Το Αμερικανικό Όνειρο είναι κάτι παραπάνω από μια απλή πεποίθηση οικονομικής ανέλιξης στη χώρα των ονείρων, αναφέρει η ολλανδική τράπεζα Rabobank
Αν αφαιρέσουμε τη χρυσόσκονη του Χόλιγουντ, το Αμερικανικό Όνειρο είναι κάτι παραπάνω από μια απλή πεποίθηση οικονομικής ανέλιξης στη χώρα των ονείρων, αναφέρει η ολλανδική τράπεζα Rabobank, η οποία αποδομεί τις εξαγγελίες της νέας υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, Yellen, για την αποκατάστασή του.
Πιο συγκεκριμένα, η Janet Yellen είναι και επίσημα πλέον η νέα υποψήφια υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ.
Μάλιστα, το ανακοίνωσε και μέσω Twitter.
«Ως χώρα αντιμετωπίζουμε μεγάλες προκλήσεις.
Για να ανακάμψουμε, πρέπει να αποκαταστήσουμε στο αμερικανικό όνειρο.
Θέλουμε μια κοινωνία στην οποία κάθε πρόσωπο θα αναπτύσσει την προσωπικότητά του και θα κάνει όνειρα.
Ως υπουργός Οικονομικών, θα εργάζομαι καθημερινά για την ανοικοδόμηση του αμερικανικού ονείρου».
Ωστόσο, τι ακριβώς είναι το «αμερικανικό όνειρο;».
Όπως οι ΗΠΑ, έχει αλλάξει με τα χρόνια.
Κάποτε ήταν συμβόλιζε το κυνήγι της ευτυχίας, μακριά από τα απολυταρχικά καθεστώτα της Ευρώπης.
Τον 19ο αιώνα, το αμερικανικό όνειρο για τους ευρωπαίους μετανάστες συμβόλιζε την πολιτική ελευθερία και την απουσία μιας δεσπόζουσας και τυραννικής αριστοκρατίας.
Έπειτα σήμαινε το κυνήγι των χρημάτων.
Το 1931, όταν η Μεγάλη Ύφεση κορυφωνόταν, σήμαινε ότι η ζωή μπορούσε να είναι καλύτερη και πιο γεμάτη, εφόσον καθένας είχε τη δυνατότητα να αναπτύσσει την προσωπικότητά του ελεύθερα και χωρίς προσκόμματα.
Το 1960, ο Martin Luther King ζήτησε ίσες ευκαιρίες για όλους τους πολίτες, ανεξαιρέτως.
Το 2020, πλέον, το αμερικανικό όνειρο συμπυκνώνεται στην εικόνα της Kim Kardashian.
Αλήθεια, λοιπόν, πώς σκοπεύει η Yellen να αποκαταστήσει το αμερικανικό όνειρο;
Μάλλον δεν έχει να κάνει με το χρυσό ή το bitcoin.
Ίσως το αμερικανικό όνειρο συμβολίζει το κυνήγι της ευτυχίας…
Αλλά ποια η σχέση του υπουργείου Οικονομικών;
Λάθος χαρτοφυλάκιο πήρε η Yellen, αναφέρει η Rabobank.
Αλήθεια, τι γίνεται με την κοινωνική κινητικότητα;
Πού είναι η μεσαία τάξη, η οποία τείνει προς εξαφάνιση, καθώς οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι;
Ίσως το Κογκρέσο πρέπει να δώσει απαντήσεις επ’ αυτού.
Τι γίνεται με την απόκτηση ίδιας κατοικίας;
Αυτό θεωρείται συχνά ως βασικό μέρος του αμερικανικού ονείρου.
Ωστόσο, και αυτό δοκιμάστηκε και οδήγησε σε μία από τις μεγαλύτερες χρηματοοικονομικές κρίσεις, και μάλιστα επί προεδρίας Yellen στη Fed.
Τα χαμηλότερα επιτόκια σίγουρα έχουν κάνει τη στέγαση πιο προσιτή.
Όμως, τείνουν προς την ίδια κατεύθυνση που έχει ήδη πάρει το αμερικανικό όνειρο…
Προς το μηδέν.
Μια πραγματική επιστροφή του αμερικανικού ονείρου θα προκαλούσε πτώση στα ομόλογα και ανοδική πορεία για το δολάριο ΗΠΑ.
Εκτός αν όλοι, παγκοσμίως, επιδιώξουν το αμερικανικό όνειρο της μεσαίας τάξης - κάτι που θα ωθήσει τα επιτόκια και τον πληθωρισμό ανοδικά.
Όμως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί.
Ακόμη και το νέο RCEP, για παράδειγμα, είναι μια ομάδα καθαρών εξαγωγέων που εξάγουν προϊόντας προς τις ΗΠΑ (ή την Ευρώπη).
Ας θυμηθούμε επίσης τον τελευταίο κύκλο σύσφιξης της Fed και το Taper Tantrum του 2013:
Επρόκειτο για έναν παγκόσμιο εφιάλτη.
Ο υπόλοιπος κόσμος είναι πρόθυμος να συμβαδίσει με τις Kardashians, αλλά όχι με τοn Keynes όταν αυξάνει τα επιτόκια.
Υπάρχει εναλλακτική;
Όπως είπε ο J. G. Ballard πριν από δεκαετίες, «το αμερικανικό όνειρο έχει μείνει από βενζίνη.
Το αυτοκίνητο σταμάτησε.
Δεν παρέχει πλέον στον κόσμο εικόνες και όνειρα του.
Όχι πια.
Τελείωσε. Προμηθεύει τον κόσμο με εφιάλτες:
Από τη δολοφονία του Kennedy μέχρι το Watergate και το Βιετνάμ».
Κάποιος μπορεί να πει το ίδιο για τους κύκλους νομισματικής σύσφιξης της Fed:
Μπορεί να έχουν τελειώσει.
Φυσικά, ένας από τους λόγους που οι άνθρωποι εξακολουθούν να μιλούν για το αμερικανικό όνειρο είναι επειδή δεν υπάρχουν εναλλακτικές.
Ο Καναδάς, η Νέα Ζηλανδία και η Αυστραλία προσφέρουν τις δικές τους εκδοχές, αλλά σε μικρή κλίμακα και υπό προϋποθέσεις.
Υπάρχει ευρωπαϊκό όνειρο;
Υπάρχει μήπως κινεζικό όνειρο;
Δυστυχώς, άλλο πράγμα είναι η φαντασίωση και άλλο η θλιβερή ιστορική πραγματικότητα.
www.bankingnews.gr
Πιο συγκεκριμένα, η Janet Yellen είναι και επίσημα πλέον η νέα υποψήφια υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ.
Μάλιστα, το ανακοίνωσε και μέσω Twitter.
«Ως χώρα αντιμετωπίζουμε μεγάλες προκλήσεις.
Για να ανακάμψουμε, πρέπει να αποκαταστήσουμε στο αμερικανικό όνειρο.
Θέλουμε μια κοινωνία στην οποία κάθε πρόσωπο θα αναπτύσσει την προσωπικότητά του και θα κάνει όνειρα.
Ως υπουργός Οικονομικών, θα εργάζομαι καθημερινά για την ανοικοδόμηση του αμερικανικού ονείρου».
Ωστόσο, τι ακριβώς είναι το «αμερικανικό όνειρο;».
Όπως οι ΗΠΑ, έχει αλλάξει με τα χρόνια.
Κάποτε ήταν συμβόλιζε το κυνήγι της ευτυχίας, μακριά από τα απολυταρχικά καθεστώτα της Ευρώπης.
Τον 19ο αιώνα, το αμερικανικό όνειρο για τους ευρωπαίους μετανάστες συμβόλιζε την πολιτική ελευθερία και την απουσία μιας δεσπόζουσας και τυραννικής αριστοκρατίας.
Έπειτα σήμαινε το κυνήγι των χρημάτων.
Το 1931, όταν η Μεγάλη Ύφεση κορυφωνόταν, σήμαινε ότι η ζωή μπορούσε να είναι καλύτερη και πιο γεμάτη, εφόσον καθένας είχε τη δυνατότητα να αναπτύσσει την προσωπικότητά του ελεύθερα και χωρίς προσκόμματα.
Το 1960, ο Martin Luther King ζήτησε ίσες ευκαιρίες για όλους τους πολίτες, ανεξαιρέτως.
Το 2020, πλέον, το αμερικανικό όνειρο συμπυκνώνεται στην εικόνα της Kim Kardashian.
Αλήθεια, λοιπόν, πώς σκοπεύει η Yellen να αποκαταστήσει το αμερικανικό όνειρο;
Μάλλον δεν έχει να κάνει με το χρυσό ή το bitcoin.
Ίσως το αμερικανικό όνειρο συμβολίζει το κυνήγι της ευτυχίας…
Αλλά ποια η σχέση του υπουργείου Οικονομικών;
Λάθος χαρτοφυλάκιο πήρε η Yellen, αναφέρει η Rabobank.
Αλήθεια, τι γίνεται με την κοινωνική κινητικότητα;
Πού είναι η μεσαία τάξη, η οποία τείνει προς εξαφάνιση, καθώς οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι;
Ίσως το Κογκρέσο πρέπει να δώσει απαντήσεις επ’ αυτού.
Τι γίνεται με την απόκτηση ίδιας κατοικίας;
Αυτό θεωρείται συχνά ως βασικό μέρος του αμερικανικού ονείρου.
Ωστόσο, και αυτό δοκιμάστηκε και οδήγησε σε μία από τις μεγαλύτερες χρηματοοικονομικές κρίσεις, και μάλιστα επί προεδρίας Yellen στη Fed.
Τα χαμηλότερα επιτόκια σίγουρα έχουν κάνει τη στέγαση πιο προσιτή.
Όμως, τείνουν προς την ίδια κατεύθυνση που έχει ήδη πάρει το αμερικανικό όνειρο…
Προς το μηδέν.
Μια πραγματική επιστροφή του αμερικανικού ονείρου θα προκαλούσε πτώση στα ομόλογα και ανοδική πορεία για το δολάριο ΗΠΑ.
Εκτός αν όλοι, παγκοσμίως, επιδιώξουν το αμερικανικό όνειρο της μεσαίας τάξης - κάτι που θα ωθήσει τα επιτόκια και τον πληθωρισμό ανοδικά.
Όμως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί.
Ακόμη και το νέο RCEP, για παράδειγμα, είναι μια ομάδα καθαρών εξαγωγέων που εξάγουν προϊόντας προς τις ΗΠΑ (ή την Ευρώπη).
Ας θυμηθούμε επίσης τον τελευταίο κύκλο σύσφιξης της Fed και το Taper Tantrum του 2013:
Επρόκειτο για έναν παγκόσμιο εφιάλτη.
Ο υπόλοιπος κόσμος είναι πρόθυμος να συμβαδίσει με τις Kardashians, αλλά όχι με τοn Keynes όταν αυξάνει τα επιτόκια.
Υπάρχει εναλλακτική;
Όπως είπε ο J. G. Ballard πριν από δεκαετίες, «το αμερικανικό όνειρο έχει μείνει από βενζίνη.
Το αυτοκίνητο σταμάτησε.
Δεν παρέχει πλέον στον κόσμο εικόνες και όνειρα του.
Όχι πια.
Τελείωσε. Προμηθεύει τον κόσμο με εφιάλτες:
Από τη δολοφονία του Kennedy μέχρι το Watergate και το Βιετνάμ».
Κάποιος μπορεί να πει το ίδιο για τους κύκλους νομισματικής σύσφιξης της Fed:
Μπορεί να έχουν τελειώσει.
Φυσικά, ένας από τους λόγους που οι άνθρωποι εξακολουθούν να μιλούν για το αμερικανικό όνειρο είναι επειδή δεν υπάρχουν εναλλακτικές.
Ο Καναδάς, η Νέα Ζηλανδία και η Αυστραλία προσφέρουν τις δικές τους εκδοχές, αλλά σε μικρή κλίμακα και υπό προϋποθέσεις.
Υπάρχει ευρωπαϊκό όνειρο;
Υπάρχει μήπως κινεζικό όνειρο;
Δυστυχώς, άλλο πράγμα είναι η φαντασίωση και άλλο η θλιβερή ιστορική πραγματικότητα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών