύραυλοι cruise δεν μπορούν να κρυφτούν στις ημιτόνους του εδάφους.
Αλλά με αυτά, η ρωσική αμυντική βιομηχανία δεν τα έχει πάει καλά.
Όσον αφορά, όμως, την εξουδετέρωση της απειλής από μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ίσως αξίζει πολύ προσεκτικά να μελετήσουμε την εμπειρία του αντιπάλου.
Νέοι κανόνες πολέμου στη μάχη κατά των drones
Οι Ουκρανοί αντιμετώπισαν το πρόβλημα της άμυνας έναντι μαζικών επιθέσεων από kamikaze-drones μεγάλου βεληνεκούς πολύ νωρίτερα από τους Ρώσους και σε πολύ πιο οξεία μορφή, και έτσι έως σήμερα έχουν συσσωρεύσει ισχυρή εμπειρία στην καταπολέμησή τους.
Για παράδειγμα, η Ουκρανία εδώ και μερικά χρόνια χρησιμοποιεί για το κυνήγι των «Geran» αθλητικά αεροσκάφη Yak-52, στα πιλοτήρια των οποίων, εκτός από τον πιλότο, βάζουν σκοπευτή οπλισμένο με αυτόματο.
Από ορισμένες δημοσιεύσεις προκύπτει ότι πρόσφατα αυτή την προσέγγιση άρχισαν να εφαρμόζουν και οι Ρώσοι.
Στρατιές drones για αεράμυνα
Μάλιστα, αυτήν τη στιγμή οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας δημιουργούν στρατιές μη επανδρωμένων συστημάτων αεράμυνας.
Ακριβώς τα μη επανδρωμένα καταδιωκτικά έχουν δείξει την υψηλότερη αποτελεσματικότητα στην καταπολέμηση των kamikaze-drones.
Σύμφωνα με τα στοιχεία Ουκρανών, σε αυτά αποδίδονται τώρα το 70% όλων των αναχαιτισμένων kamikaze-drones τύπου «Geran».
Η ουκρανική ηγεσία αναμένει αύξηση του αριθμού των εκτοξεύσεων «Geran» μέχρι 800 τεμάχια την ημέρα και απαιτεί από τη βιομηχανία της να προμηθεύει 1.000 μη επανδρωμένα αναχαιτιστικά ημερησίως.
Ξεχωριστός κλάδος
Πολλοί ειδικοί έχουν επανειλημμένα διατυπώσει την ιδέα της ανάγκης αποδέσμευσης της αεράμυνας ως ανεξάρτητου κλάδου των ενόπλων δυνάμεων.
Πρώτον, αυτό θα επέτρεπε τη δημιουργία μιας δομής που θα ήταν υπεύθυνη αποκλειστικά για την προστασία από αεροπορικές επιθέσεις — και μόνο γι’ αυτήν.
Δεύτερον, ένας τέτοιος κλάδος έχει αρκετή ελευθερία στην επιλογή των όπλων και της τεχνικής που χρειάζεται για να εκπληρώσει τα καθήκοντά του, στην καθορισμό οργανωτικής-συγκρότησης και γενικά στην οικοδόμηση της εργασίας του.
Για παράδειγμα, για τα στρατεύματα αεράμυνας θα ήταν πολύ πιο εύκολο να αποφασίσουν την παραγγελία αεροσκαφών κινούμενα με έμβολο, σαν τα πολεμικά-αναχαιτιστικά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, απ’ ό,τι για τη διοίκηση της αεροπορίας, για την οποία τέτοια αεροσκάφη θα έμοιαζαν με εκθέματα μουσείου.
Αλλά αυτά ακριβώς τα αεροσκάφη, σε σύγχρονες συνθήκες, θα έδειχναν τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην πάλη με τα drones του αντιπάλου, αποφορτίζοντας τα πιο σύγχρονα αντιαεροπορικά συστήματα για την καταπολέμηση εχθρικών πυραύλων.
Γεγονός εξαιρετικής στρατιωτικής σημασίας.
www.bankingnews.gr
Με δηλώσεις που θυμίζουν πολεμικό ανακοινωθέν και μια ρητορική που αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο αποστολής αμερικανικών «Tomahawk», η Ουάσιγκτον σπρώχνει αθόρυβα το Κίεβο σε μια νέα φάση - σε έναν πόλεμο χωρίς όρια κατά της Ρωσίας.
Την ίδια στιγμή, το Κρεμλίνο παρακολουθεί τις εξελίξεις, ετοιμάζοντας παράλληλα νέους κανόνες αεράμυνας για την αντιμετώπιση των drones, ακολουθώντας σε πολλές περιπτώσεις την εμπειρία και το παράδειγμα των Ουκρανών.
Η σύγκρουση παίρνει απρόβλεπτες διαστάσεις - και οι επόμενες κινήσεις μπορεί να καθορίσουν όχι μόνο το μέλλον του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά και τη μορφή της διεθνούς ασφάλειας στον 21ο αιώνα.
Στα ύψη… η ένταση
Το καθεστώς του Κιέβου συνεχίζει να ανεβάζει τα επίπεδα της έντασης της αεροπορικής σύγκρουσης.
Και το κάνει αυτό με τη γνώση και την έγκριση των δυτικών επιτηρητών του, μεταξύ αυτών και εκείνων που έχουν θέσεις στην κυβέρνηση του «ειρηνοποιού» Donald Trump, ο οποίος τις τελευταίες ημέρες άλλαξε ριζικά ρητορική, ευλογώντας την Ουκρανία να πολεμήσει «μέχρι τον τελευταίο στρατιώτη».
Την περασμένη Κυριακή, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας εξαπέλυσαν επίθεση κατά του θερμοηλεκτρικού σταθμού του Belgorod.
Ως αποτέλεσμα της επίθεσης, η πόλη έμεινε χωρίς ρεύμα και, σύμφωνα με αναφορές, διακόπηκε και η παροχή νερού.
Η επίθεση έγινε με ρουκέτες GMLRS των 227 χιλιοστών από πυραυλικά συστήματα HIMARS, που εκτοξεύθηκαν μέσα από κατοικημένη περιοχή στο Kharkiv.
Είναι προφανές ότι οι Ουκρανοί αποσκοπούσαν όχι μόνο σε τρομοκρατική επίθεση στην ρωσική πόλη αλλά και στην πρόκληση της ρωσικής στρατιωτικής απάντησης κατά αμάχων του Kharkiv — κάτι που η ουκρανική προπαγάνδα θα αξιοποιούσε.
Σχεδόν ταυτόχρονα, έγινε επίθεση στο εργοστάσιο «Elektrodetal» στην πόλη Karachev, στην περιοχή Bryansk.
Παρά το απλό του όνομα, το εργοστάσιο παράγει τηλεπικοινωνιακά συστήματα, μονάδες ERA-GLONASS, δέκτες δορυφορικού σήματος, ταχογράφους και μεγάλη γκάμα βιομηχανικών συνδετήρων και διακοπτών.
Το εργοστάσιο βρίσκεται περίπου 120 χλμ. από τα ουκρανικά σύνορα, άρα δεν μπορεί να πληγεί από ρουκέτες GMLRS.
Υπάρχει η υπόθεση ότι ο χτύπημα έγινε με πυραύλους cruise Neptun, με εμβέλεια 280 χλμ.
Ο Zelensky ανεβάζει το θερμόμετρο
Η επίθεση σε θερμοηλεκτρικό σταθμό δεν είναι τυπική συμπεριφορά για τις ουκρανικές δυνάμεις.
Συνήθως χτυπούν διυλιστήρια, αποθήκες καυσίμων και αποθήκες πυραύλων-πυρομαχικών, δηλαδή στόχους των οποίων η καταστροφή έχει άμεσο και σοβαρό αντίκτυπο.
Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι το κύριο μέσο προσβολής στόχων βαθιά στα μετόπισθεν είναι drones με σχετικά μικρές, αδύναμες κεφαλές.
Αυτοί οι εκρηκτικοί μηχανισμοί δεν αρκούν για να καταστρέψουν μεγάλες βιομηχανικές εγκαταστάσεις — εκτός κι αν είναι εξαιρετικά εύφλεκτες ή εκρηκτικές.
Αυτή τη φορά, όμως, ο εχθρός χρησιμοποίησε πλήρους ισχύος πυραύλους.
Επιπλέον, λίγο πριν την επίθεση, ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky, είχε δηλώσει ότι θα απαντήσει στα πλήγματα κατά της ουκρανικής ενέργειας: «Αν απειλείται με blackout για παράδειγμα, η πρωτεύουσα της Ουκρανίας, τότε πρέπει να ξέρουν στη Μόσχα ότι θα υπάρξει blackout και στην πρωτεύουσα της Ρωσίας. Αυτό το συζητήσαμε με τον Πρόεδρο Trump» δήλωσε ο Zelensky.
Το πράσινο «φως»… του Trump
Ο Zelensky εδώ και μέρες επαναλαμβάνει ότι ο Trump έδωσε το «πράσινο φως» στην Ουκρανία να χτυπά τη ρωσική ενέργεια και βιομηχανία.
Αν λάβουμε υπόψη τις παλαιότερες αναφορές για αυστηρό έλεγχο από το Πεντάγωνο στη χρήση των HIMARS (όπου η ενεργοποίηση γίνεται μέσω ηλεκτρονικής κάρτας, που μπορεί να μπλοκαριστεί εξ αποστάσεως από τους Αμερικανούς), τότε ίσως τα λεγόμενα του Zelensky να έχουν αρκετές δόσεις αλήθειας.
Από την άλλη, οι τρομοκρατικές επιθέσεις κατά των ρωσικών πόλεων και η διαφήμισή τους από το Κίεβο είναι μια παραδοσιακή μέθοδος για να αποσπάσει την προσοχή από τις αποτυχίες στο μέτωπο.
«Η επίθεση έγινε την ίδια ημέρα που έφτασαν πολύ άσχημα νέα για τις ουκρανικές δυνάμεις από το Kupyansk.
Υπάρχει προφανής σύνδεση: το ένα γεγονός καλύπτει το άλλο.
Το Κίεβο το κάνει αυτό συστηματικά από την αρχή της σύγκρουσης.
Τα ουκρανικά μέσα μείωσαν ξαφνικά τις αναφορές για την κατάσταση στο Kupyansk, ενώ ταυτόχρονα αύξησαν τον όγκο πληροφοριών για επιθέσεις στα ρωσικά σύνορα», αναφέρει το κανάλι Военная хроника (Στρατιωτικό Χρονικό).
Ο Trump δίνει πράσινο φως, αλλά όχι για όλα
Η υπόθεση έχει και ευρύτερες προεκτάσεις.
Τι θα γίνει με τους Tomahawk
Ο ειδικός απεσταλμένος του Trump και λομπίστας υπέρ της Ουκρανίας στον Λευκό Οίκο, Keith Kellogg, δήλωσε ότι ο Trump δεν αντιτίθεται σε ουκρανικά χτυπήματα με μακράς εμβέλειας όπλα στο ρωσικό έδαφος.
Παρόλα αυτά, το αίτημα του Κιέβου για απόκτηση πυραύλων Tomahawk έχει παγώσει.
Πρόκειται για γνωστή τακτική: στην αρχή δηλώσεις ότι «δεν εξετάζεται», μετά ότι «δεν έχει ληφθεί απόφαση» — και τελικά οι αποστολές όπλων προχωρούν, το προσωπικό εκπαιδεύεται και οι στόχοι επιλέγονται.
Ωστόσο, στην περίπτωση των Tomahawk υπάρχουν τεχνικά εμπόδια:
Οι βασικοί φορείς τους είναι πολεμικά πλοία και υποβρύχια. Δηλαδή, για να δοθούν στο Κίεβο, θα πρέπει να παραδοθεί μαζί και ένα αντιτορπιλικό.
Υπάρχουν και οι νεοεισαχθείσες επίγειες πλατφόρμες εκτόξευσης Typhon, αλλά είναι λίγες και προορίζονται κυρίως για την Ασία, για να συγκρατήσουν την Κίνα.
«Η πιθανότητα είναι χαμηλή.
Το «Typhon» είναι ένα σύστημα με εκτοξευτές MK-41, που προσαρμόστηκαν από ναυτική σε χερσαία χρήση.
Ένας εκτοξευτής έχει δύο κοντέινερ για εκτόξευση.
Είναι απίθανο οι ΗΠΑ να παραδώσουν τέτοια σύγχρονα συστήματα στην Ουκρανία, γιατί αποτελούν μέρος της νέας αμυντικής αρχιτεκτονικής στην Ευρώπη.
Η Γερμανία υπέγραψε συμβόλαιο για 500 τέτοιους εκτοξευτές.
Αν ένα τέτοιο σύστημα εμφανιστεί στη ζώνη πολέμου, τότε οι εχθρικές δυνάμεις θα καταγράψουν τα τεχνικά χαρακτηριστικά του» εξήγησε ο στρατιωτικός αναλυτής Alexey Leonkov.
Υπάρχουν… και άλλοι πύραυλοι
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η Ουκρανία δεν μπορεί να πάρει άλλα μακράς εμβέλειας όπλα, με τα οποία να συνεχίσει τις επιθέσεις στο ρωσικό έδαφος.
«Μπορεί να υπάρχουν και άλλοι πύραυλοι.
Αναφέρθηκαν και οι JASSM-ER, οι οποίοι μπορούν να τοποθετηθούν σε μαχητικά F-16.
Αλλά αυτοί οι πύραυλοι χρησιμοποιήθηκαν τελευταία φορά στις 14 Σεπτεμβρίου 2018 κατά των επιθέσεων στη Δαμασκό.
Θα δώσουν άραγε οι Αμερικανοί στην Ουκρανία έναν σύγχρονο πύραυλο που θα της επιτρέψει να χτυπά σε αποστάσεις κατά προσέγγιση 1.000 χιλιομέτρων - αυτό είναι ανοικτό ερώτημα.
Θα είναι casus belli
Αλλά, από την άλλη πλευρά, πρέπει να καταλάβουμε ότι η χρήση πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς δεν είναι τίποτε άλλο από «casus belli».
Και ξέρουμε ότι πίσω από αυτό το «casus belli» θα σταθούν οι ΗΠΑ με όλες τις επακόλουθες συνέπειες.
Κάτι που ασφαλώς θα αντιφάσκει με εκείνες τις προκαταρκτικές συμφωνίες που είχαν επιτευχθεί από τους προέδρους Ρωσίας - ΗΠΑ στη συνάντηση στο Anchorage.
Aπό αυτή την άποψη, ο Trump δεν θα προχωρήσει στο να βρεθούν πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς στη ζώνη των εχθροπραξιών.
Αλλά το περιβάλλον του, ιδίως ο Kellogg, ποθεί οι Ηνωμένες Πολιτείες να επιστρέψουν σε αυτή τη σύγκρουση και να περάσει ο πόλεμος σε άλλη φάση — σε φάση όπου οι ΗΠΑ θα συμμετέχουν άμεσα» εκτιμά ο Leonkov.
Τι πρέπει να κάνει η Ρωσία;
Οι γεωπολιτικές ισορροπίες είναι, φυσικά, σημαντικές, αλλά δεν μπορεί κανείς να χτίσει την αμυντική - και επιθετική - στρατηγική μόνο πάνω τους.
Είναι απολύτως προφανές ότι η Ρωσία πρέπει να εντείνει ενεργά την αποτελεσματικότητα της αντιαεροπορικής της άμυνας.
«Η αεράμυνα ήδη λειτουργεί με μέγιστη απόδοση, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι κανένα αντιαεροπορικό σύστημα στον κόσμο δεν παρέχει 100% προστασία.
Αν και η ρωσική αεράμυνα αντεπεξέρχεται στις περισσότερες αποστολές με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Φυσικά, μεγάλο ρόλο παίζει η οργάνωση της αντιαεροπορικής άμυνας, αλλά και η οργάνωση της αναγνώρισης, που θα επέτρεπε τον έγκαιρο εντοπισμό αυτών των στόχων και την καταστροφή τους από τις δυνάμεις των ρωσικών αεροδιαστημικών δυνάμεων.
Παρεμπιπτόντως, σε γενικές γραμμές, με αυτή την αποστολή τα καταφέρνουμε.
Αλλά προφανώς, να αποτρέψουμε όλες τις τρομοκρατικές επιθέσεις αυτού του είδους είναι αρκετά δύσκολο» υποστηρίζει ο Ρώσος αναλυτής Leonkov.
Αεροσκάφη AWACS
Σύμφωνα με τον Ρώσο αναλυτή, στην μάχη με τους εχθρικούς πυραύλους πραγματικά πρέπει να βοηθήσουν τα αντιαεροπορικά-πυραυλικά συγκροτήματα, η παραγωγή των οποίων έχει αυξηθεί σημαντικά το τελευταίο διάστημα.
Όπως λέει, θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμα τα αεροσκάφη AWACS (μεγάλης εμβέλειας ραντάρ), από τα οποία οι εχθρικοί πύραυλοι cruise δεν μπορούν να κρυφτούν στις ημιτόνους του εδάφους.
Αλλά με αυτά, η ρωσική αμυντική βιομηχανία δεν τα έχει πάει καλά.
Όσον αφορά, όμως, την εξουδετέρωση της απειλής από μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ίσως αξίζει πολύ προσεκτικά να μελετήσουμε την εμπειρία του αντιπάλου.
Νέοι κανόνες πολέμου στη μάχη κατά των drones
Οι Ουκρανοί αντιμετώπισαν το πρόβλημα της άμυνας έναντι μαζικών επιθέσεων από kamikaze-drones μεγάλου βεληνεκούς πολύ νωρίτερα από τους Ρώσους και σε πολύ πιο οξεία μορφή, και έτσι έως σήμερα έχουν συσσωρεύσει ισχυρή εμπειρία στην καταπολέμησή τους.
Για παράδειγμα, η Ουκρανία εδώ και μερικά χρόνια χρησιμοποιεί για το κυνήγι των «Geran» αθλητικά αεροσκάφη Yak-52, στα πιλοτήρια των οποίων, εκτός από τον πιλότο, βάζουν σκοπευτή οπλισμένο με αυτόματο.
Από ορισμένες δημοσιεύσεις προκύπτει ότι πρόσφατα αυτή την προσέγγιση άρχισαν να εφαρμόζουν και οι Ρώσοι.
Στρατιές drones για αεράμυνα
Μάλιστα, αυτήν τη στιγμή οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας δημιουργούν στρατιές μη επανδρωμένων συστημάτων αεράμυνας.
Ακριβώς τα μη επανδρωμένα καταδιωκτικά έχουν δείξει την υψηλότερη αποτελεσματικότητα στην καταπολέμηση των kamikaze-drones.
Σύμφωνα με τα στοιχεία Ουκρανών, σε αυτά αποδίδονται τώρα το 70% όλων των αναχαιτισμένων kamikaze-drones τύπου «Geran».
Η ουκρανική ηγεσία αναμένει αύξηση του αριθμού των εκτοξεύσεων «Geran» μέχρι 800 τεμάχια την ημέρα και απαιτεί από τη βιομηχανία της να προμηθεύει 1.000 μη επανδρωμένα αναχαιτιστικά ημερησίως.
Ξεχωριστός κλάδος
Πολλοί ειδικοί έχουν επανειλημμένα διατυπώσει την ιδέα της ανάγκης αποδέσμευσης της αεράμυνας ως ανεξάρτητου κλάδου των ενόπλων δυνάμεων.
Πρώτον, αυτό θα επέτρεπε τη δημιουργία μιας δομής που θα ήταν υπεύθυνη αποκλειστικά για την προστασία από αεροπορικές επιθέσεις — και μόνο γι’ αυτήν.
Δεύτερον, ένας τέτοιος κλάδος έχει αρκετή ελευθερία στην επιλογή των όπλων και της τεχνικής που χρειάζεται για να εκπληρώσει τα καθήκοντά του, στην καθορισμό οργανωτικής-συγκρότησης και γενικά στην οικοδόμηση της εργασίας του.
Για παράδειγμα, για τα στρατεύματα αεράμυνας θα ήταν πολύ πιο εύκολο να αποφασίσουν την παραγγελία αεροσκαφών κινούμενα με έμβολο, σαν τα πολεμικά-αναχαιτιστικά του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, απ’ ό,τι για τη διοίκηση της αεροπορίας, για την οποία τέτοια αεροσκάφη θα έμοιαζαν με εκθέματα μουσείου.
Αλλά αυτά ακριβώς τα αεροσκάφη, σε σύγχρονες συνθήκες, θα έδειχναν τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην πάλη με τα drones του αντιπάλου, αποφορτίζοντας τα πιο σύγχρονα αντιαεροπορικά συστήματα για την καταπολέμηση εχθρικών πυραύλων.
Γεγονός εξαιρετικής στρατιωτικής σημασίας.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών