Όποιος δει για πρώτη φορά το Beretta 92, εντυπωσιάζεται από δύο πράγματα: το πόσο “διαφορετικό” είναι σε σχέση με τα περισσότερα σύγχρονα πιστόλια και διότι είναι πολύ μεγάλο για όπλο των 9mm.
Εξέλιξη αντί επανάστασης
Το εντυπωσιακότερο οπτικό χαρακτηριστικό του Mod. 92 είναι ο σχεδόν ανοικτός ολισθητήρας του. Ενώ στα περισσότερα πιστόλια είναι τετραγωνισμένος και κλειστός, στο Beretta “λάμπει δια της απουσίας του”, αφήνοντας το μεγαλύτερο μέρος της κάνης ακάλυπτο. Αυτό, όπως θα δούμε παρακάτω, έχει καλές μα και κακές επιπτώσεις. Είναι ένα λειτουργικό αλλά και οπτικό χαρακτηριστικό που κληρονόμησε από τους προγόνους του τα μοντέλα 1951 και τα ακόμη παλιότερα Μ1935 και Μ1934. Αποτελεί την οικογενειακή “υπογραφή” των πιστολιών της εταιρείας επί 50 χρόνια. Η κεντρική ιδέα είναι πως αφαιρώντας μέταλλο από την κορυφή του κλείστρου, αρχικά μειώνεται το βάρος και άρα η μάζα που οπισθοδρομεί και προκαλεί ανάκρουση. Παράλληλα, το μειωμένο βάρος σημαίνει μεγαλύτερα περιθώρια αξιοπιστίας αφού ενέργεια από την πυροδότηση “περισσεύει” για να κινήσει το μηχανισμό.
Το αρχικό Beretta 92 προήλθε όταν μετά από απαίτηση της οικονομικής αστυνομίας της Ιταλίας. Οι σχεδιαστές συνδύασαν το πάνω μέρος του Μ1951 με σκανδάλη διπλής ενέργειαςκαι ένα νέο γεμιστήρα 15 φυσιγγίων. Πολλά μέρη του σχεδίου, όπως ο μηχανισμός της σκανδάλης, η ασφάλεια και το κλείδωμα της κάννης, προέρχονται σχεδόν αυτούσια από το Walther P38. Αρχικά το 92 είχε μηχανισμό ασφάλειας στο σκελετό (παρόμοιο με του Colt 1911). Αργότερα άλλαξε με αυτόν που ξέρουμε σήμερα. Την περιόδο 1975-1985 οριστικοποιήθηκε η μορφή του 92FS, που ο αμερικανικός στρατός αγόρασε με την επωνυμία Μ9. Αυτό είναι και η πλέον διαδεδομένη εκδοχή έκτοτε, με εκατομμύρια αντίτυπα. Όλα τα σύγχρονα 92 (92G, 92D, Brigadier, 90-2, κ.ο.κ.) προέρχονται από εκείνο. Συν τω χρόνω, εξελίχθηκε με προσθήκη ρυθμιζόμενων σκοπευτικών, ράγας picatinny και πολυμορφικής λαβής (92 Vertec, 92A1, M9A3, κλπ.). Αν και επισήμως αντικαθίσταται σε στρατιωτική υπηρεσία από τη Γαλλία και τις ΗΠΑ με νεώτερα πολυμερικά όπλα, δε θα εξαλειφθεί από το προσκήνιο πριν περάσουν αρκετές δεκαετίες. Το σχέδιο συνεχίζει να εξελίσσεται ακόμη και σήμερα. Μόλις πρόσφατα η Beretta παρουσίασε την έκδοση 92X για το σκοπευτικό κοινό.
Το πιστόλι US Army M9
Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ, ξεκίνησαν το πρόγραμμα JSSAP (Joint Services Small Arms Program) για ένα νέο διακλαδικό πιστόλι που θα αντικαθιστούσε το Colt 1911. Βασική προϋπόθεση ήταν το διαμέτρημα των 9mm NATO, ώστε να εξασφαλισθεί ομοιοτυπία με τους ευρωπαίους συμμάχους. Μετά μετά από μια ταραχώδη διαδικασία επιλογής, η υποψηφιότητα της Beretta κέρδισε το συμβόλαιο.
Κατά τις δοκιμές του αμερικανικού στρατού το 1983, παρατηρήθηκε ότι η ανοιχτή σχεδίαση του κλείστρου εξάλειφε την πιθανότητα εμπλοκών τύπου “καμινάδας” (όπου ο άδειος κάλυκας παγιδεύεται μεταξύ κάνης και οπής απόρριψης) και επιτάχυνε την ψύξη. Δυστυχώς όμως αδυνάτιζε τη δομή του κλείστρου και δημιουργήθηκαν ρωγμές που οδήγησαν σε ατυχήματα. Η εταιρεία αντέδρασε αυξάνοντας το πάχος του κλείστρου και έκτοτε υπάρχει το αναφερόμενο ώς κλείστρο “Brigadier” με δύο ενισχυτικά νεύρα στις πλευρές. Μια άλλη αρνητική πλευρά του εκτεθειμένου κλείστρου ήταν ότι επέτρεπε την εισδοχή βρωμιάς στο μηχανισμό. Όταν οι αμερικανοί εκστράτευσαν στο Ιράκ, η λεπτή σα πούδρα σκόνη, δημιουργούσε εμπλοκές. Το πρόβλημα λύθηκε με την ανάπτυξη γεμιστήρων που έφεραν αντικολλητική επίστρωση και “στεγνών” λιπαντικών γράσων που δεν παγίδευαν τη σκόνη όπως το λάδι.
Εμπορική επιτυχία
Το αρχικό 92/Μ9 βασιζόταν σε τεχνολογία του 1970. Η ώθηση από τα στρατιωτικά συμβόλαια και μια επιτυχημένη καμπάνια προώθησης, το κατέστησαν δημοφιλές, αλλά η εμφάνιση νεώτερων ανταγωνιστών κατέδειξε κάποιες ελλείψεις. Άρχικά, ο συνδυασμός ογκώδους λαβής και σκανδάλης με μακρυά διαδρομή, το καθιστούσε άβολο για γυναίκες και άλλους χρήστες με μικρά χέρια. Το μεγάλο μέγεθος και το σχεδόν ένα κιλό κενού βάρους, περιόριζαν τη δυνατότητα καλυμμένης οπλοφορίας. Η Beretta σχεδίασε τα μικρότερα 92 Centurion και Compact που διέθεταν βραχύτερες κάνες ή και σκελετό, αλλά αυτά δεν είχαν την αναμενόμενη πορεία. Συνολικά, περίπου 3,5 εκατομμύρια υποδείγματα του Model 92 έχουν ήδη αγοραστεί παγκόσμια και η παραγωγή συνεχίζεται.
Ξεπερασμένο πλέον;
Σε σχέση με τα νέας γενιάς πολυμερικά πιστόλια, το 92 φαντάζει πολύπλοκο και “απαρχαιωμένο”. Ο αλουμινένιος σκελετός και ο μηχανισμός ασφαλείας ξενίζουν όσους έχουν συνηθίσει τα glock-οειδή μαύρα πλαστικά πιστόλια που εμφανίζονται κάθε ημέρα. Και ίσως να έχουν δίκιο. Μπροστά σε αυτά τα λεπτοκαμωμένα και “αεροδυναμικά” σχέδια που στερούνται εξωτερική σφύρας και μοχλών, το Beretta μοιάζει με ατμομηχανή από μυθιστόρημα το Βέρν. Όμως, διαθέτει μια από τις πιο ομαλές σκανδάλες διπλής ενέργειας -σαν καλογυαλισμένο περίστροφο. Η τοποθέτηση της κάνης στο σκελετό (που ασφαλίζει χωρίς πτώση) το κάνει πολύ ακριβές και το μεγάλο βάρος μετριάζει την ανάκρουση. Αν θα έπρεπε να επιλέξουμε μια παραλλαγή, αυτή θα ήταν το Μ9Α3. Ενσωματώνοντας εμπειρία 30 χρόνων, διαθέτει ράγα picatinny, εναλλάξιμες λαβές και ρυθμιζόμενα σκοπευτικά τριτίου. Το σημαντικότερο όμως είναι πως ο μηχανισμός ασφάλειας μπορεί να αλλαχθεί σε λίγα λεπτά ώστε να επιστρέφει στη θέση πυρός αυτόματα, μόλις αφοπλίζεται η σφύρα. Έτσι αποφεύγεται το μεγαλύτερο σχεδιαστικό λάθος το αρχικού 92F, η πιθανότητα να ασφαλίζει κανείς ακούσια το πιστόλι κατά τη διάρκεια χειρισμών.
Αν και πέρα από την ακμή του, το Beretta 92 αποτελεί μια βιώσιμη και ποιοτική εναλλακτική για εκείνους που προσμετρούν την αισθητική και την ιστορία στους παράγοντες επιλογής ενός όπλου.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών