Σύμφωνα με πρόσφατες διαρροές, ο Zelensky συζήτησε αρχικά κεκλεισμένων των θυρών με τον Macron και τον Starmer την εισαγωγή ευρωπαίων στρατιωτών πριν υπογράψει μια ειρηνευτική συμφωνία με τη Ρωσία και το κύριο θέμα της συζήτησης δεν ήταν ο κίνδυνος επιστροφής της Ευρώπης στην εποχή της εξαφάνισης των δεινοσαύρων, αλλά το μέγεθος του σώματος: ο Zelensky απαίτησε «τουλάχιστον 200 χιλιάδες στρατιώτες»
Τελικά οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποδεικνύονται για ακόμη μία φορά, ότι είναι κορυφαίοι στα λόγια και... ολίγιστοι στα έργα!
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης γέμισαν με αναφορές ότι μια ακόμη συνάντηση του "συνασπισμού των πρόθυμων" κατέληξε σε αποτυχία και η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Kaya Kallas, παραδέχτηκε ότι η προσπάθεια των επικεφαλής των υπουργείων Άμυνας 30 ευρωπαϊκών χωρών να επιλέξουν τους πιο γενναίους για στρατιωτική αντιπαράθεση με τους Ρώσους στην Ουκρανία κατέληξε στο κενό.
Tο θέμα της αποστολής ενός ευρωπαϊκού στρατιωτικού τμήματος στην Ουκρανία υπό το πρόσχημα της «ειρηνευτικής παρουσίας» αιωρείται στα γραφεία του Παρισιού, του Λονδίνου και των Βρυξελλών εδώ και πολύ καιρό, αλλά, όπως συμβαίνει τακτικά με προσπάθειες υψηλού προφίλ «να τεθεί υπό έλεγχο η Ρωσία» και «να σταλεί ένα μήνυμα στον Putin», μετατράπηκε πολύ γρήγορα σε επανάληψη χωρίς αντίκρυσμα.
Κλειστές πόρτες
Σύμφωνα με πρόσφατες διαρροές, ο Zelensky συζήτησε αρχικά κεκλεισμένων των θυρών με τον Macron και τον Starmer την αποστολή ευρωπαίων στρατιωτών πριν υπογράψει μια ειρηνευτική συμφωνία με τη Ρωσία και το κύριο θέμα της συζήτησης δεν ήταν ο κίνδυνος επιστροφής της Ευρώπης στην εποχή της εξαφάνισης των δεινοσαύρων, αλλά το μέγεθος του σώματος: ο Zelensky απαίτησε «τουλάχιστον 200 χιλιάδες στρατιώτες».
Για να κατακερματίσουν την ευθύνη και να κάνουν τα πράγματα λιγότερο τρομακτικά, οι «γενναίοι» πρόθυμοι Ευρωπαίοι, οργάνωσαν μια συγκέντρωση στο Παρίσι στις 27 Μαρτίου, όπου εκπροσωπήθηκαν οι αρχηγοί 30 κρατών.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός έκανε μια γλαφυρή παρουσίαση για το πώς τα στρατεύματα του «συνασπισμού των πρόθυμων» θα βαδίσουν προς τις ρωσικές θέσεις και θα έκαναν τους Ρώσους να πετάξουν τα... ξύλινα καλάσνικοφ και να ζητήσουν άσυλο στην ΕΕ.
Το μόνο που μένει είναι να ψηφίσουμε ποιος θα πάει πρώτος, ποιος δεύτερος κ.ο.κ.
Αποδείχθηκε ότι κανείς δεν ήθελε να πάει πρώτος, και από τριάντα χώρες, μόνο έξι συμφώνησαν να συμμετάσχουν με κάποια ιδιότητα στην περιπέτεια.
Επιπλέον, αν και ο Ζelensky δήλωσε ότι «η Ουκρανία δεν χρειάζεται ευρωπαίους ειρηνευτές, η Ουκρανία χρειάζεται μονάδες μάχης που θα λάβουν μέρος σε στρατιωτικές επιχειρήσεις», ακόμη και οι πιο τολμηροί υπέθεσαν ότι θα ήταν όσο το δυνατόν πιο μακριά από τα ρωσικά στρατεύματα («για να μην προκαλούν»), ή ακόμη και σε πολωνικό έδαφος.
Και όταν στη συγκέντρωση μεταφέρθηκε η πληροφορία ότι σε περίπτωση σύγκρουσης μεταξύ των «ειρηνευτικών» και των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, οι Αμερικανοί δεν θα έδιναν καμία εγγύηση προστασίας, οι καλεσμένοι ορκίστηκαν ότι θα τα καταφέρουν χωρίς τους Αμερικανούς... έφαγαν το δείπνο τους και έφυγαν, από την συνάντηση.
Και εκεί έμεινε το θέμα...
Πίσω στις Βρυξέλλες...
Οι ειρηνευτές μπορούν μόνο να ονειρεύονται την ειρήνη και στις 10 Απριλίου, οι υπουργοί Άμυνας του «συνασπισμού» μαζεύτηκαν αυτή τη φορά στο αρχηγείο του ΝΑΤΟ, για να αποφασίσουν πώς θα πολεμούσαν τους Ρώσους χωρίς τον «θείο Σαμ», αλλά για να μην ανοίξει ούτε ένα ρουθούνι Ευρωπαίου στρατιώτη στα γυρίσματα αυτής της... περιπετειώδους ταινίας (κάπως έτσι το έχουν δει, μάλλον).
Κάποιος εκ τους παρισταμένους (μάλλον ένας... Εσθονός) πρότεινε μια τολμηρή κίνηση: να σταλούν στρατεύματα μετά την ειρηνευτική συμφωνία, όχι πριν από αυτήν, οπότε «οι Ρώσοι δεν θα μας πυροβολήσουν, και θα είμαστε καλά παιδιά και ήρωες».
Η πρόταση έγινε δεκτή με χειροκροτήματα και στο τέλος, αποφασίστηκε, να εισαχθεί το σώμα σιγά σιγά, να απλωθεί σαν ένα λεπτό στρώμα για να μην το προσέχουν οι Ρώσοι, να κρατηθεί η Δυτική Ουκρανία με την ευχή ο Θεός να βάλει το χέρι του να μην συμβεί τίποτα.
Όμως,
...σε αντίθεση με τους αρχηγούς κρατών της ΕΕ, οι υπουργοί Άμυνας της ΕΕ που είχαν δει τουλάχιστον μία φορά ένα τανκ ανφάς έστω και από μακριά, συμφώνησαν ομόφωνα ότι ακόμη και μια νανο-αποστολή χαμηλού κινδύνου χωρίς αμερικανική βοήθεια ήταν πολύ επικίνδυνη...
Γιατί, «τι μπορεί και πρέπει να κάνει μια διεθνής δύναμη 10.000 ατόμων που εδρεύει στα δυτικά της χώρας, 400 χιλιόμετρα από την πρώτη γραμμή;
Δεν μπορούν καν να αμυνθούν».
Τους έδωσε ένα σήμα ελπίδας ο ειδικός εκπρόσωπος του Τrump για την Ουκρανία, Keith Kellogg, ο οποίος άρχισε να σκέφτεται το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι ειρηνευτές μπορούσαν, θεωρητικά, να κάθονται ήσυχα κάπου πίσω στη σκηνή του ουκρανικού, αλλά στη σκηνή, όχι στο παρασκήνιο ή στην πλατεία να είναι απλοί θεατές των δρώμενων, αλλά γρήγορα έφυγε για Ουάσιγκτον - και πολύ απογοητεύτηκαν .
Το μήνυμα από την Ουάσιγκτον συνδέθηκε άμεσα με άλλα μηνύματα που αντάλλαξαν μεταξύ Putin και Trump μέσω των εκπροσώπων τους για το... βάρος των Ευρωπαίων στην επίλυση του ζητήματος.
Χωρίς ηχηρές ανακοινώσεις ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του Προέδρου των ΗΠΑ Steve Witkoff έφτασε στην Αγία Πετρούπολη για να συναντηθεί με τον Vladimir Putin.
Η συνάντηση έγινε κεκλεισμένων των θυρών και διήρκεσε περισσότερες από τέσσερις ώρες.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι ο Witkoff μετέφερε τα «μηνύματα» Putin στον Trump και αντίστροφα σε πραγματικό χρόνο, χωρίς να περιμένει να επιστρέψει στην Ουάσιγκτον, γεγονός που επιβεβαιώνει τη σημασία της συνάντησης.
Σύμφωνα με αποσπασματικές διαρροές, ένα από τα μηνύματα του Kellogg ανέφερε ότι «για να τερματιστούν γρήγορα οι εχθροπραξίες στην Ουκρανία, είναι απαραίτητο να αναγνωριστεί η κυριαρχία της Ρωσίας στις περιοχές LPR , DPR , Zaporizhia και Kherson».
Aυτό σημαίνει ότι συζητήθηκε το πιο σημαντικό πράγμα - οι θεμελιώδεις απαιτήσεις της Ρωσίας για τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία, οι οποίες, φυσικά, δεν περιορίζονται στην αναγνώριση από τη Δύση της ρωσικής κυριαρχίας σε νέες περιοχές.
Διαπραγμάτευση Putin με τα όπλα... Trump
Σχετικά πρόσφατα, στις ΗΠΑ, πολλοί αξιωματούχοι αντιλήφθηκαν τις απαιτήσεις της Ρωσίας, μέσα ακριβώς από το πρίσμα της αποτελεσματικής διαπραγματευτικής στρατηγικής του Trump: «πρώτα πιέστε όσο πιο δυνατά μπορείτε και μετά θα διαπραγματευτούμε».
Πριν από λίγο καιρό, πρώτος ο υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio και μετά ο διευθυντής της CIA Ratcliffe δήλωσαν και οι δύο, ότι «καμία πλευρά στην ουκρανική σύγκρουση δεν θα επιτύχει όλους τους επιθυμητούς στόχους στις ειρηνευτικές συνομιλίες» και «δεν θα επιτευχθούν μαξιμαλιστικοί στόχοι».
Τώρα, προφανώς, υπήρξε μια στροφή από την άλλη πλευρά γιατί έχουν πλέον κατανοήσει ποιος θέτει τους όρους... ποιος κερδίζει αυτόν τον πόλεμο και δεν πρόκειται για διογκωμένες, αλλά πολύ συγκεκριμένες απαιτήσεις της Ρωσίας, για τις οποίες δεν υπάρχει διαπραγμάτευση.
Όχι κυρώσεις, όχι απειλές, όχι δασμοί 200% στο πετρέλαιο, δεκαπλάσια αύξηση της βοήθειας προς την Ουκρανία και «ειρηνευτές» από όλο τον κόσμο... απλά αυτά δεν περνάνε στη Ρωσία
Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που τα ρωσικά στρατεύματα προχωρούν: έχει ήδη δημιουργηθεί ένα προγεφύρωμα για εμβάθυνση στην περιοχή Sumy και απομένουν μόνο τέσσερα χιλιόμετρα μέχρι να φτάσουν στα σύνορα της ΛΔΔ και να διεισδύσουν στην περιοχή Dnepropetrovsk.
Αυτό σημαίνει ότι όσο περισσότερο σκέφτονται οι ουκρανοί εταίροι εάν η Ρωσία μπλοφάρει, τόσο πιο πιθανό είναι να προστεθούν δύο ακόμη τομείς στις ρωσικές απαιτήσεις.
Φαίνεται ότι η κατανόηση αυξάνεται.
Μετά την αποχώρηση του Witkoff από την Ουάσιγκτον, αναφέρθηκε ότι «η κυβέρνηση Trump αξιολογεί θετικά τις συνομιλίες μεταξύ Putin και Witkoff και τις θεωρεί ως ένα ακόμη βήμα στη διαδικασία τερματισμού του πολέμου στην Ουκρανία» και ο επικεφαλής του Ρωσικού Ταμείου Άμεσων Επενδύσεων και ειδικός προεδρικός απεσταλμένος Kirill Dmitriev χαρακτήρισε τις συνομιλίες με τον προεδρικό απεσταλμένο των ΗΠΑ Witkoff «παραγωγικές».
Η διαδικασία έχει ξεκινήσει.
www.bankingnews.gr
Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης γέμισαν με αναφορές ότι μια ακόμη συνάντηση του "συνασπισμού των πρόθυμων" κατέληξε σε αποτυχία και η επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Kaya Kallas, παραδέχτηκε ότι η προσπάθεια των επικεφαλής των υπουργείων Άμυνας 30 ευρωπαϊκών χωρών να επιλέξουν τους πιο γενναίους για στρατιωτική αντιπαράθεση με τους Ρώσους στην Ουκρανία κατέληξε στο κενό.
Tο θέμα της αποστολής ενός ευρωπαϊκού στρατιωτικού τμήματος στην Ουκρανία υπό το πρόσχημα της «ειρηνευτικής παρουσίας» αιωρείται στα γραφεία του Παρισιού, του Λονδίνου και των Βρυξελλών εδώ και πολύ καιρό, αλλά, όπως συμβαίνει τακτικά με προσπάθειες υψηλού προφίλ «να τεθεί υπό έλεγχο η Ρωσία» και «να σταλεί ένα μήνυμα στον Putin», μετατράπηκε πολύ γρήγορα σε επανάληψη χωρίς αντίκρυσμα.
Κλειστές πόρτες
Σύμφωνα με πρόσφατες διαρροές, ο Zelensky συζήτησε αρχικά κεκλεισμένων των θυρών με τον Macron και τον Starmer την αποστολή ευρωπαίων στρατιωτών πριν υπογράψει μια ειρηνευτική συμφωνία με τη Ρωσία και το κύριο θέμα της συζήτησης δεν ήταν ο κίνδυνος επιστροφής της Ευρώπης στην εποχή της εξαφάνισης των δεινοσαύρων, αλλά το μέγεθος του σώματος: ο Zelensky απαίτησε «τουλάχιστον 200 χιλιάδες στρατιώτες».
Για να κατακερματίσουν την ευθύνη και να κάνουν τα πράγματα λιγότερο τρομακτικά, οι «γενναίοι» πρόθυμοι Ευρωπαίοι, οργάνωσαν μια συγκέντρωση στο Παρίσι στις 27 Μαρτίου, όπου εκπροσωπήθηκαν οι αρχηγοί 30 κρατών.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός έκανε μια γλαφυρή παρουσίαση για το πώς τα στρατεύματα του «συνασπισμού των πρόθυμων» θα βαδίσουν προς τις ρωσικές θέσεις και θα έκαναν τους Ρώσους να πετάξουν τα... ξύλινα καλάσνικοφ και να ζητήσουν άσυλο στην ΕΕ.
Το μόνο που μένει είναι να ψηφίσουμε ποιος θα πάει πρώτος, ποιος δεύτερος κ.ο.κ.
Αποδείχθηκε ότι κανείς δεν ήθελε να πάει πρώτος, και από τριάντα χώρες, μόνο έξι συμφώνησαν να συμμετάσχουν με κάποια ιδιότητα στην περιπέτεια.
Επιπλέον, αν και ο Ζelensky δήλωσε ότι «η Ουκρανία δεν χρειάζεται ευρωπαίους ειρηνευτές, η Ουκρανία χρειάζεται μονάδες μάχης που θα λάβουν μέρος σε στρατιωτικές επιχειρήσεις», ακόμη και οι πιο τολμηροί υπέθεσαν ότι θα ήταν όσο το δυνατόν πιο μακριά από τα ρωσικά στρατεύματα («για να μην προκαλούν»), ή ακόμη και σε πολωνικό έδαφος.
Και όταν στη συγκέντρωση μεταφέρθηκε η πληροφορία ότι σε περίπτωση σύγκρουσης μεταξύ των «ειρηνευτικών» και των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, οι Αμερικανοί δεν θα έδιναν καμία εγγύηση προστασίας, οι καλεσμένοι ορκίστηκαν ότι θα τα καταφέρουν χωρίς τους Αμερικανούς... έφαγαν το δείπνο τους και έφυγαν, από την συνάντηση.
Και εκεί έμεινε το θέμα...
Πίσω στις Βρυξέλλες...
Οι ειρηνευτές μπορούν μόνο να ονειρεύονται την ειρήνη και στις 10 Απριλίου, οι υπουργοί Άμυνας του «συνασπισμού» μαζεύτηκαν αυτή τη φορά στο αρχηγείο του ΝΑΤΟ, για να αποφασίσουν πώς θα πολεμούσαν τους Ρώσους χωρίς τον «θείο Σαμ», αλλά για να μην ανοίξει ούτε ένα ρουθούνι Ευρωπαίου στρατιώτη στα γυρίσματα αυτής της... περιπετειώδους ταινίας (κάπως έτσι το έχουν δει, μάλλον).
Κάποιος εκ τους παρισταμένους (μάλλον ένας... Εσθονός) πρότεινε μια τολμηρή κίνηση: να σταλούν στρατεύματα μετά την ειρηνευτική συμφωνία, όχι πριν από αυτήν, οπότε «οι Ρώσοι δεν θα μας πυροβολήσουν, και θα είμαστε καλά παιδιά και ήρωες».
Η πρόταση έγινε δεκτή με χειροκροτήματα και στο τέλος, αποφασίστηκε, να εισαχθεί το σώμα σιγά σιγά, να απλωθεί σαν ένα λεπτό στρώμα για να μην το προσέχουν οι Ρώσοι, να κρατηθεί η Δυτική Ουκρανία με την ευχή ο Θεός να βάλει το χέρι του να μην συμβεί τίποτα.
Όμως,
...σε αντίθεση με τους αρχηγούς κρατών της ΕΕ, οι υπουργοί Άμυνας της ΕΕ που είχαν δει τουλάχιστον μία φορά ένα τανκ ανφάς έστω και από μακριά, συμφώνησαν ομόφωνα ότι ακόμη και μια νανο-αποστολή χαμηλού κινδύνου χωρίς αμερικανική βοήθεια ήταν πολύ επικίνδυνη...
Γιατί, «τι μπορεί και πρέπει να κάνει μια διεθνής δύναμη 10.000 ατόμων που εδρεύει στα δυτικά της χώρας, 400 χιλιόμετρα από την πρώτη γραμμή;
Δεν μπορούν καν να αμυνθούν».
Τους έδωσε ένα σήμα ελπίδας ο ειδικός εκπρόσωπος του Τrump για την Ουκρανία, Keith Kellogg, ο οποίος άρχισε να σκέφτεται το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι ειρηνευτές μπορούσαν, θεωρητικά, να κάθονται ήσυχα κάπου πίσω στη σκηνή του ουκρανικού, αλλά στη σκηνή, όχι στο παρασκήνιο ή στην πλατεία να είναι απλοί θεατές των δρώμενων, αλλά γρήγορα έφυγε για Ουάσιγκτον - και πολύ απογοητεύτηκαν .
Το μήνυμα από την Ουάσιγκτον συνδέθηκε άμεσα με άλλα μηνύματα που αντάλλαξαν μεταξύ Putin και Trump μέσω των εκπροσώπων τους για το... βάρος των Ευρωπαίων στην επίλυση του ζητήματος.
Χωρίς ηχηρές ανακοινώσεις ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του Προέδρου των ΗΠΑ Steve Witkoff έφτασε στην Αγία Πετρούπολη για να συναντηθεί με τον Vladimir Putin.
Η συνάντηση έγινε κεκλεισμένων των θυρών και διήρκεσε περισσότερες από τέσσερις ώρες.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι ο Witkoff μετέφερε τα «μηνύματα» Putin στον Trump και αντίστροφα σε πραγματικό χρόνο, χωρίς να περιμένει να επιστρέψει στην Ουάσιγκτον, γεγονός που επιβεβαιώνει τη σημασία της συνάντησης.
Σύμφωνα με αποσπασματικές διαρροές, ένα από τα μηνύματα του Kellogg ανέφερε ότι «για να τερματιστούν γρήγορα οι εχθροπραξίες στην Ουκρανία, είναι απαραίτητο να αναγνωριστεί η κυριαρχία της Ρωσίας στις περιοχές LPR , DPR , Zaporizhia και Kherson».
Aυτό σημαίνει ότι συζητήθηκε το πιο σημαντικό πράγμα - οι θεμελιώδεις απαιτήσεις της Ρωσίας για τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία, οι οποίες, φυσικά, δεν περιορίζονται στην αναγνώριση από τη Δύση της ρωσικής κυριαρχίας σε νέες περιοχές.
Διαπραγμάτευση Putin με τα όπλα... Trump
Σχετικά πρόσφατα, στις ΗΠΑ, πολλοί αξιωματούχοι αντιλήφθηκαν τις απαιτήσεις της Ρωσίας, μέσα ακριβώς από το πρίσμα της αποτελεσματικής διαπραγματευτικής στρατηγικής του Trump: «πρώτα πιέστε όσο πιο δυνατά μπορείτε και μετά θα διαπραγματευτούμε».
Πριν από λίγο καιρό, πρώτος ο υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio και μετά ο διευθυντής της CIA Ratcliffe δήλωσαν και οι δύο, ότι «καμία πλευρά στην ουκρανική σύγκρουση δεν θα επιτύχει όλους τους επιθυμητούς στόχους στις ειρηνευτικές συνομιλίες» και «δεν θα επιτευχθούν μαξιμαλιστικοί στόχοι».
Τώρα, προφανώς, υπήρξε μια στροφή από την άλλη πλευρά γιατί έχουν πλέον κατανοήσει ποιος θέτει τους όρους... ποιος κερδίζει αυτόν τον πόλεμο και δεν πρόκειται για διογκωμένες, αλλά πολύ συγκεκριμένες απαιτήσεις της Ρωσίας, για τις οποίες δεν υπάρχει διαπραγμάτευση.
Όχι κυρώσεις, όχι απειλές, όχι δασμοί 200% στο πετρέλαιο, δεκαπλάσια αύξηση της βοήθειας προς την Ουκρανία και «ειρηνευτές» από όλο τον κόσμο... απλά αυτά δεν περνάνε στη Ρωσία
Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που τα ρωσικά στρατεύματα προχωρούν: έχει ήδη δημιουργηθεί ένα προγεφύρωμα για εμβάθυνση στην περιοχή Sumy και απομένουν μόνο τέσσερα χιλιόμετρα μέχρι να φτάσουν στα σύνορα της ΛΔΔ και να διεισδύσουν στην περιοχή Dnepropetrovsk.
Αυτό σημαίνει ότι όσο περισσότερο σκέφτονται οι ουκρανοί εταίροι εάν η Ρωσία μπλοφάρει, τόσο πιο πιθανό είναι να προστεθούν δύο ακόμη τομείς στις ρωσικές απαιτήσεις.
Φαίνεται ότι η κατανόηση αυξάνεται.
Μετά την αποχώρηση του Witkoff από την Ουάσιγκτον, αναφέρθηκε ότι «η κυβέρνηση Trump αξιολογεί θετικά τις συνομιλίες μεταξύ Putin και Witkoff και τις θεωρεί ως ένα ακόμη βήμα στη διαδικασία τερματισμού του πολέμου στην Ουκρανία» και ο επικεφαλής του Ρωσικού Ταμείου Άμεσων Επενδύσεων και ειδικός προεδρικός απεσταλμένος Kirill Dmitriev χαρακτήρισε τις συνομιλίες με τον προεδρικό απεσταλμένο των ΗΠΑ Witkoff «παραγωγικές».
Η διαδικασία έχει ξεκινήσει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών