γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Εξαιρετικά δύσκολη χαρακτηρίζει τη θέση της Γερμανίας ο επικεφαλής της Pimco, Mohamed El-Erian σε άρθρο του στους Financial Times, ενόψει της Συνόδου Κορυφής που πραγματοποιείται σήμερα και αύριο στις Βρυξέλλες.
Η Γερμανία προσέρχεται στη Σύνοδο με ένα τεράστιο δίλημμα. Εάν δεν στηρίξει τις αδύναμες χώρες, στις οποίες έχει επιβληθεί ένα αυστηρότατο πρόγραμμα λιτότητας, τότε ο κίνδυνος διάχυσης της κρίσης και στις «υγιείς» χώρες της ΕΕ είναι ορατός. Ωστόσο, αν τις βοηθήσει θα πρέπει να επωμιστεί το κόστος της σύγκλισης και της προσαρμογής, όπως αυτό είχε ξανασυμβεί στις αρχές της δεκαετίας του 1990 με την επανένωση των δύο Γερμανιών.
Μέχρι τώρα, παρατηρεί ο El-Erian η Γερμανία έχει συνεργαστεί. Έχει δώσει τα περισσότερα χρήματα στα σχέδια διάσωσης της Ελλάδας και της Ιρλανδίας, ενώ έχει στηρίξει και τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στις αγορές περιφερειακών ομολόγων και στην ενίσχυση της ρευστότητας των τραπεζών. Με άλλα λόγια η Γερμανία έχει συμβάλει στο να πάρουν το χρόνο τους οι αδύναμες χώρες ώστε να βάλλουν τάξη στα του οίκου τους.
Φυσικά η βοήθεια της Γερμανίας δεν είναι άνευ όρων. Επιμένει σε σοβαρές αναπροσαρμογές των αδύναμων οικονομιών, προκαλώντας έντονες ανησυχίες στις αγορές. Όταν μία οικονομία ήδη αδύναμη πιέζεται και σκληρή λιτότητα, τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι θα χαθούν πολλές θέσεις εργασίας και η ύφεση θα είναι πολύ μεγάλη. Την ίδια ώρα τα κεφάλαια που έχουν αντληθεί από τους ιδιώτες μέσω του χαμηλού κόστους δανεισμού, δε διοχετεύονται στην αγορά καθώς η εμπιστοσύνη έχει χαθεί. Το μόνο που έχει καταφέρει μέχρις ώρας η Γερμανία είναι να διαμορφωθεί το πλαίσιο για ένα μόνιμο μηχανισμό στήριξης από το 2013.
Το αποτέλεσμα αυτών των ενεργειών είναι οι συνεχείς υποβαθμίσεις από τους οίκους αξιολόγησης των αδύναμων χωρών της ζώνης, με αποκορύφωμα χτες τη Moody’s να προειδοποιεί με υποβάθμιση την Ισπανία. Το πρόβλημα ρευστότητας δε φαίνεται να λύνεται ούτε και το 2011, καθώς η εμπιστοσύνη έχει χαθεί και η ανάπτυξη, λόγω λιτότητας, δε φαίνεται να αποκαθίσταται, παρατηρεί ο El-Erian.
Την ίδια ώρα, οποιαδήποτε εναλλακτική λύση και αν έχει προταθεί έχει απορριφθεί από τη γερμανική πλευρά. Ευρωομόλογο, αύξηση των κεφαλαίων του μηχανισμού στήριξης, συνέχιση της αγοράς κρατικών ομολόγων. Όλα απορρίπτονται με «γερμανική πειθαρχία» οδηγώντας, όχι μόνο τα spreads των αδύναμων χωρών στα ύψη, αλλά και τα γερμανικά. Οι αγορές φοβούνται ότι εάν μία χώρα του αδύναμου ευρωπαϊκού νότου δεν τα καταφέρει με τόσο σκληρά μέτρα, τότε θα παρασυρθούν μαζί της και οι γερμανικές τράπεζες, οι οποίες είναι εκτεθειμένες σε αυτές, αλλά και ίσως το ίδιο το ευρώ.
Η Γερμανία αντιμετωπίζει ένα δίλημμα 20 χρόνια μετά την επανένωση της με την Ανατολική Γερμανία, και καλείται τώρα να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στη στήριξη της ευρωζώνης, καταλήγει ο El-Erian.
www.bankingnews.gr
Μέχρι τώρα, παρατηρεί ο El-Erian η Γερμανία έχει συνεργαστεί. Έχει δώσει τα περισσότερα χρήματα στα σχέδια διάσωσης της Ελλάδας και της Ιρλανδίας, ενώ έχει στηρίξει και τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στις αγορές περιφερειακών ομολόγων και στην ενίσχυση της ρευστότητας των τραπεζών. Με άλλα λόγια η Γερμανία έχει συμβάλει στο να πάρουν το χρόνο τους οι αδύναμες χώρες ώστε να βάλλουν τάξη στα του οίκου τους.
Φυσικά η βοήθεια της Γερμανίας δεν είναι άνευ όρων. Επιμένει σε σοβαρές αναπροσαρμογές των αδύναμων οικονομιών, προκαλώντας έντονες ανησυχίες στις αγορές. Όταν μία οικονομία ήδη αδύναμη πιέζεται και σκληρή λιτότητα, τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι θα χαθούν πολλές θέσεις εργασίας και η ύφεση θα είναι πολύ μεγάλη. Την ίδια ώρα τα κεφάλαια που έχουν αντληθεί από τους ιδιώτες μέσω του χαμηλού κόστους δανεισμού, δε διοχετεύονται στην αγορά καθώς η εμπιστοσύνη έχει χαθεί. Το μόνο που έχει καταφέρει μέχρις ώρας η Γερμανία είναι να διαμορφωθεί το πλαίσιο για ένα μόνιμο μηχανισμό στήριξης από το 2013.
Το αποτέλεσμα αυτών των ενεργειών είναι οι συνεχείς υποβαθμίσεις από τους οίκους αξιολόγησης των αδύναμων χωρών της ζώνης, με αποκορύφωμα χτες τη Moody’s να προειδοποιεί με υποβάθμιση την Ισπανία. Το πρόβλημα ρευστότητας δε φαίνεται να λύνεται ούτε και το 2011, καθώς η εμπιστοσύνη έχει χαθεί και η ανάπτυξη, λόγω λιτότητας, δε φαίνεται να αποκαθίσταται, παρατηρεί ο El-Erian.
Την ίδια ώρα, οποιαδήποτε εναλλακτική λύση και αν έχει προταθεί έχει απορριφθεί από τη γερμανική πλευρά. Ευρωομόλογο, αύξηση των κεφαλαίων του μηχανισμού στήριξης, συνέχιση της αγοράς κρατικών ομολόγων. Όλα απορρίπτονται με «γερμανική πειθαρχία» οδηγώντας, όχι μόνο τα spreads των αδύναμων χωρών στα ύψη, αλλά και τα γερμανικά. Οι αγορές φοβούνται ότι εάν μία χώρα του αδύναμου ευρωπαϊκού νότου δεν τα καταφέρει με τόσο σκληρά μέτρα, τότε θα παρασυρθούν μαζί της και οι γερμανικές τράπεζες, οι οποίες είναι εκτεθειμένες σε αυτές, αλλά και ίσως το ίδιο το ευρώ.
Η Γερμανία αντιμετωπίζει ένα δίλημμα 20 χρόνια μετά την επανένωση της με την Ανατολική Γερμανία, και καλείται τώρα να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στη στήριξη της ευρωζώνης, καταλήγει ο El-Erian.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών