Το σύνολο κανόνων εφαρμόστηκε το 2010 και αποσκοπεί στη δραστική μείωση του ρίσκου για τις τράπεζες
Στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν στραφεί τις τελευταίες ημέρες τα βλέμματα των αξιωματούχων του χρηματοπιστωτικού κλάδου, καθώς τις αμέσως επόμενες εβδομάδες, η κυβέρνηση του Donald Trump αποφασίσει αν εν τέλει συστήσει την κατάργηση του τρέχοντος ρυθμιστικού πλαισίου, όπως απαιτούν ορισμένοι Ρεπουμπλικανοί.
Το σύνολο κανόνων «Dodd-Frank», το οποίο πήρε το όνομά του από τους δημιουργούς του, εφαρμόστηκε το 2010 και αποσκοπεί στη δραστική μείωση του ρίσκου για τις τράπεζες, προκειμένου να μην επέλθει νέα κατάρρευση στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, όπως το 2008.
Ορισμένοι μόνο από τους νόμους που εμπεριέχει είναι η διακράτηση μεγαλύτερων ποσών κεφαλαίων ώστε να διασφαλίζεται η ρευστότητα, η απαγόρευση ανάληψης υψηλού επενδυτικού ρίσκου και λοιπά.
Το σκεπτικό είναι ότι η κατάργηση του «Dodd-Frank» θα είναι ευεργετική για την κερδοφορία των αμερικανικών τραπεζών και τη χορήγηση δανείων, καθώς θα δώσει μεγαλύτερη ελευθερία στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ενώ θα απελευθερώσει ταυτόχρονα κεφάλαια στην πραγματική οικονομία, μέσω της μείωσης του ποσοστού των υποχρεωτικών αποθεματικών.
Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα αυξήσει ταυτόχρονα κατακόρυφα το επενδυτικό ρίσκο.
Στα της αύξησης του δανεισμού, να σημειωθεί ότι, όπως φαίνεται και στο παρακάτω διάγραμμα του CNBC, ο «Dodd-Frank» δεν επιβράδυνε καθόλου τον τραπεζικό δανεισμό.
Κάθε άλλο, τα ποσά συνέχισαν να αυξάνονται από το 2010.
Ήδη από τις 8 Ιουνίου 2017 (μετά από διάταγμα του D. Trump στις 3 Φεβρουαρίου 2017), έχει περάσει από τη βουλή των Αντιπροσώπων ο νόμος («Financial Choice Act») που αντικαθιστά τον «Dodd Frank» για τις τράπεζες, με 233 ψήφους υπέρ και 186 κατά.
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο κατάργησης του συνόλου κανόνων θα πυροδοτήσει αντιδράσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, βάζοντας στο στόχαστρο τις αμερικανικές τράπεζες, που δραστηριοποιούνται και τις πέντε ηπείρους.
www.bankingnews.gr
Το σύνολο κανόνων «Dodd-Frank», το οποίο πήρε το όνομά του από τους δημιουργούς του, εφαρμόστηκε το 2010 και αποσκοπεί στη δραστική μείωση του ρίσκου για τις τράπεζες, προκειμένου να μην επέλθει νέα κατάρρευση στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, όπως το 2008.
Ορισμένοι μόνο από τους νόμους που εμπεριέχει είναι η διακράτηση μεγαλύτερων ποσών κεφαλαίων ώστε να διασφαλίζεται η ρευστότητα, η απαγόρευση ανάληψης υψηλού επενδυτικού ρίσκου και λοιπά.
Το σκεπτικό είναι ότι η κατάργηση του «Dodd-Frank» θα είναι ευεργετική για την κερδοφορία των αμερικανικών τραπεζών και τη χορήγηση δανείων, καθώς θα δώσει μεγαλύτερη ελευθερία στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ενώ θα απελευθερώσει ταυτόχρονα κεφάλαια στην πραγματική οικονομία, μέσω της μείωσης του ποσοστού των υποχρεωτικών αποθεματικών.
Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα αυξήσει ταυτόχρονα κατακόρυφα το επενδυτικό ρίσκο.
Στα της αύξησης του δανεισμού, να σημειωθεί ότι, όπως φαίνεται και στο παρακάτω διάγραμμα του CNBC, ο «Dodd-Frank» δεν επιβράδυνε καθόλου τον τραπεζικό δανεισμό.
Κάθε άλλο, τα ποσά συνέχισαν να αυξάνονται από το 2010.
Ήδη από τις 8 Ιουνίου 2017 (μετά από διάταγμα του D. Trump στις 3 Φεβρουαρίου 2017), έχει περάσει από τη βουλή των Αντιπροσώπων ο νόμος («Financial Choice Act») που αντικαθιστά τον «Dodd Frank» για τις τράπεζες, με 233 ψήφους υπέρ και 186 κατά.
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο κατάργησης του συνόλου κανόνων θα πυροδοτήσει αντιδράσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, βάζοντας στο στόχαστρο τις αμερικανικές τράπεζες, που δραστηριοποιούνται και τις πέντε ηπείρους.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών