Η αντίστροφη μέτρηση για το Μουντιάλ του 2022 στο Κατάρ έχει ξεκινήσει, ωστόσο το «έδαφος» για να φιλοξενηθεί μία τέτοια διοργάνωση στη συγκεκριμένη χώρα, δεν στρώθηκε μόνο από τα χρήματα…
Σχετικά Άρθρα
Deloitte: Παρά την απώλεια 3,7 δισ. σε έσοδα, οι πέντε μεγάλες λίγκες θα βγουν κερδισμένες από την Πανδημία μακροπρόθεσμα!
Μεταγραφή με παχυλό μισθό εκτός Ευρώπης. Επί χρόνια ένα ποδοσφαιρικό θέμα ταμπού, μία κηλίδα απληστίας για πολλούς.
Μπορεί να θεωρείται πως είναι μία σύγχρονη μόδα, με τον Τόμπι Aντερβάιρελντ να είναι ο τελευταίος που το επιβεβαιώνει, αλλά ο δρόμος έχει ανοίξει αρκετά χρόνια πριν.
Το BN Sports κάνει μία ιστορική αναδρομή στους 10 σούπερ σταρ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, που με τη μετακίνησή τους στο Κατάρ, όταν ακόμη ήταν άγνωστο στο ευρύ φίλαθλο κοινό, το έβαλαν στον ποδοσφαιρικό χάρτη.
Γκαμπριέλ Μπατιστούτα – Al Arabi - 2003
Ο θρυλικός Αργεντίνος φορ, μία εμβληματική μορφή των ‘90s ήταν από τους πρώτους που «άνοιξαν» τον δρόμο προς το Κατάρ σε μία εποχή που ήταν σχεδόν… άγνωστο αν παίζεται ποδόσφαιρο στη συγκεκριμένη χώρα.
Ήταν η Al Arabi που κατάφερε να αποσπάσει την υπογραφή του Μπατιγκόλ, πείθοντάς τον να μετακινηθεί για περίπου 8 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία φρόντισε να τα ανταποδώσει με τον τρόπο που γνώριζε καλύτερα: σκοράροντας 25 γκολ στην πρώτη του σεζόν, γεγονός που τον έχρισε ως τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος (την επόμενη χρονιά αναδείχθηκε ένας άλλος «μπομπέρ» των ευρωπαϊκών γηπέδων, ο Σόνι Άντερσον).
Άλλωστε, είχε την υποστήριξη του πρώην αρχηγού της Μπάγερν Μονάχου, Στέφαν Έφενμπεργκ, που είχε επίσης μετακινηθεί στην Al Arabi, η οποία αποτέλεσε και τον τελευταίο τους ποδοσφαιρικό σταθμό.
Στέφαν Έφενμπεργκ – Al Arabi - 2003
Ο Στέφαν Έφενμπεργκ χάρισε μία ολόκληρη ποδοσφαιρική ζωή στο γερμανικό ποδόσφαιρο, ωστόσο το μονοετές πέρασμά του από την Ιταλία για λογαριασμό της Φιορεντίνα, έμελλε να σημαδέψει τον τρόπο που θα έκλεινε την καριέρα του.
Το καλοκαίρι του 2003, μετακινήθηκε στην Al Arabi του Κατάρ, όπου και συνάντησε τον άλλοτε συμπαίκτη του, Γκαμπριέλ Μπατιστούτα. Μπορεί η συνεισφορά του να περιορίστηκε σε 15 εμφανίσεις και 4 γκολ, αλλά και μόνο η παρουσία ενός ποδοσφαιριστή με τρία σερί πρωταθλήματα Γερμανίας (1999, 2000, 2001) και ένα Champions League (2001) στο παλμαρέ του, ήταν πολυτέλεια για το φτωχό -ποδοσφαιρικά- Κατάρ.
Παρότι κατά την ανακοίνωσή του εμφανίστηκε αρκετά «ζεστός» στην προοπτική του Κατάρ, δηλώνοντας πως «το επίπεδο του ποδοσφαίρου είναι υψηλό», μετά από λίγα χρόνια, μπροστά στην προοπτική ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Κατάρ, άλλαξε στάση.
«Το Κατάρ δεν έχει καμία σχέση με το ποδόσφαιρο. Είναι μία θλιβερή απόφαση να γίνει εκεί ένα Μουντιάλ, την οποία δεν μπορώ να εξηγήσω».
Ρομάριο – Al Sadd - 2003
Τα λόγια περισσεύουν. Μία μηχανή των γκολ που έκανε επαγγελματικό ντεμπούτο στα 13 του χρόνια και σταμάτησε το ποδόσφαιρο επισήμως 29 χρόνια μετά!
Μπορεί το πέρασμά του από το Κατάρ να διήρκησε μόλις τέσσερις μήνες και να μετουσιώθηκε σε τρεις συμμετοχές, ωστόσο η Al Sadd θα έχει πάντοτε το δικαίωμα να περηφανεύεται πως είχε κάποτε στις τάξεις τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή του 1994, τον Ρομάριο των 772 -επισήμως- γκολ.
Αν, άραγε, δεν έκανε την κακή εξωγηπεδική ζωή που συνήθιζε, σε ποια ηλικία πλέον των 43ων χρόνων θα σταματούσε το ποδόσφαιρο;
Φερνάντο Ιέρο – Al Rayyan - 2003
Σαν κεραυνός έπεσε η απόφαση του Φερνάντο Ιέρο το καλοκαίρι του 2003 να μετακινηθεί στο Κατάρ. Ο ηγέτης της άμυνας της Ρεάλ Μαδρίτης, άφησε το Σαντιάγο Μπερναμπέου μετά από 14 χρόνια, για να γίνει το δεύτερο -μετά τον Μάριο Μπάσλερ- σπουδαίο απόκτημα της Al Rayyan.
Μετά από πέντε πρωταθλήματα (1990, 1995, 1997, 2001, 2003), τρία Champions League (1998, 2000, 2002) και ογδόντα οκτώ συμμετοχές με την Εθνική Ισπανίας προχώρησε σε μία ομολογουμένως περίεργη απόφαση. Δεν πρόκειται για τη μετακίνηση στο Κατάρ, αφού ήταν ήδη 35 ετών, όσο για την επιστροφή του στα ευρωπαϊκά γήπεδα έναν χρόνο αργότερα!
Το γεγονός πως όχι μόνο δεν έκλεισε την καριέρα του στην Al Rayyan, αλλά επέστρεψε με γεμάτη σεζόν (29 συμμετοχές) στο υψηλότατο επίπεδο και την Premier League, για λογαριασμό της Μπόλτον, αποδεικνύει πως εκεί που πολλοί απολάμβαναν τα τελευταία τους «ένσημα» ή έκαναν «διακοπές», ο Ιέρο παρέμεινε επαγγελματίας.
Πεπ Γκουαρδιόλα - Al Ahli - 2003
Ένας από τους μεγαλύτερους αναμορφωτές του ποδοσφαίρου που εδρεύει στο Μάντσεστερ, λίγο έλειψε πριν 20 χρόνια να βρεθεί στην άλλη πλευρά της πόλης.
Η επιμονή του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον να τον ντύσει στα χρώματα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έπεσε στο κενό, όταν ο Ισπανός μέσος αρνήθηκε να μπει σε συζητήσεις έως ότου ολοκληρωθεί το συμβόλαιό του με την Μπαρτσελόνα.
Όταν αυτό συνέβη, ο προπονητής των «κόκκινων διαβόλων» δεν είχε καμία πρόθεση να ανοίξει νέο κύκλο επαφών και ο εμβληματικός μέσος των «μπλαουγκράνα» αναζητώντας μία νέα πρόκληση, κατέληξε όχι σε κάποιο ευρωπαϊκό μεγαθήριο, αλλά στην ιταλική Μπρέσια.
Αν αυτή η επιλογή του έγειρε ερωτηματικά, είναι δύσκολο να απαντήσει κανείς με τι απορία υποδέχθηκε ο ποδοσφαιρικός κόσμος τη μετακίνησή του στην Al Ahli, δύο χρόνια αργότερα, τη στιγμή μάλιστα που σύλλογοι της Αγγλίας -ανάμεσα σε αυτούς λέγεται πως ήταν η Γουίγκαν, αλλά και η Μάντσεστερ Σίτι- εξέταζαν σοβαρά την περίπτωσή του.
Μάλιστα, τον Ιανουάριο του 2006, συνεχίζοντας την περιπλάνησή του σε νέες ηπείρους μετά την Al Ahli, έγινε κάτοικος Μεξικού φορώντας τη φανέλα της Dorados de Sinaloa της οποίας προπονητής ήταν ο φίλος και νυν συνεργάτης του στη Μάντσεστερ Σίτι, Χουάνμα Λίλο.
Ρόναλντ και Φρανκ Ντε Μπουρ – Al Rayyan (2004) & Al Shamal (2005)
Ίσως το πιο διάσημο ζευγάρι δίδυμων ποδοσφαιριστών. Ο Φρανκ και ο Ρόναλντ υπήρξαν αχώριστοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα στις ομάδες που αγωνίστηκαν (Άγιαξ, Μπαρτσελόνα) κάτι που συνέχισαν και στα γήπεδα του Κατάρ.
Μετά από τέσσερα χρόνια διαφορετικής πορείας, ενώθηκαν ξανά στη Ρέιντζερς τον Ιανουάριο του 2004 και αποφάσισαν να δώσουν συνέχεια στη συνύπαρξή τους και εκτός ευρωπαϊκών συνόρων.
Αρχικά στην Al Rayyan (καλοκαίρι 2004), όπου κατάφεραν να κατακτήσουν ένα Κύπελλο στη μονοετή παραμονή τους και έπειτα στην Al Shamal, όπου έκλεισαν αμφότεροι την καριέρα τους.
Μαρσέλ Ντεσαγί – Al Gharafa (2004) & Qatar SC (2005)
Ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής (1998) και Πρωταθλητής Ευρώπης (2000) με τη Γαλλία, αλλά και κάτοχος του Champions League για δύο σερί χρονιές, με τη Μαρσέιγ (1993) και τη Μίλαν (1994), βρέθηκε μία «ανάσα» από την Μπαρτσελόνα, όταν έληξε το συμβόλαιό του με την Τσέλσι το καλοκαίρι του 2004.
Η συμφωνία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ και ο Γάλλος αμυντικός αποφάσισε να ακολουθήσει το «ρεύμα» της εποχής, που ήθελε τους μεγάλους σταρ να κάνουν ένα σύντομο πέρασμα, πριν το κλείσιμο της καριέρας τους, από το Κατάρ.
Με τα χρώματα της Al Gharafa και υπό τις οδηγίες του συμπατριώτη του προπονητή, Bruno Metsu, κατόρθωσε να φτάσει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2005, πριν μετακινηθεί στην Qatar SC, που αποτέλεσε και τον τελευταίο σταθμό της καριέρας του.
Ραούλ – Al Sadd - 2012
Ο ρέκορντμαν συμμετοχών (741 εμφανίσεις) με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, Ραούλ, έγινε ο δεύτερος σπουδαίος επιθετικός που φόρεσε τη φανέλα της Al Sadd μετά τον Ρομάριο.
Το καλοκαίρι του 2012, όταν δεν ανανεώθηκε το συμβόλαιό του με τη Σάλκε, πείστηκε να μετακινηθεί στο Κατάρ, όπου και παρέμεινε μέχρι το 2014, πετυχαίνοντας 11 γκολ σε 39 εμφανίσεις.
Αυτό ήταν το προτελευταίο «βήμα» πριν αποσυρθεί, κάτι που έπραξε το καλοκαίρι του 2015 στα γήπεδα των ΗΠΑ, με τη φανέλα της New York Cosmos.
Τσάβι – Al Sadd - 2015
Ένας από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές που γέννησε η «Μασία» μετακινήθηκε στην Al Saad το 2015, προερχόμενος από ένα ιστορικό τρεμπλ με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα.
Ωστόσο, ακόμη και στην παρουσία του στο Κατάρ φρόντισε να αποδείξει πως η ποιότητα του ποδοσφαίρου που παίζει δεν χωρά εκπτώσεις. Στη δεύτερή του σεζόν κατακτά ένα Κύπελλο, στην τέταρτη ένα πρωτάθλημα και εν τέλει με την απόσυρσή του από τους αγωνιστικούς χώρους αναλαμβάνει τον πάγκο της ομάδας.
Το νταμπλ του 2020-21 τον καθιστά ως έναν μεγάλο αναμορφωτή της ιστορίας της ομάδας, που άξιζε κάθε cent που ξοδεύτηκε για την περίπτωσή του.
Γουέσλεϊ Σνάιντερ – Al Gharafa – 2018
Ο Γουέσλεϊ Σνάιντερ, ένας από τους μεγαλύτερους αρτίστες του ολλανδικού ποδοσφαίρου, πέρασε τις τελευταίες μέρες της ποδοσφαιρικής του καριέρας στην Al Gharafa.
Ως γέννημα-θρέμμα των ακαδημιών του Άγιαξ γνώρισε στιγμές δόξας στη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά κατά κύριο λόγο στην Ίντερ, όπου υπό τις οδηγίες του Ζοσέ Μουρίνιο το 2010, κατέκτησε το φημισμένο τρεμπλ.
Η μετακίνησή του στο Κατάρ τον Ιανουάριο του 2018, έμελλε να είναι και ο τελευταίος σταθμός της καριέρας του, χωρίς να ρίξει, όμως, ρυθμούς στην απόδοσή του, κάτι που αποδεικνύουν τα 15 γκολ σε 22 εμφανίσεις.
Φάνης Τσοκανάς
Σχόλια αναγνωστών