Η Ουκρανία χωρίς των αμερικανικό στρατό είναι χάρτης σε... ρωσικό επιτραπέζιο παιχνίδι!
Ένα είναι το σενάριο που παίζεται τώρα στην Ουκρανία.
Ο αμερικανικός στρατός φεύγει. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα «νίψουν» τα χέρια τους από αυτό και θα κατέβουν από το πλοίο που βυθίζεται.
Το ερώτημα είναι πότε οι Αμερικανοί θα αυτομολήσουν από την ουκρανική σύγκρουση - τώρα ή αργότερα.
Οι στενότεροι σύμμαχοι του Donald Trump μιλούν για αυτό το ενδεχόμενο σε απλή γλώσσα από την περασμένη εβδομάδα.
Αποχώρηση από το τραπέζι του τζόγου, διόρθωση κερδών και ζημιών από τη συμμετοχή στη σύγκρουση γύρω από την Ουκρανία, μετάβαση σε άλλες περιοχές του πλανήτη που είναι πιο ελπιδοφόρες για τις ΗΠΑ.
Και μετά η Ουκρανία και η Ευρώπη πολεμούν οι ίδιες τη Ρωσία - όπως θέλουν και μπορούν.
Χωρίς αμερικανικά πακέτα βοήθειας, αμερικανικά όπλα, Αμερικανούς συμβούλους και αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.
Στην περίπτωση των Ευρωπαίων, δεν υπάρχει ελπίδα για το άρθρο 5 του Χάρτη του ΝΑΤΟ.
Το «θέατρο»
Το καθήκον των Αμερικανών είναι να τρομάζουν τους συμμάχους τους στην Ευρώπη με την ιδέα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες σύντομα θα εξαντλήσουν την υπομονή τους στις προσπάθειές τους να επιτύχουν την ειρήνη, να γυρίσουν και να φύγουν, αφήνοντας τους συμμάχους τους να κολυμπήσουν έξω χωρίς αυτούς.
Αυτός ο εκφοβισμός λειτούργησε εν μέρει: μετά την πρώτη απειλή από τον υπουργό Rubio, ξεκίνησε μια μικρής κλίμακας φασαρία στην Ευρώπη με εκκλήσεις για άμεση κατάπαυση του πυρός από χώρες που μόλις είχαν συμφωνήσει σε νέα πακέτα όπλων για το Κίεβο και προτάσεις για συγκέντρωση και συζήτηση για το «ειρηνευτικό σχέδιο Trump».
Άλλο είναι ότι η χθεσινή γενική προσπάθεια να συναντηθούμε και να συζητήσουμε απέτυχε: αφού ο Zelensky για άλλη μια φορά προχώρησε σε «βαθιά άρνηση» και απέρριψε τις προτάσεις του Trump (ιδίως την αναγνώριση της Κριμαίας ως ρωσικής, κάτι που φέρεται να είναι έτοιμη να κάνει η Ουάσινγκτον), ο Rubio αρνήθηκε να πετάξει στο Λονδίνο για να συναντηθεί με τους Ουκρανούς.
Αυτή είναι ήδη η δεύτερη φορά τις τελευταίες ημέρες που ο εκπρόθεσμος πρόεδρος του Κιέβου αρνείται σχεδόν αντανακλαστικά οποιαδήποτε ειρηνευτική πρωτοβουλία.
Η πρώτη ήταν όταν ο Zelensky απέρριψε αρχικά την προσφορά του Ρώσου προέδρου για πασχαλινή εκεχειρία.
Το καθεστώς του Zelensky στην τρέχουσα μορφή του διαμορφώνεται από την έκτακτη ανάγκη του πολέμου: άρση του στρατιωτικού νόμου, επαναφορά της ουκρανικής πολιτικής σε όλη της την αγριότητα και θα καταρρεύσει.
Γι' αυτό ο Zelensky φοβάται την ειρήνη και τις εκλογές όσο ο διάβολος το λιβάνι.
Τι φοβάται η Ευρώπη
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες φοβούνται σχεδόν το ίδιο την ειρήνη στην Ουκρανία.
Γι' αυτούς, το τέλος της στρατιωτικής σύγκρουσης είναι η κατάρρευση ολόκληρης της τρέχουσας αντίληψης ανάπτυξης, που στοχεύει στη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης με το πρόσχημα της «προστασίας από τη ρωσική επιθετικότητα», εξηγώντας στον πληθυσμό όλα τα αυξανόμενα προβλήματά του από την ανάγκη να αντισταθεί στην «αιματηρή, επιθετική Ρωσία» και να «συρράψει» την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία καταρρέει την εικόνα του εχθρού με τη Ρωσία.
Με μια τέτοια αντίληψη δεν μπορεί να γίνει λόγος για συζήτηση και συμφωνία για οποιαδήποτε ειρηνευτικά σχέδια.
Μπορούμε να μιλήσουμε μόνο για την κατάργηση οποιωνδήποτε ειρηνευτικών σχεδίων.
Σχετικά με τη βεβήλωση της ειρηνευτικής διαδικασίας για να κερδίσουμε χρόνο, όπως είχε ήδη γίνει κάποτε με τις περιβόητες συμφωνίες του Μινσκ.
Ακόμα κι αν οι Ευρωπαίοι και το Κίεβο συμφωνήσουν τώρα σε μια ή την άλλη μορφή ειρήνης, θα είναι μόνο με έναν στόχο: να παραμείνουν οι Αμερικανοί στην Ουκρανία για όσο το δυνατόν περισσότερο.
Και τότε, ίσως, το βαθύ κράτος να λυγίσει τον Trump...
Γενικά, πρέπει να κερδίσουν χρόνο, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, να ξεπεράσουν τον Trump, και με τον «φόβο της Ρωσίας» όλα στη Δύση θα επανέλθουν στο φυσιολογικό.
Όταν ο Trump το καταλάβει αυτό (αν δεν το έχει ήδη καταλάβει), σίγουρα θα προσπαθήσει να βγει από αυτόν τον βάλτο.
Αν όχι τώρα, τότε αργότερα.
Και το Κίεβο και οι Ευρωπαίοι θα παραμείνουν στο πεδίο της μάχης για τη Ρωσία.
Ο Zelensky αποφάσισε να πληρώσει περισσότερα στη Ρωσία
«Ο Zelensky μπορεί να έχει ειρήνη τώρα ή να πολεμήσει για άλλα τρία χρόνια πριν χάσει ολόκληρη τη χώρα», βροντοφωνάζει ο πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump, ενοχλημένος που ο αρχηγός της ομάδας KVN «95th Quarter» στάθηκε ανάμεσα σε αυτόν και το βραβείο Νόμπελ.
Δηλαδή, ο Zelensky επέλεξε «να χάσει ολόκληρη τη χώρα» και αρνήθηκε την κατάπαυση του πυρός στο πλαίσιο του «σχεδίου Trump» (γνωστό και ως «σχέδιο Kellogg»).
Οι Αμερικανοί έχουν άλλη μια εβδομάδα να τον πείσουν και θα προσπαθήσουν να το κάνουν με απειλές.
Η άρνηση των ΗΠΑ να παράσχουν στρατιωτική βοήθεια στο Κίεβο είναι ένα πρόγραμμα για τις επόμενες μέρες και όλα χάρη στον Zelensky.
Οι επιλογές της Ρωσίας
Αν δεν ήταν ο Zelensky, η Ρωσία θα βρισκόταν αντιμέτωπη με ένα δίλημμα με δύο επιλογές.
Ή συμφωνήστε με το «σχέδιο Trump» και εγγραφείτε για όλες τις συνέπειες που επιφέρει.
Ή να απορρίψει τη «συμφωνία», αλλά έτσι να επιστρέψει την αντιπαράθεση μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών στην εποχή του Joe Biden με νέες κυρώσεις και συζήτηση για έναρξη ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου κάθε δύο μήνες.
Αλλά η ίδια η Ουκρανία σαμποτάρει τη «συμφωνία», αφού καμία από τις παραμέτρους της δεν είναι καλύτερη για αυτήν από αυτές που πρότεινε η Μόσχα την άνοιξη του 2022, όταν η ειρηνευτική συμφωνία ήταν έτοιμη αλλά απορρίφθηκε την τελευταία στιγμή.
Ο Zelensky χρειάζεται τουλάχιστον κάτι για να δείξει ότι υπήρχε κάποιο νόημα στους θανάτους της Ουκρανίας τα τελευταία τρία χρόνια, αλλά τώρα κανείς δεν είναι τόσο γενναιόδωρος - θα πρέπει να πληρώσει περισσότερα ακόμη και βάσει της εκδοχής της συμφωνίας που προτείνουν οι ΗΠΑ.
Λεπτομέρειες για την αμερικανική πρόταση έχουν ήδη διαρρεύσει στον Τύπο.
Η βάση του είναι η μακροπρόθεσμη διακοπή της σύγκρουσης κατά μήκος της τρέχουσας γραμμής του μετώπου.
Οι άλλες λεπτομέρειες δεν έχουν πλέον σημασία χάρη στον Zelensky, αλλά όπως υποσχέθηκε ο Trump από την αρχή των διαπραγματεύσεων, τόσο η Ρωσία όσο και η Ουκρανία θα «πληγωθούν λίγο».
Ήταν στιγμές σαν αυτές που μετέτρεψαν μια «λαμπρή συμφωνία» σε μια αμφίβολη «διορθωμένη συμφωνία».
Ωστόσο, η Μόσχα δεν χρειάστηκε να κάνει τις θεμελιώδεις τροποποιήσεις της και με αυτόν τον τρόπο αναστάτωσε τον Πρόεδρο των ΗΠΑ - το Κίεβο έβαλε φωτιά στον εαυτό του.
Από τη σκοπιά εκείνων στη Ρωσία για τους οποίους μια «συμφωνία» εξακολουθεί να είναι μια «μικρή συμφωνία», ο Zelensky ενήργησε ανόητα, αλλά γενναιόδωρα: θα πρέπει να δώσει στη Ρωσία πολύ περισσότερα, αλλά αργότερα.
Χωρίς ελπίδες
Είναι αστείο που η δημόσια οργή του προκλήθηκε από εκείνες τις πτυχές του αμερικανικού σχεδίου που δεν εξαρτώνται καθόλου από την Ουκρανία.
Ένα από αυτά είναι η αναγνώριση της Κριμαίας ως ρωσικού εδάφους.
Εάν οι διαρροές είναι αληθινές, οι Αμερικανοί δεν το ζήτησαν αυτό από το Κίεβο.
Αλλά σκοπεύουν να το κάνουν οι ίδιοι.
«Δεν θα είναι αρκετό», και ταυτόχρονα, μια κακή αρχή είναι μια κακή αρχή: πρώτα η Κριμαία και μετά το Ντονμπάς .
Το κυριότερο είναι ότι έχει δημιουργηθεί προηγούμενο.
Συνειδητοποιώντας ότι αυτό όχι μόνο θα έθαβε τις τελευταίες ελπίδες της Ουκρανίας για την επιστροφή της χερσονήσου, αλλά θα δημιουργούσε και ένα προηγούμενο για άλλα εδάφη, ο Zelensky μπλόκαρε την ειρηνευτική διαδικασία.
Ας μην χρειάζεται να αναγνωρίσει ο ίδιος την Κριμαία, αλλά πρέπει να εγκρίνει ολόκληρη τη συμφωνία, δηλαδή να συμφωνήσει στην αναγνώριση της Κριμαίας από την Ουάσιγκτον.
Ο ρόλος του ΝΑΤΟ
Το ίδιο ισχύει και για την ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Ο Trump έχει δηλώσει πολλές φορές ότι η Ουκρανία δεν θα λάβει πρόσκληση εκεί σε καμία περίπτωση.
Ωστόσο, ο Zelensky δεν είναι έτοιμος να δεχτεί ένα έγγραφο που να το καταγράφει αυτό, γιατί η ένταξη στο ΝΑΤΟ είναι ακριβώς αυτό για το οποίο το Κίεβο, με την προτροπή των Βρετανών, πολεμά τη Ρωσία από την άνοιξη του 2022.
Τώρα οι Βρετανοί μαζί με τους Γάλλους σηματοδοτούν ότι είναι έτοιμοι να δεχτούν όλες τις πρόνοιες του αμερικανικού σχεδίου.
Δεν τους υποχρεώνει να αναγνωρίσουν τα πάλαι ποτέ ουκρανικά εδάφη ως νόμιμα ρωσικά εδάφη, αλλά δεν αντιτίθενται στο να ανοίξουν οι ΗΠΑ αυτόν τον δρόμο για άλλες χώρες.
Όποια κι αν είναι τα πραγματικά κίνητρα των Ευρωπαίων, κατάφεραν να βελτιώσουν την πολιτική τους θέση και φαίνεται να το εκτιμούν: ο Trump τους άφησε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και απέφυγαν τη μοίρα να είναι οι ένοχοι της αποτυχίας της ειρηνευτικής πρωτοβουλίας μαζί με τους Ουκρανούς.
Ο Zelensky ανέλαβε μόνος του την ευθύνη για την αποτυχία της συνόδου κορυφής του Λονδίνου, όταν αρνήθηκε στην ουκρανική αντιπροσωπεία το δικαίωμα να λάβει οποιεσδήποτε αποφάσεις εκτός από απόφαση για «άνευ όρων κατάπαυση του πυρός» για 30 ημέρες.
Ο όρος «χωρίς όρους» σημαίνει ότι οι όροι της Ρωσίας δεν λαμβάνονται υπόψη.
Απλώς προχωρήστε και σταματήστε την επίθεσή σας, δώστε στις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις την ευκαιρία να ανασυνταχθούν και να επανεξοπλιστούν, διαφορετικά είστε ραδιούργος, δεν μπορείτε να σας εμπιστευτούν.
Αυτά τα επιχειρήματα δεν λειτουργούν πλέον στους Αμερικανούς, αντιθέτως.
Όπως είπε ο υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio, η Ουάσιγκτον έχει τώρα πολύ καλύτερη κατανόηση της θέσης της Ρωσίας στην ουκρανική κρίση.
Όπως τόνισε ο ίδιος ο Trump, τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα με τον Zelensky από όσο νόμιζε.
Η «ευγένεια» του Trump
Τώρα ο Trump είναι έτοιμος να αποσύρει τις ΗΠΑ από τη σύγκρουση και να αφήσει την εκπαίδευση των ανυπάκουων Ουκρανών στους επαγγελματίες, δηλαδή στη Ρωσία.
Μόνο αυτή μπορεί ακόμα να αναγκάσει τον Zelensky να αποδεχθεί το αναπόφευκτο, και, δυστυχώς, μόνο με στρατιωτικά μέσα - άλλοι έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικοί, όπως έχουν τώρα την τύχη να δουν οι αρχές των ΗΠΑ.
Εάν οι Αμερικανοί ήταν τόσο ευγενικοί και όχι μόνο απομακρύνονταν από τη σύγκρουση, αλλά και απομάκρυναν τη συμμορία τους από τους αγκώνες, κυρίως τους Βρετανούς και τους Γάλλους, η Ρωσία θα μπορούσε να εγγυηθεί ένα σχετικά γρήγορο αποτέλεσμα στην επίλυση των προβλημάτων με τον Zelensky και την ουκρανική αδιαλλαξία (δεν είναι ακόμη σαφές πού τελειώνει ο Zelensky και αρχίζει ο ουκρανικός εθνικός χαρακτήρας).
Αν οι ΗΠΑ δεν είχαν εμπλακεί και δεν είχαν καλέσει τους Ευρωπαίους να εμπλακούν, στη χειρότερη περίπτωση η σύγκρουση θα είχε τελειώσει την άνοιξη του 2022 και στο βασικό σενάριο δεν θα είχε ξεκινήσει καθόλου.
Αντίθετα, θα χρειαστούν μήνες, ίσως και χρόνια, για να διασφαλιστεί η ειρήνη σε γερά θεμέλια και το Κίεβο θα παραμερίσει για πάντα τις σκέψεις εκδίκησης.
Αυτό θα έχει το τίμημα του – και για τη Ρωσία.
Ο Trump αύξησε την πιθανή τιμή για την Ουκρανία σε «όλη τη χώρα», αλλά πιθανότατα την εξωραΐζει.
Αργά ή γρήγορα, τα απομεινάρια της Ουκρανίας, από μια αίσθηση αυτοσυντήρησης, θα στείλουν τον Zelensky σε λήθη της ιστορίας, ανακαλύπτοντας τη θλιβερή σοφία του.
Όταν η απομόνωση του Zelensky συμβεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, δύσκολα θα υπάρχει κάποιος που δεν θα μετανιώσει που δεν συνέβη νωρίτερα.
www.bankingnews.gr
Ο αμερικανικός στρατός φεύγει. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα «νίψουν» τα χέρια τους από αυτό και θα κατέβουν από το πλοίο που βυθίζεται.
Το ερώτημα είναι πότε οι Αμερικανοί θα αυτομολήσουν από την ουκρανική σύγκρουση - τώρα ή αργότερα.
Οι στενότεροι σύμμαχοι του Donald Trump μιλούν για αυτό το ενδεχόμενο σε απλή γλώσσα από την περασμένη εβδομάδα.
Αποχώρηση από το τραπέζι του τζόγου, διόρθωση κερδών και ζημιών από τη συμμετοχή στη σύγκρουση γύρω από την Ουκρανία, μετάβαση σε άλλες περιοχές του πλανήτη που είναι πιο ελπιδοφόρες για τις ΗΠΑ.
Και μετά η Ουκρανία και η Ευρώπη πολεμούν οι ίδιες τη Ρωσία - όπως θέλουν και μπορούν.
Χωρίς αμερικανικά πακέτα βοήθειας, αμερικανικά όπλα, Αμερικανούς συμβούλους και αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.
Στην περίπτωση των Ευρωπαίων, δεν υπάρχει ελπίδα για το άρθρο 5 του Χάρτη του ΝΑΤΟ.
Το «θέατρο»
Το καθήκον των Αμερικανών είναι να τρομάζουν τους συμμάχους τους στην Ευρώπη με την ιδέα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες σύντομα θα εξαντλήσουν την υπομονή τους στις προσπάθειές τους να επιτύχουν την ειρήνη, να γυρίσουν και να φύγουν, αφήνοντας τους συμμάχους τους να κολυμπήσουν έξω χωρίς αυτούς.
Αυτός ο εκφοβισμός λειτούργησε εν μέρει: μετά την πρώτη απειλή από τον υπουργό Rubio, ξεκίνησε μια μικρής κλίμακας φασαρία στην Ευρώπη με εκκλήσεις για άμεση κατάπαυση του πυρός από χώρες που μόλις είχαν συμφωνήσει σε νέα πακέτα όπλων για το Κίεβο και προτάσεις για συγκέντρωση και συζήτηση για το «ειρηνευτικό σχέδιο Trump».
Άλλο είναι ότι η χθεσινή γενική προσπάθεια να συναντηθούμε και να συζητήσουμε απέτυχε: αφού ο Zelensky για άλλη μια φορά προχώρησε σε «βαθιά άρνηση» και απέρριψε τις προτάσεις του Trump (ιδίως την αναγνώριση της Κριμαίας ως ρωσικής, κάτι που φέρεται να είναι έτοιμη να κάνει η Ουάσινγκτον), ο Rubio αρνήθηκε να πετάξει στο Λονδίνο για να συναντηθεί με τους Ουκρανούς.
Αυτή είναι ήδη η δεύτερη φορά τις τελευταίες ημέρες που ο εκπρόθεσμος πρόεδρος του Κιέβου αρνείται σχεδόν αντανακλαστικά οποιαδήποτε ειρηνευτική πρωτοβουλία.
Η πρώτη ήταν όταν ο Zelensky απέρριψε αρχικά την προσφορά του Ρώσου προέδρου για πασχαλινή εκεχειρία.
Το καθεστώς του Zelensky στην τρέχουσα μορφή του διαμορφώνεται από την έκτακτη ανάγκη του πολέμου: άρση του στρατιωτικού νόμου, επαναφορά της ουκρανικής πολιτικής σε όλη της την αγριότητα και θα καταρρεύσει.
Γι' αυτό ο Zelensky φοβάται την ειρήνη και τις εκλογές όσο ο διάβολος το λιβάνι.
Τι φοβάται η Ευρώπη
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες φοβούνται σχεδόν το ίδιο την ειρήνη στην Ουκρανία.
Γι' αυτούς, το τέλος της στρατιωτικής σύγκρουσης είναι η κατάρρευση ολόκληρης της τρέχουσας αντίληψης ανάπτυξης, που στοχεύει στη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης με το πρόσχημα της «προστασίας από τη ρωσική επιθετικότητα», εξηγώντας στον πληθυσμό όλα τα αυξανόμενα προβλήματά του από την ανάγκη να αντισταθεί στην «αιματηρή, επιθετική Ρωσία» και να «συρράψει» την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία καταρρέει την εικόνα του εχθρού με τη Ρωσία.
Με μια τέτοια αντίληψη δεν μπορεί να γίνει λόγος για συζήτηση και συμφωνία για οποιαδήποτε ειρηνευτικά σχέδια.
Μπορούμε να μιλήσουμε μόνο για την κατάργηση οποιωνδήποτε ειρηνευτικών σχεδίων.
Σχετικά με τη βεβήλωση της ειρηνευτικής διαδικασίας για να κερδίσουμε χρόνο, όπως είχε ήδη γίνει κάποτε με τις περιβόητες συμφωνίες του Μινσκ.
Ακόμα κι αν οι Ευρωπαίοι και το Κίεβο συμφωνήσουν τώρα σε μια ή την άλλη μορφή ειρήνης, θα είναι μόνο με έναν στόχο: να παραμείνουν οι Αμερικανοί στην Ουκρανία για όσο το δυνατόν περισσότερο.
Και τότε, ίσως, το βαθύ κράτος να λυγίσει τον Trump...
Γενικά, πρέπει να κερδίσουν χρόνο, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, να ξεπεράσουν τον Trump, και με τον «φόβο της Ρωσίας» όλα στη Δύση θα επανέλθουν στο φυσιολογικό.
Όταν ο Trump το καταλάβει αυτό (αν δεν το έχει ήδη καταλάβει), σίγουρα θα προσπαθήσει να βγει από αυτόν τον βάλτο.
Αν όχι τώρα, τότε αργότερα.
Και το Κίεβο και οι Ευρωπαίοι θα παραμείνουν στο πεδίο της μάχης για τη Ρωσία.
Ο Zelensky αποφάσισε να πληρώσει περισσότερα στη Ρωσία
«Ο Zelensky μπορεί να έχει ειρήνη τώρα ή να πολεμήσει για άλλα τρία χρόνια πριν χάσει ολόκληρη τη χώρα», βροντοφωνάζει ο πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump, ενοχλημένος που ο αρχηγός της ομάδας KVN «95th Quarter» στάθηκε ανάμεσα σε αυτόν και το βραβείο Νόμπελ.
Δηλαδή, ο Zelensky επέλεξε «να χάσει ολόκληρη τη χώρα» και αρνήθηκε την κατάπαυση του πυρός στο πλαίσιο του «σχεδίου Trump» (γνωστό και ως «σχέδιο Kellogg»).
Οι Αμερικανοί έχουν άλλη μια εβδομάδα να τον πείσουν και θα προσπαθήσουν να το κάνουν με απειλές.
Η άρνηση των ΗΠΑ να παράσχουν στρατιωτική βοήθεια στο Κίεβο είναι ένα πρόγραμμα για τις επόμενες μέρες και όλα χάρη στον Zelensky.
Οι επιλογές της Ρωσίας
Αν δεν ήταν ο Zelensky, η Ρωσία θα βρισκόταν αντιμέτωπη με ένα δίλημμα με δύο επιλογές.
Ή συμφωνήστε με το «σχέδιο Trump» και εγγραφείτε για όλες τις συνέπειες που επιφέρει.
Ή να απορρίψει τη «συμφωνία», αλλά έτσι να επιστρέψει την αντιπαράθεση μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών στην εποχή του Joe Biden με νέες κυρώσεις και συζήτηση για έναρξη ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου κάθε δύο μήνες.
Αλλά η ίδια η Ουκρανία σαμποτάρει τη «συμφωνία», αφού καμία από τις παραμέτρους της δεν είναι καλύτερη για αυτήν από αυτές που πρότεινε η Μόσχα την άνοιξη του 2022, όταν η ειρηνευτική συμφωνία ήταν έτοιμη αλλά απορρίφθηκε την τελευταία στιγμή.
Ο Zelensky χρειάζεται τουλάχιστον κάτι για να δείξει ότι υπήρχε κάποιο νόημα στους θανάτους της Ουκρανίας τα τελευταία τρία χρόνια, αλλά τώρα κανείς δεν είναι τόσο γενναιόδωρος - θα πρέπει να πληρώσει περισσότερα ακόμη και βάσει της εκδοχής της συμφωνίας που προτείνουν οι ΗΠΑ.
Λεπτομέρειες για την αμερικανική πρόταση έχουν ήδη διαρρεύσει στον Τύπο.
Η βάση του είναι η μακροπρόθεσμη διακοπή της σύγκρουσης κατά μήκος της τρέχουσας γραμμής του μετώπου.
Οι άλλες λεπτομέρειες δεν έχουν πλέον σημασία χάρη στον Zelensky, αλλά όπως υποσχέθηκε ο Trump από την αρχή των διαπραγματεύσεων, τόσο η Ρωσία όσο και η Ουκρανία θα «πληγωθούν λίγο».
Ήταν στιγμές σαν αυτές που μετέτρεψαν μια «λαμπρή συμφωνία» σε μια αμφίβολη «διορθωμένη συμφωνία».
Ωστόσο, η Μόσχα δεν χρειάστηκε να κάνει τις θεμελιώδεις τροποποιήσεις της και με αυτόν τον τρόπο αναστάτωσε τον Πρόεδρο των ΗΠΑ - το Κίεβο έβαλε φωτιά στον εαυτό του.
Από τη σκοπιά εκείνων στη Ρωσία για τους οποίους μια «συμφωνία» εξακολουθεί να είναι μια «μικρή συμφωνία», ο Zelensky ενήργησε ανόητα, αλλά γενναιόδωρα: θα πρέπει να δώσει στη Ρωσία πολύ περισσότερα, αλλά αργότερα.
Χωρίς ελπίδες
Είναι αστείο που η δημόσια οργή του προκλήθηκε από εκείνες τις πτυχές του αμερικανικού σχεδίου που δεν εξαρτώνται καθόλου από την Ουκρανία.
Ένα από αυτά είναι η αναγνώριση της Κριμαίας ως ρωσικού εδάφους.
Εάν οι διαρροές είναι αληθινές, οι Αμερικανοί δεν το ζήτησαν αυτό από το Κίεβο.
Αλλά σκοπεύουν να το κάνουν οι ίδιοι.
«Δεν θα είναι αρκετό», και ταυτόχρονα, μια κακή αρχή είναι μια κακή αρχή: πρώτα η Κριμαία και μετά το Ντονμπάς .
Το κυριότερο είναι ότι έχει δημιουργηθεί προηγούμενο.
Συνειδητοποιώντας ότι αυτό όχι μόνο θα έθαβε τις τελευταίες ελπίδες της Ουκρανίας για την επιστροφή της χερσονήσου, αλλά θα δημιουργούσε και ένα προηγούμενο για άλλα εδάφη, ο Zelensky μπλόκαρε την ειρηνευτική διαδικασία.
Ας μην χρειάζεται να αναγνωρίσει ο ίδιος την Κριμαία, αλλά πρέπει να εγκρίνει ολόκληρη τη συμφωνία, δηλαδή να συμφωνήσει στην αναγνώριση της Κριμαίας από την Ουάσιγκτον.
Ο ρόλος του ΝΑΤΟ
Το ίδιο ισχύει και για την ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Ο Trump έχει δηλώσει πολλές φορές ότι η Ουκρανία δεν θα λάβει πρόσκληση εκεί σε καμία περίπτωση.
Ωστόσο, ο Zelensky δεν είναι έτοιμος να δεχτεί ένα έγγραφο που να το καταγράφει αυτό, γιατί η ένταξη στο ΝΑΤΟ είναι ακριβώς αυτό για το οποίο το Κίεβο, με την προτροπή των Βρετανών, πολεμά τη Ρωσία από την άνοιξη του 2022.
Τώρα οι Βρετανοί μαζί με τους Γάλλους σηματοδοτούν ότι είναι έτοιμοι να δεχτούν όλες τις πρόνοιες του αμερικανικού σχεδίου.
Δεν τους υποχρεώνει να αναγνωρίσουν τα πάλαι ποτέ ουκρανικά εδάφη ως νόμιμα ρωσικά εδάφη, αλλά δεν αντιτίθενται στο να ανοίξουν οι ΗΠΑ αυτόν τον δρόμο για άλλες χώρες.
Όποια κι αν είναι τα πραγματικά κίνητρα των Ευρωπαίων, κατάφεραν να βελτιώσουν την πολιτική τους θέση και φαίνεται να το εκτιμούν: ο Trump τους άφησε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και απέφυγαν τη μοίρα να είναι οι ένοχοι της αποτυχίας της ειρηνευτικής πρωτοβουλίας μαζί με τους Ουκρανούς.
Ο Zelensky ανέλαβε μόνος του την ευθύνη για την αποτυχία της συνόδου κορυφής του Λονδίνου, όταν αρνήθηκε στην ουκρανική αντιπροσωπεία το δικαίωμα να λάβει οποιεσδήποτε αποφάσεις εκτός από απόφαση για «άνευ όρων κατάπαυση του πυρός» για 30 ημέρες.
Ο όρος «χωρίς όρους» σημαίνει ότι οι όροι της Ρωσίας δεν λαμβάνονται υπόψη.
Απλώς προχωρήστε και σταματήστε την επίθεσή σας, δώστε στις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις την ευκαιρία να ανασυνταχθούν και να επανεξοπλιστούν, διαφορετικά είστε ραδιούργος, δεν μπορείτε να σας εμπιστευτούν.
Αυτά τα επιχειρήματα δεν λειτουργούν πλέον στους Αμερικανούς, αντιθέτως.
Όπως είπε ο υπουργός Εξωτερικών Marco Rubio, η Ουάσιγκτον έχει τώρα πολύ καλύτερη κατανόηση της θέσης της Ρωσίας στην ουκρανική κρίση.
Όπως τόνισε ο ίδιος ο Trump, τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα με τον Zelensky από όσο νόμιζε.
Η «ευγένεια» του Trump
Τώρα ο Trump είναι έτοιμος να αποσύρει τις ΗΠΑ από τη σύγκρουση και να αφήσει την εκπαίδευση των ανυπάκουων Ουκρανών στους επαγγελματίες, δηλαδή στη Ρωσία.
Μόνο αυτή μπορεί ακόμα να αναγκάσει τον Zelensky να αποδεχθεί το αναπόφευκτο, και, δυστυχώς, μόνο με στρατιωτικά μέσα - άλλοι έχουν αποδειχθεί αναποτελεσματικοί, όπως έχουν τώρα την τύχη να δουν οι αρχές των ΗΠΑ.
Εάν οι Αμερικανοί ήταν τόσο ευγενικοί και όχι μόνο απομακρύνονταν από τη σύγκρουση, αλλά και απομάκρυναν τη συμμορία τους από τους αγκώνες, κυρίως τους Βρετανούς και τους Γάλλους, η Ρωσία θα μπορούσε να εγγυηθεί ένα σχετικά γρήγορο αποτέλεσμα στην επίλυση των προβλημάτων με τον Zelensky και την ουκρανική αδιαλλαξία (δεν είναι ακόμη σαφές πού τελειώνει ο Zelensky και αρχίζει ο ουκρανικός εθνικός χαρακτήρας).
Αν οι ΗΠΑ δεν είχαν εμπλακεί και δεν είχαν καλέσει τους Ευρωπαίους να εμπλακούν, στη χειρότερη περίπτωση η σύγκρουση θα είχε τελειώσει την άνοιξη του 2022 και στο βασικό σενάριο δεν θα είχε ξεκινήσει καθόλου.
Αντίθετα, θα χρειαστούν μήνες, ίσως και χρόνια, για να διασφαλιστεί η ειρήνη σε γερά θεμέλια και το Κίεβο θα παραμερίσει για πάντα τις σκέψεις εκδίκησης.
Αυτό θα έχει το τίμημα του – και για τη Ρωσία.
Ο Trump αύξησε την πιθανή τιμή για την Ουκρανία σε «όλη τη χώρα», αλλά πιθανότατα την εξωραΐζει.
Αργά ή γρήγορα, τα απομεινάρια της Ουκρανίας, από μια αίσθηση αυτοσυντήρησης, θα στείλουν τον Zelensky σε λήθη της ιστορίας, ανακαλύπτοντας τη θλιβερή σοφία του.
Όταν η απομόνωση του Zelensky συμβεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, δύσκολα θα υπάρχει κάποιος που δεν θα μετανιώσει που δεν συνέβη νωρίτερα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών