Απίστευτο κι όμως ελληνικό...
Μια ιστορία που θα μπορούσε να είναι μικρό κοινωνικό διήγημα - αν δεν ήταν τόσο ελληνική.
Μια κυρία στη Νέα Σμύρνη, μόνη στη ζωή και χωρίς συγγενείς, άφησε πίσω της πέντε διαμερίσματα σε μια πολυκατοικία.
Η περιουσία της κατέληξε, όπως ορίζει ο νόμος, στο Δημόσιο ως σχολάζουσα κληρονομιά.
Μέχρι εδώ, όλα καλά και τυπικά.
Από εδώ και πέρα όμως αρχίζει η… ελληνική πραγματικότητα.
Τα διαμερίσματα έμειναν κλειστά, τα φώτα έσβησαν, αλλά τα κοινόχρηστα συνέχισαν να «τρέχουν».
Ανελκυστήρας, καθαριότητα, θέρμανση, συντήρηση - τα γνωστά.
Και κάπως έτσι, οι υπόλοιποι ένοικοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με έναν απλήρωτο λογαριασμό ύψους 5.000 ευρώ για ιδιοκτησίες που πλέον ανήκουν στο κράτος.
Γι’ αυτό και αποφάσισαν να στείλουν επιστολή στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, ζητώντας το αυτονόητο: αφού το Δημόσιο είναι πλέον ιδιοκτήτης, ας αναλάβει και τις υποχρεώσεις του.
Γιατί η ιδιοκτησία δεν είναι μόνο τίτλοι και χαρτιά, είναι και καθημερινά έξοδα.
Ας ελπίσουμε ότι η επιστολή τους θα βρει ανταπόκριση, διότι το κράτος μπορεί να αργεί να εκκαθαρίσει σχολάζουσες κληρονομιές (με τον καινούργιο νόμο ίσως υπάρξει φως), αλλά τα κοινόχρηστα δεν περιμένουν.
Δεν αναστέλλονται. Δεν συμψηφίζονται.
Έρχονται κάθε μήνα, με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού και με ύφος διαχειριστή που «δεν σηκώνει δικαιολογίες»…
www.bankingnews.gr
Μια κυρία στη Νέα Σμύρνη, μόνη στη ζωή και χωρίς συγγενείς, άφησε πίσω της πέντε διαμερίσματα σε μια πολυκατοικία.
Η περιουσία της κατέληξε, όπως ορίζει ο νόμος, στο Δημόσιο ως σχολάζουσα κληρονομιά.
Μέχρι εδώ, όλα καλά και τυπικά.
Από εδώ και πέρα όμως αρχίζει η… ελληνική πραγματικότητα.
Τα διαμερίσματα έμειναν κλειστά, τα φώτα έσβησαν, αλλά τα κοινόχρηστα συνέχισαν να «τρέχουν».
Ανελκυστήρας, καθαριότητα, θέρμανση, συντήρηση - τα γνωστά.
Και κάπως έτσι, οι υπόλοιποι ένοικοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με έναν απλήρωτο λογαριασμό ύψους 5.000 ευρώ για ιδιοκτησίες που πλέον ανήκουν στο κράτος.
Γι’ αυτό και αποφάσισαν να στείλουν επιστολή στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, ζητώντας το αυτονόητο: αφού το Δημόσιο είναι πλέον ιδιοκτήτης, ας αναλάβει και τις υποχρεώσεις του.
Γιατί η ιδιοκτησία δεν είναι μόνο τίτλοι και χαρτιά, είναι και καθημερινά έξοδα.
Ας ελπίσουμε ότι η επιστολή τους θα βρει ανταπόκριση, διότι το κράτος μπορεί να αργεί να εκκαθαρίσει σχολάζουσες κληρονομιές (με τον καινούργιο νόμο ίσως υπάρξει φως), αλλά τα κοινόχρηστα δεν περιμένουν.
Δεν αναστέλλονται. Δεν συμψηφίζονται.
Έρχονται κάθε μήνα, με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού και με ύφος διαχειριστή που «δεν σηκώνει δικαιολογίες»…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών