Έτοιμοι να δημιουργήσουν στο εργαστήριο νέα ζωή επιστήμονες του Harvard
Επιστήμονες από το Harvard πλησιάζουν την αποκάλυψη της αρχής της ζωής και μάλιστα δημιούργησαν τεχνητό μεταβολισμό.
Ομάδα ερευνητών από το Harvard έκανε ένα σημαντικό βήμα στην αποκρυπτογράφηση του μυστηρίου της γένεσης της ζωής, δημιουργώντας τεχνητά χημικά συστήματα που μιμούνται βασικές διαδικασίες: μεταβολισμό, αναπαραγωγή και εξέλιξη.
Τα αποτελέσματα αυτής της καινοτόμου μελέτης δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences.
Ο Juan Pérez-Mercader, κύριος συγγραφέας της έρευνας, τόνισε τη μοναδικότητα της προσέγγισης: για πρώτη φορά καταφέρθηκε να δημιουργηθεί μια δομή που παρουσιάζει χαρακτηριστικά ζωής, χρησιμοποιώντας απολύτως ομοιογενή χημικά συστατικά, χωρίς καμία σχέση με την φυσική ζωή.
Ο Dimitar Sasselov, διευθυντής του προγράμματος Origins of Life Initiative, ανέφερε ότι η έρευνα αυτή αποτελεί σημαντική πρόοδο στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα μη βιολογικά μόρια μπορούν να δημιουργήσουν ένα αυτοαναπαραγόμενο σύστημα.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το μοντέλο βασικών πτυχών της ζωής επιτρέπει καλύτερη κατανόηση της προέλευσης και της πρώιμης εξέλιξης των ζωντανών κυττάρων.
Αν και έχουν ανακαλυφθεί αρχαιότερα απολιθώματα μικροβίων ηλικίας 3,8 δισεκατομμυρίων ετών, το ερώτημα για το πώς και πότε γεννήθηκε η ζωή παραμένει ανοιχτό.
Ο Charles Darwin είχε υποθέσει ότι η ζωή προήλθε από "μια ζεστή μικρή λιμνούλα".
Στη δεκαετία του 1950, οι Stanley Miller και Harold Urey στο πλαίσιο ενός πειράματος, προσομοίωσαν τις συνθήκες της Πρωτογενούς Γης και παρήγαγαν αμινοξέα.
Ο Pérez-Mercader, ένας παθιασμένος επιστήμονας, αφιέρωσε τη ζωή του στην αναζήτηση της απάντησης για τους λόγους ύπαρξης της ζωής.
Ανέπτυξε μαθηματικές εξισώσεις για τις βασικές βιολογικές διαδικασίες και τις χρησιμοποίησε για τη δημιουργία τεχνητής ζωής σε εργαστηριακές συνθήκες.
Οι ερευνητές έδειξαν πώς η ζωή μπορεί να γεννηθεί από υλικά που μοιάζουν με τη διαστρική ύλη, υπό την επίδραση του φωτός.
Συνδυάζοντας τέσσερις μη βιοχημικές μοριακές ενώσεις με νερό, δημιούργησαν αμφιφιλικές ενώσεις, οι οποίες αυτοοργανώθηκαν σε μιτσέλες και στη συνέχεια σε φυσαλίδες.
Οι φυσαλίδες αναπαράχθηκαν, απελευθερώνοντας συστατικά που σχημάτιζαν νέες γενιές κυτταρικών δομών, αποδεικνύοντας μηχανισμούς κληρονομικής μεταβλητότητας, οι οποίοι αποτελούν τη βάση της εξέλιξης.
Ο Steven Fletcher, καθηγητής Χημείας από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, τόνισε ότι η έρευνα ανοίγει νέες δυνατότητες για τη δημιουργία αυτοαναπαραγόμενων συστημάτων.
Ο Pérez-Mercader πιστεύει ότι το πείραμα προσφέρει μια εικόνα του τρόπου με τον οποίο η ζωή μπορεί να έχει γεννηθεί πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια και ότι τέτοια συστήματα θα μπορούσαν να εξελιχθούν στον τελευταίο κοινό πρόγονο όλων των ζωντανών οργανισμών.
www.bankingnews.gr
Ομάδα ερευνητών από το Harvard έκανε ένα σημαντικό βήμα στην αποκρυπτογράφηση του μυστηρίου της γένεσης της ζωής, δημιουργώντας τεχνητά χημικά συστήματα που μιμούνται βασικές διαδικασίες: μεταβολισμό, αναπαραγωγή και εξέλιξη.
Τα αποτελέσματα αυτής της καινοτόμου μελέτης δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Proceedings of the National Academy of Sciences.
Ο Juan Pérez-Mercader, κύριος συγγραφέας της έρευνας, τόνισε τη μοναδικότητα της προσέγγισης: για πρώτη φορά καταφέρθηκε να δημιουργηθεί μια δομή που παρουσιάζει χαρακτηριστικά ζωής, χρησιμοποιώντας απολύτως ομοιογενή χημικά συστατικά, χωρίς καμία σχέση με την φυσική ζωή.
Ο Dimitar Sasselov, διευθυντής του προγράμματος Origins of Life Initiative, ανέφερε ότι η έρευνα αυτή αποτελεί σημαντική πρόοδο στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα μη βιολογικά μόρια μπορούν να δημιουργήσουν ένα αυτοαναπαραγόμενο σύστημα.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το μοντέλο βασικών πτυχών της ζωής επιτρέπει καλύτερη κατανόηση της προέλευσης και της πρώιμης εξέλιξης των ζωντανών κυττάρων.
Αν και έχουν ανακαλυφθεί αρχαιότερα απολιθώματα μικροβίων ηλικίας 3,8 δισεκατομμυρίων ετών, το ερώτημα για το πώς και πότε γεννήθηκε η ζωή παραμένει ανοιχτό.
Ο Charles Darwin είχε υποθέσει ότι η ζωή προήλθε από "μια ζεστή μικρή λιμνούλα".
Στη δεκαετία του 1950, οι Stanley Miller και Harold Urey στο πλαίσιο ενός πειράματος, προσομοίωσαν τις συνθήκες της Πρωτογενούς Γης και παρήγαγαν αμινοξέα.
Ο Pérez-Mercader, ένας παθιασμένος επιστήμονας, αφιέρωσε τη ζωή του στην αναζήτηση της απάντησης για τους λόγους ύπαρξης της ζωής.
Ανέπτυξε μαθηματικές εξισώσεις για τις βασικές βιολογικές διαδικασίες και τις χρησιμοποίησε για τη δημιουργία τεχνητής ζωής σε εργαστηριακές συνθήκες.
Οι ερευνητές έδειξαν πώς η ζωή μπορεί να γεννηθεί από υλικά που μοιάζουν με τη διαστρική ύλη, υπό την επίδραση του φωτός.
Συνδυάζοντας τέσσερις μη βιοχημικές μοριακές ενώσεις με νερό, δημιούργησαν αμφιφιλικές ενώσεις, οι οποίες αυτοοργανώθηκαν σε μιτσέλες και στη συνέχεια σε φυσαλίδες.
Οι φυσαλίδες αναπαράχθηκαν, απελευθερώνοντας συστατικά που σχημάτιζαν νέες γενιές κυτταρικών δομών, αποδεικνύοντας μηχανισμούς κληρονομικής μεταβλητότητας, οι οποίοι αποτελούν τη βάση της εξέλιξης.
Ο Steven Fletcher, καθηγητής Χημείας από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, τόνισε ότι η έρευνα ανοίγει νέες δυνατότητες για τη δημιουργία αυτοαναπαραγόμενων συστημάτων.
Ο Pérez-Mercader πιστεύει ότι το πείραμα προσφέρει μια εικόνα του τρόπου με τον οποίο η ζωή μπορεί να έχει γεννηθεί πριν από 4 δισεκατομμύρια χρόνια και ότι τέτοια συστήματα θα μπορούσαν να εξελιχθούν στον τελευταίο κοινό πρόγονο όλων των ζωντανών οργανισμών.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών