Η άτυχη γυναίκα κατοικούσε στο συγκεκριμένο σπίτι για 60 ολόκληρα χρόνια ενώ από την εκδήλωση της πυρκαγιάς δεν πρόλαβε να πάρει μαζί της φεύγοντας ούτε την ταυτότητά της.
«Τα βράδια είναι το μαρτύριό μου. Τα θυμάσαι όλα… πώς τα κτίζαμε, πώς τα φτιάχναμε. 30 χρονών ήρθα εδώ και έγινα 92. Δεν πρόλαβα. Ως που να δω τη φωτιά μου έλεγαν βγες έξω, ως που να βγω εγώ έξω δεν πρόλαβα ούτε την ταυτότητά μου να πάρω, τα φάρμακά μου, τα πράγματά μου καήκανε. Δραματική η κατάσταση. Δεν μπορείς να θυμηθείς τίποτα εκείνη την ώρα, τρέμεις.
Εκείνη την ώρα δεν μπορείς να θυμηθείς τίποτα» αναφέρει η κα Άννα.
«Ήταν τυχερό μου τώρα στα γεράματα να είμαι ξεσπιτωμένη. Τι να κάνουμε» πρόσθεσε ενώ κάθε πρωί σπεύδει στο καμένο σπίτι της για να κάνει παρέα στον σκύλο και τις κοτούλες της, που ευτυχώς σώθηκαν από την πύρινη λαίλαπα.
«Σκέφτομαι να είμαι καλά να μην καταπέσω και ενοχλώ και τους άλλους.
Να φύγω όσο μπορώ πιο γρήγορα… αλλά βλέπεις δεν έρχεται, δε θέλει, ούτε ο κορωνοϊός με θέλει, ούτε ο Άγιος Πέτρος με θέλει» υπογράμμισε με εμφανή τη συγκίνηση στα μάτια της η κυρία Άννα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών