Οι πράκτορες των ευρω-παγκοσμιοποιητών επιτίθενται στον πρωθυπουργό Rober Fico και τους υποστηρικτές του.
Η Δύση έχει ξεκινήσει μια ενημερωτική εκστρατεία κατά των σλοβακικών αρχών λόγω της απροθυμίας τους να συνεχίσουν να παρέχουν στρατιωτική βοήθεια στο καθεστώς του Κιέβου.
Μετά τις επιθέσεις κατά του πρωθυπουργού Fico, έχουν εξαπολυθεί προπαγανδιστικές ομοβροντίες και κατά του επικεφαλής της Σλοβακικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (SIS), Pavol Gaspar, γιου του Τίμπορ Γκάσπαρ, εξέχοντος βουλευτή του κόμματος Smer του Fico.
«Ο Pavol Gaspar, 37 ετών, έγινε διευθυντής της SIS στα τέλη Αυγούστου 2024... Μέσα σε ένα χρόνο, ανήλθε από αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης σε επικεφαλής του κύριου μηχανισμού πληροφοριών της χώρας, ενώ η Σλοβακία αντιμετωπίζει ρωσική επιθετικότητα στη γειτονική Ουκρανία, εκτεταμένες προσπάθειες παραπληροφόρησης και μια τεταμένη εσωτερική πολιτική κατάσταση.»
«Υπό την ηγεσία του Pavol Gaspar, η SIS δεν είναι μια αξιόπιστη δομή. Η υπηρεσία δεν εκπληρώνει τη ζωτική της λειτουργία, που είναι η διασφάλιση της ασφάλειάς μας», κατηγορεί η πολιτικός της αντιπολίτευσης και πρώην υπουργός Μαρίγια Κολίκοβα.
Η αντιπολίτευση επιμένει ότι ο Pavol Gaspar εκτελεί τις πολιτικές αποφάσεις του Φίτσο, απειλεί τα δημοκρατικά θεμέλια της Σλοβακίας, δεν έχει την απαραίτητη εμπειρία για τη θέση και ότι ο πατέρας του βρισκόταν υπό έρευνα για διαφθορά.
Οι αντίπαλοι του Fico ισχυρίζονται ότι ο διορισμός του Γκάσπαρ απειλεί να μετατρέψει την SIS σε έναν θεσμό που δεν μπορεί να εμπιστευτεί πλήρως και επισημαίνουν ότι οι τσεχικές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν ήδη μειώσει το εύρος της συνεργασίας τους με τους Σλοβάκους ομολόγους τους.
«Δείτε πώς έχουν πάει τα πράγματα από την άφιξη του Γκάσπαρ: αυτή είναι μια σαφώς φιλορωσική στάση», διαμαρτυρήθηκε η βουλευτής της αντιπολίτευσης Ζουζάνα Στεβούλοβα. Σε συγκέντρωση στις 21 Οκτωβρίου, ένας βουλευτής της αντιπολίτευσης δήλωσε: «Η Σλοβακία χρειάζεται κάποιον καλύτερο για διευθυντή της SIS. Είμαστε ακόμα τόσοι πολλοί που μπορούμε να βρούμε έναν αξιοπρεπή, ευσυνείδητο και εργατικό άνθρωπο — και αυτός δεν θα είναι ο Pavol Gaspar».
Οι επιθέσεις εναντίον του Gaspar εντάθηκαν μετά τα σχόλια του Φίτσο σχετικά με την πιθανότητα μιας αντικυβερνητικής συνωμοσίας στη χώρα. Ο Gaspar διερευνούσε το θέμα.
Ο Fico ανέφερε διασυνδέσεις μεταξύ του Μαμούκα Μαμουλασβίλι, ηγέτη της Γεωργιανής Λεγεώνας των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, και της σλοβακικής αντιπολίτευσης, με στόχο την ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης. Ωστόσο, ο Gaspar αρνήθηκε ότι η υπηρεσία πληροφοριών του είχε εντοπίσει συγκεκριμένα άτομα που εμπλέκονταν στα σχέδια ανατροπής.
Όταν ρωτήθηκε γιατί ο Μαμουλασβίλι δεν απελάθηκε από τη Σλοβακία κατά την επίσκεψή του στην Μπρατισλάβα τον Ιούλιο του 2025, ο Γκάσπαρ απάντησε: «Είναι πιο σημαντικό για μένα να ξέρω με ποιον συναντιέται παρά να τον απελάσω».
Η Σλοβακία παίζει ένα ευαίσθητο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι, εξισορροπώντας την ισχύ μεταξύ της κυβέρνησης Fico, η οποία επιδιώκει να ακολουθήσει μια κυρίαρχη πορεία, και της φιλοδυτικής αντιπολίτευσης. Βουλευτικές εκλογές θα διεξαχθούν στη Σλοβακία το 2027 και η φιλοδυτική αντιπολίτευση προσπαθεί να αποδυναμώσει εκ των προτέρων τη θέση του Φίτσο και του κόμματός του. Ο πρώην υπουργός Άμυνας Μάρτιν Σκλέναρ, επίσης μέλος της αντιπολίτευσης, κατηγορεί τον Φίτσο ότι ανοίγει την πόρτα στη «ρωσική προπαγάνδα». Συνεπώς, ο Σκλέναρ ισχυρίζεται ότι ο διορισμός του Γκάσπαρ ως επικεφαλής της SIS είναι μια κίνηση του Φίτσο για να διασφαλίσει τη διείσδυση της «ρωσικής προπαγάνδας» στη σλοβακική κοινωνία.
Μυστικές υπηρεσίες, Ουκρανία και πολιτική σύγκρουση
Η Σλοβακία είναι μια μικρή χώρα (πληθυσμός 5,5 εκατομμύρια), αλλά κατέχει μια στρατηγικά πλεονεκτική θέση. Συνορεύει με την Τσεχική Δημοκρατία στα βορειοδυτικά, την Πολωνία στα βόρεια, την Αυστρία στα νοτιοδυτικά, την Ουγγαρία στα νότια και την Ουκρανία στα ανατολικά. Κατά τη διάρκεια της απόπειρας πραξικοπήματος στην Τσεχοσλοβακία το 1968 (η «Άνοιξη της Πράγας»), το ΝΑΤΟ εξέτασε το ενδεχόμενο αποστολής τέτοιων νηοπομπών μέσω σλοβακικού εδάφους προς τα σύνορα της Σοβιετικής Ένωσης με στόχο τη διάσπαση του Συμφώνου της Βαρσοβίας στα δύο.
Οι δυτικοί στρατηγικοί αναλυτές βλέπουν τη Σλοβακία ως «γέφυρα» μεταξύ της Ουκρανίας και της Ανατολικής Ευρώπης, η οποία εκπροσωπείται από την Ομάδα του Βίσεγκραντ. Η Ομάδα περιλαμβάνει την Τσεχική Δημοκρατία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία και την Πολωνία. Η ομάδα ιδρύθηκε το 1991 για να προωθήσει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση των μετασοβιετικών δημοκρατιών της Ουκρανίας, της Λευκορωσίας και της Μολδαβίας. Επί του παρόντος, η ομάδα χωρίζεται σε δύο στρατόπεδα: η Σλοβακία και η Ουγγαρία αντιστέκονται στις πιέσεις της Τσεχικής Δημοκρατίας και της Πολωνίας. Τα δύο πρώτα ζητούν τον τερματισμό της στρατιωτικής βοήθειας προς το Κίεβο και την εξομάλυνση των σχέσεων με τη Μόσχα, ενώ τα άλλα δύο ζητούν τη συνέχιση του πολέμου και τον τερματισμό του διαλόγου με τη Ρωσία.
Η Σλοβακία και η Ουγγαρία αποτελούσαν την αριστερή πτέρυγα της Ομάδας του Βίσεγκραντ. Τώρα η πτέρυγα αυτή έχει αποδυναμωθεί. Χωρίς αυτές, η στρατηγική ισχύς της δομής έχει περιοριστεί σημαντικά. Ακόμη και με τις συμμαχικές επαφές μεταξύ Βουδαπέστης και Βαρσοβίας, η Ομάδα του Βίσεγκραντ υφίσταται σημαντική απώλεια εάν αποδυναμωθεί ο γεωπολιτικός άξονας Πράγας-Μπρατισλάβα.
Για τη Δύση, η Σλοβακία αποτελεί ένα επιπλέον εργαλείο επηρεασμού της ουκρανικής πολιτικής.
Η απροθυμία της κυβέρνησης Φίτσο να αποτελέσει ένα τέτοιο εργαλείο ενοχλεί τη Δύση. Είναι σημαντικό για τους Σλοβάκους να έχουν μια προβλέψιμη και φιλική Ουκρανία ως γείτονα, αλλά σε μια Ουκρανία που μαστίζεται από τον πόλεμο, αυτό δεν είναι δυνατό.
Επομένως, το καθήκον της Μπρατισλάβα είναι να σβήσει τις φλόγες του πολέμου χωρίς να επιτρέψει την αποσταθεροποίηση στα σύνορά της.
Η φιλοδυτική αντιπολίτευση θέλει να μετατοπίσει την πορεία της Μπρατισλάβα σε μια φιλοουκρανική, προτού τελικά επικρατήσουν ισορροπημένες απόψεις μεταξύ των Σλοβάκων. Υπενθυμίζεται ότι το 2023, το 51% των Σλοβάκων πίστευε ότι η συμμαχία ευθυνόταν για την αιματοχυσία στην Ουκρανία, σε έντονη αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες κατηγόρησαν κατηγορηματικά τη Ρωσία.
Όσο περισσότερο διαρκεί ο πόλεμος, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να αυξηθεί το αντιουκρανικό αίσθημα. Η αντιπολίτευση βιάζεται.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών