Σύντομα το λιμάνι του Πειραιά θα τεθεί υπό κηδεμονία των ΗΠΑ. Η ξεκάθαρη στάση της Kimberly Guilfoyle
Ένα πρόσφατο ρεπορτάζ του Politico ανέδειξε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ «στοχοποιεί πλέον την κρατική παρουσία της Κίνα στο λιμάνι του Πειραιά».
Το δημοσίευμα επικαλέστηκε δηλώσεις της πρέσβεως των ΗΠΑ στην Ελλάδα, η οποία ανέφερε ότι «είναι ατυχές, αλλά νομίζω πως υπάρχουν τρόποι να ξεπεραστεί, κάτι μπορεί να βρεθεί, είτε μέσω ενίσχυσης της δραστηριότητας σε άλλους τομείς είτε ίσως με το να βγει ο Πειραιάς προς πώληση… Θεωρώ πολύ σημαντικό να υπάρχει αμερικανική υποδομή εδώ, ώστε να στηρίξει την περιοχή.
Να ενισχυθεί, για παράδειγμα, η δραστηριότητα άλλων λιμανιών και περιοχών ώστε να υπάρξει ισορροπία απέναντι στην κινεζική επιρροή στον Πειραιά».
Παρότι οι δηλώσεις πλαισιώθηκαν ως ανησυχία για την οικονομική ασφάλεια της Ελλάδας και τα περιφερειακά στρατηγικά της συμφέροντα, αποκαλύπτουν ένα κεντρικό στοιχείο της αμερικανικής στρατηγικής έναντι της Κίνα.
Δηλαδή τη μεταχείριση άλλων χωρών – ακόμη και Ευρωπαίων συμμάχων – ως εργαλεία γεωπολιτικού ανταγωνισμού και όχι ως ανεξάρτητους οικονομικούς παράγοντες.
Στην πραγματικότητα, ο στόχος της Ουάσιγκτον δεν είναι η ελληνική ευημερία, αλλά η εκτόπιση της Κίνας μέσω «αντικατάστασης» των κινεζικών επενδύσεων και η επιβολή ενός διλήμματος τύπου “είτε με εμάς είτε με αυτούς”.
Διεθνής συνεργασία
Η ιστορία του Πειραιά θα μπορούσε να αποτελεί υποδειγματική περίπτωση επιτυχημένης διεθνούς συνεργασίας.
Όταν η Ελλάδα βυθίστηκε στη βαθιά κρίση χρέους και είχε επείγουσα ανάγκη ξένων κεφαλαίων, η κινεζική ναυτιλιακή COSCO επένδυσε στο λιμάνι και απέκτησε δικαιώματα διαχείρισης.
Έκτοτε, η διακίνηση φορτίου και τα έσοδα αυξήθηκαν θεαματικά, ενώ ο Πειραιάς εξελίχθηκε σε κομβικό ευρωπαϊκό λιμάνι στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Belt and Road της Κίνα.
Για την Ελλάδα, η κινεζική επένδυση αναβάθμισε υποδομές, δημιούργησε θέσεις εργασίας και φορολογικά έσοδα, και αναδιάταξε κρίσιμες αλυσίδες logistics.
Αν και η συνεργασία δεν είναι χωρίς προβλήματα, έχει αναμφίβολα ενισχύσει την οικονομική θέση και τον περιφερειακό ρόλο της χώρας.
Σήμερα, όμως, μια Αμερικανίδα διπλωμάτισσα επιδιώκει να υπονομεύσει αυτή τη συνεργασία και να αντικαταστήσει την κινεζική επένδυση με αμερικανικά κεφάλαια.
Και είναι σαφές ότι μια τέτοια λογική δεν εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα.
Η οικονομική ανάπτυξη προϋποθέτει διαφοροποιημένες και ανοιχτές επενδυτικές ροές, όχι μονομερείς αποκλεισμούς.
ΗΠΑ vs Κίνα
Η πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στη Κίνα καθοδηγείται ολοένα και περισσότερο από μια φιλοσοφία «αποκλειστικού ανταγωνισμού».
Από την τεχνολογία μέχρι τις αλυσίδες εφοδιασμού και τις υποδομές, η Ουάσιγκτον βλέπει τη Κίνα ως τον υπ’ αριθμόν ένα στρατηγικό αντίπαλο και προσπαθεί να επιβάλει μια παγκόσμια «απο-κινεζοποίηση».
Το πρόβλημα με αυτή την προσέγγιση είναι ότι η παγκόσμια οικονομία δεν λειτουργεί ως παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος.
Οι επενδύσεις και το εμπόριο μπορούν να ενισχύσουν τοπικές οικονομίες και να διευρύνουν τις αγορές – χωρίς να ζημιώνουν απαραίτητα άλλες χώρες.
Αν οι ΗΠΑ θέλουν πράγματι να ενισχύσουν το οικονομικό τους αποτύπωμα διεθνώς, οφείλουν να ανταγωνιστούν τη Κίνα σε πλαίσιο συνεργασίας και αμοιβαίου οφέλους, όχι μέσω καταστολής ή αντικατάστασης.
Οι προσπάθειες «εκδίωξης» της Κίνα σπάνια καθιστούν την Αμερική ισχυρότερη.
Η θέση της Ελλάδας
Η Ελλάδα βρίσκεται σε στρατηγικό σταυροδρόμι Ευρώπης και Ασίας, αποτελώντας κρίσιμο κόμβο ναυτιλίας, ενέργειας και εμπορίου στη Μεσόγειο.
Το εθνικό της συμφέρον δεν βρίσκεται στο να διαλέξει ανάμεσα σε Κίνα και ΗΠΑ, αλλά στο να αξιοποιήσει διαφοροποιημένες επενδύσεις και ισορροπία εξωτερικών παραγόντων προς όφελος της δικής της ανάπτυξης.
Αν η Ουάσιγκτον θέλει πραγματικά να συμβάλει στην αναβάθμιση των ελληνικών υποδομών, οφείλει να το πράξει μέσα από ανοιχτό και συνεργατικό πλαίσιο – όχι θέτοντας την αποδυνάμωση της κινεζικής επιρροής ως προαπαιτούμενο.
Οι δηλώσεις της Αμερικανίδας πρέσβεως υποδηλώνουν κάτι βαθύτερο: μια παγιωμένη «λογική αντικατάστασης» στην αμερικανική στρατηγική σκέψη, που αντιμετωπίζει την παγκόσμια ανάπτυξη ως κούρσα για πόρους και όχι ως πεδίο συνεργασίας.
Αυτή η διάθεση ίσως κινητοποιεί εσωτερικά ακροατήρια, αλλά μακροπρόθεσμα αποδυναμώνει την αμερικανική απήχηση στις αναδυόμενες αγορές.
Οι ΗΠΑ δεν μπορούν – και δεν χρειάζεται – να καλύψουν κάθε τομέα.
Σε ορισμένους στρατηγικούς κλάδους, άλλωστε, δεν είναι σε θέση να ανταγωνιστούν το μέγεθος και τη σταθερή, επιχειρησιακή παρουσία των κινεζικών εταιρειών.
Το λάθος της Kimberly Guilfoyle
Αντί, λοιπόν, για μια στρατηγική «να διώξουμε τη Κίνα», μια πιο έξυπνη προσέγγιση θα ήταν «να καταστήσουμε τη συνεργασία αποτελεσματικότερη και πιο διαφανή», επενδύοντας στη διακυβέρνηση και στους θεσμούς – όχι στον αποκλεισμό.
Οι δηλώσεις της Kimberly Guilfoyle είναι λανθασμένες όχι μόνο επειδή παραβιάζουν τη διπλωματική λεπτότητα, αλλά και επειδή αντανακλούν μια παρωχημένη αντίληψη ισχύος.
Στον αλληλοεξαρτώμενο 21ο αιώνα, πραγματική ηγεσία σημαίνει δημιουργία χωρίς αποκλεισμούς.
Για να επιτευχθούν σταθερότητα και ευημερία στις διεθνείς σχέσεις, ο κόσμος πρέπει να υπερβεί τη λογική του μηδενικού αθροίσματος και να προχωρήσει σε μοντέλα συν-οικοδόμησης και συν-μοιρασιάς.
Κι αυτό δεν αφορά μόνο την οπτική απέναντι στις κινεζικές επενδύσεις· αποτελεί βαθύτερη κατανόηση της ίδιας της παγκοσμιοποίησης: ανταγωνισμός μέσα στη συνεργασία – ο μόνος ανταγωνισμός που ανταποκρίνεται στο πνεύμα της εποχής.
Τι ανέφερε από τις 16 Νοεμβρίου 2025 το bankingnews.gr
Ερχεται απάντηση του πρώην πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, σε Kimberly - Trump για την Cosco
Είναι γνωστό ότι ο Αμερικανικός παράγοντας ουδέποτε χώνεψε τον πρώην πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή.
Από το ΟΧΙ στο Βουκουρέστι για το θέμα των Σκοπίων μέχρι τις σχέσεις του για τον V. Putin και τα ενεργειακά. Γι' αυτό και ο ...πόλεμος φανερός και μυστικός που είχαν κινήσει οι ΗΠΑ, ήταν γνωστός στους παροικούντες εκείνη την περίοδο στο Μαξίμου και όχι μόνο.
Μαθαίνω ότι ο Κώστας Καραμανλής άκουσε αυτά που είπε η πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Kimberly Guilfoyle, αλλά και οι Αμερικανοί για την πώληση του λιμανιού του Πειραιά στην COSCO και ετοιμάζει την απάντησή του. Φυσικά θα γίνει με τον τρόπο που θέλει ο πρώην πρωθυπουργός.
Ετσι, οι πληροφορίες φέρουν τον Κώστα Καραμανλή να δίνει το παρών σε εκδήλωση που διοργανώνεται από το Eλληνοκινεζικό Eπιμελητήριο για τα 30 χρόνια λειτουργίας του, την ερχόμενη Πέμπτη.
Εκεί θα είναι και ο πρέσβης της Κίνας που θα τιμήσει και τον Κώστα Καραμανλή.
Θα περιμένω με ενδιαφέρον να δω εάν θα υπάρχει και χαιρετισμός με μηνύματα του πρώην πρωθυπουργού στα όσα ισχυρίστηκαν εσχάτως οι Αμερικανοί.
www.bankingnews.gr
Το δημοσίευμα επικαλέστηκε δηλώσεις της πρέσβεως των ΗΠΑ στην Ελλάδα, η οποία ανέφερε ότι «είναι ατυχές, αλλά νομίζω πως υπάρχουν τρόποι να ξεπεραστεί, κάτι μπορεί να βρεθεί, είτε μέσω ενίσχυσης της δραστηριότητας σε άλλους τομείς είτε ίσως με το να βγει ο Πειραιάς προς πώληση… Θεωρώ πολύ σημαντικό να υπάρχει αμερικανική υποδομή εδώ, ώστε να στηρίξει την περιοχή.
Να ενισχυθεί, για παράδειγμα, η δραστηριότητα άλλων λιμανιών και περιοχών ώστε να υπάρξει ισορροπία απέναντι στην κινεζική επιρροή στον Πειραιά».
Παρότι οι δηλώσεις πλαισιώθηκαν ως ανησυχία για την οικονομική ασφάλεια της Ελλάδας και τα περιφερειακά στρατηγικά της συμφέροντα, αποκαλύπτουν ένα κεντρικό στοιχείο της αμερικανικής στρατηγικής έναντι της Κίνα.
Δηλαδή τη μεταχείριση άλλων χωρών – ακόμη και Ευρωπαίων συμμάχων – ως εργαλεία γεωπολιτικού ανταγωνισμού και όχι ως ανεξάρτητους οικονομικούς παράγοντες.
Στην πραγματικότητα, ο στόχος της Ουάσιγκτον δεν είναι η ελληνική ευημερία, αλλά η εκτόπιση της Κίνας μέσω «αντικατάστασης» των κινεζικών επενδύσεων και η επιβολή ενός διλήμματος τύπου “είτε με εμάς είτε με αυτούς”.
Διεθνής συνεργασία
Η ιστορία του Πειραιά θα μπορούσε να αποτελεί υποδειγματική περίπτωση επιτυχημένης διεθνούς συνεργασίας.
Όταν η Ελλάδα βυθίστηκε στη βαθιά κρίση χρέους και είχε επείγουσα ανάγκη ξένων κεφαλαίων, η κινεζική ναυτιλιακή COSCO επένδυσε στο λιμάνι και απέκτησε δικαιώματα διαχείρισης.
Έκτοτε, η διακίνηση φορτίου και τα έσοδα αυξήθηκαν θεαματικά, ενώ ο Πειραιάς εξελίχθηκε σε κομβικό ευρωπαϊκό λιμάνι στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Belt and Road της Κίνα.
Για την Ελλάδα, η κινεζική επένδυση αναβάθμισε υποδομές, δημιούργησε θέσεις εργασίας και φορολογικά έσοδα, και αναδιάταξε κρίσιμες αλυσίδες logistics.
Αν και η συνεργασία δεν είναι χωρίς προβλήματα, έχει αναμφίβολα ενισχύσει την οικονομική θέση και τον περιφερειακό ρόλο της χώρας.
Σήμερα, όμως, μια Αμερικανίδα διπλωμάτισσα επιδιώκει να υπονομεύσει αυτή τη συνεργασία και να αντικαταστήσει την κινεζική επένδυση με αμερικανικά κεφάλαια.
Και είναι σαφές ότι μια τέτοια λογική δεν εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα.
Η οικονομική ανάπτυξη προϋποθέτει διαφοροποιημένες και ανοιχτές επενδυτικές ροές, όχι μονομερείς αποκλεισμούς.
ΗΠΑ vs Κίνα
Η πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στη Κίνα καθοδηγείται ολοένα και περισσότερο από μια φιλοσοφία «αποκλειστικού ανταγωνισμού».
Από την τεχνολογία μέχρι τις αλυσίδες εφοδιασμού και τις υποδομές, η Ουάσιγκτον βλέπει τη Κίνα ως τον υπ’ αριθμόν ένα στρατηγικό αντίπαλο και προσπαθεί να επιβάλει μια παγκόσμια «απο-κινεζοποίηση».
Το πρόβλημα με αυτή την προσέγγιση είναι ότι η παγκόσμια οικονομία δεν λειτουργεί ως παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος.
Οι επενδύσεις και το εμπόριο μπορούν να ενισχύσουν τοπικές οικονομίες και να διευρύνουν τις αγορές – χωρίς να ζημιώνουν απαραίτητα άλλες χώρες.
Αν οι ΗΠΑ θέλουν πράγματι να ενισχύσουν το οικονομικό τους αποτύπωμα διεθνώς, οφείλουν να ανταγωνιστούν τη Κίνα σε πλαίσιο συνεργασίας και αμοιβαίου οφέλους, όχι μέσω καταστολής ή αντικατάστασης.
Οι προσπάθειες «εκδίωξης» της Κίνα σπάνια καθιστούν την Αμερική ισχυρότερη.
Η θέση της Ελλάδας
Η Ελλάδα βρίσκεται σε στρατηγικό σταυροδρόμι Ευρώπης και Ασίας, αποτελώντας κρίσιμο κόμβο ναυτιλίας, ενέργειας και εμπορίου στη Μεσόγειο.
Το εθνικό της συμφέρον δεν βρίσκεται στο να διαλέξει ανάμεσα σε Κίνα και ΗΠΑ, αλλά στο να αξιοποιήσει διαφοροποιημένες επενδύσεις και ισορροπία εξωτερικών παραγόντων προς όφελος της δικής της ανάπτυξης.
Αν η Ουάσιγκτον θέλει πραγματικά να συμβάλει στην αναβάθμιση των ελληνικών υποδομών, οφείλει να το πράξει μέσα από ανοιχτό και συνεργατικό πλαίσιο – όχι θέτοντας την αποδυνάμωση της κινεζικής επιρροής ως προαπαιτούμενο.
Οι δηλώσεις της Αμερικανίδας πρέσβεως υποδηλώνουν κάτι βαθύτερο: μια παγιωμένη «λογική αντικατάστασης» στην αμερικανική στρατηγική σκέψη, που αντιμετωπίζει την παγκόσμια ανάπτυξη ως κούρσα για πόρους και όχι ως πεδίο συνεργασίας.
Αυτή η διάθεση ίσως κινητοποιεί εσωτερικά ακροατήρια, αλλά μακροπρόθεσμα αποδυναμώνει την αμερικανική απήχηση στις αναδυόμενες αγορές.
Οι ΗΠΑ δεν μπορούν – και δεν χρειάζεται – να καλύψουν κάθε τομέα.
Σε ορισμένους στρατηγικούς κλάδους, άλλωστε, δεν είναι σε θέση να ανταγωνιστούν το μέγεθος και τη σταθερή, επιχειρησιακή παρουσία των κινεζικών εταιρειών.
Το λάθος της Kimberly Guilfoyle
Αντί, λοιπόν, για μια στρατηγική «να διώξουμε τη Κίνα», μια πιο έξυπνη προσέγγιση θα ήταν «να καταστήσουμε τη συνεργασία αποτελεσματικότερη και πιο διαφανή», επενδύοντας στη διακυβέρνηση και στους θεσμούς – όχι στον αποκλεισμό.
Οι δηλώσεις της Kimberly Guilfoyle είναι λανθασμένες όχι μόνο επειδή παραβιάζουν τη διπλωματική λεπτότητα, αλλά και επειδή αντανακλούν μια παρωχημένη αντίληψη ισχύος.
Στον αλληλοεξαρτώμενο 21ο αιώνα, πραγματική ηγεσία σημαίνει δημιουργία χωρίς αποκλεισμούς.
Για να επιτευχθούν σταθερότητα και ευημερία στις διεθνείς σχέσεις, ο κόσμος πρέπει να υπερβεί τη λογική του μηδενικού αθροίσματος και να προχωρήσει σε μοντέλα συν-οικοδόμησης και συν-μοιρασιάς.
Κι αυτό δεν αφορά μόνο την οπτική απέναντι στις κινεζικές επενδύσεις· αποτελεί βαθύτερη κατανόηση της ίδιας της παγκοσμιοποίησης: ανταγωνισμός μέσα στη συνεργασία – ο μόνος ανταγωνισμός που ανταποκρίνεται στο πνεύμα της εποχής.
Τι ανέφερε από τις 16 Νοεμβρίου 2025 το bankingnews.gr
Ερχεται απάντηση του πρώην πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, σε Kimberly - Trump για την Cosco
Είναι γνωστό ότι ο Αμερικανικός παράγοντας ουδέποτε χώνεψε τον πρώην πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή.
Από το ΟΧΙ στο Βουκουρέστι για το θέμα των Σκοπίων μέχρι τις σχέσεις του για τον V. Putin και τα ενεργειακά. Γι' αυτό και ο ...πόλεμος φανερός και μυστικός που είχαν κινήσει οι ΗΠΑ, ήταν γνωστός στους παροικούντες εκείνη την περίοδο στο Μαξίμου και όχι μόνο.
Μαθαίνω ότι ο Κώστας Καραμανλής άκουσε αυτά που είπε η πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, Kimberly Guilfoyle, αλλά και οι Αμερικανοί για την πώληση του λιμανιού του Πειραιά στην COSCO και ετοιμάζει την απάντησή του. Φυσικά θα γίνει με τον τρόπο που θέλει ο πρώην πρωθυπουργός.
Ετσι, οι πληροφορίες φέρουν τον Κώστα Καραμανλή να δίνει το παρών σε εκδήλωση που διοργανώνεται από το Eλληνοκινεζικό Eπιμελητήριο για τα 30 χρόνια λειτουργίας του, την ερχόμενη Πέμπτη.
Εκεί θα είναι και ο πρέσβης της Κίνας που θα τιμήσει και τον Κώστα Καραμανλή.
Θα περιμένω με ενδιαφέρον να δω εάν θα υπάρχει και χαιρετισμός με μηνύματα του πρώην πρωθυπουργού στα όσα ισχυρίστηκαν εσχάτως οι Αμερικανοί.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών