Τα lockdown απλώς ανέβαλαν το αναπόφευκτο ενώ προκάλεσαν τεράστιες παράπλευρες ζημιές στον καρκίνο, τις καρδιαγγειακές παθήσεις, τον διαβήτη, τη φυματίωση, την ψυχική υγεία, την εκπαίδευση και πολλά άλλα σύμφωνα με το Brownstone Institute.
Άρα, το παιχνίδι με το μπαλάκι ευθυνών βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Σε μια πρόσφατη ακρόαση στη Γερουσία, ο Fauci δεν προσπάθησε καν να υπερασπιστεί τις πολιτικές του.
Αντίθετα, επέμεινε ότι: «Όλα όσα είπα υποστηρίζουν τις οδηγίες του CDC».
Ο Δρ Fauci, ως διευθυντής του Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Λοιμωδών Νοσημάτων (NIAID), έχει συνεργαστεί στενά με τους δύο διευθυντές του CDC, Dr. Robert Redfield kai dr Rochelle Walensky καθ' όλη τη διάρκεια της πανδημίας τώρα τους επιρρίπτει την ευθύνη.
Το ίδιο έκανε και με το πρώην «αφεντικό» του, λίγο μετά την παραίτηση του Δρ Kollins από διευθυντή του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας (NIH).
Χάθηκε ο επιστημονικός λόγος
Σε άλλα σημεία, ο Δρ Fauci υπερασπίστηκε επίσης τον εαυτό του λέγοντας ότι έχει δεχτεί απειλές θανάτου από «τρελούς».
Είναι τραγικό αν το αναλογιστούμε, που οι επιστήμονες πρέπει να αντιμετωπίσουν τέτοιες απειλές, απόδειξη της έλλειψης πολιτικού επιστημονικού λόγου κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Αλλά ο Fauci δεν είναι μόνος από αυτή την άποψη.
Η οργανωμένη «κατάρριψη» που ενορχήστρωσαν ο ίδιος και ο Kollins, με τον σοβαρό εσφαλμένο χαρακτηρισμό της προσωπικής ευθύνης ως στρατηγικής, είχε ως αποτέλεσμα απειλές και ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον τους.
Όπως τόνισε ο Δρ. Vinay Prasad του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, στο Σαν Φρανσίσκο, η δουλειά του διευθυντή του NIH είναι να ενθαρρύνει τον διάλογο μεταξύ των επιστημόνων και να αναγνωρίζει την αβεβαιότητα. Αντίθετα, ο [Κόλινς] προσπάθησε να καταστείλει τη νόμιμη συζήτηση με ασήμαντες, ad hominem επιθέσεις».
Καθώς τελειώνει η πανδημία, όπως κάνουν όλες οι πανδημίες, η επιστημονική κοινότητα έχει πολύ δουλειά να κάνει για να ανακτήσει την εμπιστοσύνη του κοινού. Η παράπλευρη ζημία που προκύπτει από τις αποτυχίες της διαχείρισης της πανδημίας περιλαμβάνει μια ευρύτερη δυσπιστία από το κοινό προς την ακαδημαϊκή κοινότητα. Ενώ μόνο λίγοι επιστήμονες είναι υπεύθυνοι για την λανθασμένη στρατηγική πανδημίας , όλοι οι επιστήμονες—είτε είμαστε χημικοί, βιολόγοι, φυσικοί, γεωλόγοι, οικονομολόγοι, κοινωνιολόγοι, ψυχολόγοι, ιστορικοί δημόσιας υγείας, κλινικοί, επιδημιολόγοι ή σε κάποιον άλλο τομέα— μοιράζονται τώρα την ευθύνη για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην επιστήμη και τον ακαδημαϊκό κόσμο.
Το πρώτο βήμα θα ήταν τουλάχιστον η αναγνώριση των λαθών στη διαχείριση που έλαβαν χώρα.
Σχόλια αναγνωστών