Βαγγέλης Μόρας: Έγραψε την δική του ιστορία…

Ο Βαγγέλης Μόρας αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του σε ηλικία 39 ετών και να αφήσει παρακαταθήκη στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Η «κλοπή» του από την ΑΕΚ, η μεγάλη μεταγραφή του εξωτερικού, η απώλεια που δεν τον έριξε και ως επίγευση, η αξιέπαινη στάση του με τη Λάρισα.

Η αξιοποίηση στην Προοδευτική και το μεταγραφικό στόρυ με ΑΕΚ…

Πόσο εύκολο είναι για ένα παιδί, να κολλήσει με την ομάδα της πόλης του, βλέποντάς την να πρωταγωνιστεί σε όλα τα επίπεδα; Την απάντηση την έχει ο Βαγγέλης Μόρας. Ήταν στην τρυφερή ηλικία των έξι με εννιά ετών, όταν η Λάρισα σάρωνε τα πάντα στο πέρασμά της. Στην εποχή των «νέων Καραπιάλιδων», ο ταλαντούχος άσος ενσωματώνεται στη θυγατρική των «βυσσινί».

Μπορεί να διακρίθηκε ως αμυντικό χαφ και να συστήθηκε έτσι στο ελληνικό κοινό. Μέχρι να τον αναλάβει ο Σούλης Παπαδόπουλος στην Προοδευτική. Ο Έλληνας προπονητής διέκρινε τις τρομερές ικανότητές του ως στόπερ και το πείραμα πέτυχε.

Παναθηναϊκός και ΑΕΚ είναι οι βασικοί διεκδικητές του. Ο πρώτος, όμως, ήταν ένα βήμα από την ολοκλήρωση της μεταγραφής του. Το «τριφύλλι» έρχεται σε συμφωνία με όλες τις πλευρές και το πλάνο ήταν να τον αφήσει δανεικό στον Άρη για να πάρει ματς στα πόδια του. Αυτό ήταν, που έκανε τον Μόρα να ακούσει και άλλες προτάσεις, με της Ένωσης να δείχνει καλύτερη σαν προοπτική. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς τον θεωρούσε τον «νέο Μανωλά» και αυτό ήταν αρκετό για να φορέσει τα κιτρινόμαυρα.

Καθιέρωση και το όνειρο του εξωτερικού!

Με μόλις 100 χιλιάδες ευρώ, η ΑΕΚ απέκτησε τον στόπερ των επόμενων τεσσάρων χρόνων. Προσαρμόστηκε απευθείας στα νέα δεδομένα και κέρδισε με το σπαθί του, μία θέση στη βασική εντεκάδα. Από το 2003 μέχρι το 2007 έπαιξε σε αρκετά ματς, μεταξύ των οποίων και Champions League, δημιουργώντας ένα πολύ καλό όνομα στο εξωτερικό.

Για αυτό η Μπολόνια κινήθηκε αστραπιαία και όταν ο διεθνής στόπερ έμεινε ελεύθερος, από την ΑΕΚ, υπέγραψε στον ιταλικό σύλλογο. Με 107 ματς και τρία γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, ο Μόρας παίρνει το αεροπλάνο για τη γειτονική χώρα. Για να το κάνει, πήρε στις πλάτες του την ομάδα και την ανέβασε στα μεγάλα σαλόνια της Ιταλίας.

Η παρουσία του στη Serie A, έφερε και την κλήση του από τον Ότο Ρεχάγκελ για το Μουντιάλ του 2010 στα γήπεδα της Βραζιλίας. Μία μεγάλη διάκριση για τον Έλληνα αμυντικό, ο οποίος πλέον, είχε εξελιχθεί σε έναν ποδοσφαιριστή επιπέδου εξωτερικού και όχι ως ένα παιδί της επαρχίας που κυνηγάει το όνειρο. Εκείνος το ζούσε ήδη.

Η κακή παρένθεση της Αγγλίας και η αναγέννηση μέσω Ιταλίας

Με πάνω από 100 συμμετοχές με την Μπολόνια, οι προτάσεις προς το πρόσωπο του διεθνή άσου, ήταν πολλές. Όχι μόνο από την Ιταλία αλλά από όλη την Ευρώπη. Εν τέλει, η Σουόνσι της Premier League τον κερδίζει σαν project. Όμως, το όνειρο του Νησιού, έγινε σύντομα εφιάλτης. Μέσα σε έξι μήνες δηλαδή.

Μόλις μία επίσημη συμμετοχή, ήταν αρκετή για να δείξει πως το αγγλικό πρωτάθλημα δεν ταιριάζει στον έμπειρο ποδοσφαιριστή. Έτσι, τον Γενάρη του 2012, η Τσεζένα του δίνει την ευκαιρία να επιστρέψει στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Ακολούθησε η μεταγραφή στην Ελλάς Βερόνα, με την οποία ξαναβρήκε τον εαυτό του.

Έμεινε για τέσσερα χρόνια και σημείωσε συνολικά 139 συμμετοχές με απολογισμό πέντε γκολ και τρεις ασίστ. Ήταν η ομάδα με την οποία έσπασε κάθε ρεκόρ καριέρας και έζησε έντονες στιγμές. Άλλωστε, ήταν το παράδειγμα για να πάρουν μεταγραφή και άλλοι Έλληνες ποδοσφαιριστές στο γειτονικό πρωτάθλημα.

Το απόλυτο κενό…

Ήταν Ιούλιος του 2015. Γίνεται γνωστό πως ο αδερφός του Βαγγέλη Μόρα, Δημήτρης, φεύγει από τη ζωή έπειτα από άνιση μάχη με την οξεία λευχαιμία. Μία στιγμή που άφησε ένα τεράστιο και ανεκπλήρωτο κενό στον Έλληνα αμυντικό. Όλος ο ελληνικός αθλητισμός βυθίστηκε στο πένθος και ο ίδιος αδυνατούσε να καταλάβει τι έχει συμβεί. Ο δρόμος ήταν ένας. Να τιμήσει την μνήμη του αδερφού του. Και εντός αλλά και εκτός γηπέδων.

Ίδρυσε το «Save Moras», το οποίο είναι για δότες μυελού των οστών και στο πρώτο του γκολ, πήγε απλώς να αγκαλιάσει την πινακίδα που το έγραφε. Μία από τις πιο δυνατές στιγμές στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Κινήσεις που δεν αναπλήρωναν το κενό, όμως έδιναν ένα λόγο να χαμογελάει για την επόμενη μέρα.

Ο επαναπατρισμός και η μεγάλη του αγάπη…

Το καλοκαίρι του 2017, ο Παναιτωλικός του προσφέρει την ευκαιρία να επιστρέψει στην Ελλάδα και να αγωνιστεί στο ελληνικό πρωτάθλημα μετά από 10 χρόνια. Έξι μήνες αργότερα η Λάρισα έρχεται σε πλήρη συμφωνία μαζί του και ο Βαγγέλης βάζει την υπογραφή με όλη την καρδιά.

Ο επίλογος στον θεσσαλικό κάμπο θα μπει μετά από 44 εμφανίσεις ως ο απόλυτος ηγέτης της αμυντικής γραμμής . Ξεχωρίζει εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, αλλά τα χρόνια δεν γυρνούν πίσω. Το αντιλαμβάνεται και μετά από ένα πέρασμα από τον Απόλλωνα Λάρισας κρεμάει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια, έχοντας αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στο ποδόσφαιρο της Λάρισας και της Ελλάδας γενικότερα.

Άλλωστε, όταν το έργο ενός ανθρώπου ξεφεύγει από τις τέσσερις γραμμές, δεν είναι δυνατό τίτλοι και αριθμοί να ορίσουν την προσφορά του στο άθλημα.

Ο Βαγγέλης Μόρας θα είναι πάντα ένας από τους αθλητές που κόσμησαν τα γήπεδα πρώτα με τη συμπεριφορά τους και έπειτα με την αγωνιστική προσφορά τους. Και αυτό πάντα θα είναι κάτι ανεκτίμητο.

Νότης Χάλαρης