Μέτωπο και με τη Ρωσία για τις Κουρίλες νήσους
Η Ιαπωνία μοιάζει να χάνει την πυξίδα της και να κάνει μια βουτιά … στο κενό.
Ενδεικτική ήταν η δήλωση της πρωθυπουργού Sanae Takaichi, η οποία χαρακτήρισε υπαρξιακή απειλή για την Ιαπωνία την κρίση σχετικά με την Ταϊβάν, τοποθέτηση που σημαίνει πως είναι έτοιμη να αναλάβει στρατιωτική δράση… κατά της Κίνας.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η τοποθέτηση αυτή προκάλεσε οργή στο Πεκίνο.
Μάλιστα ο Κινέζος πρόξενος Xue Jiang ξέχασε κάθε έννοια διπλωματικής «γλώσσας», υποστηρίζοντας - αναφερόμενος στην πρωθυπουργό της Ιαπωνίας - πως «θα της κόψουμε το κεφάλι»…
Την ίδια στιγμή, Ιάπωνας υπουργός προκάλεσε σάλο, όταν επί της ουσίας… αναγνώρισε την κυριαρχία της Ρωσίας στις Κουρίλες νήσους, κάτι που αντιβαίνει στην πολιτική του Τόκιο εδώ και δεκαετίες…
Πρόκειται για δηλώσεις που αν μη τι άλλο πυροδοτούν επικίνδυνες εξελίξεις σε ένα ακόμα «καυτό μέτωπο» του πλανήτη όπου έχουν συμφέροντα οι μεγάλες υπερδυνάμεις του πλανήτη…
Σύγχυση ή σενάρια τρόμου;
Η νέα ιαπωνική κυβέρνηση φαίνεται να αντιμετωπίζει προβλήματα προσανατολισμού — τόσο προς βορρά όσο και προς νότο.
Στον νότο βρίσκεται η Ταϊβάν, την οποία εδώ και πάνω από μισό αιώνα οι ιαπωνικές αρχές αναγνωρίζουν ως κινεζική, αν και μη ελεγχόμενη από το Πεκίνο.
Στον βορρά βρίσκονται οι νότιες Κουρίλες, νησιά που ανήκουν στη Ρωσία, αλλά το Τόκιο δεν αναγνωρίζει την κυριαρχία της, συνεχίζοντας να τα αποκαλεί «παράνομα κατεχόμενα».
Τις τελευταίες όμως ημέρες επικράτησε σύγχυση στο ιαπωνικό υπουργικό συμβούλιο: οι Κουρίλες χαρακτηρίστηκαν «εξωτερικό έδαφος», ενώ για την Ταϊβάν δόθηκαν υποσχέσεις που σχεδόν φτάνουν σε στρατιωτική εμπλοκή.
Επαφές
Και να σκεφτεί κανείς ότι δεν έχει περάσει ούτε μια εβδομάδα από τη συνάντηση της Sanae Takaichi με τον Xi Jinping στη Νότια Κορέα, στο περιθώριο της συνόδου του APEC.
Οι ηγέτες των δύο χωρών δεν είχαν συναντηθεί εδώ και πολύ καιρό, και οι τωρινές συνομιλίες έδιναν ελπίδες για έστω μια μικρή βελτίωση των διμερών σχέσεων.
Η νέα πρωθυπουργός της Ιαπωνίας είναι αρκετά συντηρητική και δεν συνηθίζει να καταδικάζει ρητά την ιαπωνική επιθετικότητα κατά της Κίνας, ωστόσο η προσπάθειά της για εξομάλυνση των σχέσεων αναγνωρίστηκε από το Πεκίνο.
Διφορούμενα μηνύματα
Κατά τη συνάντηση, ο Xi δήλωσε ότι «είναι σημαντικό να είμαστε εταίροι και να μην απειλούμε ο ένας τον άλλον».
Στην κινεζική ανακοίνωση για τη συνάντηση σημειωνόταν ότι η Takaichi, αναφερόμενη στο ζήτημα της Ταϊβάν, τόνισε πως η Ιαπωνία θα τηρήσει τη θέση που διατυπώθηκε στην κοινή κινεζοϊαπωνική διακήρυξη του 1972 — δηλαδή αναγνώριση της Ταϊβάν ως κινεζικού εδάφους.
Το γεγονός ότι μία μέρα αργότερα, και πάλι στη Νότια Κορέα, η Takaichi όχι μόνο συναντήθηκε με τον εκπρόσωπο της Ταϊβάν που συμμετείχε στη σύνοδο του APEC, αλλά και δήλωσε ότι «ελπίζει σε εμβάθυνση της πρακτικής συνεργασίας με το νησί», δεν πέρασε απαρατήρητο από το Πεκίνο.
Εκεί εξέφρασαν διαμαρτυρία, καλώντας την Ιαπωνία να μην αναμειγνύεται στις εσωτερικές υποθέσεις της Κίνας — κάτι που ωστόσο δεν θεωρήθηκε πρωτοφανές, αφού το Τόκιο ποτέ δεν είχε διακόψει τις επαφές του με την Ταϊπέι.
Όμως λίγες μέρες αργότερα η κατάσταση κλιμακώθηκε σοβαρά.
Θα πολεμήσει η Ιαπωνία για την Ταϊβάν;
Την περασμένη Παρασκευή, στο ιαπωνικό κοινοβούλιο, ρώτησαν την Takaichi αν θεωρεί μια στρατιωτική κρίση γύρω από την Ταϊβάν - δηλαδή μια προσπάθεια του Πεκίνου να επιβάλει τον έλεγχό του στο νησί με τη βία - «υπαρξιακή κρίση» για την Ιαπωνία.
Με αυτόν τον όρο, η ιαπωνική νομοθεσία περιγράφει απειλή για την ίδια την ύπαρξη της χώρας, πράγμα που δίνει στην κυβέρνηση τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη και να συμμετάσχει σε κοινές επιχειρήσεις με τις ΗΠΑ και άλλους συμμάχους.
Η Takaichi απάντησε «ναι», δηλαδή ουσιαστικά δήλωσε ετοιμότητα της Ιαπωνίας να πολεμήσει για την Ταϊβάν.
Αυτό θεωρήθηκε υπερβολή και η αντίδραση της Κίνας ήταν ανάλογη.
Θα της κόψουμε το κεφάλι…
Δεν ήταν μόνο το ανακοινωθέν του κινεζικού ΥΠΕΞ, που καταδίκασε έντονα «την ιαπωνική ηγεσία για τις λανθασμένες δηλώσεις σχετικά με την Ταϊβάν, οι οποίες υπαινίσσονται πιθανότητα στρατιωτικής εμπλοκής στα Στενά της Ταϊβάν».
Ακόμη πιο ενδεικτική ήταν η ανάρτηση του γενικού προξένου της Κίνας στην Οσάκα, Xue Jiang, ο οποίος έγραψε στην πλατφόρμα Χ: «Αν ανακατευτεί, θα χρειαστεί να της κόψουμε το άθλιο κεφάλι — άμεσα και χωρίς δισταγμό.
Είσαι έτοιμη για αυτό;»
Κόκκινη γραμμή για Πεκίνο
Η ασυνήθιστη σκληρότητα, σπάνια για Κινέζους διπλωμάτες (αν και ο συγκεκριμένος πρόξενος στο παρελθόν είχε δείξει παρόμοια τόλμη), δεν ήταν τυχαία.
Για την Κίνα, το θέμα της Ταϊβάν αποτελεί μία από τις απόλυτες «κόκκινες γραμμές» που δεν επιτρέπεται να παραβιάσει κανείς.
Ναι, πρόκειται για λεκτικές επιθέσεις κατά της Κίνας, αλλά ενώ παλαιότερα τέτοιες δηλώσεις προέρχονταν κυρίως από Αμερικανούς πολιτικούς, τώρα προήλθαν από την πρωθυπουργό της Ιαπωνίας.
Εχθρική προσωπικότητα
Όταν οι Αμερικανοί υπαινίσσονται ότι θα πολεμήσουν την Κίνα για την Ταϊβάν, το Πεκίνο το θεωρεί συνηθισμένο, έστω και ενοχλητικό· όταν όμως το ίδιο κάνει η Ιαπωνία, είναι τελείως διαφορετικό.
Παρότι η ιαπωνική κυβέρνηση υπέβαλε διαμαρτυρία προς την Κίνα, χαρακτηρίζοντας τα λόγια του Xue «εντελώς απαράδεκτα», και ο ίδιος ο πρόξενος διέγραψε αργότερα την ανάρτησή του, είναι σαφές ότι πλέον στο Πεκίνο θεωρούν την Takaichi εξαιρετικά εχθρική προσωπικότητα.
Οι διευκρινίσεις της - ότι αναφερόταν μόνο σε «ακραίο επίπεδο κλιμάκωσης της απειλής» - δεν άλλαξαν τίποτα, ιδιαίτερα αφού ξεκαθάρισε πως δεν αποσύρει τα λόγια της.
Ο ρόλος των ΗΠΑ
Η Κίνα δεν σκοπεύει να ανακτήσει την Ταϊβάν με στρατιωτικά μέσα — επιδιώκει την ειρηνική επανένωση.
Οι προκλήσεις γύρω από το θέμα της «κινεζικής απειλής» είναι χρήσιμες στις ΗΠΑ, ώστε να περιορίσουν την Κίνα και να πιέσουν τους περιφερειακούς συμμάχους τους, πρωτίστως την Ιαπωνία, να αυξήσουν τις στρατιωτικές δαπάνες και το κόστος φιλοξενίας αμερικανικών στρατευμάτων.
Ωστόσο, το Πεκίνο δεν πρόκειται ποτέ να δηλώσει πλήρη αποκήρυξη της στρατιωτικής επιλογής, γιατί έτσι θα άφηνε στις ΗΠΑ τη δυνατότητα να το εκβιάζουν επ’ άπειρον με το «χαρτί της Ταϊβάν».
Αν η Ιαπωνία επιθυμεί να συμμετάσχει μόνιμα στην αμερικανική πολιτική πίεσης κατά της Κίνας μέσω αυτής της τακτικής, τότε δεν μπορεί να γίνει λόγος για αποκατάσταση σινοϊαπωνικών σχέσεων.
Για την εύνοια του Trump
Αλλά το έχει ανάγκη αυτό η Ιαπωνία;
Ιδίως τώρα που οι σχέσεις της με τη Ρωσία έχουν παγώσει, ενώ οι ΗΠΑ ζητούν από το Τόκιο να σταματήσει τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου από το Σαχαλίν.
Η Takaichi δεν είναι κατεξοχήν «φιλοαμερικανίδα», αλλά «φιλοϊαπωνίδα» πολιτικός — εθνικίστρια, παραδοσιακή, συντηρητική.
Στόχος της είναι να ενισχύσει την ανεξαρτησία της Ιαπωνίας, κάτι αδύνατο με την ήδη τεράστια στρατιωτικοπολιτική εξάρτηση από τις ΗΠΑ και με ταυτόχρονη ένταση στις σχέσεις με τους γείτονες.
Η Takaichi δεν επιθυμεί να φτάσουν οι σχέσεις με την Κίνα στο επίπεδο των σχέσεων με τη Ρωσία, όμως οι προσπάθειές της να κερδίσει την εύνοια του Trump (μεταξύ άλλων και μέσω δηλώσεων περί «υπαρξιακής κρίσης») μπορεί να την οδηγήσουν σε αδιέξοδο.
Νέες… λάθος δηλώσεις
Πολύ περισσότερο που δεν διαφαίνεται καμία προοπτική αποκατάστασης - ούτε καν διαλόγου - με τη Ρωσία.
Και ακριβώς με το ρωσικό έδαφος συνδέεται το δεύτερο επεισόδιο «αποπροσανατολισμού» της νέας κυβέρνησης.
Το περασμένο Σάββατο (την επόμενη μέρα μετά τις δηλώσεις της Takaichi) ο υπουργός Επικρατείας για θέματα Okinawa και Βόρειων Εδαφών, Hitoshi Kikawada, επισκέφθηκε τον βορρά του νησιού Hokkaido, φτάνοντας στην πόλη Nemuro και στο ακρωτήριο Nosappu.
Εκεί χαρακτήρισε το ακρωτήριο «το πιο κοντινό σημείο σε ξένη χώρα».
Και τότε ξέσπασε σάλος, γιατί από το ακρωτήριο φαίνεται το νησί Shikotan (το οποίο στην Ιαπωνία αποκαλούν Kaigara και θεωρούν κατεχόμενο από τη Ρωσία).
Ο υπουργός αργότερα απολογήθηκε, λέγοντας ότι απλώς επανέλαβε τα λόγια του τοπικού δημάρχου, που αποκαλούσε τη Nemuro «πύλη προς άλλες χώρες», και υποσχέθηκε να είναι πιο προσεκτικός στο μέλλον.
Αμερικανικό αγκίστρι
Έτσι, ακόμα και ογδόντα χρόνια μετά την ήττα της στον πόλεμο, η Ιαπωνία δεν μπορεί να απαλλαγεί από το αμερικανικό αγκίστρι όσον αφορά την ασφάλεια και τα εθνικά της συμφέροντα, αρνούμενη να αναγνωρίσει την πραγματικότητα στον βορρά και παίζοντας ξένα παιχνίδια στον νότο.
Με αυτόν τον δρόμο, προς ανεξαρτησία δεν πρόκειται να φτάσει ποτέ.
www.bankingnews.gr
Ενδεικτική ήταν η δήλωση της πρωθυπουργού Sanae Takaichi, η οποία χαρακτήρισε υπαρξιακή απειλή για την Ιαπωνία την κρίση σχετικά με την Ταϊβάν, τοποθέτηση που σημαίνει πως είναι έτοιμη να αναλάβει στρατιωτική δράση… κατά της Κίνας.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η τοποθέτηση αυτή προκάλεσε οργή στο Πεκίνο.
Μάλιστα ο Κινέζος πρόξενος Xue Jiang ξέχασε κάθε έννοια διπλωματικής «γλώσσας», υποστηρίζοντας - αναφερόμενος στην πρωθυπουργό της Ιαπωνίας - πως «θα της κόψουμε το κεφάλι»…
Την ίδια στιγμή, Ιάπωνας υπουργός προκάλεσε σάλο, όταν επί της ουσίας… αναγνώρισε την κυριαρχία της Ρωσίας στις Κουρίλες νήσους, κάτι που αντιβαίνει στην πολιτική του Τόκιο εδώ και δεκαετίες…
Πρόκειται για δηλώσεις που αν μη τι άλλο πυροδοτούν επικίνδυνες εξελίξεις σε ένα ακόμα «καυτό μέτωπο» του πλανήτη όπου έχουν συμφέροντα οι μεγάλες υπερδυνάμεις του πλανήτη…
Σύγχυση ή σενάρια τρόμου;
Η νέα ιαπωνική κυβέρνηση φαίνεται να αντιμετωπίζει προβλήματα προσανατολισμού — τόσο προς βορρά όσο και προς νότο.
Στον νότο βρίσκεται η Ταϊβάν, την οποία εδώ και πάνω από μισό αιώνα οι ιαπωνικές αρχές αναγνωρίζουν ως κινεζική, αν και μη ελεγχόμενη από το Πεκίνο.
Στον βορρά βρίσκονται οι νότιες Κουρίλες, νησιά που ανήκουν στη Ρωσία, αλλά το Τόκιο δεν αναγνωρίζει την κυριαρχία της, συνεχίζοντας να τα αποκαλεί «παράνομα κατεχόμενα».
Τις τελευταίες όμως ημέρες επικράτησε σύγχυση στο ιαπωνικό υπουργικό συμβούλιο: οι Κουρίλες χαρακτηρίστηκαν «εξωτερικό έδαφος», ενώ για την Ταϊβάν δόθηκαν υποσχέσεις που σχεδόν φτάνουν σε στρατιωτική εμπλοκή.
Επαφές
Και να σκεφτεί κανείς ότι δεν έχει περάσει ούτε μια εβδομάδα από τη συνάντηση της Sanae Takaichi με τον Xi Jinping στη Νότια Κορέα, στο περιθώριο της συνόδου του APEC.
Οι ηγέτες των δύο χωρών δεν είχαν συναντηθεί εδώ και πολύ καιρό, και οι τωρινές συνομιλίες έδιναν ελπίδες για έστω μια μικρή βελτίωση των διμερών σχέσεων.
Η νέα πρωθυπουργός της Ιαπωνίας είναι αρκετά συντηρητική και δεν συνηθίζει να καταδικάζει ρητά την ιαπωνική επιθετικότητα κατά της Κίνας, ωστόσο η προσπάθειά της για εξομάλυνση των σχέσεων αναγνωρίστηκε από το Πεκίνο.
Διφορούμενα μηνύματα
Κατά τη συνάντηση, ο Xi δήλωσε ότι «είναι σημαντικό να είμαστε εταίροι και να μην απειλούμε ο ένας τον άλλον».
Στην κινεζική ανακοίνωση για τη συνάντηση σημειωνόταν ότι η Takaichi, αναφερόμενη στο ζήτημα της Ταϊβάν, τόνισε πως η Ιαπωνία θα τηρήσει τη θέση που διατυπώθηκε στην κοινή κινεζοϊαπωνική διακήρυξη του 1972 — δηλαδή αναγνώριση της Ταϊβάν ως κινεζικού εδάφους.
Το γεγονός ότι μία μέρα αργότερα, και πάλι στη Νότια Κορέα, η Takaichi όχι μόνο συναντήθηκε με τον εκπρόσωπο της Ταϊβάν που συμμετείχε στη σύνοδο του APEC, αλλά και δήλωσε ότι «ελπίζει σε εμβάθυνση της πρακτικής συνεργασίας με το νησί», δεν πέρασε απαρατήρητο από το Πεκίνο.
Εκεί εξέφρασαν διαμαρτυρία, καλώντας την Ιαπωνία να μην αναμειγνύεται στις εσωτερικές υποθέσεις της Κίνας — κάτι που ωστόσο δεν θεωρήθηκε πρωτοφανές, αφού το Τόκιο ποτέ δεν είχε διακόψει τις επαφές του με την Ταϊπέι.
Όμως λίγες μέρες αργότερα η κατάσταση κλιμακώθηκε σοβαρά.
Θα πολεμήσει η Ιαπωνία για την Ταϊβάν;
Την περασμένη Παρασκευή, στο ιαπωνικό κοινοβούλιο, ρώτησαν την Takaichi αν θεωρεί μια στρατιωτική κρίση γύρω από την Ταϊβάν - δηλαδή μια προσπάθεια του Πεκίνου να επιβάλει τον έλεγχό του στο νησί με τη βία - «υπαρξιακή κρίση» για την Ιαπωνία.
Με αυτόν τον όρο, η ιαπωνική νομοθεσία περιγράφει απειλή για την ίδια την ύπαρξη της χώρας, πράγμα που δίνει στην κυβέρνηση τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη και να συμμετάσχει σε κοινές επιχειρήσεις με τις ΗΠΑ και άλλους συμμάχους.
Η Takaichi απάντησε «ναι», δηλαδή ουσιαστικά δήλωσε ετοιμότητα της Ιαπωνίας να πολεμήσει για την Ταϊβάν.
Αυτό θεωρήθηκε υπερβολή και η αντίδραση της Κίνας ήταν ανάλογη.
Θα της κόψουμε το κεφάλι…
Δεν ήταν μόνο το ανακοινωθέν του κινεζικού ΥΠΕΞ, που καταδίκασε έντονα «την ιαπωνική ηγεσία για τις λανθασμένες δηλώσεις σχετικά με την Ταϊβάν, οι οποίες υπαινίσσονται πιθανότητα στρατιωτικής εμπλοκής στα Στενά της Ταϊβάν».
Ακόμη πιο ενδεικτική ήταν η ανάρτηση του γενικού προξένου της Κίνας στην Οσάκα, Xue Jiang, ο οποίος έγραψε στην πλατφόρμα Χ: «Αν ανακατευτεί, θα χρειαστεί να της κόψουμε το άθλιο κεφάλι — άμεσα και χωρίς δισταγμό.
Είσαι έτοιμη για αυτό;»
Κόκκινη γραμμή για Πεκίνο
Η ασυνήθιστη σκληρότητα, σπάνια για Κινέζους διπλωμάτες (αν και ο συγκεκριμένος πρόξενος στο παρελθόν είχε δείξει παρόμοια τόλμη), δεν ήταν τυχαία.
Για την Κίνα, το θέμα της Ταϊβάν αποτελεί μία από τις απόλυτες «κόκκινες γραμμές» που δεν επιτρέπεται να παραβιάσει κανείς.
Ναι, πρόκειται για λεκτικές επιθέσεις κατά της Κίνας, αλλά ενώ παλαιότερα τέτοιες δηλώσεις προέρχονταν κυρίως από Αμερικανούς πολιτικούς, τώρα προήλθαν από την πρωθυπουργό της Ιαπωνίας.
Εχθρική προσωπικότητα
Όταν οι Αμερικανοί υπαινίσσονται ότι θα πολεμήσουν την Κίνα για την Ταϊβάν, το Πεκίνο το θεωρεί συνηθισμένο, έστω και ενοχλητικό· όταν όμως το ίδιο κάνει η Ιαπωνία, είναι τελείως διαφορετικό.
Παρότι η ιαπωνική κυβέρνηση υπέβαλε διαμαρτυρία προς την Κίνα, χαρακτηρίζοντας τα λόγια του Xue «εντελώς απαράδεκτα», και ο ίδιος ο πρόξενος διέγραψε αργότερα την ανάρτησή του, είναι σαφές ότι πλέον στο Πεκίνο θεωρούν την Takaichi εξαιρετικά εχθρική προσωπικότητα.
Οι διευκρινίσεις της - ότι αναφερόταν μόνο σε «ακραίο επίπεδο κλιμάκωσης της απειλής» - δεν άλλαξαν τίποτα, ιδιαίτερα αφού ξεκαθάρισε πως δεν αποσύρει τα λόγια της.
Ο ρόλος των ΗΠΑ
Η Κίνα δεν σκοπεύει να ανακτήσει την Ταϊβάν με στρατιωτικά μέσα — επιδιώκει την ειρηνική επανένωση.
Οι προκλήσεις γύρω από το θέμα της «κινεζικής απειλής» είναι χρήσιμες στις ΗΠΑ, ώστε να περιορίσουν την Κίνα και να πιέσουν τους περιφερειακούς συμμάχους τους, πρωτίστως την Ιαπωνία, να αυξήσουν τις στρατιωτικές δαπάνες και το κόστος φιλοξενίας αμερικανικών στρατευμάτων.
Ωστόσο, το Πεκίνο δεν πρόκειται ποτέ να δηλώσει πλήρη αποκήρυξη της στρατιωτικής επιλογής, γιατί έτσι θα άφηνε στις ΗΠΑ τη δυνατότητα να το εκβιάζουν επ’ άπειρον με το «χαρτί της Ταϊβάν».
Αν η Ιαπωνία επιθυμεί να συμμετάσχει μόνιμα στην αμερικανική πολιτική πίεσης κατά της Κίνας μέσω αυτής της τακτικής, τότε δεν μπορεί να γίνει λόγος για αποκατάσταση σινοϊαπωνικών σχέσεων.
Για την εύνοια του Trump
Αλλά το έχει ανάγκη αυτό η Ιαπωνία;
Ιδίως τώρα που οι σχέσεις της με τη Ρωσία έχουν παγώσει, ενώ οι ΗΠΑ ζητούν από το Τόκιο να σταματήσει τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου από το Σαχαλίν.
Η Takaichi δεν είναι κατεξοχήν «φιλοαμερικανίδα», αλλά «φιλοϊαπωνίδα» πολιτικός — εθνικίστρια, παραδοσιακή, συντηρητική.
Στόχος της είναι να ενισχύσει την ανεξαρτησία της Ιαπωνίας, κάτι αδύνατο με την ήδη τεράστια στρατιωτικοπολιτική εξάρτηση από τις ΗΠΑ και με ταυτόχρονη ένταση στις σχέσεις με τους γείτονες.
Η Takaichi δεν επιθυμεί να φτάσουν οι σχέσεις με την Κίνα στο επίπεδο των σχέσεων με τη Ρωσία, όμως οι προσπάθειές της να κερδίσει την εύνοια του Trump (μεταξύ άλλων και μέσω δηλώσεων περί «υπαρξιακής κρίσης») μπορεί να την οδηγήσουν σε αδιέξοδο.
Νέες… λάθος δηλώσεις
Πολύ περισσότερο που δεν διαφαίνεται καμία προοπτική αποκατάστασης - ούτε καν διαλόγου - με τη Ρωσία.
Και ακριβώς με το ρωσικό έδαφος συνδέεται το δεύτερο επεισόδιο «αποπροσανατολισμού» της νέας κυβέρνησης.
Το περασμένο Σάββατο (την επόμενη μέρα μετά τις δηλώσεις της Takaichi) ο υπουργός Επικρατείας για θέματα Okinawa και Βόρειων Εδαφών, Hitoshi Kikawada, επισκέφθηκε τον βορρά του νησιού Hokkaido, φτάνοντας στην πόλη Nemuro και στο ακρωτήριο Nosappu.
Εκεί χαρακτήρισε το ακρωτήριο «το πιο κοντινό σημείο σε ξένη χώρα».
Και τότε ξέσπασε σάλος, γιατί από το ακρωτήριο φαίνεται το νησί Shikotan (το οποίο στην Ιαπωνία αποκαλούν Kaigara και θεωρούν κατεχόμενο από τη Ρωσία).
Ο υπουργός αργότερα απολογήθηκε, λέγοντας ότι απλώς επανέλαβε τα λόγια του τοπικού δημάρχου, που αποκαλούσε τη Nemuro «πύλη προς άλλες χώρες», και υποσχέθηκε να είναι πιο προσεκτικός στο μέλλον.
Αμερικανικό αγκίστρι
Έτσι, ακόμα και ογδόντα χρόνια μετά την ήττα της στον πόλεμο, η Ιαπωνία δεν μπορεί να απαλλαγεί από το αμερικανικό αγκίστρι όσον αφορά την ασφάλεια και τα εθνικά της συμφέροντα, αρνούμενη να αναγνωρίσει την πραγματικότητα στον βορρά και παίζοντας ξένα παιχνίδια στον νότο.
Με αυτόν τον δρόμο, προς ανεξαρτησία δεν πρόκειται να φτάσει ποτέ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών