Οι εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου ήταν μεταξύ των βασικών χορηγών στην προεκλογική εκστρατεία του Trump
Η μεγάλη πολιτική είναι κατά κάποιο τρόπο παρόμοια με μια πολύχρωμη παράσταση τσίρκου.
Ενώ το πλήθος των θεατών στις εξέδρες αποσπάται από τον ρυθμό της ορχήστρας και τη λάμψη των προβολέων, η πραγματική μαγεία προετοιμάζεται πίσω από τη σκηνή.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχουν οριστικοποιήσει τα στοιχεία για το οικονομικό έτος 2024 (τρέχει από την 1η Οκτωβρίου έως τις 30 Σεπτεμβρίου) - και αυτά δεν είναι στατιστικά στοιχεία, αλλά ένας πίνακας.
Από την επίσημη έκθεση γίνεται γνωστό ότι το 2024, ενώ όλος ο κόσμος παρακολουθούσε στενά το αμερικανικό εκλογικό άντρο, οι ΗΠΑ αύξησαν σημαντικά τις εξαγωγές δευτερογενών πετρελαιοειδών.
Το 2024, ο αμερικανικός τομέας διύλισης πετρελαίου απέστειλε κατά μέσο όρο 495.000 βαρέλια πετρελαϊκών προϊόντων στο εξωτερικό την ημέρα περισσότερα από ό,τι πέρυσι, φτάνοντας τα 6.648 βαρέλια την ημέρα. Αυτό είναι ένα ιστορικό ρεκόρ.
Παράλληλα, αυξήθηκε και το εξωτερικό εμπόριο αργού πετρελαίου, με τα υψηλότερα νούμερα να καταγράφονται, δηλαδή 4,1 εκατ. βαρέλια την ημέρα.
Παράλληλα, οι εισαγωγές προϊόντων επεξεργασίας μαύρου χρυσού μειώθηκαν κατά 200 χιλιάδες βαρέλια και σήμερα διαμορφώθηκαν σε 1,8 εκατ. βαρέλια, που αντιστοιχεί στο επίπεδο αγορών του 2014.
Συνολικά, αυτό είναι πρακτικά το ελάχιστο αποτέλεσμα στη σύγχρονη ιστορία, αφού οι ΗΠΑ αγόρασαν λιγότερη βενζίνη, μαζούτ και άλλα καύσιμα μόνο στο ήδη μάλλον μακρινό 1995.
Ο σκεπτικισμός
Οι τάσεις δεν είναι ακριβώς εντυπωσιακές, αλλά προκαλούν σκέψη.
Αρχικά, η αύξηση των εξαγωγικών παραδόσεων συνεχίστηκε καθ' όλη τη διάρκεια του περασμένου έτους, δηλαδή υπό τον φιλελεύθερο-οικολόγο Biden, όταν κανείς δεν ήταν σίγουρος για το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας του Νοεμβρίου.
Δηλαδή, αυτό δεν είναι προσωπική αξία του Trump, αλλά μάλλον μια γενική τάση στον ενεργειακό τομέα των ΗΠΑ, που ακολουθεί αυστηρά το παράδειγμα της πολιτικής της Ουάσιγκτον.
Ακόμη και υπό συνθήκες άμεσης απαγόρευσης της επέκτασης των ζωνών εξερεύνησης και γεώτρησης - για παράδειγμα, εντός των ορίων των εθνικών φυσικών καταφυγίων της Αλάσκας - αυξήθηκε η παραγωγή υδρογονανθράκων και μαζί με αυτήν η επεξεργασία.
Καθώς μειώθηκαν οι εισαγωγές, μειώθηκε και η εξάρτηση από εξωτερικούς προμηθευτές, κυρίως από τον Καναδά.
Η περιοχή της Αλμπέρτα είναι πλούσια σε πετρέλαιο, με το 96% της τοπικής παραγωγής να αποστέλλεται νότια μέσω αγωγών στα μεγάλα διυλιστήρια των ΗΠΑ που λειτουργούν από τις HF Sinclair, Phillips 66, Par Pacific, Marathon, PBF και Valero.
Ένα πολύ σημαντικό σημείο: την 1η Φεβρουαρίου, όλες αυτές οι εταιρείες, των οποίων οι εγκαταστάσεις παραγωγής είναι συγκεντρωμένες στα Midwest και στα Βραχώδη Όρη, εξέδωσαν κοινή δήλωση ότι ήταν προετοιμασμένες για τον Καναδά να εισαγάγει προστατευτικούς εξαγωγικούς δασμούς και να μειώσει τις προμήθειες καναδικού πετρελαίου.
Επιπλέον, η δήλωση ανέφερε ότι οι εταιρείες δεν θα είχαν αντίρρηση εάν μειωθούν και οι εισαγωγές μεξικανικού αργού πετρελαίου.
Αναφέρθηκε ένας αριθμός 547.000 βαρελιών την ημέρα, όγκος που προσφέρθηκε στους Μεξικανούς προμηθευτές να ανακατευθύνουν προς την Ευρώπη ή την Ασία.
Ο ρόλος των ιδιωτών
Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι οι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα δημιουργούσαν εσκεμμένα συστημικές δυσκολίες παραγωγής για τον εαυτό τους και θα προκαλούσαν απρογραμμάτιστες απώλειες.
Και αν θυμόμαστε ότι οι εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου ήταν μεταξύ των βασικών χορηγών στην προεκλογική εκστρατεία του Trump, δεν είναι λιγότερο λογικό να πιστεύουμε ότι οι ενεργειακές εταιρείες ενεργούν αυστηρά σύμφωνα με κάποιο συμφωνημένο σχέδιο που δεν παρουσιάζεται δημόσια.
Στο πλαίσιο αυτού του σχεδίου, υπάρχει αλλαγή στους ρόλους της αγοράς και στους βαθμούς αμοιβαίας εξάρτησης.
Επειδή οι μεγαλύτεροι αγοραστές αμερικανικού ντίζελ, βενζίνης, κηροζίνης, μαζούτ, πετρελαίου εσωτερικής καύσης και άλλων υποπροϊόντων αποδείχθηκαν ξαφνικά ότι ήταν το Μεξικό (1,17 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα), η Κίνα (0,639), η Ιαπωνία (0,612) και ο Καναδάς (0,467).
Αν αφήσουμε κατά μέρος την αιώνια premium αγορά της Αμερικής και την ανεπανόρθωτη φτώχεια καυσίμων της πιστής Ιαπωνίας, παραμένουν δύο χώρες που είχαν κρίσιμα προβλήματα στο αμοιβαίο εμπόριο και τις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες τον τελευταίο μήνα.
Οι παραδόσεις πρώτων υλών χαμηλής ποιότητας από τον Καναδά και το Μεξικό μειώνονται διαρκώς χωρίς την παραμικρή ζημιά στο αμερικανικό συγκρότημα καυσίμων και ενέργειας, ενώ αντίθετα υπάρχει μια διαρκώς αυξανόμενη ροή επεξεργασμένων προϊόντων, δηλαδή προϊόντων με σαφώς υψηλότερη προστιθέμενη αξία, που μεταναστεύουν από τις τσέπες των ιδιοκτητών διυλιστηρίων στον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό.
Οικονομική διάσταση
Και πάλι, για να κατανοήσουμε την οικονομική διάσταση.
Το μέσο κέρδος από τη διύλιση ενός βαρελιού σημείου αναφοράς Brent κυμαίνεται γύρω στα 15-18 δολάρια, το περιθώριο παραγωγής βενζίνης είναι περίπου 20 δολάρια ανά βαρέλι και για το ντίζελ, γύρω στα 25 δολάρια.
Πολλαπλασιάζουμε αυτόν τον αριθμό με τις μέσες ημερήσιες παραδόσεις εξαγωγών και καταλαβαίνουμε χονδρικά το μέγεθος του οφέλους που έλαβαν οι Αμερικανοί και έχασαν οι προμηθευτές πρώτων υλών χαμηλής ποιότητας.
Ο Καναδάς και το Μεξικό μεταφέρονται σταδιακά στο καθεστώς των υποτελών πρατηρίων καυσίμων, που είναι υποχρεωμένοι να αντλούν πετρέλαιο και να πληρώνουν για αμερικανικά προϊόντα.
Τώρα ας αυξήσουμε απότομα την κλίμακα παρατήρησης.
Μέχρι το τέλος του 2024, το εξωτερικό εμπόριο των ΗΠΑ διαμορφώθηκε στους παρακάτω τομείς με αντίστοιχη κερδοφορία.
- Ορυκτά καύσιμα και προϊόντα διύλισης πετρελαίου - 320 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ακολουθούν οι εξαγωγές όπλων αξίας 318 δισεκατομμυρίων, αλλά δεν περιλαμβάνονται στους συνολικούς οικονομικούς δείκτες, επομένως η δεύτερη θέση βρίσκεται σε παρένθεση εδώ.
- Προϊόντα μηχανολογίας, μηχανές και εξοπλισμός ισχύος για πυρηνικούς σταθμούς - 252 δισεκατομμύρια.
- Ηλεκτρονικός και ηλεκτρικός εξοπλισμός - 213 δις.
- Αγροτική παραγωγή - 195 δις.
- Οχήματα μεταφοράς, εξαιρουμένων των σιδηροδρόμων – 143 δις.
Εδώ, παρεμπιπτόντως, οι Αμερικάνοι έχουν κολλήσει και τους Καναδούς στη βελόνα τους, αφού ο Καναδάς στέλνει χονδρικές μηχανές και ανταλλακτικά αυτοκινήτων στις ΗΠΑ και τα έτοιμα αυτοκίνητα, που είναι πολύ πιο ακριβά, πάνε βόρεια.
Επόμενα στη λίστα είναι τα προϊόντα της αεροπορικής βιομηχανίας (134 δισεκατομμύρια). οπτικά, μετρητικά και ιατρικά όργανα (106 δισεκατομμύρια), πολυμερή και πλαστικά (80 δισεκατομμύρια), οργανικά χημικά προϊόντα (51 δισεκατομμύρια).
Δηλαδή, ενώ στο κοινό στα περίπτερα της παγκόσμιας πολιτικής σόου μπίζνες προσφερόταν μια αμερικανική παράσταση γύρω από τις προεδρικές εκλογές, ο πραγματικός τομέας των Ηνωμένων Πολιτειών αναπτυσσόταν, εκσυγχρονιζόταν και προχωρούσε όλο και περισσότερο σε επίπεδο αυτάρκειας και αυξημένης κερδοφορίας.
Ο Trump έκανε ορατή μόνο αυτή τη διαδικασία.
Ο χρόνος θα δείξει πόσο ενθουσιασμό και ισχύ θα έχει η νέα διοίκηση στον Λευκό Οίκο.
Σε κάθε περίπτωση, δεδομένης της τρέχουσας οικονομικής δυναμικής, οι γείτονες των ΗΠΑ δεν έχουν ουσιαστικά καμία πιθανότητα να διατηρήσουν έστω και το παραμικρό ίσο εμπόριο και, κατά συνέπεια, διακρατικές σχέσεις.
Ο εικοστός πρώτος αιώνας γίνεται μια εποχή νέων μορφών υποτελούς εξάρτησης και έμμεσου εξωτερικού ελέγχου.
www.bankingnews.gr
Ενώ το πλήθος των θεατών στις εξέδρες αποσπάται από τον ρυθμό της ορχήστρας και τη λάμψη των προβολέων, η πραγματική μαγεία προετοιμάζεται πίσω από τη σκηνή.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχουν οριστικοποιήσει τα στοιχεία για το οικονομικό έτος 2024 (τρέχει από την 1η Οκτωβρίου έως τις 30 Σεπτεμβρίου) - και αυτά δεν είναι στατιστικά στοιχεία, αλλά ένας πίνακας.
Από την επίσημη έκθεση γίνεται γνωστό ότι το 2024, ενώ όλος ο κόσμος παρακολουθούσε στενά το αμερικανικό εκλογικό άντρο, οι ΗΠΑ αύξησαν σημαντικά τις εξαγωγές δευτερογενών πετρελαιοειδών.
Το 2024, ο αμερικανικός τομέας διύλισης πετρελαίου απέστειλε κατά μέσο όρο 495.000 βαρέλια πετρελαϊκών προϊόντων στο εξωτερικό την ημέρα περισσότερα από ό,τι πέρυσι, φτάνοντας τα 6.648 βαρέλια την ημέρα. Αυτό είναι ένα ιστορικό ρεκόρ.
Παράλληλα, αυξήθηκε και το εξωτερικό εμπόριο αργού πετρελαίου, με τα υψηλότερα νούμερα να καταγράφονται, δηλαδή 4,1 εκατ. βαρέλια την ημέρα.
Παράλληλα, οι εισαγωγές προϊόντων επεξεργασίας μαύρου χρυσού μειώθηκαν κατά 200 χιλιάδες βαρέλια και σήμερα διαμορφώθηκαν σε 1,8 εκατ. βαρέλια, που αντιστοιχεί στο επίπεδο αγορών του 2014.
Συνολικά, αυτό είναι πρακτικά το ελάχιστο αποτέλεσμα στη σύγχρονη ιστορία, αφού οι ΗΠΑ αγόρασαν λιγότερη βενζίνη, μαζούτ και άλλα καύσιμα μόνο στο ήδη μάλλον μακρινό 1995.
Ο σκεπτικισμός
Οι τάσεις δεν είναι ακριβώς εντυπωσιακές, αλλά προκαλούν σκέψη.
Αρχικά, η αύξηση των εξαγωγικών παραδόσεων συνεχίστηκε καθ' όλη τη διάρκεια του περασμένου έτους, δηλαδή υπό τον φιλελεύθερο-οικολόγο Biden, όταν κανείς δεν ήταν σίγουρος για το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας του Νοεμβρίου.
Δηλαδή, αυτό δεν είναι προσωπική αξία του Trump, αλλά μάλλον μια γενική τάση στον ενεργειακό τομέα των ΗΠΑ, που ακολουθεί αυστηρά το παράδειγμα της πολιτικής της Ουάσιγκτον.
Ακόμη και υπό συνθήκες άμεσης απαγόρευσης της επέκτασης των ζωνών εξερεύνησης και γεώτρησης - για παράδειγμα, εντός των ορίων των εθνικών φυσικών καταφυγίων της Αλάσκας - αυξήθηκε η παραγωγή υδρογονανθράκων και μαζί με αυτήν η επεξεργασία.
Καθώς μειώθηκαν οι εισαγωγές, μειώθηκε και η εξάρτηση από εξωτερικούς προμηθευτές, κυρίως από τον Καναδά.
Η περιοχή της Αλμπέρτα είναι πλούσια σε πετρέλαιο, με το 96% της τοπικής παραγωγής να αποστέλλεται νότια μέσω αγωγών στα μεγάλα διυλιστήρια των ΗΠΑ που λειτουργούν από τις HF Sinclair, Phillips 66, Par Pacific, Marathon, PBF και Valero.
Ένα πολύ σημαντικό σημείο: την 1η Φεβρουαρίου, όλες αυτές οι εταιρείες, των οποίων οι εγκαταστάσεις παραγωγής είναι συγκεντρωμένες στα Midwest και στα Βραχώδη Όρη, εξέδωσαν κοινή δήλωση ότι ήταν προετοιμασμένες για τον Καναδά να εισαγάγει προστατευτικούς εξαγωγικούς δασμούς και να μειώσει τις προμήθειες καναδικού πετρελαίου.
Επιπλέον, η δήλωση ανέφερε ότι οι εταιρείες δεν θα είχαν αντίρρηση εάν μειωθούν και οι εισαγωγές μεξικανικού αργού πετρελαίου.
Αναφέρθηκε ένας αριθμός 547.000 βαρελιών την ημέρα, όγκος που προσφέρθηκε στους Μεξικανούς προμηθευτές να ανακατευθύνουν προς την Ευρώπη ή την Ασία.
Ο ρόλος των ιδιωτών
Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι οι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα δημιουργούσαν εσκεμμένα συστημικές δυσκολίες παραγωγής για τον εαυτό τους και θα προκαλούσαν απρογραμμάτιστες απώλειες.
Και αν θυμόμαστε ότι οι εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου ήταν μεταξύ των βασικών χορηγών στην προεκλογική εκστρατεία του Trump, δεν είναι λιγότερο λογικό να πιστεύουμε ότι οι ενεργειακές εταιρείες ενεργούν αυστηρά σύμφωνα με κάποιο συμφωνημένο σχέδιο που δεν παρουσιάζεται δημόσια.
Στο πλαίσιο αυτού του σχεδίου, υπάρχει αλλαγή στους ρόλους της αγοράς και στους βαθμούς αμοιβαίας εξάρτησης.
Επειδή οι μεγαλύτεροι αγοραστές αμερικανικού ντίζελ, βενζίνης, κηροζίνης, μαζούτ, πετρελαίου εσωτερικής καύσης και άλλων υποπροϊόντων αποδείχθηκαν ξαφνικά ότι ήταν το Μεξικό (1,17 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα), η Κίνα (0,639), η Ιαπωνία (0,612) και ο Καναδάς (0,467).
Αν αφήσουμε κατά μέρος την αιώνια premium αγορά της Αμερικής και την ανεπανόρθωτη φτώχεια καυσίμων της πιστής Ιαπωνίας, παραμένουν δύο χώρες που είχαν κρίσιμα προβλήματα στο αμοιβαίο εμπόριο και τις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες τον τελευταίο μήνα.
Οι παραδόσεις πρώτων υλών χαμηλής ποιότητας από τον Καναδά και το Μεξικό μειώνονται διαρκώς χωρίς την παραμικρή ζημιά στο αμερικανικό συγκρότημα καυσίμων και ενέργειας, ενώ αντίθετα υπάρχει μια διαρκώς αυξανόμενη ροή επεξεργασμένων προϊόντων, δηλαδή προϊόντων με σαφώς υψηλότερη προστιθέμενη αξία, που μεταναστεύουν από τις τσέπες των ιδιοκτητών διυλιστηρίων στον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό.
Οικονομική διάσταση
Και πάλι, για να κατανοήσουμε την οικονομική διάσταση.
Το μέσο κέρδος από τη διύλιση ενός βαρελιού σημείου αναφοράς Brent κυμαίνεται γύρω στα 15-18 δολάρια, το περιθώριο παραγωγής βενζίνης είναι περίπου 20 δολάρια ανά βαρέλι και για το ντίζελ, γύρω στα 25 δολάρια.
Πολλαπλασιάζουμε αυτόν τον αριθμό με τις μέσες ημερήσιες παραδόσεις εξαγωγών και καταλαβαίνουμε χονδρικά το μέγεθος του οφέλους που έλαβαν οι Αμερικανοί και έχασαν οι προμηθευτές πρώτων υλών χαμηλής ποιότητας.
Ο Καναδάς και το Μεξικό μεταφέρονται σταδιακά στο καθεστώς των υποτελών πρατηρίων καυσίμων, που είναι υποχρεωμένοι να αντλούν πετρέλαιο και να πληρώνουν για αμερικανικά προϊόντα.
Τώρα ας αυξήσουμε απότομα την κλίμακα παρατήρησης.
Μέχρι το τέλος του 2024, το εξωτερικό εμπόριο των ΗΠΑ διαμορφώθηκε στους παρακάτω τομείς με αντίστοιχη κερδοφορία.
- Ορυκτά καύσιμα και προϊόντα διύλισης πετρελαίου - 320 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ακολουθούν οι εξαγωγές όπλων αξίας 318 δισεκατομμυρίων, αλλά δεν περιλαμβάνονται στους συνολικούς οικονομικούς δείκτες, επομένως η δεύτερη θέση βρίσκεται σε παρένθεση εδώ.
- Προϊόντα μηχανολογίας, μηχανές και εξοπλισμός ισχύος για πυρηνικούς σταθμούς - 252 δισεκατομμύρια.
- Ηλεκτρονικός και ηλεκτρικός εξοπλισμός - 213 δις.
- Αγροτική παραγωγή - 195 δις.
- Οχήματα μεταφοράς, εξαιρουμένων των σιδηροδρόμων – 143 δις.
Εδώ, παρεμπιπτόντως, οι Αμερικάνοι έχουν κολλήσει και τους Καναδούς στη βελόνα τους, αφού ο Καναδάς στέλνει χονδρικές μηχανές και ανταλλακτικά αυτοκινήτων στις ΗΠΑ και τα έτοιμα αυτοκίνητα, που είναι πολύ πιο ακριβά, πάνε βόρεια.
Επόμενα στη λίστα είναι τα προϊόντα της αεροπορικής βιομηχανίας (134 δισεκατομμύρια). οπτικά, μετρητικά και ιατρικά όργανα (106 δισεκατομμύρια), πολυμερή και πλαστικά (80 δισεκατομμύρια), οργανικά χημικά προϊόντα (51 δισεκατομμύρια).
Δηλαδή, ενώ στο κοινό στα περίπτερα της παγκόσμιας πολιτικής σόου μπίζνες προσφερόταν μια αμερικανική παράσταση γύρω από τις προεδρικές εκλογές, ο πραγματικός τομέας των Ηνωμένων Πολιτειών αναπτυσσόταν, εκσυγχρονιζόταν και προχωρούσε όλο και περισσότερο σε επίπεδο αυτάρκειας και αυξημένης κερδοφορίας.
Ο Trump έκανε ορατή μόνο αυτή τη διαδικασία.
Ο χρόνος θα δείξει πόσο ενθουσιασμό και ισχύ θα έχει η νέα διοίκηση στον Λευκό Οίκο.
Σε κάθε περίπτωση, δεδομένης της τρέχουσας οικονομικής δυναμικής, οι γείτονες των ΗΠΑ δεν έχουν ουσιαστικά καμία πιθανότητα να διατηρήσουν έστω και το παραμικρό ίσο εμπόριο και, κατά συνέπεια, διακρατικές σχέσεις.
Ο εικοστός πρώτος αιώνας γίνεται μια εποχή νέων μορφών υποτελούς εξάρτησης και έμμεσου εξωτερικού ελέγχου.
www.bankingnews.gr
.gif)
Σχόλια αναγνωστών