Ο κίνδυνος διατάραξης της υδρολογικής ισορροπίας της περιοχής είχε επισημανθεί από τον γεωλόγο καθηγητή Πανεπιστημίου Χρήστο Πέννο
Η ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΕΡΡΩΝ «γη & ελευθερία» με ανακοίνωσή της καταγγέλλει πως μετά το θηριώδες σε έκταση (4.100 στρέμματα) φωτοβολταϊκό ένα άλλο, ασύλληπτου μεγέθους έργο των λεγόμενων ΑΠΕ απειλεί τη φυσιογνωμία και τη λειτουργία του Μενοικίου σαν ζωοδότρα νερομάνα της ευρύτερης περιοχής Σερρών – Δράμας.
Ειδικότερα, 62 ανεμογεννήτριες (α/γ) ύψους 207 μέτρων σχεδιάζεται να στηθούν στη ράχη του βουνού, μέσα σε περιοχές Natura 2000.
Το έργο, λένε, εθνικής και ευρωπαϊκής σημασίας, αφού συμβάλλει στο φιλόδοξο στόχο απολιγνιτοποίησης – αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.
Οπότε, το νερό που πίνουμε, Natura και προστασία της φύσης περιττεύουν και οφείλουν να παραμερίσουν ευγενικά!
Το Μενοίκιο (Μποζ Νταγ, Μπόζνταγας ή Μπόζνακας) είναι γεμάτο με έντονους, επιφανειακούς και υπόγειους καρστικούς σχηματισμούς, (δολίνες, σπήλαια, σιφώνια, καταβόθρες) μέσω των οποίων τα νερά (βροχή, χιόνια, πάγοι) κατεισδύουν στα σπλάχνα του βουνού, τροφοδοτώντας πολλές πηγές στα χαμηλά (ύδρευση και άρδευση).
Ο κίνδυνος διατάραξης της υδρολογικής ισορροπίας είχε επισημανθεί από τον γεωλόγο καθηγητή Πανεπιστημίου Χρήστο Πέννο, με την ευκαιρία του φ/β το 2022 και με στοιχεία που βασίζονταν στη διδακτορική του εργασία επί του πεδίου για τη «Γεωµορφολογική εξέλιξη του Μενοικίου όρους» (2014).
Αν, τώρα, υπάρχει μια φορά κίνδυνος για τις καρστικές δομές και τα νερά του βουνού από την εγκατάσταση φ/β πάνελ, πόσες φορές πολλαπλασιάζεται η επικινδυνότητα αυτή (ενδεχόμενες εσωτερικές καθιζήσεις στους υπόγειους δρόμους του νερού, με άγνωστες συνέπειες στην κανονική τροφοδοσία των πηγών) με την εγκατάσταση/λειτουργία 62 α/γ, απείρως μεγαλύτερου βάρους (από τα φ/β πάνελ) και τα μηχανήματα των τεράστιων εκσκαφών που θα χρησιμοποιηθούν για την ανέγερσή τους (κυκλικά θεμέλια διαμέτρου 20 μέτρων) με χρήση εκρηκτικών (σελ. 168 της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων – ΜΠΕ);
Επίσης, πόση (ανυπολόγιστη) ρύπανση των υπόγειων αυτών νερών θα προκύψει, αν έστω και λίγα λίτρα μηχανελαίων (από τους 250 τόνους περίπου των α/γ) κατεισδύσουν στο υπέδαφος σε περίπτωση ατυχήματος;
Ποια αποτελέσματα θα έχουμε για την πανίδα της περιοχής και ειδικά για τους αετούς και άλλα αρπακτικά πουλιά, τις νυχτερίδες (σπήλαιο Κιορ Δελίκ ανάμεσα στις α/γ), με τη μετατροπή αδιατάρακτου ως τώρα φυσικού περιβάλλοντος σε περιοχή βιομηχανικής δραστηριότητας, με διάνοιξη νέων δρόμων, κίνηση αυτοκινήτων, λειτουργία μηχανημάτων, αύξηση βαθμού προσβασιμότητας για τρίτους κ.ά. Στην ουσία πρόκειται για αλλαγή χρήσης της γης.
Όσο για τη μείωση αέριων ρύπων με τη λειτουργία των α/γ, η μελέτη δεν αναφέρει το ελάχιστο για τα μεγέθη των όγκων εκσκαφών (και σπάνιων μετάλλων) που απαιτούνται για την κατασκευή τους και την απαιτούμενη προς τούτο κατανάλωση «βρόμικης» ενέργειας, ούτε για τη ρύπανση από τις χιλιάδες χιλιόμετρα μεταφοράς τους με πλοία. Όλα αυτά για τη ΜΠΕ κείνται μακράν, άρα δεν υφίστανται (;).
Οι συντάκτες της όμως μέτρησαν με ζυγαριά ακριβείας, όπως φαίνεται, και βρήκαν πως «η βοσκή ίσως είναι η σημαντικότερη πίεση στο περιβάλλον» (!) (σελ. 319).
Η παραγόμενη από τους ΑΣΠΗΕ και ΦΣΠΗΕ ενέργεια δεν προορίζεται πρωταρχικά για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών, αλλά για τα κερδοσκοπικά παιχνίδια του χρηματιστηρίου και το περιβαλλοντικά ανήθικο παγκόσμιο παζάρι αγοραπωλησίας ρύπων.
Η ντε φάκτο αλλαγή χρήσης γης (κατακερματισμός φυσικών οικοσυστημάτων) συνιστά το βασικό κίνδυνο για τη συρρίκνωση της βιοποικιλότητας και ο πρώτος παράγοντας που ευθύνεται γι΄αυτό είναι η διάνοιξη νέων δρόμων σε «απείραχτα» ως τη στιγμή εκείνη φυσικά περιβάλλοντα.
Η ΕΕ θεωρεί τη συρρίκνωση/απώλεια της βιοποικιλότητας εξίσου σοβαρή απειλή για το περιβάλλον με την εκπομπή αερίων θερμοκηπίου. Και τα δύο συντελούν στην κλιματική αλλαγή (Στρατηγική της ΕΕ για τη Διατήρηση της Βιοποικιλότητας – παρ. 2.2.3./2020).
Πώς, λοιπόν, αντιμετωπίζουμε την «κλιματική κρίση», όταν προωθούμε, με γοργούς και ανεξέλεγκτους ρυθμούς, τον έναν από τους δύο ανθρωπογενείς παράγοντες που την προκαλούν;
Στην ΜΠΕ των εταιρειών (ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή & Ενεργειακή Σερβοβουνίου) αναφέρεται (σελ. 351 και αλλού) ότι σε μηδενική απόσταση από τα έργα τους (4 μόλις μέτρα) υπάρχει άλλος ΑΣΠΗΕ (αιολικός σταθμός 15 α/γ) «με αρνητική ΑΕΠΟ» (απόρριψη περιβαλλοντικής μελέτης), λόγω του κινδύνου που διατρέχουν από το έργο αυτό 8 είδη ευάλωτων νυχτερίδων και 6 είδη αρπακτικών πουλιών, όπως ο χρυσαετός, η πετροπέρδικα κ.ά.
Για τους ίδιους ακριβώς λόγους πρέπει να απορριφθεί ΚΑΙ αυτό το έργο.
Το έργο, με τον τεράστιο αριθμό επάλληλα τοποθετημένων α/γ, επιβαρύνει υπέμετρα τα ενδιαιτήματα των μεγάλων αρπακτικών πουλιών.
Το Μενοίκιο είναι 3ο, πλέον, υποψήφιο στον κατάλογο ελληνικών βουνών του Εργαστηρίου Διατήρησης Βιοποικιλότητας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με έκταση ΠΑΔ (Περιοχή Άνευ Δρόμων) 72 τετραγ. χιλιόμετρα (2021). Αντί, λοιπόν, να υπαχθεί σε καθεστώς ισχυρότερης προστασίας (θεσμός «Απάτητων Βουνών»), λόγω της μεγάλης έκτασης του αδιατάρακτου χαρακτήρα του, παραδίδεται στις ορέξεις των ιεραποστόλων του γρήγορου και εύκολου κέρδους.
Ποιος θα αποτρέψει αυτή την έκβαση, αν όχι εμείς, οι πολίτες που βιώνουμε τα αποτελέσματα της ισοπεδωτικής «έκρηξης» των πολιτικών «πράσινης ενέργειας» και των λεγόμενων ΑΠΕ, τόσο στο χαρακωμένο σώμα της μεγάλης μητέρας μας, της φύσης όσο και στο μικρόκοσμο της τσέπης μας και του ποτηριού νερού που πίνουμε;
www.bankingnews.gr
Ειδικότερα, 62 ανεμογεννήτριες (α/γ) ύψους 207 μέτρων σχεδιάζεται να στηθούν στη ράχη του βουνού, μέσα σε περιοχές Natura 2000.
Το έργο, λένε, εθνικής και ευρωπαϊκής σημασίας, αφού συμβάλλει στο φιλόδοξο στόχο απολιγνιτοποίησης – αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.
Οπότε, το νερό που πίνουμε, Natura και προστασία της φύσης περιττεύουν και οφείλουν να παραμερίσουν ευγενικά!
Το Μενοίκιο (Μποζ Νταγ, Μπόζνταγας ή Μπόζνακας) είναι γεμάτο με έντονους, επιφανειακούς και υπόγειους καρστικούς σχηματισμούς, (δολίνες, σπήλαια, σιφώνια, καταβόθρες) μέσω των οποίων τα νερά (βροχή, χιόνια, πάγοι) κατεισδύουν στα σπλάχνα του βουνού, τροφοδοτώντας πολλές πηγές στα χαμηλά (ύδρευση και άρδευση).
Ο κίνδυνος διατάραξης της υδρολογικής ισορροπίας είχε επισημανθεί από τον γεωλόγο καθηγητή Πανεπιστημίου Χρήστο Πέννο, με την ευκαιρία του φ/β το 2022 και με στοιχεία που βασίζονταν στη διδακτορική του εργασία επί του πεδίου για τη «Γεωµορφολογική εξέλιξη του Μενοικίου όρους» (2014).
Αν, τώρα, υπάρχει μια φορά κίνδυνος για τις καρστικές δομές και τα νερά του βουνού από την εγκατάσταση φ/β πάνελ, πόσες φορές πολλαπλασιάζεται η επικινδυνότητα αυτή (ενδεχόμενες εσωτερικές καθιζήσεις στους υπόγειους δρόμους του νερού, με άγνωστες συνέπειες στην κανονική τροφοδοσία των πηγών) με την εγκατάσταση/λειτουργία 62 α/γ, απείρως μεγαλύτερου βάρους (από τα φ/β πάνελ) και τα μηχανήματα των τεράστιων εκσκαφών που θα χρησιμοποιηθούν για την ανέγερσή τους (κυκλικά θεμέλια διαμέτρου 20 μέτρων) με χρήση εκρηκτικών (σελ. 168 της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων – ΜΠΕ);
Επίσης, πόση (ανυπολόγιστη) ρύπανση των υπόγειων αυτών νερών θα προκύψει, αν έστω και λίγα λίτρα μηχανελαίων (από τους 250 τόνους περίπου των α/γ) κατεισδύσουν στο υπέδαφος σε περίπτωση ατυχήματος;
Ποια αποτελέσματα θα έχουμε για την πανίδα της περιοχής και ειδικά για τους αετούς και άλλα αρπακτικά πουλιά, τις νυχτερίδες (σπήλαιο Κιορ Δελίκ ανάμεσα στις α/γ), με τη μετατροπή αδιατάρακτου ως τώρα φυσικού περιβάλλοντος σε περιοχή βιομηχανικής δραστηριότητας, με διάνοιξη νέων δρόμων, κίνηση αυτοκινήτων, λειτουργία μηχανημάτων, αύξηση βαθμού προσβασιμότητας για τρίτους κ.ά. Στην ουσία πρόκειται για αλλαγή χρήσης της γης.
Όσο για τη μείωση αέριων ρύπων με τη λειτουργία των α/γ, η μελέτη δεν αναφέρει το ελάχιστο για τα μεγέθη των όγκων εκσκαφών (και σπάνιων μετάλλων) που απαιτούνται για την κατασκευή τους και την απαιτούμενη προς τούτο κατανάλωση «βρόμικης» ενέργειας, ούτε για τη ρύπανση από τις χιλιάδες χιλιόμετρα μεταφοράς τους με πλοία. Όλα αυτά για τη ΜΠΕ κείνται μακράν, άρα δεν υφίστανται (;).
Οι συντάκτες της όμως μέτρησαν με ζυγαριά ακριβείας, όπως φαίνεται, και βρήκαν πως «η βοσκή ίσως είναι η σημαντικότερη πίεση στο περιβάλλον» (!) (σελ. 319).
Η παραγόμενη από τους ΑΣΠΗΕ και ΦΣΠΗΕ ενέργεια δεν προορίζεται πρωταρχικά για την κάλυψη κοινωνικών αναγκών, αλλά για τα κερδοσκοπικά παιχνίδια του χρηματιστηρίου και το περιβαλλοντικά ανήθικο παγκόσμιο παζάρι αγοραπωλησίας ρύπων.
Η ντε φάκτο αλλαγή χρήσης γης (κατακερματισμός φυσικών οικοσυστημάτων) συνιστά το βασικό κίνδυνο για τη συρρίκνωση της βιοποικιλότητας και ο πρώτος παράγοντας που ευθύνεται γι΄αυτό είναι η διάνοιξη νέων δρόμων σε «απείραχτα» ως τη στιγμή εκείνη φυσικά περιβάλλοντα.
Η ΕΕ θεωρεί τη συρρίκνωση/απώλεια της βιοποικιλότητας εξίσου σοβαρή απειλή για το περιβάλλον με την εκπομπή αερίων θερμοκηπίου. Και τα δύο συντελούν στην κλιματική αλλαγή (Στρατηγική της ΕΕ για τη Διατήρηση της Βιοποικιλότητας – παρ. 2.2.3./2020).
Πώς, λοιπόν, αντιμετωπίζουμε την «κλιματική κρίση», όταν προωθούμε, με γοργούς και ανεξέλεγκτους ρυθμούς, τον έναν από τους δύο ανθρωπογενείς παράγοντες που την προκαλούν;
Στην ΜΠΕ των εταιρειών (ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή & Ενεργειακή Σερβοβουνίου) αναφέρεται (σελ. 351 και αλλού) ότι σε μηδενική απόσταση από τα έργα τους (4 μόλις μέτρα) υπάρχει άλλος ΑΣΠΗΕ (αιολικός σταθμός 15 α/γ) «με αρνητική ΑΕΠΟ» (απόρριψη περιβαλλοντικής μελέτης), λόγω του κινδύνου που διατρέχουν από το έργο αυτό 8 είδη ευάλωτων νυχτερίδων και 6 είδη αρπακτικών πουλιών, όπως ο χρυσαετός, η πετροπέρδικα κ.ά.
Για τους ίδιους ακριβώς λόγους πρέπει να απορριφθεί ΚΑΙ αυτό το έργο.
Το έργο, με τον τεράστιο αριθμό επάλληλα τοποθετημένων α/γ, επιβαρύνει υπέμετρα τα ενδιαιτήματα των μεγάλων αρπακτικών πουλιών.
Το Μενοίκιο είναι 3ο, πλέον, υποψήφιο στον κατάλογο ελληνικών βουνών του Εργαστηρίου Διατήρησης Βιοποικιλότητας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, με έκταση ΠΑΔ (Περιοχή Άνευ Δρόμων) 72 τετραγ. χιλιόμετρα (2021). Αντί, λοιπόν, να υπαχθεί σε καθεστώς ισχυρότερης προστασίας (θεσμός «Απάτητων Βουνών»), λόγω της μεγάλης έκτασης του αδιατάρακτου χαρακτήρα του, παραδίδεται στις ορέξεις των ιεραποστόλων του γρήγορου και εύκολου κέρδους.
Ποιος θα αποτρέψει αυτή την έκβαση, αν όχι εμείς, οι πολίτες που βιώνουμε τα αποτελέσματα της ισοπεδωτικής «έκρηξης» των πολιτικών «πράσινης ενέργειας» και των λεγόμενων ΑΠΕ, τόσο στο χαρακωμένο σώμα της μεγάλης μητέρας μας, της φύσης όσο και στο μικρόκοσμο της τσέπης μας και του ποτηριού νερού που πίνουμε;
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών