Άρθρο στο blog του ΔΝΤ
Μία περαιτέρω καθυστέρηση στη λήψη δραστικών μέτρων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας, αναφέρεται σε άρθρο (υπογράφουν οι Benjamin Carton, Jean-Marc Natal) του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) -δημοσιεύθηκε στο blog του ΔΝΤ.
Ο κόσμος πρέπει να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον ένα τέταρτο πριν από το τέλος αυτής της δεκαετίας για να επιτύχει ουδετερότητα στον άνθρακα έως το 2050. «Η πρόοδος που απαιτείται προς μια τέτοια σημαντική αλλαγή θα επιβάλει αναπόφευκτα βραχυπρόθεσμο οικονομικό κόστος, αν και αυτό θα αντισταθμιστεί από τα αναρίθμητα μακροπρόθεσμα οφέλη από την επιβράδυνση της κλιματικής αλλαγής», σχολιάζεται. «Εάν καθυστερήσει η μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, το κόστος θα είναι πολύ μεγαλύτερο».
Για να αξιολογήσει το Ταμείο τον βραχυπρόθεσμο αντίκτυπο της μετάβασης στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ανέπτυξε ένα μοντέλο που χωρίζει τις χώρες σε τέσσερις περιφέρειες -την Κίνα, την Ευρωζώνη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και ένα μπλοκ που αντιπροσωπεύει τον υπόλοιπο κόσμο. Κάθε περιοχή εισάγει δημοσιονομικά ουδέτερες πολιτικές που περιλαμβάνουν φόρους αερίων θερμοκηπίου, οι οποίοι αυξάνονται σταδιακά για να επιτευχθεί μείωση των εκπομπών κατά 25% έως το 2030, σε συνδυασμό με επιχορηγήσεις στα νοικοκυριά, επιδοτήσεις σε τεχνολογίες χαμηλών εκπομπών κλπ.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ένα τέτοιο πακέτο πολιτικής θα μπορούσε να επιβραδύνει την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη κατά 0,15 ποσοστιαίες μονάδες σε 0,25 ποσοστιαίες μονάδες ετησίως από τώρα έως το 2030, ανάλογα με το πόσο γρήγορα οι περιφέρειες μπορούν να αποδεσμεύσουν τα ορυκτά καύσιμα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Όσο πιο δύσκολη είναι η μετάβαση στην καθαρή ηλεκτρική ενέργεια, τόσο μεγαλύτερη είναι η αύξηση του φόρου για τα αέρια θερμοκηπίου ή οι ισοδύναμες ρυθμίσεις που απαιτούνται για την παροχή κινήτρων για την αλλαγή — και τόσο μεγαλύτερο είναι το μακροοικονομικό κόστος από την άποψη της απώλειας παραγωγής και του υψηλότερου πληθωρισμού.
Για την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα, το κόστος θα είναι πιθανότατα χαμηλότερο, κυμαινόμενο μεταξύ 0,05% και 0,20% κατά μέσο όρο σε διάστημα οκτώ ετών. «Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το κόστος θα είναι υψηλότερο για τους εξαγωγείς ορυκτών καυσίμων και τις ενεργοβόρες αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς. Αυτό σημαίνει ότι οι χώρες πρέπει να συνεργάζονται περισσότερο σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση και την τεχνολογία που απαιτούνται για τη μείωση του κόστους —και να μοιράζονται περισσότερη από την απαιτούμενη τεχνογνωσία—ειδικά όταν πρόκειται για χώρες χαμηλού εισοδήματος. Σε όλες τις περιπτώσεις, ωστόσο, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να εξετάζουν πιθανές μακροπρόθεσμες απώλειες παραγωγής από ανεξέλεγκτη κλιματική αλλαγή, οι οποίες θα μπορούσαν να είναι τάξεις μεγέθους μεγαλύτερες σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις», αναφέρει το ΔΝΤ.
Μια ανησυχία μεταξύ των υπευθύνων χάραξης πολιτικής είναι εάν η πολιτική για το κλίμα θα μπορούσε να περιπλέξει τη δουλειά των κεντρικών τραπεζών και ενδεχομένως να πυροδοτήσει ανοδικό σπιράλ μισθών-τιμών στο τρέχον περιβάλλον υψηλού πληθωρισμού. «Η ανάλυσή μας δείχνει ότι αυτό δεν ισχύει», υπογραμμίζει το ΔΝΤ.
www.bankingnews.gr
Ο κόσμος πρέπει να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον ένα τέταρτο πριν από το τέλος αυτής της δεκαετίας για να επιτύχει ουδετερότητα στον άνθρακα έως το 2050. «Η πρόοδος που απαιτείται προς μια τέτοια σημαντική αλλαγή θα επιβάλει αναπόφευκτα βραχυπρόθεσμο οικονομικό κόστος, αν και αυτό θα αντισταθμιστεί από τα αναρίθμητα μακροπρόθεσμα οφέλη από την επιβράδυνση της κλιματικής αλλαγής», σχολιάζεται. «Εάν καθυστερήσει η μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, το κόστος θα είναι πολύ μεγαλύτερο».
Για να αξιολογήσει το Ταμείο τον βραχυπρόθεσμο αντίκτυπο της μετάβασης στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ανέπτυξε ένα μοντέλο που χωρίζει τις χώρες σε τέσσερις περιφέρειες -την Κίνα, την Ευρωζώνη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και ένα μπλοκ που αντιπροσωπεύει τον υπόλοιπο κόσμο. Κάθε περιοχή εισάγει δημοσιονομικά ουδέτερες πολιτικές που περιλαμβάνουν φόρους αερίων θερμοκηπίου, οι οποίοι αυξάνονται σταδιακά για να επιτευχθεί μείωση των εκπομπών κατά 25% έως το 2030, σε συνδυασμό με επιχορηγήσεις στα νοικοκυριά, επιδοτήσεις σε τεχνολογίες χαμηλών εκπομπών κλπ.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι ένα τέτοιο πακέτο πολιτικής θα μπορούσε να επιβραδύνει την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη κατά 0,15 ποσοστιαίες μονάδες σε 0,25 ποσοστιαίες μονάδες ετησίως από τώρα έως το 2030, ανάλογα με το πόσο γρήγορα οι περιφέρειες μπορούν να αποδεσμεύσουν τα ορυκτά καύσιμα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Όσο πιο δύσκολη είναι η μετάβαση στην καθαρή ηλεκτρική ενέργεια, τόσο μεγαλύτερη είναι η αύξηση του φόρου για τα αέρια θερμοκηπίου ή οι ισοδύναμες ρυθμίσεις που απαιτούνται για την παροχή κινήτρων για την αλλαγή — και τόσο μεγαλύτερο είναι το μακροοικονομικό κόστος από την άποψη της απώλειας παραγωγής και του υψηλότερου πληθωρισμού.
Για την Ευρώπη, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα, το κόστος θα είναι πιθανότατα χαμηλότερο, κυμαινόμενο μεταξύ 0,05% και 0,20% κατά μέσο όρο σε διάστημα οκτώ ετών. «Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το κόστος θα είναι υψηλότερο για τους εξαγωγείς ορυκτών καυσίμων και τις ενεργοβόρες αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς. Αυτό σημαίνει ότι οι χώρες πρέπει να συνεργάζονται περισσότερο σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση και την τεχνολογία που απαιτούνται για τη μείωση του κόστους —και να μοιράζονται περισσότερη από την απαιτούμενη τεχνογνωσία—ειδικά όταν πρόκειται για χώρες χαμηλού εισοδήματος. Σε όλες τις περιπτώσεις, ωστόσο, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να εξετάζουν πιθανές μακροπρόθεσμες απώλειες παραγωγής από ανεξέλεγκτη κλιματική αλλαγή, οι οποίες θα μπορούσαν να είναι τάξεις μεγέθους μεγαλύτερες σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις», αναφέρει το ΔΝΤ.
Μια ανησυχία μεταξύ των υπευθύνων χάραξης πολιτικής είναι εάν η πολιτική για το κλίμα θα μπορούσε να περιπλέξει τη δουλειά των κεντρικών τραπεζών και ενδεχομένως να πυροδοτήσει ανοδικό σπιράλ μισθών-τιμών στο τρέχον περιβάλλον υψηλού πληθωρισμού. «Η ανάλυσή μας δείχνει ότι αυτό δεν ισχύει», υπογραμμίζει το ΔΝΤ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών