Ο de Villepin απολαμβάνει μια περίοδο δημοτικότητας
Ο Dominique de Villepin δεν βρίσκεται στην κυβέρνηση στη Γαλλία για περισσότερο από μια δεκαετία.
Η κορυφαία στιγμή της καριέρας του - η παθιασμένη ομιλία του στα Ηνωμένα Έθνη κατά της εκκρεμούς εισβολής των ΗΠΑ στο Ιράκ - έλαβε χώρα όταν ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας ήταν μόλις έφηβος.
Αλλά ο bête noire της κυβέρνησης Bush απολαμβάνει μια απροσδόκητη στιγμή φήμης.
Αυτό που ξεκίνησε ως επιστροφή στο προσκήνιο με την κριτική της κλίμακας των αντιποίνων του Ισραήλ στην τρομοκρατική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου 2023 υπό την ηγεσία της Hamas έχει μετατραπεί σε μια πλήρη έκρηξη των μέσων ενημέρωσης από τον εγχώριο και τον διεθνή Τύπο.
Για ποιο σκοπό, παραμένει μυστήριο.
Ο 71χρονος λέγεται ότι σκέφτεται να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος, αλλά έχει επανειλημμένα απορρίψει την ερώτηση.
Επίσης, αρνείται σθεναρά ότι η εκστρατεία του στα μέσα ενημέρωσης έχει σχεδιαστεί για να ασκήσει πιέσεις για ξένες δυνάμεις, ιδίως από τη Μέση Ανατολή, ή για να αυξήσει το προφίλ της εταιρείας συμβούλων του, Villepin International.
«Θέλω οι Γάλλοι να καταλάβουν τι τους συμβαίνει», είπε ο de Villepin στο POLITICO όταν ρωτήθηκε για την επιστροφή του.
Τις τελευταίες εβδομάδες ο de Villepin κυκλοφόρησε ένα ενημερωτικό δελτίο, άνοιξε έναν νέο λογαριασμό στο Instagram και δημοσίευσε ένα δοκίμιο που καλούσε το «πνεύμα αντίστασης» του γαλλικού πληθυσμού.
"Υπάρχει μια μάχη που πρέπει να δοθεί.
Και μπορείτε να δείτε ότι δεν υπάρχουν πολλοί από εμάς που μπορούμε να την κάνουμε", είπε.
Η μεγάλη επαναφορά
Ο de Villepin απολαμβάνει ξεκάθαρα μια στιγμή για την οποία εμφανίζεται στα μέτρα του.
Αν και προέρχεται από την παραδοσιακή κεντροδεξιά της γαλλικής πολιτικής, η υποστήριξή του για την παλαιστινιακή υπόθεση του έχει κερδίσει νέο σεβασμό στην αριστερά.
Τον επαίνεσε μάλιστα ένας από τους κορυφαίους ανθυπολοχαγούς του ακροαριστερού Jean-Luc Mélenchon για τις θέσεις του στη Γάζα.
Τώρα, με τον Πρόεδρο Donald Trump πίσω στον Λευκό Οίκο, οι πύρινες, εύγλωττες κρίσεις του de Villepin εναντίον του George Bush και του αμερικανικού «νεοιμπεριαλισμού» βρίσκουν για άλλη μια φορά ένα δεκτικό κοινό στη Γαλλία που παρακολουθεί με δυσπιστία τι συμβαίνει στην Ουάσιγκτον και τη Μέση Ανατολή.
«Όπου κι αν πάω και κάθε φορά που μιλάω, αισθάνομαι μια αντήχηση», είπε.
«Δυστυχώς, η σημερινή πολιτική δεν το ανταποκρίνεται.
Δεν λέω ότι αυτό είναι το άνοιγμα της Ερυθράς Θάλασσας, αλλά υπάρχει κάτι».
Τι θα έκανε ο de Villepin
Η αδιαμφισβήτητη σιλουέτα του De Villepin σπάνια περνά απαρατήρητη στους επιχειρηματικούς και διπλωματικούς κύκλους του Παρισιού.
Πρόσφατα εθεάθη σε δεξίωση που παρέθεσε ο μεγιστάνας της ναυτιλίας και των μέσων ενημέρωσης Rodolphe Saadé, ένας από τους πιο γνωστούς συμμάχους του προέδρου Emmanuel Macron στην επιχειρηματική ελίτ της χώρας.
Ο de Villepin, του οποίου το γενεαλογικό δέντρο αφθονεί με διπλωμάτες, πολιτικούς και στρατιωτικούς, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής του ηλικίας στη Βενεζουέλα, όπου εργαζόταν ο πατέρας του εκείνη την εποχή.
Ως η επιτομή των παλαιομοδίτικων διπλωματών καριέρας της Γαλλίας, εμποτισμένοι με γκωλιστικά ιδανικά και αγάπη για τη γαλλική λογοτεχνία και ιστορία, σφυρηλάτησε δεσμούς σε πολλά από τα κέντρα ισχύος του κόσμου.
Μετά τη βραχύβια προεδρική του εκστρατεία, αποσύρθηκε από την πολιτική και ξεκίνησε μια επιτυχημένη καριέρα ως σύμβουλος.
Εξακολουθεί να επιδεικνύει την ίδια βαρύτητα και το ίδιο στιχουργικό ταλέντο που του κέρδισε τη φήμη υπό τον κεντροδεξιό Πρόεδρο Jacques Chirac, μαζί με τις έντονες απόψεις που τον έκαναν μια πολωτική φιγούρα στο εξωτερικό.
Και εξακολουθεί να μην του λείπουν απόψεις για τις διεθνείς υποθέσεις, ειδικά για το πώς να διορθώσει την επίθεση των κρίσεων που αντιμετωπίζει η Γαλλία.
Μιλώντας από ένα καφέ σε απόσταση αναπνοής από τον χρυσό τρούλο των Invalides στο κέντρο του Παρισιού, ο de Villepin λέει ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν έπρεπε να προγραμματίσουν τόσο γρήγορα συναντήσεις στον Λευκό Οίκο «φανταζόμενοι ότι μπορούμε να κατευνάσουμε την οργή και την οργή του Donald Trump».
«Κάποιοι θα ήθελαν να πιστέψουν ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε με μετρημένο και λογικό τρόπο για να κατευνάσουν με κάποιο τρόπο τον Μολώχ», είπε, αναφερόμενος στη διψασμένη για θυσίες βιβλική θεότητα.
Ο de Villepin είπε ότι ο Macron δεν έχει κάνει αρκετά για να εξηγήσει δημόσια πώς θα μετατρέψει την υψηλή ρητορική του σε πράξη.
«Πρέπει να είμαστε σε θέση να θέσουμε μια πολιτική και διπλωματική πρόταση στο τραπέζι που θα είναι ο οδικός χάρτης των Ευρωπαίων και των Ουκρανών… εάν αυτό το σχέδιο ή αυτός ο οδικός χάρτης είναι πολύ χαλαρός ή όχι αρκετά σαφής, όχι αρκετά δυναμικός, διαπραγματευόμαστε με την πλάτη στον τοίχο», είπε ο de Villepin.
Ο de Villepin συμφώνησε με την τρέχουσα ώθηση του Macron να προχωρήσει, μαζί με ομοϊδεάτες εταίρους, εκτός των δομών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αντιμετώπιση επειγόντων ζητημάτων όπως ο κοινός δανεισμός για τη χρηματοδότηση των αυξημένων αμυντικών δαπανών.
Χώρες με υψηλό χρέος και υπερβολικούς προϋπολογισμούς, όπως η Γαλλία, η Ισπανία και η Ιταλία, υποστήριζαν εδώ και καιρό τον κοινό δανεισμό ως τον μόνο τρόπο για να αυξηθούν σημαντικά οι αμυντικές δαπάνες, αλλά η ιδέα είναι πολιτικά τοξική για πιο δημοσιονομικά συντηρητικές χώρες στη Βόρεια Ευρώπη.
Μπορεί να κερδίσει;
Η τελευταία επιδρομή του πρώην πρωθυπουργού στην πολιτική χρονολογείται από μια αποτυχημένη προεδρική υποψηφιότητα το 2012.
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι δεν ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική, ή ίσως γι' αυτό, ο de Villepin έφτασε πρόσφατα στην κορυφή της κατάταξης Γάλλων πολιτικών από έναν αξιοσέβαστο δημοσκόπο, προηγούμενος από υποψήφιους για την προεδρία, όπως ο κεντροδεξιός Edouard Philippe.
Ωστόσο, όπως δείχνει η ίδια έρευνα, η μετατροπή αυτής της δημοτικότητας σε ψήφους είναι πιθανότατα μακρινή.
Εάν ο de Villepin άρχιζε την εκστρατεία, θα έβρισκε ότι ο πολιτικός χώρος στον οποίο θα μπορούσε να ελπίζει να χτίσει έχει συρρικνωθεί σημαντικά.
Το πρώην κόμμα του, Les Républicains, είναι ένα κέλυφος του πρώην εαυτού του μετά την αιμορραγία της ένταξης στο κεντρώο κίνημα του προέδρου Emmanuel Macron και την ανερχόμενη ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση.
Αναμφισβήτητα η πιο δημοφιλής φιγούρα στο Les Républicains είναι ο Bruno Retailleau, ο υπουργός Εσωτερικών που είναι γνωστός για τη σκληροπυρηνική του στάση σχετικά με τη μετανάστευση.
Ο Retailleau προσπαθεί να ηγηθεί των Les Républicains και φημολογείται ότι θα έχει το βλέμμα του στην προεδρία το 2027.
Προς το παρόν, μια προεδρική υποψηφιότητα παραμένει πιθανότατα ένα όνειρο.
Σε δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε την Κυριακή, ο πρώην πρωθυπουργός πιστώνεται με μεταξύ 2,5% και 5% των προθέσεων ψήφου στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2027.
Αλλά αν ο de Villepin πιστεύει αληθινά ότι είναι ο άνθρωπος αυτή τη στιγμή, οι κακοί αριθμοί δημοσκοπήσεων πιθανότατα δεν θα τον εμποδίσουν να κάνει μια προσπάθεια για τα Ηλύσια να καταπολεμήσουν αυτό που αποκαλεί «νεοιμπεριαλιστική επίθεση» κατά των Γάλλων.
www.bankingnews.gr
Η κορυφαία στιγμή της καριέρας του - η παθιασμένη ομιλία του στα Ηνωμένα Έθνη κατά της εκκρεμούς εισβολής των ΗΠΑ στο Ιράκ - έλαβε χώρα όταν ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας ήταν μόλις έφηβος.
Αλλά ο bête noire της κυβέρνησης Bush απολαμβάνει μια απροσδόκητη στιγμή φήμης.
Αυτό που ξεκίνησε ως επιστροφή στο προσκήνιο με την κριτική της κλίμακας των αντιποίνων του Ισραήλ στην τρομοκρατική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου 2023 υπό την ηγεσία της Hamas έχει μετατραπεί σε μια πλήρη έκρηξη των μέσων ενημέρωσης από τον εγχώριο και τον διεθνή Τύπο.
Για ποιο σκοπό, παραμένει μυστήριο.
Ο 71χρονος λέγεται ότι σκέφτεται να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος, αλλά έχει επανειλημμένα απορρίψει την ερώτηση.
Επίσης, αρνείται σθεναρά ότι η εκστρατεία του στα μέσα ενημέρωσης έχει σχεδιαστεί για να ασκήσει πιέσεις για ξένες δυνάμεις, ιδίως από τη Μέση Ανατολή, ή για να αυξήσει το προφίλ της εταιρείας συμβούλων του, Villepin International.
«Θέλω οι Γάλλοι να καταλάβουν τι τους συμβαίνει», είπε ο de Villepin στο POLITICO όταν ρωτήθηκε για την επιστροφή του.
Τις τελευταίες εβδομάδες ο de Villepin κυκλοφόρησε ένα ενημερωτικό δελτίο, άνοιξε έναν νέο λογαριασμό στο Instagram και δημοσίευσε ένα δοκίμιο που καλούσε το «πνεύμα αντίστασης» του γαλλικού πληθυσμού.
"Υπάρχει μια μάχη που πρέπει να δοθεί.
Και μπορείτε να δείτε ότι δεν υπάρχουν πολλοί από εμάς που μπορούμε να την κάνουμε", είπε.
Η μεγάλη επαναφορά
Ο de Villepin απολαμβάνει ξεκάθαρα μια στιγμή για την οποία εμφανίζεται στα μέτρα του.
Αν και προέρχεται από την παραδοσιακή κεντροδεξιά της γαλλικής πολιτικής, η υποστήριξή του για την παλαιστινιακή υπόθεση του έχει κερδίσει νέο σεβασμό στην αριστερά.
Τον επαίνεσε μάλιστα ένας από τους κορυφαίους ανθυπολοχαγούς του ακροαριστερού Jean-Luc Mélenchon για τις θέσεις του στη Γάζα.
Τώρα, με τον Πρόεδρο Donald Trump πίσω στον Λευκό Οίκο, οι πύρινες, εύγλωττες κρίσεις του de Villepin εναντίον του George Bush και του αμερικανικού «νεοιμπεριαλισμού» βρίσκουν για άλλη μια φορά ένα δεκτικό κοινό στη Γαλλία που παρακολουθεί με δυσπιστία τι συμβαίνει στην Ουάσιγκτον και τη Μέση Ανατολή.
«Όπου κι αν πάω και κάθε φορά που μιλάω, αισθάνομαι μια αντήχηση», είπε.
«Δυστυχώς, η σημερινή πολιτική δεν το ανταποκρίνεται.
Δεν λέω ότι αυτό είναι το άνοιγμα της Ερυθράς Θάλασσας, αλλά υπάρχει κάτι».
Τι θα έκανε ο de Villepin
Η αδιαμφισβήτητη σιλουέτα του De Villepin σπάνια περνά απαρατήρητη στους επιχειρηματικούς και διπλωματικούς κύκλους του Παρισιού.
Πρόσφατα εθεάθη σε δεξίωση που παρέθεσε ο μεγιστάνας της ναυτιλίας και των μέσων ενημέρωσης Rodolphe Saadé, ένας από τους πιο γνωστούς συμμάχους του προέδρου Emmanuel Macron στην επιχειρηματική ελίτ της χώρας.
Ο de Villepin, του οποίου το γενεαλογικό δέντρο αφθονεί με διπλωμάτες, πολιτικούς και στρατιωτικούς, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής του ηλικίας στη Βενεζουέλα, όπου εργαζόταν ο πατέρας του εκείνη την εποχή.
Ως η επιτομή των παλαιομοδίτικων διπλωματών καριέρας της Γαλλίας, εμποτισμένοι με γκωλιστικά ιδανικά και αγάπη για τη γαλλική λογοτεχνία και ιστορία, σφυρηλάτησε δεσμούς σε πολλά από τα κέντρα ισχύος του κόσμου.
Μετά τη βραχύβια προεδρική του εκστρατεία, αποσύρθηκε από την πολιτική και ξεκίνησε μια επιτυχημένη καριέρα ως σύμβουλος.
Εξακολουθεί να επιδεικνύει την ίδια βαρύτητα και το ίδιο στιχουργικό ταλέντο που του κέρδισε τη φήμη υπό τον κεντροδεξιό Πρόεδρο Jacques Chirac, μαζί με τις έντονες απόψεις που τον έκαναν μια πολωτική φιγούρα στο εξωτερικό.
Και εξακολουθεί να μην του λείπουν απόψεις για τις διεθνείς υποθέσεις, ειδικά για το πώς να διορθώσει την επίθεση των κρίσεων που αντιμετωπίζει η Γαλλία.
Μιλώντας από ένα καφέ σε απόσταση αναπνοής από τον χρυσό τρούλο των Invalides στο κέντρο του Παρισιού, ο de Villepin λέει ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν έπρεπε να προγραμματίσουν τόσο γρήγορα συναντήσεις στον Λευκό Οίκο «φανταζόμενοι ότι μπορούμε να κατευνάσουμε την οργή και την οργή του Donald Trump».
«Κάποιοι θα ήθελαν να πιστέψουν ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε με μετρημένο και λογικό τρόπο για να κατευνάσουν με κάποιο τρόπο τον Μολώχ», είπε, αναφερόμενος στη διψασμένη για θυσίες βιβλική θεότητα.
Ο de Villepin είπε ότι ο Macron δεν έχει κάνει αρκετά για να εξηγήσει δημόσια πώς θα μετατρέψει την υψηλή ρητορική του σε πράξη.
«Πρέπει να είμαστε σε θέση να θέσουμε μια πολιτική και διπλωματική πρόταση στο τραπέζι που θα είναι ο οδικός χάρτης των Ευρωπαίων και των Ουκρανών… εάν αυτό το σχέδιο ή αυτός ο οδικός χάρτης είναι πολύ χαλαρός ή όχι αρκετά σαφής, όχι αρκετά δυναμικός, διαπραγματευόμαστε με την πλάτη στον τοίχο», είπε ο de Villepin.
Ο de Villepin συμφώνησε με την τρέχουσα ώθηση του Macron να προχωρήσει, μαζί με ομοϊδεάτες εταίρους, εκτός των δομών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αντιμετώπιση επειγόντων ζητημάτων όπως ο κοινός δανεισμός για τη χρηματοδότηση των αυξημένων αμυντικών δαπανών.
Χώρες με υψηλό χρέος και υπερβολικούς προϋπολογισμούς, όπως η Γαλλία, η Ισπανία και η Ιταλία, υποστήριζαν εδώ και καιρό τον κοινό δανεισμό ως τον μόνο τρόπο για να αυξηθούν σημαντικά οι αμυντικές δαπάνες, αλλά η ιδέα είναι πολιτικά τοξική για πιο δημοσιονομικά συντηρητικές χώρες στη Βόρεια Ευρώπη.
Μπορεί να κερδίσει;
Η τελευταία επιδρομή του πρώην πρωθυπουργού στην πολιτική χρονολογείται από μια αποτυχημένη προεδρική υποψηφιότητα το 2012.
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι δεν ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική, ή ίσως γι' αυτό, ο de Villepin έφτασε πρόσφατα στην κορυφή της κατάταξης Γάλλων πολιτικών από έναν αξιοσέβαστο δημοσκόπο, προηγούμενος από υποψήφιους για την προεδρία, όπως ο κεντροδεξιός Edouard Philippe.
Ωστόσο, όπως δείχνει η ίδια έρευνα, η μετατροπή αυτής της δημοτικότητας σε ψήφους είναι πιθανότατα μακρινή.
Εάν ο de Villepin άρχιζε την εκστρατεία, θα έβρισκε ότι ο πολιτικός χώρος στον οποίο θα μπορούσε να ελπίζει να χτίσει έχει συρρικνωθεί σημαντικά.
Το πρώην κόμμα του, Les Républicains, είναι ένα κέλυφος του πρώην εαυτού του μετά την αιμορραγία της ένταξης στο κεντρώο κίνημα του προέδρου Emmanuel Macron και την ανερχόμενη ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση.
Αναμφισβήτητα η πιο δημοφιλής φιγούρα στο Les Républicains είναι ο Bruno Retailleau, ο υπουργός Εσωτερικών που είναι γνωστός για τη σκληροπυρηνική του στάση σχετικά με τη μετανάστευση.
Ο Retailleau προσπαθεί να ηγηθεί των Les Républicains και φημολογείται ότι θα έχει το βλέμμα του στην προεδρία το 2027.
Προς το παρόν, μια προεδρική υποψηφιότητα παραμένει πιθανότατα ένα όνειρο.
Σε δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε την Κυριακή, ο πρώην πρωθυπουργός πιστώνεται με μεταξύ 2,5% και 5% των προθέσεων ψήφου στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2027.
Αλλά αν ο de Villepin πιστεύει αληθινά ότι είναι ο άνθρωπος αυτή τη στιγμή, οι κακοί αριθμοί δημοσκοπήσεων πιθανότατα δεν θα τον εμποδίσουν να κάνει μια προσπάθεια για τα Ηλύσια να καταπολεμήσουν αυτό που αποκαλεί «νεοιμπεριαλιστική επίθεση» κατά των Γάλλων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών