Το μυστικό σχέδιο της αμερικανικής κυβέρνησης είναι να επαναφέρει την ισορροπία στο εμπόριο αποδυναμώνοντας το δολάριο
Με το μελάνι να είναι ακόμη νωπό στο τελευταίο πακέτο δασμών του Αμερικανού προέδρου Donald Trump, κάποιοι ήδη προετοιμάζονται για ό,τι μπορεί να ακολουθήσει στην προσπάθειά του να εξαναγκάσει τους εμπορικούς εταίρους να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις του.
Οντας το επίκεντρο του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και ο εκδότης του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν διάφορους μοχλούς πίεσης που ο Trump μπορεί να χρησιμοποιήσει: από τις πιστωτικές κάρτες έως την παροχή δολαρίων σε ξένες τράπεζες.
Αν και η χρήση αυτών των μη συμβατικών όπλων θα είχε μεγάλο κόστος για τις ίδιες τις ΗΠΑ και θα μπορούσε ακόμη και να γυρίσει μπούμερανγκ, αναλυτές λένε ότι τέτοια σενάρια καταστροφής δεν πρέπει να απορρίπτονται.
Μάλιστα, μπορεί να γίνουν πραγματικότητα - ιδιαίτερα αν οι δασμοί δεν καταφέρουν να μειώσουν το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με τον υπόλοιπο κόσμο, ένα ενδεχόμενο που πολλοί οικονομολόγοι θεωρούν πιθανό, δεδομένου ότι η σχεδόν πλήρης απασχόληση στις ΗΠΑ έχει οδηγήσει σε σοβαρές ελλείψεις εργατικού δυναμικού.
Υπενθυμίζεται πως η Κίνα αντέδρασε την Παρασκευή 4/4, προκαλώντας περαιτέρω πτώση των αμερικανικών μετοχών και επιδεινώνοντας τη σοβούσα κρίση.
Η Συμφωνία του Mar-a-Lago
Το σχέδιο της αμερικανικής κυβέρνησης είναι να επαναφέρει την ισορροπία στο εμπόριο αποδυναμώνοντας το δολάριο.
Ένας τρόπος για να γίνει αυτό θα ήταν να στρατολογηθούν ξένες κεντρικές τράπεζες, σε μια συντονισμένη προσπάθεια ανατίμησης των δικών τους νομισμάτων.
Σύμφωνα με μελέτη του Stephen Mirran, επιλογής του Trump για την προεδρία του Συμβουλίου Οικονομικών Συμβούλων, αυτό μπορεί να συμβεί στο πλαίσιο μιας «Συμφωνίας του Μαρ-α-Λάγκο» – ένας παραλληλισμός με τη Συμφωνία του ξενοδοχείου Πλάζα του 1985 για τον περιορισμό της ισχύος του δολαρίου και το θέρετρο του Trump στη Φλόριντα.
Η μελέτη του πρότεινε οι Ηνωμένες Πολιτείες να χρησιμοποιήσουν την απειλή των δασμών και την υπόσχεση αμυντικής στήριξης για να πιέσουν τις ξένες χώρες να ανατιμήσουν τα νομίσματά τους έναντι του δολαρίου, μεταξύ άλλων παραχωρήσεων.
Ωστόσο, οικονομολόγοι είναι δύσπιστοι σχετικά με το αν μια τέτοια συμφωνία θα μπορούσε να αποκτήσει έδαφος στην Ευρώπη ή την Κίνα, καθώς η οικονομική και πολιτική κατάσταση είναι πολύ διαφορετική σήμερα σε σύγκριση με πριν από 40 χρόνια.
Ο οικονομολόγος Maurice Obstfeld υποστήριξε ότι οι δασμοί έχουν ήδη επιβληθεί, αφαιρώντας το περιθώριο χρήσης τους ως απειλή, ενώ η δέσμευση των Ηνωμένων Πολιτειών στην παγκόσμια ασφάλεια έχει αποδυναμωθεί λόγω της αμφιλεγόμενης στάσης τους στο ζήτημα της Ουκρανίας.
Επιπλέον, οι κεντρικοί τραπεζίτες στη ζώνη του ευρώ, την Ιαπωνία και τη Βρετανία είναι απίθανο να αποδεχθούν μια συμφωνία που θα τους υποχρέωνε να αυξήσουν τα επιτόκια και να διακινδυνεύσουν ύφεση.
Η απειλή της απόσυρσης του δολαρίου
Εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία, η κυβέρνηση Trump μπορεί να μπει στον πειρασμό να χρησιμοποιήσει πιο επιθετικές τακτικές, εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι το δολάριο είναι το κύριο νόμισμα στις διεθνείς συναλλαγές, τις αποταμιεύσεις και τις επενδύσεις.
Αυτό θα μπορούσε να πάρει τη μορφή απειλής διακοπής των swap γραμμών της Federal Reserve για ξένες κεντρικές τράπεζες, κάτι που τους επιτρέπει να δανείζονται δολάρια με αντάλλαγμα εγγυήσεις στο δικό τους νόμισμα.
Η απόσυρση αυτής της δυνατότητας θα έπληττε σοβαρά την αγορά δολαριακής πίστωσης εκτός των ΗΠΑ, επηρεάζοντας κυρίως τις τράπεζες στη Βρετανία, τη ζώνη του ευρώ και την Ιαπωνία.
Αν και αυτές οι swap γραμμές είναι αποκλειστικά στη δικαιοδοσία της Fed και ο Trump δεν έχει δείξει ποτέ πρόθεση να ελέγξει την κεντρική τράπεζα, η αντικατάσταση βασικών στελεχών σε ρυθμιστικούς οργανισμούς έχει ανησυχήσει τους παρατηρητές.
Οι πιστωτικές κάρτες ως όπλο
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ένα ακόμη ισχυρό πλεονέκτημα: τους γίγαντες των ηλεκτρονικών πληρωμών, συμπεριλαμβανομένων των Visa και Mastercard.
Ενώ η Ιαπωνία και η Κίνα έχουν αναπτύξει σε κάποιο βαθμό τα δικά τους μέσα πληρωμής, οι δύο αμερικανικές εταιρείες επεξεργάζονται τα δύο τρίτα των συναλλαγών με κάρτες στη ζώνη του ευρώ.
Εάν η Ουάσιγκτον ασκούσε πιέσεις στη Visa και τη Mastercard να διακόψουν τις υπηρεσίες τους, όπως έκαναν στη Ρωσία μετά την εισβολή στην Ουκρανία, οι Ευρωπαίοι θα έπρεπε να βασιστούν σε μετρητά ή χρονοβόρες τραπεζικές μεταφορές για τις αγορές τους.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει προειδοποιήσει ότι αυτή η εξάρτηση εκθέτει την Ευρώπη στον κίνδυνο «οικονομικής πίεσης και εκβιασμού» και η ψηφιακή μορφή του ευρώ μπορεί να αποτελέσει λύση.
Ωστόσο, η εφαρμογή της έχει καθυστερήσει λόγω πολιτικών και τεχνικών συζητήσεων.
Ευρωπαίοι αξιωματούχοι εξετάζουν πώς θα μπορούσαν να αντιδράσουν στις ενέργειες του Trump, αλλά φοβούνται την κλιμάκωση της έντασης.
Θα μπορούσαν να επιβάλουν δασμούς στις ΗΠΑ ή να εξετάσουν πιο δραστικά μέτρα, όπως τον περιορισμό της πρόσβασης των αμερικανικών τραπεζών στην ΕΕ.
Ωστόσο, τέτοιες κινήσεις θα ήταν δύσκολες λόγω της ισχύος της Wall Street και του κινδύνου αντιποίνων κατά των ευρωπαϊκών τραπεζών που δραστηριοποιούνται στις ΗΠΑ.
Παρ’ όλα αυτά, ορισμένα στελέχη διεθνών τραπεζών ανέφεραν στο Reuters ότι ανησυχούν για πιθανές ευρωπαϊκές αντιδράσεις τους επόμενους μήνες.
Aποδολαριοποίηση
Η παρουσίαση των πινάκων με τις ταρίφες από τον Τrump απέτυχε να «κατευνάσει επαρκώς τους φόβους των παγκόσμιων αγορών», καθώς παραμένει ασαφές ποιους ακριβώς δασμούς θα αντιμετωπίσουν τελικά ορισμένες χώρες, σύμφωνα με τον έμπειρο χρηματοοικονομικό αναλυτή Paul Goncharov.
«Στη ρίζα της αποδολαριοποίησης βρίσκεται η απολύτως φυσιολογική αντίδραση στις τακτικές εκφοβισμού, τις οποίες πολλοί σε όλο τον κόσμο θεωρούν ότι αντιπροσωπεύει το νέο καθεστώς δασμών», σημειώνει ο αναλυτής.
Η χρήση τέτοιων τακτικών από την Ουάσιγκτον απλώς μειώνει την αξία οποιασδήποτε «συμμαχίας ή μη συμμαχίας» με τις ΗΠΑ, εξηγεί.
Οι αμερικανικές προσπάθειες να επιβάλουν κυρώσεις σε χώρες που προτιμούν να συναλλάσσονται με άλλα έθνη, χρησιμοποιώντας τα δικά τους νομίσματα αντί για δολάρια ΗΠΑ, επίσης δεν καθιστούν τις Ηνωμένες Πολιτείες πιο αγαπητές σε αυτές.
«Προσωπικά, πιστεύω ότι αυτό το τελευταίο 'Opus Magna' της κυβέρνησης της Ουάσιγκτον μπορεί να έχει σπάσει ανεπανόρθωτα την πλάτη της καμήλας όσον αφορά το μέλλον του δολαρίου ΗΠΑ, το οποίο έχει εργαλειοποιηθεί και φαίνεται πως θα παραμείνει έτσι».
Απώλεια εμπιστοσύνης…
Η τρέλα πίσω από τη μεθοδολογία των πρόσφατων δασμών σίγουρα δεν ενθαρρύνει την πίστη στη συνοχή της πολιτικής των ΗΠΑ. Πολλοί αναλυτές ανησυχούν, αλλά πιθανότατα κανείς περισσότερο από την Deutsche Bank και τον κορυφαίο αναλυτή της George Saravelos.
«Ανησυχούμε ότι το δολάριο διατρέχει τον κίνδυνο μιας ευρύτερης κρίσης εμπιστοσύνης», έγραψε ο Saravelos, επικεφαλής στρατηγικής FX στην Deutsche Bank, σε σημείωμα που έστειλε στους πελάτες του το πρωί.
Όπως επισημαίνει, «προειδοποιούμε εδώ και καιρό για τη σημασία της κατάρρευσης της συσχέτισης μεταξύ των αμερικανικών στοιχείων ενεργητικού και του δολαρίου — οι ευρωπαϊκές απώλειες σε αμερικανικά στοιχεία ενεργητικού ξεπερνούν πλέον αυτές που παρατηρήθηκαν κατά την κρίση του 2022-2023.
Οι ιδιότητες του δολαρίου ως ασφαλούς καταφυγίου τείνουν να εκλείψουν, και αυτό επιβάλλει σημαντικό κόστος στις θέσεις σε δολάριο που δεν έχουν καλυφθεί. Πέρα από αυτό, οι εξελίξεις από την αρχή της χρονιάς μας ανησυχούν…
Φοβόμαστε μια ευρύτερη υπονόμευση της εμπιστοσύνης στην οικονομική προοπτική των ΗΠΑ και τη μεσοπρόθεσμη επιθυμία για κατανομές σε δολάριο.
Όλα αυτά κινδυνεύουν να προκαλέσουν μια αυτοεκπληρούμενη αναίρεση των ακραίων υπερβολικών θέσεων σε αμερικανικά στοιχεία ενεργητικού από χώρες που έχουν εξαγάγει κεφάλαιο στις ΗΠΑ την τελευταία δεκαετία.
Η πλειονότητα του ανεπτυγμένου κόσμου ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Στο τέλος της ημέρας, οι ΗΠΑ έχουν μεγάλο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών και το νόμισμα εξαρτάται από τις εισροές κεφαλαίων για τη σταθερότητά του.
Μια πτώση του δολαρίου, μια πτώση των αμερικανικών μετοχών και μια αύξηση του περιθωρίου απόδοσης των αμερικανικών κρατικών ομολόγων θα ήταν το ισχυρότερο σήμα της αγοράς ότι η διαδικασία αποεπένδυσης από τις ΗΠΑ επιταχύνεται.
Η αύξηση του περιθωρίου απόδοσης στα αμερικανικά ομόλογα δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα, αλλά θα ήταν ένα πολύ αρνητικό σήμα αν συνέβαινε.
Το γενικό μας μήνυμα είναι ότι υπάρχει κίνδυνος οι σημαντικές αλλαγές στις κατανομές των ροών κεφαλαίων να αντικαταστήσουν τα θεμελιώδη στοιχεία συναλλάγματος και οι κινήσεις συναλλάγματος να γίνουν άτακτες.
Θα προειδοποιήσουμε ότι αν η πτώση του δολαρίου επιταχυνθεί, θα ήταν μια εξαιρετικά ανεπιθύμητη εξέλιξη για τις κεντρικές τράπεζες παγκοσμίως.
Το τελευταίο πράγμα που θέλει η ΕΚΤ είναι ένα εξωτερικά επιβληθέν αποπληθωριστικό σοκ λόγω απώλειας εμπιστοσύνης στο δολάριο και μιας απότομης εκτίναξης του ευρώ πάνω από τους δασμούς.
Αναμένετε αντιστάσεις. Βρισκόμαστε εν μέσω δραματικής αλλαγής καθεστώτος στις αγορές».
www.bankingnews.gr
Οντας το επίκεντρο του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και ο εκδότης του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν διάφορους μοχλούς πίεσης που ο Trump μπορεί να χρησιμοποιήσει: από τις πιστωτικές κάρτες έως την παροχή δολαρίων σε ξένες τράπεζες.
Αν και η χρήση αυτών των μη συμβατικών όπλων θα είχε μεγάλο κόστος για τις ίδιες τις ΗΠΑ και θα μπορούσε ακόμη και να γυρίσει μπούμερανγκ, αναλυτές λένε ότι τέτοια σενάρια καταστροφής δεν πρέπει να απορρίπτονται.
Μάλιστα, μπορεί να γίνουν πραγματικότητα - ιδιαίτερα αν οι δασμοί δεν καταφέρουν να μειώσουν το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με τον υπόλοιπο κόσμο, ένα ενδεχόμενο που πολλοί οικονομολόγοι θεωρούν πιθανό, δεδομένου ότι η σχεδόν πλήρης απασχόληση στις ΗΠΑ έχει οδηγήσει σε σοβαρές ελλείψεις εργατικού δυναμικού.
Υπενθυμίζεται πως η Κίνα αντέδρασε την Παρασκευή 4/4, προκαλώντας περαιτέρω πτώση των αμερικανικών μετοχών και επιδεινώνοντας τη σοβούσα κρίση.
Η Συμφωνία του Mar-a-Lago
Το σχέδιο της αμερικανικής κυβέρνησης είναι να επαναφέρει την ισορροπία στο εμπόριο αποδυναμώνοντας το δολάριο.
Ένας τρόπος για να γίνει αυτό θα ήταν να στρατολογηθούν ξένες κεντρικές τράπεζες, σε μια συντονισμένη προσπάθεια ανατίμησης των δικών τους νομισμάτων.
Σύμφωνα με μελέτη του Stephen Mirran, επιλογής του Trump για την προεδρία του Συμβουλίου Οικονομικών Συμβούλων, αυτό μπορεί να συμβεί στο πλαίσιο μιας «Συμφωνίας του Μαρ-α-Λάγκο» – ένας παραλληλισμός με τη Συμφωνία του ξενοδοχείου Πλάζα του 1985 για τον περιορισμό της ισχύος του δολαρίου και το θέρετρο του Trump στη Φλόριντα.
Η μελέτη του πρότεινε οι Ηνωμένες Πολιτείες να χρησιμοποιήσουν την απειλή των δασμών και την υπόσχεση αμυντικής στήριξης για να πιέσουν τις ξένες χώρες να ανατιμήσουν τα νομίσματά τους έναντι του δολαρίου, μεταξύ άλλων παραχωρήσεων.
Ωστόσο, οικονομολόγοι είναι δύσπιστοι σχετικά με το αν μια τέτοια συμφωνία θα μπορούσε να αποκτήσει έδαφος στην Ευρώπη ή την Κίνα, καθώς η οικονομική και πολιτική κατάσταση είναι πολύ διαφορετική σήμερα σε σύγκριση με πριν από 40 χρόνια.
Ο οικονομολόγος Maurice Obstfeld υποστήριξε ότι οι δασμοί έχουν ήδη επιβληθεί, αφαιρώντας το περιθώριο χρήσης τους ως απειλή, ενώ η δέσμευση των Ηνωμένων Πολιτειών στην παγκόσμια ασφάλεια έχει αποδυναμωθεί λόγω της αμφιλεγόμενης στάσης τους στο ζήτημα της Ουκρανίας.
Επιπλέον, οι κεντρικοί τραπεζίτες στη ζώνη του ευρώ, την Ιαπωνία και τη Βρετανία είναι απίθανο να αποδεχθούν μια συμφωνία που θα τους υποχρέωνε να αυξήσουν τα επιτόκια και να διακινδυνεύσουν ύφεση.
Η απειλή της απόσυρσης του δολαρίου
Εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία, η κυβέρνηση Trump μπορεί να μπει στον πειρασμό να χρησιμοποιήσει πιο επιθετικές τακτικές, εκμεταλλευόμενη το γεγονός ότι το δολάριο είναι το κύριο νόμισμα στις διεθνείς συναλλαγές, τις αποταμιεύσεις και τις επενδύσεις.
Αυτό θα μπορούσε να πάρει τη μορφή απειλής διακοπής των swap γραμμών της Federal Reserve για ξένες κεντρικές τράπεζες, κάτι που τους επιτρέπει να δανείζονται δολάρια με αντάλλαγμα εγγυήσεις στο δικό τους νόμισμα.
Η απόσυρση αυτής της δυνατότητας θα έπληττε σοβαρά την αγορά δολαριακής πίστωσης εκτός των ΗΠΑ, επηρεάζοντας κυρίως τις τράπεζες στη Βρετανία, τη ζώνη του ευρώ και την Ιαπωνία.
Αν και αυτές οι swap γραμμές είναι αποκλειστικά στη δικαιοδοσία της Fed και ο Trump δεν έχει δείξει ποτέ πρόθεση να ελέγξει την κεντρική τράπεζα, η αντικατάσταση βασικών στελεχών σε ρυθμιστικούς οργανισμούς έχει ανησυχήσει τους παρατηρητές.
Οι πιστωτικές κάρτες ως όπλο
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ένα ακόμη ισχυρό πλεονέκτημα: τους γίγαντες των ηλεκτρονικών πληρωμών, συμπεριλαμβανομένων των Visa και Mastercard.
Ενώ η Ιαπωνία και η Κίνα έχουν αναπτύξει σε κάποιο βαθμό τα δικά τους μέσα πληρωμής, οι δύο αμερικανικές εταιρείες επεξεργάζονται τα δύο τρίτα των συναλλαγών με κάρτες στη ζώνη του ευρώ.
Εάν η Ουάσιγκτον ασκούσε πιέσεις στη Visa και τη Mastercard να διακόψουν τις υπηρεσίες τους, όπως έκαναν στη Ρωσία μετά την εισβολή στην Ουκρανία, οι Ευρωπαίοι θα έπρεπε να βασιστούν σε μετρητά ή χρονοβόρες τραπεζικές μεταφορές για τις αγορές τους.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει προειδοποιήσει ότι αυτή η εξάρτηση εκθέτει την Ευρώπη στον κίνδυνο «οικονομικής πίεσης και εκβιασμού» και η ψηφιακή μορφή του ευρώ μπορεί να αποτελέσει λύση.
Ωστόσο, η εφαρμογή της έχει καθυστερήσει λόγω πολιτικών και τεχνικών συζητήσεων.
Ευρωπαίοι αξιωματούχοι εξετάζουν πώς θα μπορούσαν να αντιδράσουν στις ενέργειες του Trump, αλλά φοβούνται την κλιμάκωση της έντασης.
Θα μπορούσαν να επιβάλουν δασμούς στις ΗΠΑ ή να εξετάσουν πιο δραστικά μέτρα, όπως τον περιορισμό της πρόσβασης των αμερικανικών τραπεζών στην ΕΕ.
Ωστόσο, τέτοιες κινήσεις θα ήταν δύσκολες λόγω της ισχύος της Wall Street και του κινδύνου αντιποίνων κατά των ευρωπαϊκών τραπεζών που δραστηριοποιούνται στις ΗΠΑ.
Παρ’ όλα αυτά, ορισμένα στελέχη διεθνών τραπεζών ανέφεραν στο Reuters ότι ανησυχούν για πιθανές ευρωπαϊκές αντιδράσεις τους επόμενους μήνες.
Aποδολαριοποίηση
Η παρουσίαση των πινάκων με τις ταρίφες από τον Τrump απέτυχε να «κατευνάσει επαρκώς τους φόβους των παγκόσμιων αγορών», καθώς παραμένει ασαφές ποιους ακριβώς δασμούς θα αντιμετωπίσουν τελικά ορισμένες χώρες, σύμφωνα με τον έμπειρο χρηματοοικονομικό αναλυτή Paul Goncharov.
«Στη ρίζα της αποδολαριοποίησης βρίσκεται η απολύτως φυσιολογική αντίδραση στις τακτικές εκφοβισμού, τις οποίες πολλοί σε όλο τον κόσμο θεωρούν ότι αντιπροσωπεύει το νέο καθεστώς δασμών», σημειώνει ο αναλυτής.
Η χρήση τέτοιων τακτικών από την Ουάσιγκτον απλώς μειώνει την αξία οποιασδήποτε «συμμαχίας ή μη συμμαχίας» με τις ΗΠΑ, εξηγεί.
Οι αμερικανικές προσπάθειες να επιβάλουν κυρώσεις σε χώρες που προτιμούν να συναλλάσσονται με άλλα έθνη, χρησιμοποιώντας τα δικά τους νομίσματα αντί για δολάρια ΗΠΑ, επίσης δεν καθιστούν τις Ηνωμένες Πολιτείες πιο αγαπητές σε αυτές.
«Προσωπικά, πιστεύω ότι αυτό το τελευταίο 'Opus Magna' της κυβέρνησης της Ουάσιγκτον μπορεί να έχει σπάσει ανεπανόρθωτα την πλάτη της καμήλας όσον αφορά το μέλλον του δολαρίου ΗΠΑ, το οποίο έχει εργαλειοποιηθεί και φαίνεται πως θα παραμείνει έτσι».
Απώλεια εμπιστοσύνης…
Η τρέλα πίσω από τη μεθοδολογία των πρόσφατων δασμών σίγουρα δεν ενθαρρύνει την πίστη στη συνοχή της πολιτικής των ΗΠΑ. Πολλοί αναλυτές ανησυχούν, αλλά πιθανότατα κανείς περισσότερο από την Deutsche Bank και τον κορυφαίο αναλυτή της George Saravelos.
«Ανησυχούμε ότι το δολάριο διατρέχει τον κίνδυνο μιας ευρύτερης κρίσης εμπιστοσύνης», έγραψε ο Saravelos, επικεφαλής στρατηγικής FX στην Deutsche Bank, σε σημείωμα που έστειλε στους πελάτες του το πρωί.
Όπως επισημαίνει, «προειδοποιούμε εδώ και καιρό για τη σημασία της κατάρρευσης της συσχέτισης μεταξύ των αμερικανικών στοιχείων ενεργητικού και του δολαρίου — οι ευρωπαϊκές απώλειες σε αμερικανικά στοιχεία ενεργητικού ξεπερνούν πλέον αυτές που παρατηρήθηκαν κατά την κρίση του 2022-2023.
Οι ιδιότητες του δολαρίου ως ασφαλούς καταφυγίου τείνουν να εκλείψουν, και αυτό επιβάλλει σημαντικό κόστος στις θέσεις σε δολάριο που δεν έχουν καλυφθεί. Πέρα από αυτό, οι εξελίξεις από την αρχή της χρονιάς μας ανησυχούν…
Φοβόμαστε μια ευρύτερη υπονόμευση της εμπιστοσύνης στην οικονομική προοπτική των ΗΠΑ και τη μεσοπρόθεσμη επιθυμία για κατανομές σε δολάριο.
Όλα αυτά κινδυνεύουν να προκαλέσουν μια αυτοεκπληρούμενη αναίρεση των ακραίων υπερβολικών θέσεων σε αμερικανικά στοιχεία ενεργητικού από χώρες που έχουν εξαγάγει κεφάλαιο στις ΗΠΑ την τελευταία δεκαετία.
Η πλειονότητα του ανεπτυγμένου κόσμου ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Στο τέλος της ημέρας, οι ΗΠΑ έχουν μεγάλο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών και το νόμισμα εξαρτάται από τις εισροές κεφαλαίων για τη σταθερότητά του.
Μια πτώση του δολαρίου, μια πτώση των αμερικανικών μετοχών και μια αύξηση του περιθωρίου απόδοσης των αμερικανικών κρατικών ομολόγων θα ήταν το ισχυρότερο σήμα της αγοράς ότι η διαδικασία αποεπένδυσης από τις ΗΠΑ επιταχύνεται.
Η αύξηση του περιθωρίου απόδοσης στα αμερικανικά ομόλογα δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα, αλλά θα ήταν ένα πολύ αρνητικό σήμα αν συνέβαινε.
Το γενικό μας μήνυμα είναι ότι υπάρχει κίνδυνος οι σημαντικές αλλαγές στις κατανομές των ροών κεφαλαίων να αντικαταστήσουν τα θεμελιώδη στοιχεία συναλλάγματος και οι κινήσεις συναλλάγματος να γίνουν άτακτες.
Θα προειδοποιήσουμε ότι αν η πτώση του δολαρίου επιταχυνθεί, θα ήταν μια εξαιρετικά ανεπιθύμητη εξέλιξη για τις κεντρικές τράπεζες παγκοσμίως.
Το τελευταίο πράγμα που θέλει η ΕΚΤ είναι ένα εξωτερικά επιβληθέν αποπληθωριστικό σοκ λόγω απώλειας εμπιστοσύνης στο δολάριο και μιας απότομης εκτίναξης του ευρώ πάνω από τους δασμούς.
Αναμένετε αντιστάσεις. Βρισκόμαστε εν μέσω δραματικής αλλαγής καθεστώτος στις αγορές».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών