Σχετικά Άρθρα
Dugin (σύμβουλος Putin): Είμαστε στα πρόθυρα του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου, υψηλή πιθανότητα ένας πυρηνικός Αρμαγεδδών
Στο τέλος θα υπάρξει πολιτική λύση μεταξύ Δύσης και Ρωσίας… η Ρωσία απέναντι στην Συλλογική Δύση αλλά θεατής θα είναι η Ουκρανία και ο Zelensky… η μαριονέτα που κυβερνάει την Ουκρανία.
Άλλαξε η στρατηγική της Ρωσίας
Η Ρωσία προετοιμάζεται για μια κλιμάκωση σε αυτόν τον πόλεμο. Αυξάνει τις δυνάμεις της από το ελάχιστο επίπεδο που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μια μεγάλη επίθεση του ΝΑΤΟ.
Τα γεγονότα είναι ξεκάθαρα:
Οι πολιτοφυλακές του Donetsk και του Luhansk αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των ρωσικών συμμαχικών δυνάμεων που μάχονται στο Donbass.
Ωστόσο, οι πολιτοφυλακές έχουν ενισχυθεί από συμβασιούχους στρατιώτες της Ομάδας Wagner και Τσετσένους μαχητές, αντί από τακτικές ρωσικές δυνάμεις.
Όταν οι ρώσοι υποστηρίζουν ότι έχουν σκοτωθεί 5.600 ρώσοι στρατιώτες είναι αληθές, οι απώλειες είναι μεγαλύτερες αλλά αφορούν ρωσώφωνους της Τσετσενίας.
Αλλά αυτό πρόκειται να αλλάξει.
Ο αριθμός του τακτικού στρατού από την Ρωσία στην Ουκρανία θα αυξηθεί δραματικά.
Τα δημοψηφίσματα στις ουκρανικές περιφέρειες ολοκληρώθηκαν και το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο προσάρτηση στην Ρωσία.
Η Ρωσία θα αποδεχθεί τα αποτελέσματα και θα εγκρίνει την προσάρτηση αυτών των εδαφών.
Τα εδάφη θα αφομοιωθούν από την Ρωσία και οποιαδήποτε επίθεση στα νέα ρωσικά εδάφη θα αντιμετωπίζεται ως πράξη πολέμου κατά της Ρωσίας.
Όπως σημειώνει ο πρώην διπλωμάτης, MK Bhadrakumar, «η ένταξη των Donbass, Kherson και Zaporozhye δημιουργεί μια νέα πολιτική πραγματικότητα και η μερική κινητοποίηση της Ρωσίας σε παράλληλη τροχιά έχει σκοπό να παράσχει το στρατιωτικό υπόβαθρο για αυτήν την ενσωμάτωση των εδαφών».
Ο πόλεμος χαμηλής έντασης δεν είναι βιώσιμος για τις ρωσικές δυνάμεις
Η «Συλλογική Ρωσία» κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο πόλεμος χαμηλής έντασης και χαμηλής κλίμακας δεν είναι πλέον βιώσιμος:
Ασύλληπτες ροές δυτικών δισεκατομμυρίων δολαρίων έχουν αλλάξει τα δεδομένα.
Η Ουκρανία λαμβάνει 1,5 δισεκ. μηνιαίως από τις ΗΠΑ και την Δύση μόνο σε οικονομική βοήθεια χωρίς να υπολογίζεται η στρατιωτική βοήθεια.
Παρά τις πολλές «παραισθήσεις» ότι η Ουκρανία μπορεί ακόμα να κερδίσει με κάποιο τρόπο – ουσιαστικά έχουν υπονομεύσει οποιαδήποτε «λύση» και προμηνύουν αδυσώπητη κλιμάκωση.
Λοιπόν, η «Συλλογική Ρωσία» αποφάσισε να «προλάβει τις εξελίξεις» και να φέρει την Ουκρανία προ τετελεσμένων γεγονότων.
Οι επόμενες εβδομάδες θα είναι κρίσιμες.
Η προπαγάνδα της Δύσης
Το θέμα εδώ είναι ότι οι δυτικοί ηγέτες «ισχυρίζονται» ότι ο ρώσος Πρόεδρος Putin απλώς μπλοφάρει – καθώς χάνει.
Οι δυτικοί υποστηρίζουν «ο Putin είναι πανικόβλητος.
Οι ρωσικές αγορές πέφτουν, νεαροί άνδρες δραπετεύουν από τη στράτευση».
Ναι, ο δείκτης Moex υποχώρησε αλλά μετά ανέκαμψε και το ρούβλι παρέμεινε σταθερό και οι μεγάλες ουρές είναι στα γραφεία στρατολόγησης και όχι στα γραφεία των αεροπορικών εταιρειών.
Η Ρωσία είχε σχεδιάσει απόσυρση από το Kharkiv
Η ρωσική προσχεδιασμένη τακτική απόσυρση από το Kharkiv –αν και στρατιωτικά εύλογη, δεδομένου του αριθμού των στρατευμάτων που απαιτούνται για την υπεράσπιση των συνόρων 1.000 χιλιομέτρων– έχει δημιουργήσει σε όλη τη Δύση μια φαντασίωση πανικού στην Ρωσία και των ρωσικών δυνάμεων που φεύγουν από το Kharkiv πριν από την προέλαση της Ουκρανίας.
Στην Δύση… μας είπαν ότι οι ρώσοι υποχώρησαν πανικόβλητοι αλλά 3 ημέρες πριν ξεκινήσει η προέλαση των Ουκρανών… είχε ξεκινήσει η απόσυρση των ρωσικών δυνάμεων…
Ο κίνδυνος για τέτοιες φαντασιώσεις είναι ότι οι ηγέτες αρχίζουν να πιστεύουν τη δική τους προπαγάνδα.
Οι μυστικές υπηρεσίες της Δύσης συγχέουν τα μυθεύματα με την πραγματικότητα.
Με βάση την προπαγάνδα ότι η Ουκρανία νικάει, οι δυτικοί ηγέτες διπλασιάζουν τις υποσχέσεις να συνεχίσουν να στέλνουν χρήματα και προηγμένα όπλα στην Ουκρανία που θα χρησιμοποιηθούν για να επιτεθούν – μεταξύ άλλων – σε ρωσώφωνους αμάχους.
Το Foreign Affairs
«Η Ρωσία μπορεί να έχει ένα τρομακτικό πυρηνικό οπλοστάσιο, αλλά ο κίνδυνος να το χρησιμοποιήσει δεν είναι μεγαλύτερος τώρα από ότι θα ήταν το 2008 ή το 2014, αν η Δύση είχε επέμβει τότε. Και ο πυρηνικός κίνδυνος ήταν πάντα εξαιρετικά μικρός:
Ο Putin δεν επρόκειτο ποτέ να επιτύχει τους στόχους του καταστρέφοντας τον εαυτό του και τη χώρα του, μαζί με μεγάλο μέρος του υπόλοιπου κόσμου».
Με λίγα λόγια, μην ανησυχείτε για τον πόλεμο με τη Ρωσία, ο Putin μπλοφάρει.
Τι είπε ο Putin στις 21 Σεπτεμβρίου:
«Αυτοί [οι δυτικοί ηγέτες] έχουν καταφύγει ακόμη και στον πυρηνικό εκβιασμό… [αναφέρομαι] στις δηλώσεις ορισμένων υψηλόβαθμων εκπροσώπων των κορυφαίων χωρών του ΝΑΤΟ σχετικά με τη δυνατότητα χρήσης όπλων μαζικής καταστροφής – πυρηνικά όπλα – κατά της Ρωσίας».
«Θα ήθελα να υπενθυμίσω… σε περίπτωση απειλής για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας και για να υπερασπιστούμε τη Ρωσία και τον λαό μας, σίγουρα θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα οπλικά συστήματα που έχουμε στη διάθεσή μας.
Αυτό δεν είναι μπλόφα».
Η ρωσική ρουλέτα της… Ουκρανίας
Τα τεκταινόμενα στην Ουκρανία εξυπηρετούν πλέον πολλαπλούς σκοπούς:
Κυρίως, ως απόσπαση της προσοχής από τις αποτυχίες πολλών χωρών στο να αντιμετωπίσουν την ενεργειακή κρίση και τον πληθωρισμό.
Με το αφήγημα «Σώζοντας την Ουκρανία» εξηγείται και δικαιολογείται η ενεργειακή κρίση, ο εκρηκτικός πληθωρισμός και το κλείσιμο επιχειρήσεων.
Πώς έφτασε η «συλλογική Ρωσία» σε αυτό το σημείο;
Το πρώτο κομμάτι σε αυτό το παζλ είναι η Συρία:
Η Ρωσία επενέβη στην Συρία με μια μικρή δέσμευση – περίπου 25 μαχητικά Sukhoi και όχι περισσότεροι από 5.000 άνδρες.
Εκεί, όπως και στην Ουκρανία, η επιχείρηση ήταν μια επιχείρηση παροχής υποστήριξης στις δυνάμεις της πρώτης γραμμής.
Στην Ουκρανία, μέσω της βοήθειας της πολιτοφυλακής του Donbass δηλαδή Luhansk και Donetsk για να αμυνθούν – και στη Συρία, μέσω της προσφοράς στον συριακό στρατό αεροπορικής υποστήριξης, πληροφοριών και διαμεσολάβησης.
Το άλλο βασικό στοιχείο για την κατανόηση της «στάσης» της Ρωσίας στη Συρία ήταν ότι η Ρωσία μπορούσε να στηριχθεί στις μάχες εδάφους σε δύο υψηλά καταρτισμένους και με κίνητρα μαχητές, εκτός από τον κύριο συριακό στρατό: δηλαδή τη Χεζμπολάχ και το IRGC.
Συνολικά, αυτή η ρωσική παρέμβαση – που περιορίστηκε μόνο σε υποστηρικτικό ρόλο – έδωσε ωστόσο πολιτικά αποτελέσματα.
Η Τουρκία μεσολάβησε και προέκυψε η Συμφωνία της Αστάνα.
Παρά το γεγονός ότι η Αστάνα δεν είχε μεγάλη επιτυχία – αλλά το πλαίσιο της παραμένει.
Η περίπτωση της Ουκρανίας που δεν είναι Συρία;
Οι πολιτοφύλακες του Donetsk και του Luhansk αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των συμμαχικών δυνάμεων της Ρωσίας που διεξάγουν μάχες στο Donbass.
Οι πολιτοφυλακές ενισχύονται από συμβασιούχους στρατιώτες της ομάδας Wagner και Τσετσένους μαχητές.
Αυτό εξηγεί γιατί οι ρωσικές απώλειες είναι μόλις 5.800 στρατιώτες, κατά τη διάρκεια της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης.
Οι ρωσικές δυνάμεις σπάνια βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή αυτού του πολέμου.
(Στη Συρία δεν ήταν σχεδόν ποτέ στην πρώτη γραμμή)
Ο Putin σχεδίαζε διευθέτηση
Το σχέδιο Putin ήταν προσανατολισμένο προς μια διευθέτηση κατόπιν διαπραγματεύσεων στην Ουκρανία, όπως και στη Συρία. Και σχεδόν συνέβη.
Η Τουρκία μεσολάβησε και πάλι, με τις ειρηνευτικές συνομιλίες να πραγματοποιούνται στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη Μαρτίου, με πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα.
Από μία άποψη, ωστόσο, τα γεγονότα εδώ δεν ακολούθησαν το πρότυπο της Συρίας.
Παρενέβησαν οι Βρετανοί προειδοποιώντας τον Zelensky ότι δεν πρέπει να τα βρει με τους ρώσους και αν όντως κατέληγε σε κάποια συμφωνία, αυτή δεν θα αναγνωριζόταν από τη Δύση.
Μετά από αυτό το επεισόδιο, η ειδική στρατιωτική επιχείρηση παρόλα αυτά συνέχισε στην εξαιρετικά περιορισμένη μορφή της (χωρίς σημάδια πολιτικής λύσης στον ορίζοντα).
Συνεχίστηκε, επίσης, παρά τις αυξανόμενες ενδείξεις ότι η κατάρριψη των αμυντικών συστημάτων που το ΝΑΤΟ είχε ξοδέψει οκτώ χρόνια χτίζοντας στο Donbass πιθανότατα ήταν πέρα από τις δυνατότητες της πολιτοφυλακής.
Η ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας λειτούργησε στη Συρία, δεν λειτουργούσε στην Ουκρανία.
Απαιτήθηκαν ξεκάθαρα περισσότερες στρατιωτικές δυνάμεις.
Θα μπορούσε αυτό να γίνει με τροποποιήσεις της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης (που επέβαλε νομικούς περιορισμούς στις ρωσικές τακτικές δυνάμεις που υπηρετούσαν στην Ουκρανία) ή χρειαζόταν πλήρης επιστράτευση;
Αυτό που προέκυψε ήταν η περιορισμένη κινητοποίηση και το αποτέλεσμα των δημοψηφισμάτων.
Προφανώς, ωστόσο, η απόφαση για την προσάρτηση του ουκρανικού εδάφους θα απέκλειε μια πιθανή πολιτική διευθέτηση, αλλά αυτή η τελευταία πιθανότητα εξαφανιζόταν ούτως ή άλλως καθώς η Δύση εγκλωβίστηκε στις φαντασιώσεις της για μια ολοκληρωτική νίκη της Ουκρανίας επί της Ρωσίας.
Ο «πόλεμος» εξελισσόταν όλο και λιγότερο για την Ουκρανία και όλο και περισσότερο πόλεμος του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας.
Οποιαδήποτε πολιτική λύση - όσο θεωρητική, σε αυτό το σημείο - θα συνεπαγόταν deal μεταξύ της συλλογικής Δύσης και της Ρωσίας, η Ουκρανία έχει γίνει θεατής.
Όμως μετά από κάποιο σημείο μπήκαν και άλλες γεωπολιτικές παράμετροι στην εξίσωση:
η Ρωσία υπό την πίεση των κυρώσεων, πρέπει να ακολουθήσει μια στρατηγική οικοδόμησης ενός προστατευμένου «στρατηγικού βάθους» που συναλλάσσεται στα εθνικά νομίσματα (εκτός της ηγεμονίας του δολαρίου).
Αυτό είχε ονομαστεί «Παγκόσμιο Νησί» – ηπειρωτικά εδάφη, σε μεγάλη απόσταση από τις ναυτικές Μεγάλες Δυνάμεις.
Η Ρωσία χρειάζεται την υποστήριξη των BRICS και του SCO ως εταίρων τόσο για τη δημιουργία αυτού του «στρατηγικού εμπορικού βάθους», όσο και για το έργο της πολυπολικής παγκόσμιας τάξης.
Μερικοί από τους ηγέτες αν και –ιδιαίτερα η Κίνα και η Ινδία– έχοντας επίγνωση του ιδρυτικού χάρτη της SCO το 2001 – φυσικά θα μπορούσαν να δυσκολευτούν να παράσχουν δημόσια υποστήριξη στα σχέδια της Ρωσίας για την Ουκρανία.
Ναι, η Κίνα και η Ινδία είναι ευαίσθητες σε επεμβάσεις σε άλλα κράτη και η ομάδα Putin έχει εργαστεί σκληρά, ενημερώνοντας συνεχώς τους συμμάχους της για την Ουκρανία, ώστε να κατανοήσουν το πλήρες υπόβαθρο της σύγκρουσης.
Η σύνοδος κορυφής στη Σαμαρκάνδη ήταν το τελευταίο «κομμάτι» – η προσωπική ενημέρωση για το τι επρόκειτο να συμβεί σε σχέση με την Ουκρανία που έπρεπε να πραγματοποιηθεί.
Πώς θα αντιδράσει η Δύση;
Με μια δημόσια επίδειξη «μανίας» σίγουρα.
Ωστόσο, παρά τη διαφημιστική εκστρατεία, ορισμένες θεμελιώδεις πραγματικότητες θα πρέπει να αντιμετωπιστούν:
Έχει η Ουκρανία, με τις δυνάμεις της που έχουν αποδεκατιστεί σοβαρά, τα μέσα για να συνεχίσει αυτόν τον πόλεμο μετά την απώλεια τόσων πολλών ανδρών;
Είναι ακόμη σε θέση η Ευρώπη να κινητοποιηθεί για έναν μεγαλύτερο πόλεμο του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας;
Διατηρούν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη επαρκή κατάλογο πυρομαχικών, αφού τόσα πολλά έχουν ήδη περάσει στους ουκρανούς;
Οι επόμενες κρίσιμες εβδομάδες θα δώσουν απαντήσεις.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών