Ένα μεγάλο βήμα προς την οικονομική ικανότητα και ακεραιότητα της ΕΕ, μέσω της δημοσιονομικής ένωσης, πρέπει να πραγματοποιηθεί άμεσα, επισημαίνει το Bloomberg
Ένα μεγάλο βήμα προς την οικονομική ικανότητα και ακεραιότητα της ΕΕ, μέσω της δημοσιονομικής ένωσης, πρέπει να πραγματοποιηθεί άμεσα, σύμφωνα με άρθρο του ειδησεογραφικού πρακτορείου Bloomberg, που επισημαίνει τους κινδύνους που ελλοχεύουν για το Ταμείο Ανάκαμψης.
Η Ευρώπη, και ιδίως η ευρωζώνη, θα κέρδιζαν πολλά από ένα κοινό δημοσιονομικό σύστημα, υπό την προϋπόθεση ότι πραγματοποιούνταν επαρκείς έλεγχοι εκ μέρους των Βρυξελλών για τους εθνικούς προϋπολογισμούς, προκειμένου οι απερίσκεπτες δαπάνες να λάβουν τέλος.
Η νομισματική ένωση έχει μια κεντρική τράπεζα και ενιαία νομισματική πολιτική, οι οποίες, όμως, δεν μπορούν εύκολα να καλύψουν τις ανάγκες μιας χώρας που αντιμετωπίζει ένα βαθύ σοκ το οποίο αφορά μόνον την ίδια.
Παρά, όμως, τον ενθουσιασμό και τη θέληση τόσο των επενδυτών όσο και της προέδρου της ΕΚΤ, Lagarde, τα εμπόδια για μια δημοσιονομική ένωση παραμένουν πρωτίστως πολιτικά.
Και δεν θα εξαφανιστούν παρά τη συμφωνία που επετεύχθη για την αντιμετώπιση της πανδημικής κρίσης, με το Ταμείο Ανάκαμψης.
Η δημοπρασία ομολόγων αυτής της εβδομάδας για τη χρηματοδότηση ενός συστήματος της ΕΕ που υποστηρίζει τις αγορές εργασίας προσέλκυσε 233 δισεκατομμύρια ευρώ.
Αυτό αποδεικνύει ότι η ΕΕ μπορεί να είναι σοβαρός παράγοντας στην παγκόσμια αύξηση του χρέους.
Ωστόσο, η έλλειψη όρεξης από τις αγορές δεν ήταν ποτέ το πραγματικό εμπόδιο για την εμβάθυνση του ευρωπαϊκού σχεδίου.
Οι επενδυτές συγκεντρώθηκαν για να δανείσουν χρήματα στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας -το ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης- από τη δημιουργία του κατά την κρίση του δημόσιου χρέους της τελευταίας δεκαετίας.
Τα κοινωνικά ομόλογα της ΕΕ έχουν βαθμολογία ΑΑΑ - κάτι όλο και πιο σπάνιο σε έναν κόσμο τεράστιου δημόσιου χρέους.
Ανάλογη διαβάθμιση έχουν τα γερμανικά bunds.
Δυστυχώς, τα πολιτικά εμπόδια για στενότερη ένωση εξακολουθούν να φαίνονται μεγάλα, καθώς ορισμένες χώρες με ισχυρότερα οικονομικά φοβούνται ότι θα πρέπει να στηρίζουν ατέρμονα τους γείτονές τους.
Η δημοπρασία αυτής της εβδομάδας ενίσχυσε αυτήν την ανησυχία:
Τα κοινωνικά ομόλογα της ΕΕ αποδίδουν περισσότερα από τα συγκρίσιμα χρεόγραφα της Γερμανίας, των Κάτω Χωρών και της Φινλανδίας, και λιγότερο από αυτά της Ισπανίας, της Ιταλίας ή της Ελλάδας.
Σε μια στιγμή που οι αποδόσεις συμπιέζονται παντού, αυτές οι διαφορές είναι ελάχιστες.
Ωστόσο, εξακολουθούν να δείχνουν ότι η συμμετοχή σε τέτοια «ευρωομόλογα» είναι καλύτερη για ευάλωτες χώρες (πληρώνουν λιγότερο) και σχετικά ακριβή για εκείνες που έχουν πιο ισχυρούς ώμους.
Η ΕΕ κατάφερε να ξεπεράσει τέτοιες δυσκολίες το καλοκαίρι, όταν κατέληξε σε μια ιστορική συμφωνία για ένα κοινό ταμείο 750 δισεκατομμυρίων ευρώ που θα βοηθήσει δυσανάλογα χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία.
Βασικά, αυτό το εργαλείο θα προσφέρει επιχορηγήσεις -ουσιαστικά δίνοντας χρήματα στους παραλήπτες- καθώς και δάνεια, σπάζοντας ένα ταμπού της ζώνης ευρώ.
Όμως οι διαπραγματεύσεις για το ταμείο συνεχίζονται και είναι επίπονες.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απαιτεί αυστηρότερους μηχανισμούς για να μη δοθούν χρήματα σε χώρες που παραβιάζουν δημοκρατικές αρχές όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία.
Οι Κάτω Χώρες, σε αντίθεση με τις επιχορηγήσεις, απαιτούν επίσης αυστηρότερους όρους στο ταμείο.
Ως αποτέλεσμα, είναι απίθανο οι χώρες της ΕΕ να λάβουν βοήθεια μέχρι τα μέσα του 2021.
Προς το παρόν, οι κυβερνήσεις δεν έχουν κανένα πρόβλημα να χρηματοδοτήσουν στην αγορά με πολύ χαμηλά επιτόκια.
Ωστόσο, είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι ένα όργανο που έχει συσταθεί για την αντιμετώπιση έκτακτης ανάγκης μπορεί καθυστερήσει λόγω πολιτικής αντιπαράθεσης.
Οι παλιές συνήθειες πεθαίνουν σκληρά στην Ευρώπη.
www.bankingnews.gr
Η Ευρώπη, και ιδίως η ευρωζώνη, θα κέρδιζαν πολλά από ένα κοινό δημοσιονομικό σύστημα, υπό την προϋπόθεση ότι πραγματοποιούνταν επαρκείς έλεγχοι εκ μέρους των Βρυξελλών για τους εθνικούς προϋπολογισμούς, προκειμένου οι απερίσκεπτες δαπάνες να λάβουν τέλος.
Η νομισματική ένωση έχει μια κεντρική τράπεζα και ενιαία νομισματική πολιτική, οι οποίες, όμως, δεν μπορούν εύκολα να καλύψουν τις ανάγκες μιας χώρας που αντιμετωπίζει ένα βαθύ σοκ το οποίο αφορά μόνον την ίδια.
Παρά, όμως, τον ενθουσιασμό και τη θέληση τόσο των επενδυτών όσο και της προέδρου της ΕΚΤ, Lagarde, τα εμπόδια για μια δημοσιονομική ένωση παραμένουν πρωτίστως πολιτικά.
Και δεν θα εξαφανιστούν παρά τη συμφωνία που επετεύχθη για την αντιμετώπιση της πανδημικής κρίσης, με το Ταμείο Ανάκαμψης.
Η δημοπρασία ομολόγων αυτής της εβδομάδας για τη χρηματοδότηση ενός συστήματος της ΕΕ που υποστηρίζει τις αγορές εργασίας προσέλκυσε 233 δισεκατομμύρια ευρώ.
Αυτό αποδεικνύει ότι η ΕΕ μπορεί να είναι σοβαρός παράγοντας στην παγκόσμια αύξηση του χρέους.
Ωστόσο, η έλλειψη όρεξης από τις αγορές δεν ήταν ποτέ το πραγματικό εμπόδιο για την εμβάθυνση του ευρωπαϊκού σχεδίου.
Οι επενδυτές συγκεντρώθηκαν για να δανείσουν χρήματα στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας -το ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης- από τη δημιουργία του κατά την κρίση του δημόσιου χρέους της τελευταίας δεκαετίας.
Τα κοινωνικά ομόλογα της ΕΕ έχουν βαθμολογία ΑΑΑ - κάτι όλο και πιο σπάνιο σε έναν κόσμο τεράστιου δημόσιου χρέους.
Ανάλογη διαβάθμιση έχουν τα γερμανικά bunds.
Δυστυχώς, τα πολιτικά εμπόδια για στενότερη ένωση εξακολουθούν να φαίνονται μεγάλα, καθώς ορισμένες χώρες με ισχυρότερα οικονομικά φοβούνται ότι θα πρέπει να στηρίζουν ατέρμονα τους γείτονές τους.
Η δημοπρασία αυτής της εβδομάδας ενίσχυσε αυτήν την ανησυχία:
Τα κοινωνικά ομόλογα της ΕΕ αποδίδουν περισσότερα από τα συγκρίσιμα χρεόγραφα της Γερμανίας, των Κάτω Χωρών και της Φινλανδίας, και λιγότερο από αυτά της Ισπανίας, της Ιταλίας ή της Ελλάδας.
Σε μια στιγμή που οι αποδόσεις συμπιέζονται παντού, αυτές οι διαφορές είναι ελάχιστες.
Ωστόσο, εξακολουθούν να δείχνουν ότι η συμμετοχή σε τέτοια «ευρωομόλογα» είναι καλύτερη για ευάλωτες χώρες (πληρώνουν λιγότερο) και σχετικά ακριβή για εκείνες που έχουν πιο ισχυρούς ώμους.
Η ΕΕ κατάφερε να ξεπεράσει τέτοιες δυσκολίες το καλοκαίρι, όταν κατέληξε σε μια ιστορική συμφωνία για ένα κοινό ταμείο 750 δισεκατομμυρίων ευρώ που θα βοηθήσει δυσανάλογα χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία.
Βασικά, αυτό το εργαλείο θα προσφέρει επιχορηγήσεις -ουσιαστικά δίνοντας χρήματα στους παραλήπτες- καθώς και δάνεια, σπάζοντας ένα ταμπού της ζώνης ευρώ.
Όμως οι διαπραγματεύσεις για το ταμείο συνεχίζονται και είναι επίπονες.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απαιτεί αυστηρότερους μηχανισμούς για να μη δοθούν χρήματα σε χώρες που παραβιάζουν δημοκρατικές αρχές όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία.
Οι Κάτω Χώρες, σε αντίθεση με τις επιχορηγήσεις, απαιτούν επίσης αυστηρότερους όρους στο ταμείο.
Ως αποτέλεσμα, είναι απίθανο οι χώρες της ΕΕ να λάβουν βοήθεια μέχρι τα μέσα του 2021.
Προς το παρόν, οι κυβερνήσεις δεν έχουν κανένα πρόβλημα να χρηματοδοτήσουν στην αγορά με πολύ χαμηλά επιτόκια.
Ωστόσο, είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι ένα όργανο που έχει συσταθεί για την αντιμετώπιση έκτακτης ανάγκης μπορεί καθυστερήσει λόγω πολιτικής αντιπαράθεσης.
Οι παλιές συνήθειες πεθαίνουν σκληρά στην Ευρώπη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών