Σχεδιασμένο τη δεκαετία του 1950, το αεροσκάφος της Lockheed Martin μπορούσε να φτάσει σε ένα εκπληκτικό ύψος 70.000 ποδιών, πολύ πιο πέρα από την εμβέλεια των αντιαεροπορικών πυραύλων του αντιπάλου, για να τραβήξει φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης.
Αρκετά από αυτά τα αεροσκάφη έχουν καταρριφθεί με την πάροδο του χρόνου.
Ωστόσο, οι ΗΠΑ παρέμειναν σιωπηρές σχετικά με τις αποστολές που μεταφέρουν αυτά τα αεροσκάφη πάνω από την Κίνα.
Αυτό που προσθέτει στο μυστήριο είναι ότι αυτά τα αεροσκάφη «Super Spy» δεν είχαν τιμόνι από Αμερικανούς πιλότους αλλά από Ταϊβανέζους.
Ακόμη και μετά από 50 χρόνια, οι ΗΠΑ δεν έχουν αποχαρακτηρίσει τις αποστολές που πραγματοποίησε η Dragon Lady.
Ωστόσο, μια ταινία ντοκιμαντέρ της Ταϊβάν και ιστορίες που δημοσιεύθηκαν σε ιστότοπους της κυβέρνησης των ΗΠΑ αποκαλύπτουν ότι τα αεροσκάφη U-2 μεταφέρθηκαν στην Ταϊβάν ως μέρος μιας μυστικής αποστολής για να κατασκοπεύσουν τις αναπτυσσόμενες στρατιωτικές δυνατότητες της κομμουνιστικής Κίνας, συμπεριλαμβανομένου του πυρηνικού της προγράμματος.
Οι ΗΠΑ υποψιάζονταν ότι το κινεζικό πρόγραμμα πυρηνικών όπλων υποστηριζόταν από την πρώην Σοβιετική Ένωση.
Η κατασκοπεία στο απόγειο της...
Το U-2 έγινε σύμβολο των μαχών κατασκοπείας μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, τη δεκαετία του 1960 και του 1970.
Τουλάχιστον πέντε από τα αεροσκάφη καταρρίφθηκαν ενώ εκτελούσαν τις αποστολές παρακολούθησης πάνω από την Κίνα.
Το αεροσκάφος λειτουργούσε από την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA) εκείνη την εποχή.
Η ΕΣΣΔ κατέρριψε ένα U-2 που λειτουργούσε από τη CIA το 1960. Οι ΗΠΑ, υποστήριζαν ότι το αεροσκάφος ήταν σε αποστολή αναγνώρισης καιρού και παρασύρθηκε στον σοβιετικό εναέριο χώρο.
Έπρεπε όμως να παραδεχτούν αργότερα ότι επρόκειτο για αποστολή κατασκοπείας μετά από πρόβλημα οξυγόνου του πιλότου.
Στο ντοκιμαντέρ του 2018 «Lost Black Cats 35th Squadron», ο Chris Pocock, ο συγγραφέας του «50 Years of the U-2», σημείωσε το γεγονός ως σημείο καμπής.
«Δεδομένου ότι η Αμερική δεν ήθελε να καταρρίψει τους πιλότους της σε ένα U-2, όπως ο Gary Powers πάνω από τη Σοβιετική Ένωση το 1960, που προκάλεσε ένα μεγάλο διπλωματικό επεισόδιο, στράφηκαν στην Ταϊβάν.
Η χώρα ήταν πολύ πρόθυμη να επιτρέπει στους πιλότους της να εκπαιδεύονται και να κάνουν μια μεγάλη σειρά υπερπτήσεων πάνω από την ηπειρωτική Κίνα».
Η Ταϊβάν, εκείνη την εποχή, ήταν γνωστή ως Δημοκρατία της Κίνας και είχε μια αμοιβαία αμυντική συνθήκη με την Ουάσιγκτον.
Στη συνέχεια, οι ΗΠΑ έστειλαν U-2 αμερικανικής κατασκευής στο αυτοδιοικούμενο νησί. Ο στρατός της Ταϊβάν δημιούργησε μια μοίρα με το όνομα «Τμήμα Αναγνώρισης και Έρευνας καιρού». Οι Ταϊβανοί πιλότοι εκπαιδεύτηκαν στις ΗΠΑ για να πετούν με το U-2 και ονόμασαν το αεροσκάφος «Black Cats».
Το πρόγραμμα Black Cats ήταν απαραίτητο καθώς οι Αμερικανοί χρειάζονταν να συλλέξουν πληροφορίες για την ηπειρωτική Κίνα - τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία της, τη θέση των στρατιωτικών εγκαταστάσεων, τις υποβρύχιες βάσεις και τον τύπο του αεροσκάφους που ανέπτυξε.
Το νησί παρείχε στρατηγική θέση για την παρακολούθηση των εξελίξεων.
Ο Lloyd Leavitt, ένας απόστρατος υποστράτηγος της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, περιέγραψε την αποστολή ως «μια κοινή επιχείρηση πληροφοριών από τις ΗΠΑ και τη Δημοκρατία της Κίνας (αργότερα Ταϊβάν).
Τα U-2 ήταν βαμμένα με διακριτικά της Δημοκρατίας της Κίνας (ROC) και οι πιλότοι ROC ήταν υπό τη διοίκηση ενός συνταγματάρχη ROC (Αεροπορίας). Η Ουάσιγκτον σχεδίασε τις αποστολές και οι δύο χώρες συγκέντρωσαν πληροφορίες.
Μεταξύ των πρώτων Ταϊβανέζων πιλότων που πέταξαν το U-2 ήταν ο Mike Hua, ο οποίος βρισκόταν στην αεροπορική βάση Taoyuan στις αρχές του 1961. Το 2002, ο Hua έγραψε μια ιστορία της μονάδας για το περιοδικό Air Force Historical Foundation.
Η επιχείρηση... «Ξυράφι»
Η επιχείρηση είχε την κωδική ονομασία «Ξυράφι». Σύμφωνα με την Hua, οι πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν από τις πτήσεις ήταν «τεράστιες» και μοιράστηκαν μεταξύ Ταϊπέι και Ουάσιγκτον.
«Οι αποστολές κάλυψαν το αχανές εσωτερικό της ηπειρωτικής Κίνας, όπου δεν είχαν ληφθεί σχεδόν ποτέ αεροφωτογραφίες», έγραψε. «Κάθε αποστολή έφερνε πίσω έναν αεροφωτογραφικό χάρτη πλάτους περίπου 100 μιλίων και μήκους 2.000 μιλίων, ο οποίος αποκάλυψε όχι μόνο την ακριβή τοποθεσία ενός στόχου αλλά και τις δραστηριότητες στο έδαφος».
Οι αισθητήρες στο αεροσκάφος U-2 συγκέντρωσαν πληροφορίες σχετικά με τις δυνατότητες των κινεζικών ραντάρ. Σύμφωνα με τον ιστότοπο του Υπουργείου Άμυνας της Ταϊβάν , οι Μαύρες Γάτες πέταξαν 220 αποστολές αναγνώρισης μεταξύ 1962 και Μαΐου 1974, καλύπτοντας «περισσότερα από 10 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα σε 30 επαρχίες στην ηπειρωτική Κίνα».
Συντρίμμια U-2C 56-6691 (καταρρίφθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1965) που εκτίθεται στο Στρατιωτικό Μουσείο της Κινεζικής Λαϊκής Επανάστασης, Πεκίνο
Σχόλια αναγνωστών