Συνέντευξη στην Άρτεμη Κλεφτάκη
Μόλις οκτώ ημέρες απομένουν για τη σέντρα του EURO 2024! Τρία χρόνια πριν, η Δανία έφτασε μία «ανάσα» από τον τελικό της διοργάνωσης, ηττήθηκε όμως από την Αγγλία και έχασε την ευκαιρία να διεκδικήσει το τρόπαιο για πρώτη φορά μετά το 1992.
Φέτος, οι Δανοί ελπίζουν να πραγματοποιήσουν μία πορεία ανάλογη εκείνης προ τριετίας. Το BN Sports, στο πλαίσιο του μεγάλου αφιερώματος για το EURO, μίλησε με τον Γιαν Μικάελσεν, έναν από τους πιο αγαπητούς ποδοσφαιριστές που έχουν αγωνιστεί στα ελληνικά γήπεδα.
Ο Μικάελσεν ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Παναθηναϊκού το 2001, αποχωρώντας από την Ακαντέμικ, και παρέμεινε στο «τριφύλλι» για τρία χρόνια.
Με την πράσινη φανέλα πραγματοποίησε συνολικά 106 συμμετοχές μέχρι το 2004 που αποχώρησε, σε ηλικία 34 ετών. Κατέκτησε με τον Παναθηναϊκό το νταμπλ της σεζόν 2003/2004 και υπήρξε βασικό μέλος της τρομερής ευρωπαϊκής πορείας του «τριφυλλιού» στην Ευρώπη τη διετία 2001-2003 σε Champions League και Κύπελλο UEFA.
Με τη Δανία, μέτρησε 19 διεθνείς συμμετοχές και ήταν στην αποστολή για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002. Ένα γκολ είχε σημειώσει με το «εθνόσημο» και αυτό θα είναι για πάντα «χαραγμένο» στη μνήμη του…
Ο 53χρονος πια Γιαν Μικάελσεν μίλησε στο BN Sports για το EURO 2024, για την εθνική ομάδα της Δανίας και τη δική του αξέχαστη στιγμή, αλλά και για τις αναμνήσεις του από την Ελλάδα και μία ομάδα που αγάπησε βαθιά!
Στο EURO 2020, η Δανία πραγματοποίησε μία αρκετά καλή πορεία φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά. Πόσο μεγάλη και σημαντική ήταν αυτή η στιγμή για τη χώρα;
«Η πορεία της Δανίας στο προηγούμενο EURO ήταν εξαιρετική και αυτό είναι κάτι που ακόμη συζητιέται στη χώρα. Η διοργάνωση ήταν συναρπαστική, κάποια από τα παιχνίδια έγιναν και στη Δανία. Το γεγονός αυτό, όπως και το περιστατικό με την κατάρρευση του Έρικσεν στην πρώτη αγωνιστική και τις ήττες που ακολούθησαν από Φινλανδία και Βέλγιο, έφεραν πιο κοντά τους Δανούς. Παρά τη δύσκολη αρχή που είχαμε, καταφέραμε να περάσουμε. Η ομάδα βελτιωνόταν παιχνίδι με το παιχνίδι και έφτασε ένα βήμα πριν από τον τελικό».
Η Δανία είναι μία πολύ καλή ομάδα, ωστόσο θα βρεθεί σε έναν δύσκολο όμιλο απέναντι σε Αγγλία, Σερβία και Σλοβενία. Πιστεύετε ότι θα καταφέρει να προκριθεί και να ακολουθήσει μία πορεία ανάλογη με το 2021;
«Η ομάδα δεν είναι στο ίδιο υψηλό επίπεδο όπως το 2021. Υπήρξαν επίσης τραυματισμοί κατά τα προκριματικά, όπου σε μερικά ματς δυσκολευτήκαμε πολύ. Παρ’ όλα αυτά, είμαστε αισιόδοξοι, αλλά και ρεαλιστές. Γνωρίζουμε ότι θα είναι δύσκολο να περάσουμε από τον όμιλό μας. Όμως, εγώ πιστεύω ότι θα προκριθούμε δεύτεροι, μετά την Αγγλία».
Ποια είναι η αγαπημένη σας εμπειρία με την Εθνική και ποια εκδοχή της Δανίας θα επιλέγατε, εκείνη του 1992 ή αυτή του 2021;
«H αγαπημένη μου ανάμνηση ήταν όταν σκόραρα απέναντι στην Ισλανδία, το 2001. Νικήσαμε με 6-0 και εξασφαλίσαμε την πρόκρισή μας στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002. Αυτό ήταν το πρώτο και το μοναδικό μου γκολ με την Εθνική, οπότε σίγουρα αυτή είναι η πιο δυνατή στιγμή που μου έχει μείνει.
Είναι δύσκολο να επιλέξω κάποια από τις δύο εθνικές, γιατί το ποδόσφαιρο έχει αλλάξει τόσο πολύ. Το 1992 η Δανία πήγε ως επιλαχούσα στο EURO και η αλήθεια είναι πως εκείνη η ομάδα αποτελούνταν από ένα εξαιρετικό σύνολο, αρκετά δεμένο. Έπαιζε πιο πολύ βασισμένη στις αντεπιθέσεις, ενώ η τωρινή ομάδα είναι πολύ καλή με την μπάλα στα πόδια απέναντι σε οργανωμένες άμυνες. Η ομάδα του 1992 είναι η ομάδα των θρύλων μας, όπως έχετε στην Ελλάδα αυτή του 2004! Μπορεί να ήμασταν τυχεροί σε εκείνο το EURO, αλλά όλοι θα θεωρούνται για πάντα θρύλοι στη χώρα».
Περάσατε τρία χρόνια στην Ελλάδα και στον Παναθηναϊκό, μέσα στα οποία ξεχωρίζει η εξαιρετική ευρωπαϊκή πορεία της ομάδας και η κατάκτηση του νταμπλ. Ποια είναι η πιο δυνατή σας εμπειρία από τον Παναθηναϊκό;
«Θα θυμάμαι για πάντα την κατάκτηση του νταμπλ, όχι μόνο για τους παίκτες και το κλαμπ, αλλά επίσης για όλους τους οπαδούς. Ήταν σαν απελευθέρωση από τα προηγούμενα χρόνια και την κυριαρχία άλλων ομάδων. Υπήρχαν φυσικά ξεχωριστές βραδιές στην Ευρώπη. Το καλύτερο ματς που έχω παίξει ήταν απέναντι στη Φενέρμπαχτσε, τα συναισθήματα ήταν πάρα πολλά εκείνο το βράδυ και λόγω της τεταμένης ατμόσφαιρας που υπήρχε μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων.
Θεωρώ ότι τα πρώτα δύο χρόνια που ήμουν στον Παναθηναϊκό παίξαμε πάρα πολύ καλά στην Ευρώπη, ενώ την τελευταία μου σεζόν παίξαμε και λίγο καλύτερα στο πρωτάθλημα. Είχαμε μία πάρα πολύ ποιοτική ομάδα και ίσως να αξίζαμε και το πρωτάθλημα του 2003. Συνεπώς, αυτά που θα θυμάμαι για μια ζωή είναι το νταμπλ, οι αναμετρήσεις με Φενέρμπαχτσε και Ρεάλ Μαδρίτης στην Ελλάδα, όπως και εκείνη κόντρα στην Άρσεναλ».
Είχατε πει παλιότερα ότι το «φημισμένο» σουτ του Βλάοβιτς απέναντι στην Μπαρτσελόνα σας καταδιώκει τη σκέψη μέχρι και σήμερα. Ισχύει ακόμη αυτό;
«Και τώρα που το συζητάμε, έχω ακόμη αυτό το συναίσθημα και θυμάμαι τη στιγμή που νόμιζα ότι η μπάλα θα έμπαινε μέσα. Σίγουρα ήμασταν λίγο άτυχοι στη φάση αυτή. Ήταν ένα φανταστικό παιχνίδι και θα ήταν ωραίο αν είχε σκοράρει ο Γκόραν, αλλά, ναι… Ποιος ξέρει τι θα γινόταν αν έμπαινε το σουτ, σωστά;».
Πηγή: www.bnsports.gr
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών