Adidas Vs Nike: «Η μάχη γιγάντων στο EURO 2020»

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η μάχη μεταξύ της Nike και της Adidas, με τους δύο «κολοσσούς» να κονταροχτυπιούνται για τις συμφωνίες με τις εθνικές ομάδες. Συνολικά οι 17 από τις 24 ομάδες του τουρνουά έχουν κλείσει συμφωνίες με τα δύο τεράστια brands.
Αναλυτικά, η Nike έχει συμφωνήσει με 9 ομάδες, με κορωνίδες της εταιρείας να αποτελούν οι εθνικές ομάδες της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας και της Πορτογαλίας. Από την άλλη η Adidas έχει 8 ομάδες στο τουρνουά, εκ των οποίων ξεχωρίζουν η ακριβότερη Γερμανία, η Ισπανία και το Βέλγιο.

Nike and Adidas represent 17 of the 24 #EURO2020 teams.

Why do they pour so much money into this?

? https://t.co/AJrSyL4BoC pic.twitter.com/dgNTtklt7S

— The Athletic (@TheAthletic) June 10, 2021

 

Η μεγαλύτερη μάχη που δόθηκε στο παρελθόν μεταξύ των δύο εταιρειών ήταν για το «Μήλον της Έριδος» που λέγεται εθνική Γερμανίας. Το 2006 η Nike προσέφερε στην DFB (ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Γερμανίας), 500 εκ. ευρώ για 8 χρόνια. Η Adidas πλήρωνε 10 εκ. ευρώ το χρόνο εκείνη την εποχή στην “Mannschaft” έχοντας μάλιστα ιστορικό μαζί της από το 1954. Αυτή ήταν η χρονιά που η Δυτική Γερμανία φόρεσε πρώτη τα νέα παπούτσια της Adidas, ενώ το 1970 άρχισε να ντύνεται και με τις εμφανίσεις της.
Έχοντας αποκαλέσει την προσφορά των 500 εκ. ευρώ της Nike ως μια τρέλα, ο γενικός διευθυντής της Adidas, Χέρμπερτ Χάινερ, απείλησε ότι θα πάει την DFB στα δικαστήρια ισχυριζόμενος ότι το συμβόλαιό τους ισχύει μέχρι το 2014.

Κάπως έτσι ξεκίνησε μια περίοδος διχασμού, με τον πρεσβευτή της Nike και «θρύλο» του γερμανικού ποδοσφαίρου Φραντς Μπεκενμπάουερ να δηλώνει πως δεν βγάζει νόημα να διαλέγεις τα σαφώς λιγότερα χρήματα της Adidas. Τελικά επικράτησε η πρόταση της Adidas με τον πρόεδρο της DFB να εξηγεί: «Έπρεπε να ισορροπήσουμε αρμονικά την παράδοση, τις ανησυχίες για τα νομικά ζητήματα και τα χρήματα».

Όταν έφτασε η ώρα της επαναδιαπραγμάτευσης της συμφωνίας το 2016, η Adidas «ξεπλήρωσε» την εμπιστοσύνη των Γερμανών δίνοντας στους παγκόσμιους πρωταθλητές το μεγαλύτερο συμβόλαιο φανέλας ύψους 560 εκ. λιρών για 10 χρόνια. Κάτι που σημαίνει πως η Γερμανία θα λάμβανε 130 εκ. λίρες παραπάνω από αυτά που ξόδεψε η Nike για να συμφωνήσει με τη Γαλλία το 2011.

Τα προνόμια της Γερμανίας δεν σταματούν στη χορηγική συμφωνία για τη φανέλα της ομάδας, καθώς το 2019 η DFB ζήτησε ένα προπονητικό κέντρο για την προετοιμασία της εθνικής για τις διοργανώσεις EURO 2020 και 2024. Η Αdidas αποφάσισε να φτιάξει ένα νέο προπονητικό κέντρο σε μια παλιά στρατιωτική βάση των Αμερικανών, με τις εγκαταστάσεις να συμπεριλαμβάνουν 58 δωμάτια και το γήπεδο “Adi Dassler” σε διεθνή πρότυπα.

Το ερώτημα που τίθεται είναι αν το ξόδεμα χρημάτων σε χορηγικές συμφωνίες με εθνικές ομάδες είναι ο καλύτερος τρόπος για να αναπτύξεις το μερίδιο αγοράς. «Τα brands έχουν δύο πηγές για κέρδη από τέτοιου είδους χορηγίες, το μάρκετινγκ και τις πωλήσεις. Ποντάρουν στις ομάδες που θα προχωρήσουν μακριά στο τουρνουά για να παρατείνουν τη διαφήμιση του brand. Οι οπαδοί στηρίζουν τις εθνικές τους ομάδες, κι έτσι οι πωλήσεις θα αποφέρουν κέρδος», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Ματ Πάουελ (υψηλόβαθμος σύμβουλος της NPD Group).

Σε όλα αυτά πρέπει να λάβουμε υπόψη τα τεράστια διαφημιστικά οφέλη από προβολή σε άρθρα εφημερίδων, στο Internet, στην τηλεόραση, ειδικά όταν η ομάδα καταφέρνει να σηκώσει το τρόπαιο. Ο Dr Peter Rohlmann της PR Marketing σημειώνει στο θέμα: «Αυτό που ενδιαφέρει είναι οι πωλήσεις και το μερίδιο αγοράς. Τα brand ψάχνουν συνεργάτες που θα τους βοηθήσουν να ισχυροποιήσουν τη θέση τους και να προωθήσουν την εικόνα τους έτσι ώστε να βγάλουν χρήματα».

Τέλος, ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για την ύπαρξη συσχέτισης σε αυτές τις συμφωνίες και τις πωλήσεις αποτελεί η εθνική Γερμανίας. Η Adidas είχε πουλήσει 2 εκ. εμφανίσεις της “Mannschaft” πριν το 2014 και στη συνέχεια πούλησε άλλο 1 εκ. μετά τον νικηφόρο τελικό με το 4ο αστέρι.

Αλέξανδρος Καρατσενίδης