Η αλλαγή κατεύθυνσης από την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στη… διόρθωση
Κολοσσιαίο λάθος μπορεί να αποδειχθεί η απόφαση της Federal Reserve να μειώσει τα επιτόκια κατά 0,5%, στο εύρος του 4,75% - 5%.
Ειδικότερα, σύμφωνα με ομάδα σημαντικών αναλυτών, η πρόσφατη κίνηση της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ να κλείσει τον κύκλο της σύσφιξης και να εκκινήσει μια νέα εποχή χαλάρωσης θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια από τις πιο επώδυνες bear markets στον 21ο αιώνα – ενώ ο πρόεδρος της Fed, Jerome Powell, φαίνεται να πιστεύει ότι η αγορά εργασίας είναι σταθερή και ο πληθωρισμός είναι υπό έλεγχο.
Σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικών για την Εργασία των ΗΠΑ, τους τελευταίους 12 μήνες ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή (για όλα τα είδη) αυξήθηκε 2,5%.
Επιπλέον, οι τιμές εξακολουθούν να είναι 21,2% υψηλότερες από τότε που ξεκίνησε η ύφεση, που προκλήθηκε από την πανδημία η οποία ξέσπασε τον Φεβρουάριο του 2020.
Στις 3 Μαΐου, ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Νέας Υόρκης, John Williams, δήλωσε ότι ο στόχος για πληθωρισμό 2% ήταν κρίσιμος.
Συνεπώς, ο Powell, με την απόφαση να περικόψει το βασικό επιτόκιο αναφοράς κατά 50 μονάδες βάσης, παρότι ο πληθωρισμός προφανώς ΔΕΝ είναι υπό έλεγχο –ενώ όλοι γνωρίζουμε πόσο αξιόπιστοι είναι αυτοί οι αριθμοί θέσεων εργασίας–, αποτελεί ένα εξαιρετικά μεγάλο ρίσκο.
Ακολουθεί ένα διάγραμμα που δείχνει την αντίδραση των αγορών στις αλλαγές κατεύθυνσης της Fed τα τελευταία 25 χρόνια.
Οι μακροπρόθεσμοι επενδυτές θα πρέπει να δίνουν μεγάλη προσοχή στα γραφήματα, γιατί, όπως αποδεικνύει η ιστορία, θα μπορούσαμε να βρισκόμαστε στα πρόθυρα κάτι μεγάλου… και αυτό το «κάτι» δεν είναι προς τα πάνω.
Οι traders δικαιωμάτων προαίρεσης, οι οποίοι ξέρουν πώς να τοποθετούνται με πτωτικές στρατηγικές και αρνητικά delta spreads, έχουν εντοπίσει ευκαιρίες…
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο χρυσός έχει ξεσπάσει πάνω από ένα πολύ καλά ανεπτυγμένο μοτίβο Cup & Handle.
Τα χαμηλότερα επιτόκια, η πτώση του δολαρίου, η απειλή του πληθωρισμού, καθώς και η οικονομική και γεωπολιτική αβεβαιότητα, αποτελούν θετικούς παράγοντες για τον χρυσό.
Οι επενδυτές μπορεί επίσης να δουν τα πολύτιμα μέταλλα (τόσο το χρυσό όσο και το ασήμι) ως ένα ασφαλές καταφύγιο κατά τη διάρκεια της πτώσης των αγορών και σε περιόδους γεωπολιτικής πίεσης.
Φαίνεται ότι οι έμποροι χρυσού προετοιμάζονται για υψηλότερο πληθωρισμό και ίσως μια πτώση του δολαρίου.
Σε αυτό το πλαίσιο, ένας εύλογος στόχος για την τιμή του χρυσού είναι τα 3.000 δολ. ανά ουγγιά.
Τι δείχνει η Ιστορία
Αν και τη δεκαετία του 1990, όταν ο Alan Greenspan ήταν στο τιμόνι της Fed, το χρηματιστήριο έλαβε διαδοχικές ωθήσεις, η κατάσταση όπως διαμορφώθηκε στη συνέχεια απογοήτευσε.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, τα επιτόκια μειώθηκαν όταν έσκασε η φούσκα dotcom.
Το 2007, νέα νομισματική χαλάρωση συνέπεσε με το κραχ της αγοράς, στον απόηχο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
Η dovish στροφή που ξεκίνησε το 2019 ενίσχυσε τις τιμές των μετοχών στην αρχή, αλλά το αποτέλεσμα στη συνέχεια, από την έναρξη της πανδημίας Covid-19, απογοήτευσε.
Όπως και πολλά άλλα πράγματα στα χρηματοοικονομικά, οι μειώσεις επιτοκίων έχουν μικρή επίδραση στις τιμές των μετοχών (σε αυτή την περίπτωση θετική).
Η κάλυψη προέρχεται από τη μείωση του κόστους δανεισμού, η οποία επιτρέπει στις εταιρείες να διατηρούν περισσότερα από τα κέρδη τους και ενθαρρύνει τους πελάτες να ξοδεύουν περισσότερα για τα προϊόντα τους.
Εάν οι αποδόσεις των ομολόγων υποχωρήσουν επίσης, οι μελλοντικές αποδόσεις των μετοχών γίνονται πολύ πιο ελκυστικές.
Βαλτώδεις παράγοντες
Ποιοι, λοιπόν, μπορεί να είναι οι βαλτώδεις παράγοντες αυτή τη φορά; Ο ένας είναι διαχρονικός: ότι τα χρήματα δεν γίνονται ποτέ φθηνότερα, αλλά επειδή οι κεντρικοί τραπεζίτες φοβούνται την οικονομική αδυναμία και θέλουν να την αποτρέψουν.
Μόλις τώρα, αυτό φαίνεται λιγότερο ανησυχητικό από ό,τι συνήθως.
Είναι αλήθεια ότι η αγορά εργασίας της Αμερικής έχει «κρυώσει», γεγονός που προκάλεσε μια βίαιη πτώση το καλοκαίρι.
Ωστόσο, αντίθετα με ό,τι έχει συμβεί με άλλους κύκλους σύσφιξης, η οικονομία φαίνεται απλώς να επιβραδύνει αντί να εισέρχεται σε ύφεση.
Επομένως, τα εταιρικά κέρδη είναι πιο ασφαλή από το συνηθισμένο καθώς η Fed αρχίζει να χαλαρώνει – και το ίδιο θα πρέπει να κάνουν και οι τιμές των μετοχών.
Πιο ανησυχητικές είναι οι περιβόητες «μεγάλες και μεταβλητές καθυστερήσεις», όπως ονομάστηκε από τον Milton Friedman, μεταξύ των αλλαγών στη νομισματική πολιτική και των επιπτώσεών τους σε εταιρείες και καταναλωτές. Αντιθετικά, ακόμη και όταν η Fed ετοιμάζεται να χαλαρώσει, πολλοί δανειολήπτες θα αντιμετωπίσουν υψηλότερους τόκους.
Οποιαδήποτε εταιρεία εξέδωσε χρέη με σταθερό επιτόκιο ενώ τα χρήματα ήταν σχεδόν δωρεάν, που είναι πολλά από αυτά, θα χρειαστούν τελικά αναχρηματοδότηση. Δεδομένου ότι υπάρχει μικρή προοπτική η Fed να επιστρέψει τα επιτόκια κοντά στο μηδέν σύντομα, το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους για τέτοιες εταιρείες θα αυξάνεται για αρκετό καιρό ακόμη.
Οι ιδιοκτήτες κατοικιών με στεγαστικά δάνεια σταθερού επιτοκίου που χρειάζονται αναχρηματοδότηση (για παράδειγμα μετά τη μετακόμιση κατοικίας) θα βρεθούν σε παρόμοια θέση. Έτσι, οι μειώσεις των επιτοκίων μπορεί να δώσουν ώθηση στην οικονομία, και ως εκ τούτου στη χρηματιστηριακή αγορά, λιγότερο σήμερα από ό,τι θα έκαναν στο παρελθόν.
Ωστόσο, το ότι η Fed μπορεί να απογοητεύσει τους επενδυτές αναμένεται ήδη από την αγορά. Ήδη, η βασική προσδοκία των traders είναι για περικοπές κατά 1,25 ποσοστιαίες μονάδες πριν από το τέλος του έτους, ακολουθούμενες από άλλες 1,25 το επόμενο έτος.
Τέτοιες γρήγορες κινήσεις έχουν συμβεί μόνο στο παρελθόν εν μέσω υφέσεων ή κρίσεων.
Υπάρχει άφθονο περιθώριο, με άλλα λόγια, για τον Powell να εκπλήξει αρνητικά, κάτι που θα αύξανε τις αποδόσεις των ομολόγων και θα έκανε τις μετοχές λιγότερο ελκυστικές.
Οι μειώσεις των επιτοκίων θα πρέπει να είναι καλές για το χρηματιστήριο - Όχι όμως αν οι επενδυτές έχουν ήδη δρέψει τα οφέλη τους.
www.bankingnews.gr
Ειδικότερα, σύμφωνα με ομάδα σημαντικών αναλυτών, η πρόσφατη κίνηση της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ να κλείσει τον κύκλο της σύσφιξης και να εκκινήσει μια νέα εποχή χαλάρωσης θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια από τις πιο επώδυνες bear markets στον 21ο αιώνα – ενώ ο πρόεδρος της Fed, Jerome Powell, φαίνεται να πιστεύει ότι η αγορά εργασίας είναι σταθερή και ο πληθωρισμός είναι υπό έλεγχο.
Σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικών για την Εργασία των ΗΠΑ, τους τελευταίους 12 μήνες ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή (για όλα τα είδη) αυξήθηκε 2,5%.
Επιπλέον, οι τιμές εξακολουθούν να είναι 21,2% υψηλότερες από τότε που ξεκίνησε η ύφεση, που προκλήθηκε από την πανδημία η οποία ξέσπασε τον Φεβρουάριο του 2020.
Στις 3 Μαΐου, ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Νέας Υόρκης, John Williams, δήλωσε ότι ο στόχος για πληθωρισμό 2% ήταν κρίσιμος.
Συνεπώς, ο Powell, με την απόφαση να περικόψει το βασικό επιτόκιο αναφοράς κατά 50 μονάδες βάσης, παρότι ο πληθωρισμός προφανώς ΔΕΝ είναι υπό έλεγχο –ενώ όλοι γνωρίζουμε πόσο αξιόπιστοι είναι αυτοί οι αριθμοί θέσεων εργασίας–, αποτελεί ένα εξαιρετικά μεγάλο ρίσκο.
Ακολουθεί ένα διάγραμμα που δείχνει την αντίδραση των αγορών στις αλλαγές κατεύθυνσης της Fed τα τελευταία 25 χρόνια.
Οι μακροπρόθεσμοι επενδυτές θα πρέπει να δίνουν μεγάλη προσοχή στα γραφήματα, γιατί, όπως αποδεικνύει η ιστορία, θα μπορούσαμε να βρισκόμαστε στα πρόθυρα κάτι μεγάλου… και αυτό το «κάτι» δεν είναι προς τα πάνω.
Οι traders δικαιωμάτων προαίρεσης, οι οποίοι ξέρουν πώς να τοποθετούνται με πτωτικές στρατηγικές και αρνητικά delta spreads, έχουν εντοπίσει ευκαιρίες…
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο χρυσός έχει ξεσπάσει πάνω από ένα πολύ καλά ανεπτυγμένο μοτίβο Cup & Handle.
Τα χαμηλότερα επιτόκια, η πτώση του δολαρίου, η απειλή του πληθωρισμού, καθώς και η οικονομική και γεωπολιτική αβεβαιότητα, αποτελούν θετικούς παράγοντες για τον χρυσό.
Οι επενδυτές μπορεί επίσης να δουν τα πολύτιμα μέταλλα (τόσο το χρυσό όσο και το ασήμι) ως ένα ασφαλές καταφύγιο κατά τη διάρκεια της πτώσης των αγορών και σε περιόδους γεωπολιτικής πίεσης.
Φαίνεται ότι οι έμποροι χρυσού προετοιμάζονται για υψηλότερο πληθωρισμό και ίσως μια πτώση του δολαρίου.
Σε αυτό το πλαίσιο, ένας εύλογος στόχος για την τιμή του χρυσού είναι τα 3.000 δολ. ανά ουγγιά.
Τι δείχνει η Ιστορία
Αν και τη δεκαετία του 1990, όταν ο Alan Greenspan ήταν στο τιμόνι της Fed, το χρηματιστήριο έλαβε διαδοχικές ωθήσεις, η κατάσταση όπως διαμορφώθηκε στη συνέχεια απογοήτευσε.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, τα επιτόκια μειώθηκαν όταν έσκασε η φούσκα dotcom.
Το 2007, νέα νομισματική χαλάρωση συνέπεσε με το κραχ της αγοράς, στον απόηχο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης.
Η dovish στροφή που ξεκίνησε το 2019 ενίσχυσε τις τιμές των μετοχών στην αρχή, αλλά το αποτέλεσμα στη συνέχεια, από την έναρξη της πανδημίας Covid-19, απογοήτευσε.
Όπως και πολλά άλλα πράγματα στα χρηματοοικονομικά, οι μειώσεις επιτοκίων έχουν μικρή επίδραση στις τιμές των μετοχών (σε αυτή την περίπτωση θετική).
Η κάλυψη προέρχεται από τη μείωση του κόστους δανεισμού, η οποία επιτρέπει στις εταιρείες να διατηρούν περισσότερα από τα κέρδη τους και ενθαρρύνει τους πελάτες να ξοδεύουν περισσότερα για τα προϊόντα τους.
Εάν οι αποδόσεις των ομολόγων υποχωρήσουν επίσης, οι μελλοντικές αποδόσεις των μετοχών γίνονται πολύ πιο ελκυστικές.
Βαλτώδεις παράγοντες
Ποιοι, λοιπόν, μπορεί να είναι οι βαλτώδεις παράγοντες αυτή τη φορά; Ο ένας είναι διαχρονικός: ότι τα χρήματα δεν γίνονται ποτέ φθηνότερα, αλλά επειδή οι κεντρικοί τραπεζίτες φοβούνται την οικονομική αδυναμία και θέλουν να την αποτρέψουν.
Μόλις τώρα, αυτό φαίνεται λιγότερο ανησυχητικό από ό,τι συνήθως.
Είναι αλήθεια ότι η αγορά εργασίας της Αμερικής έχει «κρυώσει», γεγονός που προκάλεσε μια βίαιη πτώση το καλοκαίρι.
Ωστόσο, αντίθετα με ό,τι έχει συμβεί με άλλους κύκλους σύσφιξης, η οικονομία φαίνεται απλώς να επιβραδύνει αντί να εισέρχεται σε ύφεση.
Επομένως, τα εταιρικά κέρδη είναι πιο ασφαλή από το συνηθισμένο καθώς η Fed αρχίζει να χαλαρώνει – και το ίδιο θα πρέπει να κάνουν και οι τιμές των μετοχών.
Πιο ανησυχητικές είναι οι περιβόητες «μεγάλες και μεταβλητές καθυστερήσεις», όπως ονομάστηκε από τον Milton Friedman, μεταξύ των αλλαγών στη νομισματική πολιτική και των επιπτώσεών τους σε εταιρείες και καταναλωτές. Αντιθετικά, ακόμη και όταν η Fed ετοιμάζεται να χαλαρώσει, πολλοί δανειολήπτες θα αντιμετωπίσουν υψηλότερους τόκους.
Οποιαδήποτε εταιρεία εξέδωσε χρέη με σταθερό επιτόκιο ενώ τα χρήματα ήταν σχεδόν δωρεάν, που είναι πολλά από αυτά, θα χρειαστούν τελικά αναχρηματοδότηση. Δεδομένου ότι υπάρχει μικρή προοπτική η Fed να επιστρέψει τα επιτόκια κοντά στο μηδέν σύντομα, το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους για τέτοιες εταιρείες θα αυξάνεται για αρκετό καιρό ακόμη.
Οι ιδιοκτήτες κατοικιών με στεγαστικά δάνεια σταθερού επιτοκίου που χρειάζονται αναχρηματοδότηση (για παράδειγμα μετά τη μετακόμιση κατοικίας) θα βρεθούν σε παρόμοια θέση. Έτσι, οι μειώσεις των επιτοκίων μπορεί να δώσουν ώθηση στην οικονομία, και ως εκ τούτου στη χρηματιστηριακή αγορά, λιγότερο σήμερα από ό,τι θα έκαναν στο παρελθόν.
Ωστόσο, το ότι η Fed μπορεί να απογοητεύσει τους επενδυτές αναμένεται ήδη από την αγορά. Ήδη, η βασική προσδοκία των traders είναι για περικοπές κατά 1,25 ποσοστιαίες μονάδες πριν από το τέλος του έτους, ακολουθούμενες από άλλες 1,25 το επόμενο έτος.
Τέτοιες γρήγορες κινήσεις έχουν συμβεί μόνο στο παρελθόν εν μέσω υφέσεων ή κρίσεων.
Υπάρχει άφθονο περιθώριο, με άλλα λόγια, για τον Powell να εκπλήξει αρνητικά, κάτι που θα αύξανε τις αποδόσεις των ομολόγων και θα έκανε τις μετοχές λιγότερο ελκυστικές.
Οι μειώσεις των επιτοκίων θα πρέπει να είναι καλές για το χρηματιστήριο - Όχι όμως αν οι επενδυτές έχουν ήδη δρέψει τα οφέλη τους.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών