Αποκάλυψη - Σύννεφα στην κοινοβουλευτική ομάδα της Νίκης, ποιοι συγκροτούν την εσωκομματική αντιπολίτευση

Η παραίτηση του βουλευτή Επικρατείας της ΝΙΚΗΣ, Γεωργίου Αποστολάκη πυροδότησε μία «φιλολογία» περί διαλύσεως του κόμματος του Δημήτρη Νατσιού, το οποίο στις εκλογές του 2023 έκανε την έκπληξη και βρέθηκε από το πουθενά στο κοινοβούλιο με 10 βουλευτές.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή πρόκειται για μία απλή εσωτερική κρίση, που δεν είναι ικανή να «κοντύνει» τον ενδιαφέρον πολιτικό εγχείρημα, καθώς πρόκειται για το μοναδικό μικρό κοινοβουλευτικό κόμμα, το οποίο δεν είναι προσωποπαγές;
Αποκλειστικές πληροφορίες του ΒΝ λένε, ότι υπάρχει ένα μικρό γκρουπ βουλευτών, οι οποίοι προφασιζόμενοι μία μικρή πτωτική τάση του κόμματος στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, έχουν αρχίσει να αμφισβητούν τον ηγέτη της Νίκης, Δημήτρη Νατσιό.
Οι ίδιοι προσπάθησαν κατά το πρόσφατο συνέδριο του κόμματος να αποσταθεροποιήσουν τον συμπαγή κομματικό πυρήνα, θέτοντας διαφωνίες επί του καταστατικού.
Η πλευρά της ηγεσίας διατείνεται ότι για το καταστατικό υπήρξε διαβούλευση προ του Συνεδρίου και ότι αυτό υπερψηφίστηκε ακολουθώντας μία διάφανη διαδικασία.
Οι διαφωνούντες από την άλλη δεν αποδέχονται την διαδικασία αυτή και θεωρούν ότι το καταστατικό ετέθη προς ψήφιση, χωρίς να προηγηθεί συζήτηση επ’ αυτού.
Θα αναρωτηθεί κανείς, γιατί να κόπτεται κανείς τόσο για το καταστατικό;
Ο λόγος είναι απλός.
Οι δυο-τρεις αυτοί βουλευτές ήθελαν να διευρυνθούν αριθμητικά τα όργανα του κόμματος, ώστε να μπορέσουν με υποψηφιότητες δικών τους ανθρώπων να τα ελέγξουν.
Άρα μιλάμε ουσιαστικά για ένα κλασσικό «power game», στο οποίο ωστόσο ουδείς δεν μπορεί να αντιληφθεί, σε τι θα ωφελούντο οι βουλευτές αυτοί, αν επικρατούσαν.
Σ’ ένα κόμμα, όπου τα διοικητικά όργανα απαρτίζονται από αγνώστους, εξαιρουμένου του προέδρου και του Εκπροσώπου Τύπου, Δήμου Θανάσουλα, και που στην πρώτη γραμμή βρίσκεται η κοινοβουλευτική ομάδα, ποιος ο λόγος να θέλεις να «ελέγχεις τα όργανα»;
Μια απάντηση είναι, για να αλλάξεις π.χ. την επικοινωνιακή πολιτική, ώστε να αντιμετωπιστούν οι τρέχουσες πολιτικές προκλήσεις, που οδηγούν το κόμμα σε δημοσκοπικές απώλειες.

Ποιος χαράζει όμως την επικοινωνιακή πολιτική;

Μήπως τελικά, οι ίδιοι οι βουλευτές, οι οποίοι, αν τους συγκρίνεις με τους βουλευτές άλλων κομμάτων, λειτουργούν σ’ ένα πλαίσιο απόλυτης ελευθερίας, τόσο στο κοινοβουλευτικό τους έργο, όσο και στην επικοινωνία τους;
Πέραν αυτού, υπάρχει και ένα σοβαρό ηθικό ζήτημα σε όλα αυτά.
Πλην του Δημήτρη Νατσιού και του Γεωργίου Αποστολάκη, που παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον Αθανάσιο Ρακοβαλή, όλη η κοινοβουλευτική ομάδα αποτελείται από πρόσωπα που προ της εκλογής τους δεν διέθεταν το παραμικρό πολιτικό κεφάλαιο.
Ήταν μ’ άλλα λόγια παντελώς άγνωστοι.
Οι κόποι του προέδρου του κόμματος που με χαμηλούς τόνους αλλά σκληρή δουλειά οδήγησαν αυτούς τους κυρίους στα βουλευτικά έδρανα, χωρίς οι περισσότεροι να κουνήσουν καν το δακτυλάκι τους, θα έπρεπε να τον θέτουν στο απυρόβλητο και όχι πριν καν συμπληρωθούν δύο χρόνια στο κοινοβούλιο να τον θέτουν υπό αμφισβήτηση.
Η μόνη εξήγηση για όλα αυτά είναι η πολιτική απειρία τους, καθώς με τη στάση τους μόνο ζημιά προκαλούν και σίγουρα κανένα ίδιον όφελος.
Αντί με το έργο και τη δημόσια παρουσία τους να καταστήσουν εαυτούς απαραίτητους, εργάζονται αόκνως για να καταδείξουν τον Δημήτρη Νατσιό και τους υπολοίπους συναδέλφους τους άχρηστους. Και με τέτοια μυαλά ο δρόμος προς το χρονοντούλαπο της ιστορίας είναι βραχύς.
Το ενδεχόμενο να είναι «βαλτοί» δε θα μπορέσουμε λογικά να το επιβεβαιώσουμε ποτέ και γι’ αυτό το αφήνουμε εκτός συζήτησης…
Όπως και να έχει η «φαγωμάρα» εντός της Νίκης θα έχει λίγο ψωμί ακόμα…

www.bankingnews.gr