Tο τηλεσκόπιο ανίχνευσε πάγο νερού – μάλιστα με τη μορφή «βρώμικων χιονοστιβάδων», παρόμοιων με εκείνες που παρατηρούνται στη Ζώνη Κάιπερ του δικού μας ηλιακού συστήματος
Μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins εντόπισε κρυστάλλους πάγου νερού στον πρωτοπλανητικό δίσκο γύρω από το άστρο HD 181327, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 155 ετών φωτός από τη Γη. Η ανακάλυψη κατέστη δυνατή χάρη στο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, και τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature.
Το άστρο HD 181327 είναι νεαρό, ηλικίας μόλις 23 εκατομμυρίων ετών, και περιβάλλεται από τα υπολείμματα της ύλης από την οποία σχηματίζονται οι πλανήτες.
Στα εξωτερικά στρώματα αυτού του δίσκου, το τηλεσκόπιο ανίχνευσε πάγο νερού – μάλιστα με τη μορφή «βρώμικων χιονοστιβάδων», παρόμοιων με εκείνες που παρατηρούνται στη Ζώνη Κάιπερ του δικού μας ηλιακού συστήματος.
Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η κατανομή του νερού στον δίσκο παίζει καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία πλανητών και ενδέχεται ακόμη να υποδηλώνει έναν μηχανισμό για τη μεταφορά υγρασίας σε μελλοντικές «Γαίες».
Όσο πιο κοντά βρίσκεται κανείς στο άστρο, τόσο λιγότερο νερό παρατηρείται. Στην περιφέρεια του δίσκου, ο πάγος αποτελεί περίπου το 20% της μάζας, ενώ προς το κέντρο σχεδόν εξαφανίζεται – πιθανώς επειδή εξατμίζεται λόγω της υπεριώδους ακτινοβολίας. Είναι επίσης πιθανό ένα μέρος της υγρασίας να παγιδεύεται μέσα σε βραχώδη σώματα – μελλοντικούς πλανήτες.
Μέχρι πρότινος, το τηλεσκόπιο Spitzer είχε δώσει μόνο ενδείξεις για την παρουσία νερού στο συγκεκριμένο σύστημα.
Ωστόσο, το James Webb μας επέτρεψε να το παρατηρήσουμε άμεσα.
Οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν την ανακάλυψη ως ένα σημαντικό βήμα για την κατανόηση του πώς θα μπορούσε να σχηματίστηκε το νερό στη Γη.
www.bankingnews.gr
Το άστρο HD 181327 είναι νεαρό, ηλικίας μόλις 23 εκατομμυρίων ετών, και περιβάλλεται από τα υπολείμματα της ύλης από την οποία σχηματίζονται οι πλανήτες.
Στα εξωτερικά στρώματα αυτού του δίσκου, το τηλεσκόπιο ανίχνευσε πάγο νερού – μάλιστα με τη μορφή «βρώμικων χιονοστιβάδων», παρόμοιων με εκείνες που παρατηρούνται στη Ζώνη Κάιπερ του δικού μας ηλιακού συστήματος.
Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η κατανομή του νερού στον δίσκο παίζει καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία πλανητών και ενδέχεται ακόμη να υποδηλώνει έναν μηχανισμό για τη μεταφορά υγρασίας σε μελλοντικές «Γαίες».
Όσο πιο κοντά βρίσκεται κανείς στο άστρο, τόσο λιγότερο νερό παρατηρείται. Στην περιφέρεια του δίσκου, ο πάγος αποτελεί περίπου το 20% της μάζας, ενώ προς το κέντρο σχεδόν εξαφανίζεται – πιθανώς επειδή εξατμίζεται λόγω της υπεριώδους ακτινοβολίας. Είναι επίσης πιθανό ένα μέρος της υγρασίας να παγιδεύεται μέσα σε βραχώδη σώματα – μελλοντικούς πλανήτες.
Μέχρι πρότινος, το τηλεσκόπιο Spitzer είχε δώσει μόνο ενδείξεις για την παρουσία νερού στο συγκεκριμένο σύστημα.
Ωστόσο, το James Webb μας επέτρεψε να το παρατηρήσουμε άμεσα.
Οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν την ανακάλυψη ως ένα σημαντικό βήμα για την κατανόηση του πώς θα μπορούσε να σχηματίστηκε το νερό στη Γη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών