Απόψεις - Άρθρα

Ο εχθρός που δεν ξέρεις…

Ο εχθρός που δεν ξέρεις…
Να κλείσουμε κερκόπορτες, διαφορετικά θα παραμείνουμε μελλοθάνατοι που επιμένουν να ελπίζουν
Οι Έλληνες παρακολούθησαν και συνεχίζουν να παρακολουθούν τις κινήσεις της γείτονος.
Τις προκλήσεις και τις ενέργειες ενός ημιπαράφρονος που προσπαθεί, μαζί με το σύστημα εξουσίας το οποίο έχει οικοδομήσει, να παραμείνει κυρίαρχος, και ο οποίος επιδίδεται συνεχώς σε ένα παίγνιο μηδενικού αθροίσματος.
Οι Έλληνες μπορεί να ανησυχούν, ωστόσο ξέρουν.
Απέναντί τους έχουν ένα δυνάμει εχθρό τον οποίο μπορεί να νικήσουν ή να ηττηθούν από αυτόν.
Γνωρίζουν ποιον έχουν ανατολικά και βόρεια, η Ιστορία έχει προσφέρει τα διδάγματά της.
Απέναντί τους, όμως, έχουν και άλλον έναν εχθρό, από τον οποίο είναι καταδικασμένοι να χάνουν σε κάθε μάχη, να συντρίβονται σε κάθε πόλεμο.
Γιατί;
Διότι δεν τον γνωρίζουν…
Η αναμέτρηση μαζί του είναι άνιση.
Θυμάμαι τους Έλληνες να ποδοπατούνται στα γήπεδα και στις αρένες.
Να χάνουν τις περιουσίες τους στο χρηματιστήριο.
Να στήνονται έξω από τα ATMs για να προλάβουν να μη χάσουν οικονομίες χρόνων.
Και μετά να βουλιάζουν στα χρέη που προκάλεσαν η υπερφορολόγηση των επαϊόντων και τα ασύμμετρα οικονομικά σοκ.
Να καίγονται στο Μάτι και να πνίγονται στο «Σάμινα»…
Γιατί ο Έλληνας έχει να αντιμετωπίσει και έναν εχθρό που δεν γνωρίζει.
Αυτόν που υποτιμά την Ελλάδα της περισπωμένης, της αξίας και της κληρονομιάς.
Τις ιδέες και τους αγώνες.
Αυτόν που του ζητά φόρο για όσα εισπράττει και όσα δεν εισπράττει.
Αυτόν που του παίρνει χρήματα για υγειονομική περίθαλψη και μετά τον πετά στον δρόμο.
Αυτόν που του υπόσχεται παιδεία και ψωμί, αλλά τον αφήνει αμόρφωτο, αγενή και απροσάρμοστο.
Αυτόν που θέλει να τον βυθίσει στη λήθη για να τον διαφεντεύει.
Ο Έλληνας, όμως, δεν ξεχνά, έχει ιστορική μνήμη.
H Ευρώπη έχει τέσσερα εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, το Λαγκασάιρ 1.700 και η Αττική 700.
Όμως η μικρή αυτή χώρα, η Ελλάδα, έδωσε στον κόσμο μια τέχνη, τη βάση για το λεξιλόγιό του σε κάθε πεδίο σκέψης και γνώσης, και συνέλαβε και κρατεί ως σήμερα στην κατοχή της την ανώτατη μόρφωσή του.
Άσκησε ανεξάντλητη γοητεία ακόμα και σε πνεύματα αλλότρια και εχθρικά:
Οι Ρωμαίοι ανθύπατοι στον δρόμο προς την Ανατολή έκαναν σταθμό στην Αθήνα ώστε να περάσουν λίγες μέρες συνομιλώντας με τους διαδόχους του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη.
Ο Βίνκελμαν παραδίδει τη δάδα του ελληνισμού στον Γκαίτε και γίνεται ο Ελληνισμός ο πιο όμορφος κανόνας στα σωθικά των ποιητών.
Τω «αγνώστω» εχθρώ… λοιπόν:
Και αν έχουμε εκπέσει ως κοινωνία, παραμένουμε ζώντες.
Διότι τα ιδρύματα της Ελλάδας είναι θεμελιωμένα στη διαυγή θάλασσα της σκέψης και της αιωνιότητάς της, κτισμένα στην παλίρροια των πολέμων της.
Παρά ταύτα, με αφορμή την πρόσφατη περιπέτεια που προκάλεσε για άλλη μία φορά ο γείτων, ας κλείσουμε κερκόπορτες, ας πατάξουμε Εφιάλτες.
Διαφορετικά, θα παραμείνουμε αθώοι μελλοθάνατοι, που επιμένουν να ελπίζουν…
Τω αγνώστω εχθρώ.

Νίκος Μπαρτζελιώτης
www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης